Morgunblaðið - 09.01.1988, Blaðsíða 43

vott vil ég þakka og reyna að meta
að verðleikum.
Samfundir með Gísla voru sér-
lega ánægjulegir, hann var jafnan
léttur í máli og skemmtilegur við-
ræðumaður. Þá var hann hjartahlýr
og greiðvikinn með afbrigðum.
Hvarvetna þar sem hann gat því
við komið vildi hann gera öðrum
greiða og rétta hjálparhönd, ekki
síst þeim sem minni máttar voru,
eða stóðu að einhvpiju leyti höllum
fæti í lífsbaráttunni.
Annars var Gísli hlédrægur mað-
ur og lét hvarvetna lítið á sér bera.
Hann var ákveðinn í skoðunum og
fastur fyrir ef honum þótti réttu
máli hallað, enda var hann fróður
um margt og bókhneigður.
Gísli var reglumaður og heiðar-
legur í öllum greinum og vel metinn
af sínum samferðamönnum.
Góður drengur er genginn. Eigin-
kona hans, vandamenn og vinir
kveðja hann með söknuði, en jafn-
framt þakklæti fyrir góð samskipti
á genginni tíð.
Við hjónin sendum eigijikonu og
öðrum aðstandendum innilegar
samúðarkveðjur.
Halldór Jörgensson
Laugardaginn 9. janúar verður
jarðsettur frá Akraneskirkju okkar
kæri frændi og vinur Gísli Guð-
mundsson. Hann lést á öðrum degi
þessa nýja árs, 78 ára að aldri.
Gísli hafði um nokkurt skeið
kennt sér lasleika. Þó er ekki nema
rúmur mánuður síðan í ljós kom
hversu alvarlegur sjúkdómur hans
var og komu þau tíðindi eins og
reiðarslag. Gísli tók veikindum
sínum með þeirri rósemi og jafnað-
argeði sem honum var eiginlegt.
aldur fram varð hann stoð og stytta
móður sinnar. Hans 'stærsta gæfa
og gleði var er hann kynntist konu
sinni, Þórhildi Halldói-sdóttur frá
ísafirði, og ekki var gleði hans
minni er sonurinn Halldór fæddist
og síðar dóttirin Hólmfríður.
Ennþá höfum við búið hvrt í
nálægð annars og hef ég átt þess
kost að fylgjast með honum sem
fulltíða manni. Heimilið og f|öl-
skyldan voru honum allt. Bói og
Þórhildur voru samhent hjón um
uppeldi bama sinna, uppbyggingu
heimilis síns, og fegra, prýða og
bæta umhverfi sitt. Bói var mjög
handlaginn og smíðaði jafnt úr tré
og járni. Móðir hans hefur verið í
skjóli þeirra og notið mikils kær-
leika frá þeim og bömum þeirra.
Nú að leiðarlokum vil ég þakka
honum allt frá liðnum tíma. Fyrir
hönd fjölskyldu minnar sendi ég
eftirlifandi konu hans, bömum,
móður og öðmm aðstandendum
innilegar samúðarkveðjur. Megi al-
góður guð styrkja ykkur og blessa.
Ó, gef þú oss drottinn enn gleðilegt ár
og góðar og blessaðar tíðir,
gef himneska dögg gegnum harmanna tár,
gef himneskan frið fyrir lausnarans sár,
og eilífan unað um síðir.
(V.B.)
Fari hann í friði. Hafi hann þökk
fyrir allt.
Krístín Björnsdóttir
Birting af-
m ælis og
minningar-
greina
Morgunblaðið tekur af-
mælis- og minningargreinar
til birtingar endurgjaldslaust.
Tekið er við greinum á rit-
stjórn blaðsins á 2. hæð i.
Aðalstræti 6, Reykjavík og á
skrifstofu blaðsins í Hafnar-
stræti 85, Akureyri.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki eru
tekin til birtingar fmmort ljóð
um hinn látna. Leyfilegt er að
birta ljóð eftir þekkt skáld, 1—3
erindi og skal þá höfundar get-
ið. Sama gildir ef sálmur er
birtur. Meginregla er sú, að
minningargreinar birtist undir
fullu nafni höfundar.
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. JANÚAR 1988
43
Hann vissi að hveiju stefndi, en
hann bjó yfir miklum innri styrk
og horfðist í augu við örlög sín,
eins og sá getur sem yfirgefur
jarðlífið sáttur við guð og menn og
sitt eigið lífshlaup.
