Morgunblaðið - 06.03.1988, Page 41

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. MARZ 1988
41
A DROTTINS r'KI
Umsjón:
Séra Auður Eir Vilhjálmsdóttir
Asdís Emilsdóttir
Séra Kristján Valur Ingólfsson

Kristilegt félagsstarf gefur mikil tækifæri. Það hefur bæði fyrr og síðar gefið bæði skemmtun og festu í hversdagslegt líf.
Kennum börnunum bæna-
vers og biblíusögur
Rabbað við Jóhönnu Zimsen
Sunnudagskólabarnið, sem
hafði ekki sézt í sunnudagaskólan-
um eftir jólin, bremsaði við hliðina
á mér og stanzaði hjólið sitt. Ég
gjeymi alltaf að koma, sagði hann.
Eg er alltaf að horfa á sjónvarpið
á sunnudagsmorgnum. Það er
bamaefni. Við smölluðum ögn og
svo þaut hann. Eg færði málið í
tal við hana mömmu hans þegar
ég hitti hana. Elskan mín, sagði
hún, bömin eru límd við sjónvarp-
ið. Þetta er auðvitað ódugnaður í
okkur pabba hans að minna hann
ekki á sunnudagaskólann. Þá færi
hann strax. Við urðum hugsi,
þögðum báðar um stund. Svo hélt
hún áfram. Það er nú svona. Við
erum bæði af þeirri kynslóð, sem
lærði aldrei neinar bænir. Hvorugt
okkar var í sunnudagaskóla. Það
er sjálfsagt þess vegna, sem það
verður svo sem engin alvara úr
því að sjá til þess að hann læri
eitthvað um kristindóm þótt við
höfum ekkert á móti því.
Þessi stuttu samtöl urðu til þess
að ég bað Jóhönnu Zimsen að vera
viðmælandi okkar hér á síðunni á
æskulýðsdegi þjóðkirkjunnar. Mig
langaði að birta ykkur sjónarmið
og lífsreynslu einhvers, sem hefði
alizt upp við kristindóm heima hjá
sé og í kirkjunni og spyija hvaða
mark það hefði sett á lífið. Ég
man sjálf eftir þeim áhrifum, sem
hún og jafnaldrar hennar höfðu á
yngri unglinga og böm til að efla
trú þeirra. Þau áhrif höfðu aðrir
borið þeim — eins og áhrif berast
frá kynslóð til kynslóðar svo sem
móðir sunnudagaskólabamsins var
að tala um.
Hvað er hægt að gera til að
hjálpa foreldrum til að efla trú
barnanna sinnaT
Líklegt er ekkert auðvelt svar
til við spumingunni. Annars væri
fólk, sem hefði meiri þekkingu á
þessu öllu en ég, búið að svara
henni svo rækilega að þér dytti
ekki í hug að spyija mig. En ég
tel að það sé mikilvægt að byija
á byijuninni, kenna bömunum
bænavers og lesa fyrir þau biblíu-
; sögur. Ég held að margir foreldrar
vilji ala bömin sín upp til að trúa
en viti eiginlega ekki hvemig þeir
eigi að gera það. Kannski finnst
þeim þau heldur ekki hafa tíma.
Ég passaði böm í nokkur ár eftir
að mín eigin böm voru orðin stór.
Ég kenndi þeim versin, sem ég
hafði sjálf lært þegar ég var lítil.
Ein mamma þakkaði mér svo inni-
lega fyrir en sagðist bara ekki
kunna nein vers sjálf til að kenna
baminu sínu. Það er þannig um
marga, þeir hafa sjálfír ekki feng-
ið kristið uppeldi, og enginn gefur
af því, sem hann á ekki.
Hvaða ráð myndirðu gefa
þessari móður, sem vildi kenna
barninu en vissi ekki hvernig
hún ætti að fara að þvi?
Ég gat nú einfaldlega keypt bók
með bænaversum og gefíð henni.
