Morgunblaðið - 31.03.1988, Qupperneq 46

46 C
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. MARZ 1988
Þorbjörg Daníelsdóttir
Ef Kristur er ekki upprisinn er trú okkar ekki annað en endileysa. En Kristur er upprisinn!
Hvaða þýðingn hefur upprisan?
Hvaða þýðingu hefur upprisan fyrir fólkið, sem
vaknar á páskadagsmorgun, fólk, sem vaknar til
mismunandi heimilislífs, mismunandi tilfinninga,
á mismunandi lífsreynzlu og vinnur mismunandi
störf á virkum dögum?
Ég batt á mig skóna í sólskininu á föstudaginn
í hinni vikunni og stikaði út til að taka fólk tali
af handahófi og fá að birta niðurstöðu svaranna
nafnlaust en með vildarkveðjum og páskaóskum
frá þeim, sem svöruðu, til ykkar, kæru lesendur.
Svörin komu mér á óvart, gleðilega á óvart. í
fyrsta lagi fannst mér það gleðilegt hvað þau
tóku spumingunni vel, bæði ungt fólk og eldra
og hugleiddi hana og svaraði af íhygli. í öðru
lagi hafði ég ekki búizt við að svo mörg þeirra
segðust staðfastlega trúa upprisuboðskapnum.
Niðurstaða þessarar stuttu könnunar minnar var
sú að flestir, sem ég spurði, trúðu á upprisuna
sem kraft Guðs, sem reisti Jesúm frá dauðum.
Það sannar þeim að ástvinir þeirra, sem eru dán-
ir, lifi með Guði. Það fyllir þau ómetanlegu öryggi
í daglegu lífi. Annan kraft upprisunnar höfðu þau
síður hugleitt. Þau töldu þó að sá kraftur bæri
þau uppi og að þau ættu að gera sér betri grein
fyrir því. Sum þeirra fóru reglulega í kirkju og
störfuðu í söfnuðunum, önnur fóru næstum aldr-
ei í kirkju.
Svo fékk ég tvo viðmælendur til að hugleiða
það með okkur hvers virði þau telja upprisuna.
Hvers virði er
upprisan mér?
Séra Stína Gísla-
dóttír svarar
Séra Stina Gísladóttir er
nývígður prestur, sem þjónar
sem farprestur á Blönduósi.
Sem aðrir prestar stendur hún
í starfí sinu andspænis margvis-
legum aðstæðum sóknarbarna
sinna, sem oft knýja fram
spumingar um kristna trú.
— Upprisa táknar fyrir mér
þetta tvennt:
1. Jesús er upprisinn frá dauðum
og
2. í krafti upprisu sinnar mim
hann reisa alla lærisveina
sína upp til eilífs lífs með
sér.
Hvaða máli skiptir þetta svo
fyrir mig í daglegu lífi?
Það gefur lífi mínu tilgang
•
Með því að treysta orðum Jesú
og vænta þess að hann muni að
loknu jarðlífinu reisa mig upp til
eilífs lífs með sér, gefur það lífinu
markmið og innihald, sem Guð
sjálfur hefur sett því í upphafi
sköpunar. Lífið verður þjónusta
við þann Guð, sem ber svo mikla
umhyggju fyrir mér.
Það styrkir í mótlæti
Daglegt líf er ekki eintómur
dans á rósum, heldur líka sorg
og þjáning, þrældómur og bar-
átta, andleg og líkamleg. Jesús
hughreysti lærisveina sína áður
en hann var handtekinn og kross-
festur og sagði: „Hafi þeir ofsótt
mig, munu þeir iíka ofsækja yð-
ur.“ Jesús leið og þjáðist án þess
að kvarta. Því skyldum við þá
kvarta, ef hann er með og leiðir
okkur öruggt að markinu, til hins
fúllkomna lífs í upprisunni?
Það gefur von i dauða
Hvort sem við stöndum við
dánarbeð ástvinar eða vinar, eða
við vitum, að dauði okkar er
nærri, þá breytir það öllu að vita,
að dauðinn er innganga í hið nýja,
fullkomna líf, sem Jesús leiðir
okkur inn í. Hinn upprisni frelsari
mun reisa okkur upp með sér,
skapa okkur að nýju og gjöra alla
hluti nýja.
Upprisutrúin er samfélag
Upprisa Jesú frá dauðum er
gjundvöllur kristinnar trúar. Væri

Séra Stína Gísladóttir.
Jesús ekki upprisinn, væri engan
boðskap að flytja. Það var uppris-
an, sem breytti öllu. Þegar fréttin
barst, að Jesús væri ekki lengur
í gröfinni, heldur upprisinn og lif-
andi, var gleðifregnin fljót að ber-
ast. Menn komu saman til að
fagna og lofa Guð. Vegna þess
að Jesús lifir, er enn predikaður
gleðiboðskapurinn um hann, og
enn er til samfélag kristinnar
kirkju, sem heldur páskahátíð.
Sérhver sunnudagur er gleðidag-
ur vegna upprisunnar. Lærisvein-
ar Jesú eiga samfélag í kirkjunni
um alla jörð, samfélag við hinn
upprisna frelsara, og samfélag við
alla þá, sem á undan eru gengn-
ir. Það er samfélag heilagra, sam-
félag á himni og á jörðu!
