Morgunblaðið - 20.09.1987, Blaðsíða 52

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. SEPTEMBER 1987
Systraminning:
Jóna Marteinsdóttir
Jóhanna Marteinsdóttir
Jóna
Fædd 12. ágúst 1906
Dáin 11. febrúar 1986
Jóhanna
Fædd 18. desember 1907
Dáin 11. september 1987
Þær voru dætur afa míns og
ömmu, hjónanna Rósu Þorsteins-
dóttur og Marteins Þorsteinsson-
ar, kaupmanns og útgerðarmanns
frá Fáskrúðsfirði. Jóna var frum-
burður þeirra, fædd árið 1906 á
t Fáskrúðsfírði. Nanna, eins og við
kölluðum Jóhönnu jafnan, fæddist
ári síðar að Hóli í Stöðvarfirði en
þar bjó íjölskyldan um stuttan
tíma á föðurleifð Rósu. Síðar
fæddust systkinin Steinþór og Sig-
urbjörg og fóstursystirin Jóhanna
Bjömsdóttir bættist einnig í
bamahópinn í Hlíð á Fáskrúðsfírði.
Ólíkar vom þær í útliti systum-
ar. Jóna var ljós yfírlitum, hávaxin
og grönn en Nanna, sem var rauð-
hærð á yngri árum, var þéttvaxin
v og lítil. Rétt rúmlega málbandið
átti hún til að segja.
Jóna var góður námsmaður,
næm og eftirtektarsöm. Nanna
sagði mér einu sinni að fátt hefði
ergt sig meira í bamæsku sinni
en hvað Jóna var fljót að læra
lexíumar sínar því „Ég átti að
vera jafnfljót en það gat ég bara
ekki.“ Seinna gengu þær báðar í
Kvennaskólann í Reykjavík, þar
sem þær áttu góða daga.
Ungar að árum giftust þær
Blömastofa
Friðfinm
Suöuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
Opið ölikvöld
til kl. 22,- elnnig um helgar.
Skreytingar við öll tilefni.
Gjafavörur.
bræðrunum Elísi og Jóhannesi
Þórðarsonum. Maður Jónu var
Elís, en hann var skipstjóri. Þau
settu saman heimili í heimabyggð
sinni Fáskrúðsfírði. Þar fæddust
þeim synimir fjórir. Þrír þeirra
komust á legg. Þeir Már, Þór og
Sigurður Atli. Síðar fluttust þau
til Reykjavíkur og bjuggu þar
þangað til Elís lést árið 1952. Þá
tóku við erfíðir tímar hjá Jónu, en
með hjálp góðra manna og eigin
dugnaði yfírvann hún þá.
Maður Nönnu var Jóhannes,
sem lengi var vélstjóri á Kyndli.
Nanna var því oft ein heima, sérs-
taklega eftir að einkabarn þeirra,
Þórður gerðist líka sjómaður. En
hún átti fallegt heimili hér í
Reykjavík þar sem hún undi sér
vel við sína eftirlætisiðju; hannyrð-
amar. Hún saumaði út ótrúlegt
magn af púðum, veggteppum,
klukkustrengjum, húsgagnaá-
klæðum o.s.frv. sem prýddu
heimili hennar og vinanna. Því
vinmargar voru þær systumar.
Þær löðuðu til sín fólk hvor á sinn
máta. Jóna var hjálpsöm, glaðlynd
og bóngóð. Jóna var líka þeim eig-
inleika gædd að hún var ekkert
að skafa utan af hlutunum ef
henni þótti ástæða til. Því var allt-
af gott að koma við hjá Jónu
frænku.
Nanna var gamansöm og oft
ákaflega skemmtileg. Hún hafði
skondin tilsvör og málshætti sem
hittu í mark á reiðum höndum.