Það fást ágætar bækur, sem er
hægt að lesa með bömunum á
kvöldin. Mér fínnst vænt um vers-
in, sem mamma kenndi mér. Það
vom ýmis valin bænavers úr
Passíusálmunum og önnur vers.
Versin og bænimar, sem mamma
kenndi okkur á rúmstokknum,
hafa haft ákaflega mikið að segja.
Og svo er líka gott að segja böm-
unum biblíusögur og til þess er líka
hægt að kaupa bamabiblíur með
myndum í bókabúðum. Ég vil líka
hvetja foreldra til að lesa sjálf í
Biblíunni með bæn um leiðsögn
guðs og skilning. Þá er þeim auð-
veldara að útskýra og svara þeim
Jóhanna Zimsen
spumingum, sem kunna að koma
ffá baminu, og þau auðga jafn-
framt sína eigin sál.
Hvemig myndirðu ráðleggja
fólki að Iesa barnabiblfuna með
bömunum?
Ég held að það þurfi fyrst og
fremst að gefa sér tfma til þess
og hafa það fyrir reglu. Böm vilja
aðhald og reglusemi. Þótt það hafí
verið talið um tíma að bömin vildu
sem minnsta afskiptasemi. Það er
hægt að sýna bömunum myndim-
ar og lesa fyrir þau það, sem skrif-
að er með þeim. Út frá þvf er
hægt að segja þeim meira ef við
getum, en annars er alveg nóg að
lesa fyrir þau kaflann og biðja frá
eigin bijósti einfaldar bænir með
orðum, sem bömin skilja.
Jóhanna er dóttir Önnu Zimsen
og Knud Zimsen, sem var borgar-
stjóri í Reykjavík. Hann var einn
af forystumönnum KFUM og
stofnandi sunnudagaskólans þar.
Þá var hér enginn sunnudaga-
skóli. Um þessar mundir, 8. mars,
em 85 á síðan sunnudagaskóli
KFUM var stofnaður. Jóhanna
segist hafa farið þangað með
pabba sínum og verið þar lengur
en kannski ella vegna þess að hánn
var þar. Eins hafa hennar böm
farið með föður þeirra, sem spilaði
undir sönginn í sunnudagaskólan-
um. Maður hennar er Hilmar Þór-
hallsson, sem hefur líka tekið mik-
inn þátt í félagsstarfí KFUM í ára-
tugi.
Telurðu mikilvægt að foreldr-
ar fari með börnunum f sunnu-
dagaskóla?
Það er áreiðanlega mikilvægt.
En kannski skiptir það mestu máli
að foreldramir séu opnir fyrir þvf,
sem bömin em að gera, hvetji þau
og tali um það við þau. Ég veit
að margir foreldrar gera það.
Pabbi hlýddi okkur alltaf yfir það,
sem við lærðum í sunnudagaskó-
lanum þegar við komum heim. Það
hafði mikið að segja að bæði hann
og mamma fylgdust með því, sem
við vomm að gera. Það er einn
af kostum þess að alast upp á trúðu
heimili.
Gaztu talað við mömmu þfna
og pabba um það, sem þú varst
að hugsa?
Já, og það var afskaplega mikil-
vægt, sérstaklega þegar ég var
unglingur og þurfti oft að vega
og meta hvað mér fannst ég eiga
að gera og hvað ég ætti alls ekki
a gera, hvemig ég ætti að lifa í
samræmi við þá trú, sem ég vildi
lifa eftir. Pabbi sagði mér að ég
skyldi hugsa málið í ró og næði
og tala um það við Guð,- Það var
gott að eiga föður, sem ég gat
talað við.
Heldurðu að trúaður ungling-
ur leggi enn sama mælikvarða
á líf sitt og þér var kennt að
gera?
