Morgunblaðið - 09.01.1988, Side 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 9. JANÚAR 1988
mnm
© 1985 Universal Press Syndicate
,Heyrðirðu eKki c& ép hrópc&i
parha. úti?"
'TM Rea. U.S. Pat. Otl.—aU rights reserved
c19o4 Los Anoeles Times Syndicate
Ég kem ekki til þín í af- Þú ert með ofnæmi fyrir
mælið þitt. Þá er ég alltaf hreindýrafeldinum þínum,
veikur í maganum ... vinur.
HÖGNI HREKKVÍSI
,VAÍZ GAAAAN í PÍ'HAGAR.e»HU/A ?"
Um skrif um Bubba Morthens
Til Velvakanda.
Einu hefur Steinari yfirsést að
koma að í kvörtunargrein sinni yfir
Bubba Morthens, nefnilega þessu:
Steinar hf. og aftur Steinar hf.
auglýstu Bubba upp til að bytja
með. Sjónvarpsauglýsingar þeirra
þrumuðu svoleiðis í eyrum fólks
(halelújakórfélaganna) að það fann
sig knúið til þess að æða út í næstu
plötubúð til að heyra restina af sjón-
varpsauglýsingunni góðu ...
Strákamir á Borginni...
En elsku bezti frændi! þó fjar-
skyldur sé, lát oss ekki hengja
bakara fyrir smið. Það er að segja:
Ami Matthíasson er alveg blásak-
laus af öllum þínum áburði. Ég hef
fylgzt grannt með skrifum hans á
rokksíðu Morgunblaðsins og er til
vitnis um að öllum skrifum hans
um Bubba hefur verið haldið í al-
gjöru lágmarki, allt að því óeðlilega
lítið. Sú litla en jákvæða umfjöllun
sem platan Dögun hefur fengið í
Morgunblaðinu hefur á engan hátt
verið ieiðandi hvað þá heldur hlut-
dræg. Þú verður að athuga það að
þessa síðustu helgi fyrir jól er rúm-
ur mánuður frá því Bubbi gaf út
eina söluhæstu plötu sem gefín
hefur verið út hérlendis og þá fyrst
fóm blöðin: Morgunblaðið, Vikan
og Alþýðublaðið, að taka viðtal við
Bubba. Heilum mánuði seinna. Það
var enginn kórstjóri að flýta sér
neins staðar. Hin blöðin hafa þagað
nýjasta afrek Bubba svo til í hel.
Og eitt enn: Ekki auglýsir Gramm-
ið hann upp í sjónvarpinu!
„Það er minn stærsti metnaður
í plötusölu að Jón Ólafsson og Stein-
ar verði númer tvö og Grammið
verði númer eitt (hlær).“ — Þetta
lætur Bubbi hafa eftir sér í við-
talinu í Morgunblaðinu þann 20.
desember sl. Mér er spum: Er svona
yfírlýsing frá hendi listamanns ekki
draumur hvers útgefanda? Lýsir
þetta ekki sönnum keppnisanda —
allsendis óeigingjömum Gramm-
ista? Auk þess var þessu svo
greinilega varpað fram í góðlátlegu
gríni rétt eins og þetta með fölsuðu
upplagstölumar. Ekki kvartaði
Bubbi þegar Gaggó Vest-laginu var
troðið í efsta sæti vinsældalistans
fyrir nokkmm ámm og því haldið
þar í fjórtán vikur. Þar var svo
greinilegt svindl og klíkuskapur á
ferðinni að fólk úti f bæ (öllum
halelújakómum blessaða sem greip
til þess ráðs að kalla æðri máttar-
völd til bjargar Bubba því hann
væri sko greinilega ekki í vinsælda-
lista-klíkunni) varð hreinlega
ómótt.
Ingibjörg Sigurbjömsdóttir
Barnaleg rannsóknargleði
Kæri Velvakandi
í Morgunblaðinu sunnudaginn
3. janúar 42 er grein um Chemo-
byl-slysið þar sem segir eftirfar-
andi: „Chemobyl-slysið hefur leikið
grátt lappneska hreindýrabændur.
Það hefur hins vegar veitt nokkmm
vísindamönnum einstakt tækifæri
til að stunda rannsóknir sem án
þess hefðu verið illmögulegar."
Húrra!, lá við að ég hrópaði fyrir
hönd þessara „vísindamanna". Mik-
ið geta blessaðir mennimir verið
bamalegir og fádæma vitgrannir
þó þeir titli sig sem fræðimenn og
kalli sig „homo sapiens“ eða hinn
vitiboma mann. Jú, jú, þeir mæla
og mæla geislavirkni hér og þar,
banvæna sjúkdóma af völdum
hennar og dánartíðni. Það er lítill
vandi fyrir þessa „spekinga". Nú
þurfa þeir aðeins nokkur slys í við-
bót til að geta mælt og metið enn
betur, og kannski eins og eina
heimsstyijöld. Vera kann að þriðja
heimstyijöldin lækki rostann í hin-
um viti boma manni og sýni honum
vanmátt sinn. Bamið þarf jú að
brenna sig á eldinum til að læra
að varast hann.
Vera kann að ekki heyrist svo
mörg húrrahróp frá „vitringum
tækninnar" eftir það. Allavega er
það víst að maðurinn hinn vitiborni
mun detta harkalega á það sem
hinn siðmenntaði og vitibomi maður
kallar víst sitjanda eða afturenda,
eða öðmm enn fínni nöfnum.