Hún hafði ákveðnar skoðanir á
mönnum og málefnum og stóð
fast á sínu, gat jafnvel verið hvas-
syrt ef svo bauð við. Ellin varð
henni erfíð með langvinnum sjúk-
dómum en aldrei kvartaði hún
heldur brosti og bauð kaffí.
Þær frænkur mínar Jóna og
Nanna vom ekki bara systur held-
ur nánar vinkonur sem vildu eiga
samleið í gegnum lífíð. Þær létu
sér ákaflega annt um stórfjöl-
skyldu sína. Þær fylgdust með
okkur systkinabörnunum af ein-
stæðri alúð og áhuga. Nú eru þær
báðar látnar þessar uppáhalds
frænkur mínar. Stórt skarð er
höggvið á frændgarðinn en ég er
ríkari að hafa átt þær að frænkum
og vinum.
Blessuð sé minning þeirra.
Arndís Steinþórsdóttir
rs
juglýsinga-
síminn er 2 24 80
Legsteinar
Framieiðum allar stærðir og gerðir af legsteinum.
Veitum fúslega upplýsingar og ráðgjöf
um gerð og val legsteina.
S.HELGASON HF
STEINSMIÐJA
SKEMMIWEGI 4Ö SiWI 76677
Minning:
Halldóra Pálína
Halldórsdóttir
Fædd 27. janúar 1929
Dáin 12. september 1987
Ver hljóður, ver hljóður, þitt hjarta sé rótt
í hljóðleikann sækir þú guðlegan þrótt.
Fóstursystir mín, Halldóra Pálína
Halldórsdóttir, háði sitt dauðastríð
síðastliðið sumar, með þeirri hug-
prýði og sálarró er einkenndi allt
hennar líf. Við áttum því saman
marga hljóða stund á sjúkrastofu
Borgarspítalans. Við ræddum um
lífið og tilveruna og rifjuðum upp
góðu samverustundimar heima í
Bolungarvík og hér í borg. Hún var
greind vel, dul, hlédræg en trygg
og vinföst. Reynsla hennar í
bemsku kenndi henni að þakka all-
ar gjafír lífsins af auðmýkt og
lotningu.
Halldóra var fædd í Hnífsdal.
Faðir hennar, Halldór Hermann
Kristjánsson, lést þegar hún var
þriggja mánaða gömul, og bar hún
nafn hans og Pálínu föðurömmu
sinnar. Móður sína missir hún fjög-
urra ára en fékk þá skjól um tveggja
ára skeið hjá aldurhniginni móð-
urömmu sinni, Guðrúnu Jensdóttur.
í Bolungarvík átti hún tvo föður-
bræður, þá Guðjón, sem lést í
sumar, og Kristján E. Kristjánsson,
þekktan aflaskipstjóra. Hann bjó
með föðurömmu minni, Halldóru
Jóhannsdóttur, en á heimilinu var
jafnframt Guðrún föðursystir mín
með flö'skyldu sína. Kristján ýtti
nú bát sínum úr vör til að sækja
þessa litlu frænku sína og flytja sem
fósturdóttur inn á heimili sitt. Þetta
vom hennar góðu forlög og þama
naut Halldóra Pálína umhyggju og
öryggis. Atvikin urðu samt þau að
aftur varð breyting á. Guðrún flutt-
ist til Reykjavíkur en heimili ömmu
og Kristjáns sameinast okkar heim-
ili. Haustið 1937 flutti því Halldóra
inn á heimili foreldra minna, Elísa-
betar Hjaltadóttur og Einars
Guðfínnssonar. Úr þessu varð 20
manna fjölskylda, enda 8 böm fyr-
ir, það yngsta ný fætt. Halldóra
amma mín lést þremur árum seinna,
en Kristján bjó á heimili okkar um
áraraðir. Hann varð heilsuveill á
miðjum aldri en dvelur nú á sjúkra-
húsi Bolungarvíkur.
Það er því flókin rás atburða, sem
leiðir þessa átta ára telpu heim til
okkar og mikil lífsreynsla að baki.
