Morgunblaðið - 31.03.1988, Síða 48

48 C
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. MARZ 1988

Ham
Ljósmynd/BS
Lágreistir tónar
Lost
Ljósmynd/BS
Fimmtudaginn 24. mars hélt
Lost frá Akureyri tónleika í Duus-
Tónlistin er fögur
en hún er mögur
Rættvið Mannakornsmennina Magnús
Eiríksson og Pálma Gunnarsson
Hljómsveitin Mannakorn er í
hópi lífseigari sveita hórlendra
og enn eru Mannakornsmenn
að; væntanleg er frá þeim plata
á sumardaginn fyrsta.
Mannakorn er ööru fremur
hljómsveit þeirra Pálma Gunnars-
sonar og Magnúsar Eiríkssonar
og Rokksíðan tók hús á þeim í
Hljóðrita í Hafnarfirði þar sem
veriö var að leggja siöustu hönd
á plötuna væntanlegu. Hvað
kemur til að Mannakorn gerir
plötu?
Pálmi; Þaö er bara okkar
skemmtan og löngunin til að
halda áfram að gera hluti saman.
Það spilar margt inn i þetta, viö
erum búnir að þekkjast það lengi
og höfum gaman af að vinna sam-
an.
Hver semur lögin?
Pálmi: Það er Magnús.
Átt þú alltaf nóg af lögum til
á lager Magnús?
Magnús: Nei, ég safna engum
lögum á lager. Annað hvort hendi
ég þeim eða þá að þau eru not-
uð. Lögin á þessari plötur eru öll
samin sérstaklega fyrir hana.
Hverig tónlist verður á plöt-
unni?
„Grípum til þess ráös
að kalla þetta Manna-
kornsplötu vegna þess
að við höfum getað sett
ýmsar tónlistarstef nur
undir þann hatt.
Mannakorn er okkar
vinnuskúr"
Magnús: Allur andskotinn,
þetta er allskonar tónlist. Við
grípum til þess ráðs að kalla þetta
Mannakornsplötu vegna þess að
við'höfum getað sett ýmsar tón-
listarstefnur undir þann hatt.
Mannakorn er okkar vinnuskúr.
Nú er alltaf einn blús i það
minnsta á hverri Mannakorns-
plötu, er einhver slikur á þess-
ari?
Pálmi: Það er einn sem allir
blúsarar myndu kalla blús, en tón-
listin er öll blúskennd.
Stendur til að gera hreina
blúsplötu?
Pálmi: Það ætla ég að vona að
okkur beri gæfa til að gera blús-
plötu og ég held að það komi sá
tími að við gerum það. Ég veit að
Magnús á til nóg af blúslögum.
Tekur þú undir það Magnús
og ert þú þá mjög þunglyndur
maður?
Já, ég verö að viðurkenna að
ég á til blúsa þó ekki haldi ég upp
á popplögin. Hvað þunglyndið
varðar þá er til gleðiblús ekki síður
en hin gerðin. Það er alltaf smá
blús í manni.
„Það er oft alveg jafn
mikill blús að vera ís-
lendingur og áð vera
negri og hamborgara-
æta“
Pálmi: Það er bara formiö á
þessu öllu saman, það er ekkert
gaman nema það sé svolítið leið-
inlegt líka. Mikið held ég það
væri ofboöslega leiðinlegt ef það
væri alltaf gaman.
Magnús: Það er oft alveg jafn
mikiil blús að vera íslendingur og
að vera negri og hamborgaraæta.
Hvernig er með ykkur, hvers
vegna haldið þið áfram f rokkinu,
poppinu, blúsnum, í hildarleikn-
um öllum? Getið þið ekki hætt?
Pálmi: Persónulega get ég það
ekkí, ég hef allt of gaman af
þessu.
Magnús: Það er sama sagan
með mig, óg hef bara það gaman
af tónlist yfirleitt að ég get ekki
látið þetta í friði.
Magnús, nú hefur þú alla tfð
samið þína texta á fslensku,
finnst þór sem íslensk rokk og
popptónlist sé orðin íslenskari
en hún var þegar þú varst að
byrja þinn feril?
Magnús: Maður sér auðvitað
alltaf hreyfingu i þá átt að syngja
á ensku og það er eins og ég hef
alltaf sagt að það er vonlaust fyr-
ir þá sem stíia upp á erlendan
markað að syngja á ísiensku.
Maður fagnar því náttúrulega
mjög að t.d. Sykurmolarnir skuli
fá hljómgrunn ytra, því sú hljóm-
sveit er þess eðlis, þetta er fram-
úrstefnuhljómsveit.
Pálmi: Og mjög góð.
Nú vinna þau þannig að þau
semja á fslensku og snúa síðan
textanum yfir á ensku.
Magnús: Já, það eru rétt vinnu-
brögð til að hljómsveitin haldi sínu
þjóðerni.
Hvað þá með rokktónlistina f
dag? Fyrir stuttu ræddi ég við
bandarískan blaðamann og hann
sagði að sér virtist sem íslensk
rokktónlist fram undir 1970 hafi
einkennst af því að menn voru
að endurútsetja bresk og
bandarísk lög.
Pálmi: Menn mega ekki gera
of mikið úr því þó hljómlistarmenn
leiti til annarra sveita eftir áhrifum
og þá út fyrir landsteinana. Allar
götur síðan tónlistarlíf tekur við
sér á íslandi eru menn að leita
eftir áhrifum úr öllum áttum og
þeir lifa sem ná að gera eitthvað
nýtt úr öllu saman.
Magnús: Allar hljómsveitir
byrja á að herma eftir einhverjum
öðrum. Við Pálmi vorum í dans-
hljómsveitum í fjölda ára og við
gerðum ekkert annað en að leika
tónlist eftir aðra menn. Þar kom
svo að maður var búinn að fá nóg
af því og vildi fara að skapa eitt-
hvað sjálfur. í fyrstu var það auð-
vitað bara þversumman af öllu
því sem maður hafði verið að
spila en síðan tókst manni að
skapa eigin stíl.
Pálmi: Eina spurningin er
kannski sú hvað þú festist í því
að leika lánstónlist.
Magnús: Um leið og ég heyrði
og sá John Mayall leika í London
með Peter Green sem gítarleikara
þá var það mér sem uppljómun
og ég steinhætti að leika í dans-
hljómsveit og stofnaði blúsband.
Það má segja að það sé vendi-
punkturinn.
„Punkturinn í öllu
þessu brölti er aö hafa
gaman af því sem maö-
ur er aö gera, annars
er engin glóra í þessu“
Pálmi: Mig grunar að það blús-
band sem Magnús stofnaði þá
eigi eftir að gera plötu innan
skamms og það jafnvel á þessu
ári.
Magnús: Punkturinn í öllu
þessu brölti er að hafa gaman af
því sem maður er að gera, annars
er engin glóra í þessu. Mig langar
að vitna í orð sem Elías Líndal
kaupmaður lét falla þegar sonur
hans fór að læra á harmonikku:
Músíkin er fögur, en hún er mög-
ur.
húsi, og fékk til liðs við sig héðan
að sunnan hljómsveitirnar Ham
og Yesminis Pestis. í heild voru
tónleikar þessir ekki nema miðl-
ungi góðir.
Félagarnir í Ham komu kvöldinu
af stað. Léku þeir einfalt, hratt og
taktfast djöflarokk, tókst það
ágætlega í byrjun, en vildu
tvístrast um of í síðari lögum.
Hljóðblöndun var heldur ekki góð.
Laga- og textasmíðar sveitarinnar
eru skemmtilegar en mistækar.
Ham er nýleg og ekki enn komin
í fremstu röð, en hefur þó til þess
alla burði. Ham þótti undirrituðum
áhugaverðasta hljómsveitin í Duus
þetta kvöld.
Yesminis Pestis tóku við af
Ham. Þeim piltum gekk einkar illa
að komast í gang, og gerðu það í
rauninni aldrei. Hafa þeir oft stað-
ið sig betur. Þama vantaði í þá
allan kraft og alla sannfæringu, og
um leið mögnuðust aðrir gallar
sveitarinnar, s.s. léleg og ófrumleg
lög og óviss hljóðfæraleikur.
Siðastir á sviö voru Norðlend-
ingarnir í hljómsveitinni Lost. Flytja
þeir kraftmikið keyrslurokk sem
kannski væri vel á hlustandi ef
ekki væri fyrir hálfgerða flatneskju
í lagasmíðum. Þetta kvöld var lika
bassinn hjá þeim einum of hátt
stilltur og tókst næstum að yfir-
gnæfa önnur hljóðfæri. Einna Ijós-
asti punkturinn var líklega hinn
áhugaverði víxisöngur og samspil
söngvaranna tveggja. En í öðru var
svipleysiö svo til einrátt.
Baldur A. Krístinsson