Upprisan veitir gleði og
von
„Lærisveinamir urðu glaðir, er
þeir sáu Drottin.“ Mér þykir eink-
ar vænt um þessa setningu úr
Jóhannesarguðspjalli. Ástæðan er
sú, að ég reyni þetta sama í trúar-
samfélaginu við Jesú. Þessa gleði
getum við ekki veitt hvert öðru
nema nota sömu aðferð og læri-
sveinamir fyrstu. Þeir fóru með
vini sína til Jesú.
Lærisveinn Jesú er sá sem vel-
ur það að vera með Jesú, hlusta
á hann, læra af honum, hlýða
honum og treysta. Trúarvissuna
getur enginn maður höndlað í eig-
in krafti. Hún er gjöf Guðs til
þess manns, sem gerist lærisveinn
Jesú.
Barlómur í stað páskagleði
Spjallað við
Jónas Þórisson
kristniboða
Jónas Þórisson hefur verið
kristniboði í Eþíópíu í 15 ár og
er nýlega fluttur heim með fjöl-
skyldu sinni. Ég taldi að ykkur
kynni að finnast athyglisvert
að heyra um skoðun hans á
upprisukraftinum í íslenzku
þjóðlífí.
— Nú höfum við búið í 1 ár í
umhverfi, þar sem vandamál ann-
arra eru meginmálið. Við höfðum
nóg fyrir okkur að leggja og vor-
um ánægð með það, sem við höfð-
um. Hér erum við hins vegar
pressuð inn í samfélag, þar sem
ytri kjör skipta mestu og mönnum
er talin trú um að lífið sé ekkert
annað.
Segðu okkur þá hvað annað
lífið er.
Lífið hefur eilíft gildi. Gildis-
matið er ekki bara bundið við það
ytra, að eignast nýjan bíl, fá
hærri laun, tryggja framtíð bam-
anna með menntun og eignum.
Þegar ég flutti heim aftur fannst
mér allt kúgað af þessum kröfum.
í fjölmiðlunum er sffellt verið að
tala um kaup og kjör og kröfur.
Ég er ekki í vafa um að óréttlætið
í þessum málum er mikið. En
þetta sífellda tal, sem glymur í
eyrum okkar jafht og þétt, gerir
okkur síóánægð. Allt það, sem við
eigum, ætti að gera okkur ánægð
og hvetja okkur til fómfýsi. En
ekkert kemst að nema barlómur.
Bömin okkar mótast svo líka af
þessu. Til þess að uppfylla allar
þessar kröftir vinnum við og vinn-
um, svo mikið að við höfum ekki
nokkurn tíma til að staldra við
og hugleiða hið eilífi gildi lifsins,
engan tíma til að taka á móti þvl
og láta það móta afstöðu okkar.
í Eþíópíu hefur lífið miklu meiri
andlega vídd. Hið andlega hefur
miklu meiri áhrif í daglegu lífi
þar en hér heima.
Hvað eigum við þá að gera?
Við eigum að staldra við þann
boðskap að Kristur hefur ekki
bara liðið á krossi heidur sigrað
Jónas Þórisson kristniboði.
dauðann og gefið öllum, sem á
hann trúa, eilíft líf. Því í jjósi
eilífðarinnar með Kristi verður
lífið allt annað. Trúin á hinn dána
og upprisna Krist, sem dó fyrir
okkur, breytir Iífi okkar.
Fyrir mörgum eru páskarnir
liðnir án þess að þau hafi gefið
sér tíma til að hugleiða hvers
vegna við höldum páska. Ef
páskaboðskapurinn hefur ekkert
sannleiksgildi eru páskarnir ekki
þess virði að taka þá alvarlega.
Þeir eru líka teknir æ minna alvar-
lega. Áður tíðkaðist það að gefa
rúm fyrir kirkjuhald á páskadög-
unum. Þá hefðu ekki verið haldin
skíðamót á páskadag. Nú víkur
kristnihaldið hins vegar fyrir öðru.
Þetta biýtur niður trú einstakl-
ingsins. Lang mestur hluti íslend-
inga tilheyrir kirkjunni og það á
að taka tillit til þess. Enginn neyð-
ir aðra til að fara í kirkju. Fólk
á að ráða því ^jálft hvernig það
ver tíma sínum. En margir fara
á mis við svo mikið af því að
annað er sett í fyrirrúm fyrir það
að fara þangað, sem orð Guðs er
boðað og gleðjast þar með öðrum.
Kirkjurnar ættu að vera fullar á
páskunum því kristin trú stendur
og fellur með þeim boðskap, sem
þá er boðaður. Því ef Kristur er
ekki upprisinn er prédikun okkar
og trú ónýt, eins og Páll segir.
Biblíu-
lestur
vikunnar
Sunnudagur:
Mark. 16.1—7: Jesús er upp-
risinn.
Mánudagur.
1. Kor. 5.7—8: Höldum hátíð.
Þriðjudagun
Sálm. 118.14—24: Ég mun
lifa.
Miðvikudagur:
Matt. 28.1—8: Farið og
segið.
Flmmtudagur:
l.Kor. 15.1-8:... aðKrist-
ur sé upprisinn.
Föstudagur
Jes. 25.6—9: ... og hafi
afmáð dauðann
Laugardagur
1. Kor. 15.12-20: Ef...
Biblíulestrarnir eru úr
messutextum páskadagsins.