Morgunblaðið - 06.03.1988, Blaðsíða 43
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. MARZ 1988
43
Grænár kvenna-
morðinginn
gengur enn laus
FÓRNARLÖMBIN í ÞAÐ MINNSTA49
Það var fyrir tæpum sex
árum að iögreglan var
fyrst kvödd að drunga-
legum stað á bökkum
Grænár sem fellur út í
Puget sundið rétt við
hafnarborgina Seattle í
Washingtonríki á norð-
vesturhorni Banda-
ríkjanna. Tvö börn í hjól-
reiðatúr höfðu fundið lík
16 ára stúlku fljótandi í
ánni. Á næstu vikum
áttu lögreglumenn eftir
að gera sér margar ferð-
ir á þessar slóðir til að
slæða upp fleiri lik af
þessum fyrstu fórn-
arlömbum Grænár
kvennamorðingjans,
skæðasta og viðsjálasta
fjöldamorðingja Banda-
ríkjanna. Reyndar kalla
Bandaríkjamenn hann
ekki fjöldamorðingja
(mass murderer) heldur
raðmorðingja (serial kill-
er). Til þessa er hann
opinberlega sakaður um
morð á 49 konum.
Margar þeirra voru
unglingsstúlkur, flestar
þeirra stunduðu vændi
við Sea- Tac (Seattle-
Tacoma) kaflann á
Kyrrahafsþjóðveginum
sem liggur suður eftir
Kyrrahafsströndinni.
Fyrir þremur árum virt-
ist morðinginn hafa
hætt þessari ógnvæn-
legu iðju sinni. En nú
óttast íögregian að hann
sé á ný kominn á kreik.
Wendy Coffield, 16 ára, var sú fyrsta sem fannst í Græná. Á næstu vikum fundust fimm lík til viðbótar
og morðinginn hlaut viðurnefnið Grænármorðinginn.
A
klukkutíma fresti þræð-
ir flugvallarrúta númer
174 krókótta leið sína
framhjá gömlu verk-
smiðjunum í úthverfi
Seattle sem nú eru ekki lengur í
rekstri. Sex kílómetrum áður en
komið er að endastöðinni er sveigt
inn á ljósum prýddan Sea-Tac kaf-
lann þar sem nuddstofur eru beggja
vegna þjóðvegarins, flöldi mótela þar
sem herbergin eru leigð út í eina
klukkustund í senn og opin svæði
fyrir hjólhýsi. Við stoppistöðvar rú-
tunnar eru hópar komungra vændis-
kvenna sem bjóða fram skyndiþjón-
ustu sína í bílum viðskiptavinanna
fyrir 20 doilara. Á baksviðinu em
svo eiturlyflasalar að bíða eftir að
til þeirra verði leitað. Þessi kafli þjóð-
vegarins er svo nærri Seattle-
Tacoma (Sea-Tac) flugvellinum að
hávaðinn frá þotunum giymur sifellt
í eyrum, en vegarspottinn iðar af lífi.
Endalausar raðir bíla fara þar hjá á
leið til og frá flugvellinum. Þegar
rökkva tekur og ökuljósin lýsa upp
veginn breytir umferðin um svip og
vændiskonumar verða 'ágengari
gagnvart viðskiptavinum sem þama
em að leita að kynmökum gegn
greiðslu.
Hulinn í mannfjöldanum, ósýnileg-
ur bak við ökuljós bilanna, er níðings-
legasti morðinginn í sögu Banda-
ríkjanna, mannskepna sem myrti 49
konur, en hætti svo að því er virð-
ist. Nú, eftir þriggja ára hlé, er
Grænármorðinginn á ný mættur til
leiks.
„Ég er dauðhrædd," segir Marie,
19 ára vændiskona sem stundar iðju
sfna þama við þjóðveginn. „Það _er
ógnvelqandi að vera þama úti. Ég
hafði aldrei neinar áhyggjur þar til
ég varð fyrir slæmri reynslu fyrir
nokkmm vikum. Ég fór með mann
inn á mótel og hann reyndi að kæfa
mig, kyrkja mig.“ Það má heyra
skelfinguna í rödd hennar. „Margar
stúlknanna sem fundust látnar höfðu
verið kyrktar. Ég öskraði af skelf-
ingu. Hann heyrði í einhveijum við
dymar og hætti."