Gísli hafði mikla mannkosti til
að bera. Hann var heilsteyptur og
hjartahreinn, vildi öllum vel oggerði
öllum gott. Aldrei heyrðum við hann
hnýta í nokkum mann eða láta
miður falleg orð falla. Slíkt var
fullkomlega andstætt hans eðli.
Gísli var kvæntur Lám Jóns-
dóttur og vom þau allt sitt hjóna-
band búsett á Akranesi. Heimili
þeirra var ætíð gestkvæmt, enda
hveijum gesti er að garði bar tekið
hlýlega og af sannri gestrisni. Það
skipti ekki máli hvort staldrað var
við í stutta stund eða beðist gisting-
ar um lengri tíma, hver og einn var
velkominn. Fyrir okkur systmnum,
sem ólumst upp í sama húsi, var
heimili Gísla og Lám okkar annað
heimili. Þangað var alltaf hægt að
leita, og ef eitthvað bjátaði á litu
hlutirnir strax betur út eftir stutta
stund niðri hjá Gísla og Lám.
Gísli var félagslyndur maður,
fróður og víðsýnn. Við komum aldr-
ei að tómum kofanum hjá honum
eða mættum áhugaleysi, ef eitthvað
þurfti að ræða eða hjálp að sækja.
Hann var okkur alla tíð ómetanleg-
ur félagi og vinur. Gísli var laus
við sýndarmennsku og fór ekki í
manngreinarálit. Bæði bömum og
fullorðnum sýndi hann sömu virð-
ingu.
Alla sína starfsævi starfaði Gísli
sem sjómaður og verkamaður og
þekkti þjóðfélagið frá sjónarhóli
þeirrar stéttar sem ævinlega hefur
þurft að gera meira en hún hefur
fengið á móti. Hann hafði gaman
af að skeggræða þjóðmálin og
reyndar allt milli himins og jarðar
og hann kunni það sem marga
skortir, að hlusta á aðra.
Gísli var hagleiksmaður og vel
að sér á mörgum sviðum. Einkum
hafði hann mikla ánægju af bók-
menntum. Sérstakar mætur hafði
hann á góðum sögum, kvæðum og
þjóðlegum fróðleik. Þess naut hann
allt fram til dauðadags. Einnig hafði
hann mikinn áhuga og þekkingu á
náttúru, umhverfi og sögulegum
minjum. Betri og ljúfari ferðafélaga
var ekki hægt að hafa. Allt um-
hverfið fékk líf, þegar ferðast var
með Gísla, vegna eftirtektarsemi
hans og fróðleiks.
Með Gísla hverfur einn fulltrúi
þeirrar kynslóðar alþýðunnar sem
byggði með hörðum höndum þetta
nútímaþjóðfélag og sem lifði tímana
tvenna. Hann var einn af þeim
mönnum sem hafði skilning á mikil-
vægi hins íslenska menningararfs
og vissi, að engin þjóð getur staðið
heil og sterk nema hún skilji sinn
eigin bakgrunn og beri virðingu
fyrir sjálfri sér og gildi mannlegs
samfélags.
Við, sem vorum svo gæfusöm að
vera samferðarmenn Gísla, finnum
að stórt skarð er höggvið í raðir
okkar. Minningarnar hrannast upp
og verða skýrar og ljóslifandi. En
leiðir skilja, við vitum öll að dauðinn
er framhald lífsins og kynslóðimar
taka við hver af annarri.
Við og fjölskyldur okkar sendum
Gísla frænda hinstu kveðju. Minn-
inguna um hann munum við ávallt
varðveita. Láru sendum við okkar
innilegustu samúðarkveðju. Megir
þú öðlast styrk í sorginni, kæra
Lára.
Marsibil, Ólafía og Þórdís.
Minning:
Sigríður Hannesdóttir
Fædd 14. júní 1905
Dáin 29. desember 1987
Með tryggð til máls og manna
Á mátt hins góða og sanna
Þú trúðir traust og fast.
(E. Ben.)