Við bömin í Einarshúsi áttum
hamingjuríka æsku við nám, störf
og leik. Halldóra var glöð með glöð-
um og naut sín vel í hópnum. Mjög
kært var með Halldóru og móður
minni alla tíð og eftir að hún stofn-
aði eigið heimili, sýndi hún þá
tryggð að koma mörg sumur vestur
með dætur sína til að létta móður
minni störfín. Ég hygg að þessar
sumardvalir hafí verið öllum mjög
kærar.
Halldóra lauk unglingaprófí í
Bolungarvík og fór í húsmæðraskól-
ann á Blönduósi. Síðan var hún um
tveggja ára skeið í Reykjavík við
nám og störf, m.a. við saumaskap
en bjó þá um tíma hjá föðursystur
sinni, Maríu Kristjánsdóttur, sem
gift var Sigfúsi föðurbróður mínum.
Halldóra giftist góðum dreng,
ísleifi Magnússyni sjómanni frá
Bolungarvík, nú bílstjóra hér í borg.
Foreldrar hans voru Kristín Lárus-
dóttir og Magnús Einarsson. Á
fyrstu hjúskaparárum sínum dvöldu
ungu hjónin á heimili okkar Harald-
ar og þar áttu dætur þeirra, þær
Elín Halldóra og Kristín, sín fyrstu
spor. Á þessum árum bundust böm
okkar óijúfanlegum böndum og eig-
um við margar minningar frá
ærslaríkum gleðistundum þeirra.
Systumar stunduðu báðar nám við
Vestur-Skaftafellssýsla:
Umfjöllim og afgreiðsla
mála verði heima í héraði
AÐALFUNDUR sýslunefndar
Vestur-Skaftaféllssýslu var hald-
inn fyrr í sumar undir forsæti
Kjartans Þorkellssonar setts
sýslumanns. A fundinn mættu
sýslunefndarmenn allra hreppa.
Alyktað var um, að öll þau mál
sem fram til þessa hafa hafa
komið til umræðu í sýslunefnd
verði áfram rædd og afgreidd
heima í héraði. Nefndin mæiti
með því að ekki væri nema ein
héraðsnefnd í Vestur-Skafta-
fellssýslu þótt eðlilegt væri að
hin smærri mál sem sýslufundur
hefur styrkt yrðu afgreidd í
heimahreppi. Boðað var til fund-
ar með oddvitum í haust þar sem
reynt verður að leggja línur um
framtíðarskipun þessara mála.
Umræður urðu um bágan hag
sveitarfélaganna og fordæmdi
fundurinn þær reglur sem gilt hafa
um úthlutun aukaframlags úr jöfn-
unarsjóði og krafðist þess að
sjóðurinn yrði notaður til að jafna
aðstöðu sveitarfélaganna eins og
lög hans segðu til um.
A fundinum voru lagðir fram
reikningar sýsluvegasjóðs 1986 og
sýsiuvegafjárveiting 1987 rædd, en
áætlaðar tekjur þessa árs voru kr.
5.052.000. Þar af voru ætlaðar til
viðhalds kr. 2.402.000 og til ný-
lagningar vega kr. 2.000.000 og til
annars voru ætlaðar kr. 650.000.
Ennfremur voru reikningar sýslu-
sjóðs 1986 lagðir fram og sam-
þykktir sem og áætlun um tekjur
og gjöld þessa árs. Áætlaðar tekjur
voru kr. 2.673.820 en af útgjalda-
liðum má m.a. nefna: Menntamál
kr. 955.000, heilbrigðismál kr.
430.000 ogfélagsmál kr. 318.000.
Fjöldi annarra mála var ræddur
á fundinum s.s. fjármál sýslunnar
og bágur hagur sveitarfélaganna,
vega- og skólamál, vínveitingarleyfí
o.fl.