Bjössi í Hótel íslandi.
Ljósmynd/BS
Bleikir bastar
í Hótel Borg
Á annan í páskum, mánudag-
inn 4. aprfl, halda Bleiku bastarn-
ir tónleika f Hótel Borg með
Langa Sela og Skuggunum.
Bastarnir hafa ekki komið fram
á tónleikum lengi utan að þeir léku
nokkur lög á tónleikum Sykurmol-
anna fyrir skemmstu á Hótel ís-
landi. Sveitin hefur verið að æfa
upp nýja tónleikadagskrá meö nýj-
um lögum og voru reyndar þrjú
þeirra viðruð á Sylurmolatónleik-
unum. Talsmaður sveitarinnar
sagði hana halda sig við þá tónlist
sem er henni eiginlegust, pönkað
roknabillý rokk með blúsívafi. Hann
bætti því við að Bastarnir væru
að undirbúa nýja atlögu að sálarró
borgarbúa og sagði ennfremur aö
stefnan væri sett á höfuðstað
Norðurlands von bráðar. Hann
sagði nýju lögin vera sömu ættar
og þau gömlu, en ekki hefðu þeir
þó lagt gömlu lögin á hilluna, þeim
væri fléttaö inní til aö halda fólki
við efnið.
Meö Böstunum þetta kvöld
verður og önnur sveit sem leikur
undir rokkabillíáhrifum, Langi Seli
og Skuggarnir. Sú sveit hefur ekki
haldið tónleika í manna minnum,
en sveitina skipa að mestu fyrrver-
andi meðlimir Oxzmá, þeir Kommi,
Axel og Jón Steinþórs, að við-
bættum Steingrími.