Yfirmaður starfshópsins sem vinnur að lausn Grænármorðanna er
Gregory Boyle. Hér er hann í aðalstöðvum lögreglunnar, en á bak
við hans sjást myndir af nokkrum fóraarlambanna.
Marie hefur fulla ástæðu til að
vera óttaslegin. Svo til öll fómarlömb
Grænármorðingjans vom vændis-
konur sem óvitandi fóm inn í bíl
morðingjans einhversstaðar á þess-
um kafla Kyrrahafsþjóðvegarins.
Vændiskonumar vom ungar, flestar
undir 18 ára aldri, sumar 14 og 15
ára, stúlkur sem ekki höfðu náð full-
orðinsaldri, böm alin upp í heimi eit-
urlyfja, melludólga, ofsafenginna
viðskiptavina með annarlegar þarfir,
áreitni lögreglunnar og afskiptaleysi
almennings. Andlit þeirra, sum fal-
leg, önnur meðtekin og fráhrind-
andi, blasa við uppi á veggspjaldi í
lögreglustöð hveifrsins.
Eftir því sem lögreglan kemst
næst vom stúlkumar allar kyrktar
og þeim misþyrmt kynferðislega á
hrottalegan hátt í sumum tilfellum
hafði líkunum verið stillt upp í klám-
fengnum stellingum til að fiillnægja
einhveijum sjúklegum tilfinningum
morðingjans, eða þá með einhveijum
framandi trúartáknum. Rosie Kurran
var óstýrilátt bam. 12 ára var hún
orðin eiturlyfjaneytandi og þjófur og
var hætt að sækja skóla. Þegar hún
var 13 ára var hún orðin óviðráðan-
leg og tíður gestur á uppeldisheimil-
um. Hún gjöreyðilagði bfl móður
sinnar þegar hún var 14 ára og hún
giftist þegar hún var 16 ára. Hún
var ístöðulaus unglingur sem aldrei
gat sætt sig við skilnað foreldranna
eða við nýja stjúpföðurinn.
„Hún vildi vera sjálfstæður ein-
staídingur í eigin augum, en ekki
bara dóttir einhvers," segir Kris
Kurran, móðir Rosie, sem er 36 ára
og varð sjálf móðir aðeins 16 ára
að aldri. „í mínum huga varð hún
aldrei fullorðin. Hún hafði ekki þá
heilbrigðu skynsemi eða dómgreind
sem þarf til að teijast fullorðin."
26. ágúst í fyrra skrapp Rosie, sem
var mjög smávaxin, 152 sm. há og
aðeins 38 kíló, frá heimili móður
sinnar í norðanverðri Seattleborg.
Hún bjó þá hjá móðurinni meðan
eiginmaðurinn, 16 ára gamall, sat í
fangelsi. Fjölskyldan hafði nýlega
látið taka af sér myndir f skyndi-
myndabás næstu kjörbúðar. Rosie
hlakkaði til að sjá myndimar og
skildi eftir miða þar sem hún sagðist
koma um kvöldið til að líta á þær.
Móður hennar fannst bjartari horfur
framundan. Rosie væri að fullorðn-
ast.
Rosie kom aldrei aftur. Lík hennar
fannst f nærbuxum einum klæða f
skurði skammt frá Kyrrahafsþjóð-
veginum pakkað inn í ruslapoka úr
plasti. „Hann hlýtur að hafa stungið ~
henni ofan í pokann og skilið hana
þama eftir. Enginn verðskuldar
svona dauðdaga," segir Kris Kurran.
En Rosie og tveimur öðmm konum
sem myrtar hafa verið við Sea-Tac
á síðustu tveimur mánuðum - Debbie
Gonsales, 14 ára, og Dorothea Pre-
sleigh, 24 ára - hefur ekki verið
bætt á listann yfir fómarlömb Græn-
ármorðingjans. Formlega er sagt að
síðasta morð Grænármorðingans hafi
verið framið fyrir fjómm ámm þegar
lögreglan í King sýslu hóf að hand-
taka viðskiptavini vændiskvennanna
við þjóðveginn og fældi morðingjann
á brott.