(Úr fréttatilkynningu)
Eiginmaður minn, t
HÉÐINN VALDIMARSSON,
lést á heimili sínu Álftamýri 20. 18. september.
Guðrún Guðmundsdóttir.
Kennaraháskólann. Elín starfar nú
sem læknaritari á Borgarspítalan-
um, dóttir hennar er Gunnhildur
Georgsdóttir. Kristín starfar sem
húsmóðir, hennar maður er Stefán
Ingólfsson verkfræðingur, þeirra
böm eru Sólveig, Stefán Orri og
Steinar Örn.
Halldóra og ísleifur keyptu sér
íbúð á Tómasarhaga en síðan í
Breiðholtinu. Hún var góð húsmóð-
ir og annaðist fjölskyldu sína af
alúð og umhyggju. Hún var sérstak-
lega heimakær alla tíð. Þar sem
heimili hennar stóð var hennar
heimur. Á meðan dætumar uxu úr
grasi var hún heima en fór svo út
á vinnumarkaðinn, síðasta áratug-
inn á Landspítalann. Hún þótti
afburða verklagin og heiðarleiki,
reglusemi og samviskusemi ein-
kenndi öll hennar störf. Halldóra
var yndisleg mamma og amma og
bamabömin voru henni síðustu árin
uppspretta ómældrar ánægju. Hún
fékk að upplifa fermingu Gunn-
hildar í vor, en þá var þrekið búið.
Hún hafði verið sérstaklega hraust
alla tíð en lagðist nú inn á spítala.
Hvíldin var henni að lokum náðar-
gjöf.
Fjölskyldan þakkar starfsfólki
Borgarspítalans góða umönnun.
Við Haraldur og bömin erum þakk-
lát fyrir samfylgdina og fjölskyldan
fyrir vestan sendir ástvinum hennar
samúðarkveðjur.
Hún fóstursystir mín spann af
hógværð úr örlagaþráðum lífsins,
alltaf sátt við guð og menn.
Ver hljóður, ver hljóður. Það heilög er stund,
er hljóðlega gengur þú drottins á fund.
(F.J. Crosby, þýð. Pétur Sigurðsson.)
Halldóra Einarsdóttir
Það er sárt til þess að hugsa að
eiga aldrei eftir að sjá né heyra í
Halldóru minni, en starfsdegi henn-
ar lauk 11. september. í mörg ár
vann hún á Landspítalanum við frá-
gang á taui á hinum ýmsu deildum
spítalans. Síðustu mánuðir hafa
verið erfíðir, en hún tók því sem
að höndum bar með æðruleysi og
einstakri ró, enda skapgerð hennar
þannig. Hún flíkaði ekki tilfínning-
um sínum, var dul í skapi, vinaföst,
ákaflega trygglynd og framúrskar-
andi samviskusöm.
Kynni okkar byijuðu strax í
bemsku minni heima í Bolungarvík
og þar bundumst við sterkum vin-'
áttuböndum, sem aldrei féll skuggi
á. 1952 giftist Halldóra ísleifí
Magnússyni, syni Kristínar Lárus-
dóttur og Magnúsar Einarssonar í
Bolungarvfk. Allan sinn búskap
hafa þau búið í Reykjavík. Þau eign-
uðust tvær dætur, Elínu Halldóm
og Kristínu.
Þegar ég fór að vera í Reykjavík
átti ég alltaf visst athvarf hjá þeim
og um tíma bjó ég á heimili þeirra,
og á þaðan margar góðar minning-
ar.
Halldóra Pálína var fædd 27.
janúar 1929 í Hnífsdal. Foreldrar
hennar voru Elín Elsabet Jensdóttir
og Halldór Hermann Kristjánsson.
Foreldrar Elínar Elsabetar voru
Guðrún Jensdóttir frá Brekku
Langadalsströnd Sveinssonar og
maður hennar Jens Guðmundsson
frá;, Víganesi i Guðmunds,sonar frá