Morgunblaðið - 12.06.1988, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 12. JÚNÍ 1988
9
2. sunnudagur eftir trinitatis
Lúk. 14J6.-24.Jes. 25,1.-9.
HUGVEKJA
eftir séra GUÐMUND ÓLA ÓLAFSSON
IVEIZLTJ GUÐS
Þér er boðið til veizlu. Og
hafir þú rödd og fylgi hugur
máli, þá getur þú tekið undir
inngöngusálminn, introitusinn,
eða borðsálminn: „Drottinn, þú
ert minn Guð! Ég vil vegsama
þig, lofa nafn þitt! Þú hefur
framkvæmt furðuvérk, löngu
ráðin ráð, trúfesti og sannleika."
Hefur þú nokkurn tíma sung-
ið slíkan söng í forsal gleðinnar?
Og síðan þokast þú innar, inn í
sjálfan veizlusalinn. Og enn er
sungið: „Drottinn allsheijar mun
á þessu fjalli búa öllum þjóðum
veizlu með krásum. — Hann mun
afmá á þessu fjalli skýlu þá, sem
hylur alla lýði. — Hann mun
afmá dauðann að eilífu, og hinn
alvaldi Drottinn mun þerra tárin
af hverri ásjónu. — Fögnum og
gleðjumst yfir hjálpræði hans.“
Og þú svipast um bekki og
kannast við gestina, þá, sem
hann hefur boðið, vöm lítil-
magnans, vörn hins vesala í
nauðum. Þarna em þeir allir úr
sögu Jesú. fátækir, örkumla,
blindir og haltir. — Það voru þá
þeir, sem enga afsökun höfðu —
fremur en þú? Og nú syngur þú
með þeim og þeir með þér: „Sjá,
þessi er vor Guð. Vér vonuðum
á hann, að hann mundi frelsa
oss.“ Og þú sérð hann ganga
meðal þeirra, frá einum til ann-
ars, taka burtu skýluna af aug-
um þeirra, afmá dauðann úr
þeim, þerra tárin af hverri
ásjónu — eigin hendi.
Þau em mörg og mögnuð
stefin í „sálumessu" veizlugest-
anna hjá Lúkasi og Jesaja. Bæir
verða að gijóthrúgu, víggirtar
borgir hmnin rúst, og sigursöng-
ur ofríkismannanna hljóðnar.
Þar er afundinn akureigandi og
sá nýkvænti engu betri. En öllu
ofar gellur raus húsbóndans: Far
þú út um stræti og götur, út
um brautir og gerði. Hús mitt
skal fyllast!
Meginstefið er þó í raun hin
sama og í sögu Lasamsar: Eigir
þú elsku Guðs, treystir henni
með líkum hætti og Lasaras, Job
eða Bólu-Hjálmar, þá ertu öllum
mönnum ríkari og sælli. Þá hef-
ur þú stigið út úr eða öllu held-
ur upp úr ríki dauðans og inn í
lífið sjálft, sigurhátíð og veizlu
Guðs.
I ríki dauðans er ekkert nema
stríð gegn elsku Guðs, vonleysi,
örbirgð og tortíming. Það vissi
Hjálmar í Bólu:
Ég á þig eftir, Jesú minn,
jörðin, þótt öll mér hafni.
Allt er tapað, ef tapa eg þér,
tryggðavinurinn blíði.
Aldrei brugðizt i heimi hér
hefur þú mér,
hjálparsnauðum i striði.
Vorið er mikil veizlutíð. Ferm-
ingarveizlur og hátíðir em mörg-
um áhyggjuefni, öðmm
hneyksli, afskræming þess, sem
vera ætti. Þar vegast á sannleik-
ur og sitthvað annað.