Ég hugsa að það hafi breyzt á
einhvem hátt og það er auðvitað
óhjákvæmilegt. En margt hefur
ekkert breyzt. Ég held að fólk
ætti að vega og meta betur hvað
trúað fólk má leyfa sér. Þér emð
bréf Krists, stendur í Biblíunni.
Ég tel að það hafí verið góð og
holl stefna, sem fylgt var í sunnu-
dagaskólanum og svo áfram í ungl-
ingadeildunum, að allt starfíð og
boðunin stefndi markvisst að því
að leiða hveija manneskju til
Krists. Það var margt fólk í starf-
inu, sem sýndi mikinn kærleika og
þolinmæði f því. Þessi persónulega
umhyggjusemi er einmitt svo sérs-
taklega mikilvægt tæki til að leiða
fólk til persónulegrar trúar á Jes-
úm. Ég gerði mér ekki grein fyrir
því strax að bamatrúin, sem ég
eignaðist heima og í sunnudaga-
skólanum, dygði mér til sáluhjálp-
ar. Ég þurfti að tileinka mér hjálp-
ræðisverk Jesú. En þegar mér
skildist það mætti ég Kristi og
hann varð persónulegur frelsari
minn.
Hvers virði var þér það fé-
lagsstarf, sem þér stóð til boða
í KFUK?
Það var óskaplega gaman að
vera í þessu öllu. Það gaf mér svo
mikið að ég þurfti ekki mörg önn-
ur áhugamál. Ég var 15 ára þegar
ég fór að taka þátt í unglingastarf-
inu í KFUK og svo í KSS, Kristileg-
um skólasamtökum. Þetta starf
var allt mjög öflugt. Ég kenndi f
sunnudagaskólanum, varð sveitar-
stjóri og varð snemma stjómar-
meðlimur í starfínu í Vindáshlíð.
Snúum okkur aftur að sunnu-
dagaskólanum. Segðu okkur frá
sunnudagaskólanum í KFUM og
K þegar þú varst þar og kennd-
ir.
Það var stór og vandaður sunnu-
dagaskóli. Mér fannst gott að hafa
flokkaskiptingu. Um miðbik hvers
sunnudagaskólatfma var bömun-
um skipt í flokka eftir aldri. Kenn-
ari uppfræddi hvem hóp eftir því
sem honum hæfði og fór vandlega
gegnum textann, sem var búið að
lesa fyrir alla saman í salnum.
Kennarinn okkar hét Egilfna og
hélt okkur vel saman, hafði líka
fundi með okkur í miðri viku. Ég
kenndi fyrst með henni. Mér fannst
það mjög erfítt að bera ábyrgð á
því að boðskapurinn kæmist rétt
til bamanna i upphafi. Ástráður
Sigursteindórsson var þá forstöðu-
maður og kallaði kennarana saman
einu sinni í mánuði til að fara með
þeim yfir textann. Fyrstu áratug-
ina vom textafundir í hverri viku.
Geturðu orðað það fyrir okk-
ur hvaða gildi trúin hefur haft
í llfl þínu?
Hún hefur verið mér allt. Ég
get ekki komið orðum að því á
annan hátt. Hún hefur verið mér
mikill styrkur í öllu, sem hefur
mætt mér í lífinu. Ég veit að ég
er heppin að vera af þeirri kyn-
slóð, sem gaf sér tfma til að kenna
okkur vers, bænir og biblíusögur.
En við þurfum áreiðanlega ekki
að óttast að það sé bara liðin tfð.
Ég vona að sú kynslóð, sem við f
dag skilum út í lffið, eigi einnig
eftir að þakka Guði fyrir það, sem
við gáfum henni í veganesti.
Biblíulestur vikunnar
Sunnudagur: 5. Mós. 8.2-3
Mánudagur: Róm. 5.1-6
Þriðjudagur. Jóh. 6.1-16
Miðvikudagun 2. Mós. 16.11-18
Fimmtudagun 2. Pét. 1.2-11
Föstudagur: Jóh. 6.35-51
Laugardagun Jóh. 6.52-65