Sigríður Hannesdóttir.andaðist á
heimili sínu, Meðalholti 9 í
Reykjavík, 29. desember sl. Sigríð-
ur fæddist í Stykkishólmi 14. júní
1905. Ung að árum fluttist hún til
Reykjavíkur og voru foreldrar
hennar þá látnir. Það má öllum
vera ljóst að það hefur ekki verið
dans á rósum fyrir ungling að sjá
sér farborða í höfuðborginni á þeim
árum. En Sigríður var gædd miklu
andlegu og líkamlegu þreki ásamt
ótrúlega mikilli bjartsýni og
lífsgleði. Ég kynntist Sigríði á
fjórða áratugnum. Með okkur tókst
brátt góður kunningsskapur ' og
síðan vinátta sem aldrei bar skugga
á. Ég hef alltaf talið það lán að
hafa kynnst Sigríði sem unglingur.
Þeim fækkar óðum verkakonun-
um sem stunduðu fískvöskun á þeim
árum þegar körin stóðu nánast
undir berum himni. Konumar
þurftu oft að byija vinnudaginn
með því að bijóta ísinn ofan af
vatninu svo hægt væri að byija.
Þá var ekki komið með heitt vatn
til að taka sárasta kuldann af. Nei,
bara að koma sér að verki og reyna
að lifa þetta af. Auðvitað biðu
margar konur tjón á heilsu sinni.
Sigríður var hraust og komst sæmi-
lega frá þessu. Bág kjör, atvinnu-
leysi, heilsuspillandi húsnæði og
algert réttindaleýsi verkafólks
runnu Sigríði til rifja, enda skipaði
hún sér fljótt í baráttusveit þeirra
sem harðast börðust fyrir bættum
kjörum verkafólks og stóð fljótlega
í fararbroddi. Sigríður hafði mikla
ánægju af félagsmálum og kom
víða við.
Það var eins og hún hefði tíma
til alls. Hún stóð fyrir ferðalögum
og skemmtunum af ýmsu tagi. Það
var sannarlega gaman að skemmta
sér með Sigríði, hún hafði góða
söngrödd og dansaði frábærlega.
Þau hjón vöktu virkilega athygli
þegar þau svifu um dansgólfið.
Sigríður hafði alla tíð hæfileika
til að skemmta sér með ungu fólki.
Þar sem hún stjómaði þekktist ekk-
ert kynslóðabil.
Þegar litið er yfír ævi Sigríðar
að leiðarlokum, sér maður að hún
hefur verið hamingjusöm kona, hún
átti góðan mann, góð böm og sá
marga drauma sína rætast um
bætt kjör til handa alþýðufólki. Hún
sá ísland verða fijálst og fullvalda
ríki. Hún lifði mikla breytingatíma
í atvinnuháttum þjóðarinnar. Hún
var óeigingjam þátttakandi í bar-
áttu fyrir fegurra mannlífi. Megi
þjóðin eignast sem flestar slíkar
konur.
Útför Sigríðar fór fram frá
Fríkirkjunni í Reykjavík á þrett-
ándadag jóla í fögru vetrarveðri að
viðstöddu miklu fjölmenni. Að útför
lokinni buðu böm Sigríðar til erfi-
drykkju á Hótel Loftleiðum. Þar
áttu vinir og vandamenn saman
góða stund.
Að lokum vil ég senda aðstand--
endum frú Sigríðar hlýjar kveðjur.
Sigríði þakka ég áratuga vináttu
og tröllatryggð.
Kristján Guðmundsson
frá Fáskrúðarbakka.
Símar 35408 og 83033
AUSTURBÆR
Lindargata 39-63 o.ft.
Skipholt 1-38
Skipholt 40-50
Stigahlíð 37-97
Síðumúli
Ármúli
Óðinsgata
Hamrahlíð
Eskihlíð 20-35
UTHVERFI
Sæviðarsund hærritölur
Hvassaleiti 27-75
SELTJARNARNES
Látraströnd
Fornaströnd
VESTURBÆR
Hjarðarhagi 44-64
Tómasarhagi 9-31
SKERJAFJÖRÐUR
Einarsnes
Bauganes
GRAFARVOGUR
Fannafold 116-175
KÓPAVOGUR
Laufabrekka o.fl.
Kársnesbraut 77-139
MIÐBÆR
Grettisgata 37-63 o.fl.
Hverfisgata 4-62
Barónsstígur 4-33 o.fl.
Laugavegur 32-80 o.fl.
GARÐABÆR
Bæjargil

flfi PIOIMEER
SJÓNVÖRP