Ástæðan fyrir því að listanum
hefur verið lokað er afar einföld. „Ef
nýju morðunum verður bætt á listann
kippir það fótunum undan rannsókn
málsins því við þyrftum að viður-
kenna að Grænármorðinginn væri á
ný kominn til sögunnar," segir Dick
Larson, talsmaður starfshópsins sem
vinnur að Grænármálinu.
Eftir 49 morð, 12 milljón dollara
kostnað, yfirheyrslu 15.000 gm-
naðra, tölvuvæðingar sem kostaði
200 þúsund dollara og stofnun sam-
starfshóps 55 sérþjálfaðra lögreglu-
manna, kærir Grænár starfshópurinn
sig ekki um að þurfa að segja sam-
borguram sfnum í Seattle að „meist- ~
ari raðmorðanna" í Bandaríkjunum
sé meðal þeirra á ný. Þægilegra er
að ræða um liðna tíð, um daginn
fyrir fimm og hálfu ári - 15. ágúst
1982 - þegar tvö böm í hjólreiðaferð
sáu lík ungu vændiskonunnar Wendy
Coffield fljótandi á lygnu yfirborði
Grænár um 10 mfnútna gang frá
þjóðveginum.
í þá daga var hún aðeins einn
þeirra 19.485 Bandaríkjamanna sem
myrtir vom á árinu 1982. Wendy var
vændiskona að atvinnu og hafði orð „
á sér fyrir að koma viðskiptavinum
sfnum í hendur ræningja, en þarmeð
hafði hún skipað sér í áhættuflokk
með þeim sem hagtölur sýna að oft
verða fómarlömb morðingja.
Wendy var aðeins 16 ára, eins og
Rosie. Lík hennar þekktist á húð-
flúrinu, fiðrildunum tveimur á vinstra
bijósti og einhymingnum fyrir neðan
naflann. Höfundur húðflúrsins var
kvaddur á vettvang til að bera kennsl
á líkið.
Fimm morð til viðbótar fylgdu
strax í kjölfarið, og fimm konulík
vom slædd upp úr Græná. Allar
höfðu konumar verið kyrktar og
sumum þeirra misþyrmt. Allar höfðu
síðast sézt á lífi á Sea-Tac kaflanum.
Morðinginn hlaut nafnið Grænár
morðinginn.
Tveimur mánuðum síðar virtist
sem morðunum hafi verið hætt. Lög-
reglunni hafði ekkert orðið ágengt,
málið flæktist vegna ágreinings um
hvemig að rannsókn ætti að standa,
og það var mikill léttir fyrir lögregl-
una þegar hlé varð á morðunum.
„Allt benti til þess að morðinginn
hlyti að vera viðskiptavinur, en þeir
gerðu ekki nokkum skapaðan hlut
til að kanna það,“ segir Tomas Guil-
len blaðamaður hjá Seattle Times.
„I hálft annað ár var bmgðizt rang-
lega við. Þeir leituðu ekki meðal við-
skiptavinanna, þeir vom á eftir
vændiskonunum. Vændiskonur
myrða ekki vændiskonuri"
í árslok 1982 var málinu svo til
lokið. Lögreglan hafði engar nýjar
visbendingar og áhugi almennings á
dauða „mslaralýðs" var hverfandi.
Borgarbúar f Seattle vildu herferð
gegn eiturlyfjum og afbrotum á göt-
um úti. En sagan var rétt að byija.
Þann 11. ágúst 1983 klifraði einn
íbúa hverfisins yfir limgerði til að
tína epli. Undir eplatréinu, innan um
rotnandi ávextina, lágu jarðneskar
leifar Shawnu Summers, 17 ára
stúlku sem hafði horfið frá þjóðvegs-
spottanum aðeins þremur mánuðum
eftir að Wendy Coffield hvarf. Við
leit á svæðinu fannst meira af
mannabeinum. Kjarri vaxið svæðið
umhverfis lóðimar þama í úthverfinu
hafði morðinginn notað til að koma
fyrir líkum margra fómarlamba
sinna - táknrænt atferli raðmorð-
ingja.
A næstu tveimur ámm fundust æ
fleiri svona geymslustaðir. Stundum
hafði morðinginn ekið meira en 50
kílómetra leið til áð losa sig við líkin