En satt er það: Spumingin,
sem fermingarbörnin svara á
Islandi á þessu vori, er væg og
næstum svo, að ekkert kostar
að svara henni: „Vilt þú leitast
við að hafa Jesúm Krist að leið-
toga lífs þíns?“
Hver yrðu viðbrögð manna,
foreldra og bama, ef prestur
spyrði á fermingardegi: Vilt þú
þiggja boð Guðs, afneita dauð-
anum og ganga inn til lífsins? —
Þannig mætti spyija.
Jafnframt mætti spyija, hvort
fráleitt væri að leggja ferming-
arbömum — eða foreldram
þeirra eða söfnuði einhveijar
kvaðir, fómir eða skyldur á herð-
ar, sem brytu í bága við hégóma
og óþarfa sóun. Því að í stefjum
dagsins er eitt ónefnt, sem þó
er þungt og þrangið og strítt.
Jesús sjálfur segir margt í dag,
sem enginn skilur til fulls og
fáir em sáttir við, — orð eins
og þessi: „Hver sem ber ekki
sinn kross og fýlgir mér, getur
ekki verið lærisveinn minn.“
Eða: „Enginn, sem leggur hönd
á plóginn og horfir aftur, er
hæfur í Guðs ríki.“
I einni lexíu dagsins, segir
einnig, að kristnir menn skuli
ekki undrast, þótt heimurinn
hati þá, — í annarri, að þeir
geti ekki talizt vitrir, heldur
hafí Guð útvalið það, sem heim-
urinn telur heimsku, — í þeiiri
þriðju, að ganga skuli inn í Guðs
ríki í gegnum margar þrenging-
ar.
Þegar síra Friðrik Friðriksson
safnaði um sig drengjum sínum
í KFUM, kenndi hann þeim bar-
áttusöngva og hetjusöngva. Þeir
skyldu verða hetjur í stríðinu við
dauðann og óvininn. Þegar síra
Bjami Jónsson, vígslubiskup,
einn af elztu drengjum síra Frið-
riks og samstarfsmaður hans um
langa ævi, kvaddi heimili sitt
hinzta sinni og hélt til móts við
dauðann, skildi hann þetta erindi
síra Friðriks eftir á borði sínu,
og hafði skrifað eigin hendi:
Guðs alvæpni dýrast mun duga þér vel
á ævinnar vegi, á úrslita degi,
þá bugast þú eigi, en brosir við hel.
Um þaö bil 15 þúsund Islendingar
hafa treyst Fjárfestingarfélaginu
fyrir sparifé sínu undanfarin ár!
Þar af leiðandi hafa Kjarabréfin
skilað umtalsverðum vöxtum
umfram verðbólgu, eins og sést
greinilega á línuritinu.
Þeir, sem bafa fjárfest í Kjara-
bréfum eru tryggðir gegn
verðbólgusveiflum þjóðfélagsins.
Á bak við Kjarabréfin stendur
Verðbréfasjóðurinn hf, stœrsti
verðbréfasjóður landsins, en sjóð-
urinn dreifir áhcettu sinni með
kaupum á bréfum ríkis og sveitar-
félaga, bankaábyrgðum, sjálf-
skuldarábyrgðum, bréfum stórfyr-
irtœkja og fasteignatryggðum
bréfum.
Á verðbólgutímum eru Kjara-
bréfin öruggur og arðbær
kostur.
Símsvari ALLAN SÓLARHRINGINN í síma 28506. Upplýsingar um daglegt gengi Kjarabréfa, Markbréfa, Fjölþjóðabréfa og Tekjubréfa
Gengi: 3. júní 1988: Kjarabréf 2,903 - Tekjubréf 1,432 - Markbréf 1,512 - Fjölþjóðabréf 1,268
FJARFESTINGARFEIAGIÐ
Hafnarstræti 7,101 Reykjavík 0 (91) 28566
Kringlunni, 103 Reykjavík S (91) 689700
Ráðhústorgi 3, 600 Akureyri S (96) 25000
Ofangreint línurit sýnir mánaðarlega hækkun umreiknaða til árshækkunar.