Einar Ingvi Magnússon
Víkverji skrifar
Hún getur stundum verið undar-
leg réttvísin. Viðmælandi
Víkveija, eldri maður, hafði lagt
bíl sínum við stofnun eina í borg-
inni, en vegna viðgerða á lóð, hafði
hann lagt bflnum of nálægt strætis-
vagnabiðstöð að mati strætis-
vagnabílstjórans. Þegar maðurinn
kemur út sér hann að bíllinn er
horfínn og er sagt að hann sé
geymdur í Kolaportinu, en hann
þurfí fyrst að greiða flutning á
bflnum á lögreglustöðinni. Hann
tekur leigubfl niður á lögreglustöð,
greiðir gjaldið og fer að sækja bílinn
sinn í Kolaportið. Þar greiddi hann
tímagjald fyrir geymslu á bílnum,
en fékk um leið afhentan sektar-
miða sem hann átti að greiða á
lögreglustöð. Þá þurfti maðurinn
að fara aðra ferð á lögreglustöð og
greiða sektina! Hefði ekki verið nær
að slá tvær flugur í einu höggi og
láta hann greiða flutningsgjald
Vöku og sektina í einni ferð?
xxx
ITímanum á fímmtudag er sagt
frá því, að útvarpsstöðin Bylgjan
hefði greint frá því í fréttum kvöld-
ið áður að til væri samtal blaða-
manns DV við Paul Watson, helsta
forsprakka Sea Shepard-samtak-
anna, á segulbandsspólu þar sem
Watson viðurkenndi þátt sinn í að
sökkva hvalbátunum í Reykjavíkur-
höfn.
Vitnað er í Steingrím Hermanns-
son sem segir spóluna vera til hjá
dómsmálaráðherra, sem hafi lítið
viljað tjá sig um málið, hvað þá
staðfesta að hægt væri að lögsækja
Paul Watson vegna þessa sönnunar-
gagns þegar hann kæmi hingað til
lands.
Allt er þetta hið athyglisverðasta
mál og það er ef til vill ekki að
undra að íslensk stjórnvöld telji
mikils um vert að koma réttvísinni
yfír þennan herskáa „náttúruvernd-
arsinna" sem telur hermdarverk
vænlegustu leiðina fyrir málstað
sinn. Víkveija telur hins vegar að
hér sé ekki síður á ferðinni álita-
mál fyrir fjölmiðlunga og varðar
siðareglur þeirra, þ.e. að blaðamað-
ur skuli virða nauðsynlegan trúnað
við heimildarmenn sína. Þar sem
Víkveiji þekkir til blaðamennsku í
hinum fijálsa heimi, leggja frétta-
menn mikla áherslu á slíkan trúnað
við héimildarmenn og það gildir
ekki síður um þau frumgögn þeirra
sem, sem þeir byggja síðan frásögn
sína á. í eldri siðareglum Blaða-
mannafélags Islands sem giltu frá
1965 til 1985 sagði m.a. í 2. gr.:
Blaðamanni „ber að virða nauðsyn-
legan trúnað við . heimildarmenn
sína. Sama gildir um skjöl og önnur
gögn sem honum er trúað fyrir.“ I
nýju siðareglunum hefur þessi setn-
ing um skjölin og gögnin verið felld
niður af einhveijum ástæðum.
Erlendis afhenda blaðamenn því
einfaldiega ekki þriðja aðila frum-
gögn sín, svo að sá aðili geti síðar
notað þau gegn viðmælanda blaða-
mannsins og heimildarmanni.
Víkveija virðist því að það sé á
skjön við þessar vinnureglur að af-
henda íslenskum stjórnvöldum
segulbandsupptöku af viðtali við
Paul Watson, og skiptir þá engu
þótt Watson hafi ekki óskað sérs-
taklega að blaðamaðurinn geymdi
segulbandsupptökuna eingöngu
fyrir sig.
En siðareglu Blaðamannafélags-
ins eru óljósar í þessu efni og
mætti stjórn félagsins og siðareglu-
nefnd því vel huga að þessu atriði
úr því tilefnið er fyrir hendi.
xxx
að þykir yfírleitt ekki æskilegt
að vera með atvinnuhúsnæði
inn í miðju íbúðahverfí og beinlínis
óæskilegt ef starfsemin tengist
framleiðslugreinunum. Stöku sinn-
um verður ekki hjá því komist en
þá skiptir umgengin og umhverfið
miklu máli.
Víkveiji á jafnan leið um Eiðs-
grandann á leið í og úr vinnu. Á
þeirri má sjá skemmur helstu sö-
lusamtaka salfísks hér á landi,
Sölusambands ísl. fiskframleiðenda,
mitt inni í fjölmennri íbúðahús-
byggð. Einhver kynni að ætla að
mikill ami hlyti að vera af starfsemi
af þessu tagi á slíkum stað — en
það má ætla að íbúm hverfísins
þyki það öðru nær. Þeir SÍF-menn
leggja greinilega mikla áherslu að
hafa þetta svæði sem snyrtilegast
og að það falli inn í umhverfið eins
og kostur er. Frágangur allur og
viðhald bæði lóðar og bygginga er
þannig að til fyrirmyndar er.