Morgunblaðið - 23.10.1988, Page 40

40
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 23. OKTÓBER 1988
Hátindi knattspyrnuferils síns náði Bobby Moore þegar hann tók við sigurlaununum í Héimsmeistarakeppninni í Englandi 1966. Með honum
á myndinni er þáverandi þjálfari enska landsliðsins, Sir Alf Ramsey.
Gerbreyting Alf Ramsey
Alf Ramsey gjörbreytti enska
landsliðinu á næstu árum og gerði
það að heimsmeisturum þegar
keppnin fór fram á Englandi 1966.
En trúði Bobby Moore því að Eng-
lendingar gætu virkilega orðið
heimsmeistarar áður en keppnin
hófst?
„Fyrir keppnina vissum við að
við værum í hópi þeirra liða sem
álitin voru sigurstranglegust og
sérstaklega vegna þess að við vor-
um á heimavelli. En í byrjun gekk
okkur ekkert sérstaklega vel og
okkur tókst með naumindum að
komast áfram úr riðlakeppninni.
En eftir leikinn í átta liða úrslitun-
um gegn Argentínumönnum, sem
við unnum 1:0 með marki Geoff
Hurst, skynjuðum við það fyrir al-
vöru að við ættum möguleika."
Bobby Moore vildi lítið gera úr
því þegar enska pressan kallaði
Argentínumennina óargadýr eftir
leikinn vegna þess hversu gróft
þeir léku í leiknum og var fyrirliði
þeirra, Rattin, meðal annars rekinn
af leikvelli. Moore sagði að þeir
hefðu einungis leikið mjög fast og
hvergi gefið eftir í miklum baráttu-
leik.
I undanúrslitum léku Englend-
ingar gegn Portúgölum. „Leikurinn
gegn Portúgal var tvímælalaust
besti leikurinn í heimsmeistára-
keppninni 1966. Þar léku tvö frá-
bær lið í undanúrslitum og átti
hvorugt þeirra skilið að tapa. Við
sigruðum 2:1 með mörkum Bobby
Charlton, en harðjaxlinn Nobby
Stiles tók að sér að gæta snillings-
ins Eusébio og sást hann lítið í
þeim leik. Eftir úrslitaleikinn gegn
Vestur-Þjóðveijum ljrftum við síðan
heimsmeistarástyttunni, sem er
stærsta stund í sögu enskrar knatt-
spymu."
Enska landsliðið
enn betra 1970
Margir hafa haldið því fram, að
enska landsliðið í knattspymu sem
lék í úrslitum heimsmeistarakeppn-
innar í Mexíkó 1970 hafi verið enn
betra en liðið frá 1966. Er Moore
sama sinnis?
„Liðið okkar sem tók þátt í
heimsmeistarakeppninni í Mexíkó
var að mestu leyti skipað sömu leik-
mönnum og ijórum árum áður og
var því orðið mjög reynslumikið og
til alls líklegt. Við komumst átaka-
lítið upp úr okkar keppnisriðli, töp-
4
uðum aðeins gegn Brasilíumönnum
í hörkuleik. En í átta liða úrslitunum
lékum við gegn Vestur-Þjóðveijum
og höfðum yfir, 2:0, þegar um 20
mínútur voru til leiksloka og örugg-
ur sigur okkar virtist í höfn. Við
höfðum Þjóðveijana algerlega í vas-
anum og tel ég að enska landsliðið
hafi þama leikið einn sinn albesta
leik í langan tíma. Þegar hér var
komið sögu gerði Ramsey breyting-
ar á liðinu. Hann tók Bobby Charl-
ton útaf til þess eins að hvfla hann
fyrir undanúrslitin og setti Colin
Bell inná í hans stað.
Hvað sem um þessa ráðstöfun
Ramsey hefur verið rætt og ritað
er ég enn í dag sömu skoðunnar
og hann var þá; „taktískt" séð var

þetta það eina rétta. Hifinn þama
í Guadalajara, þar sem leikurinn fór
fram, var óbærilegur og því erfitt
að leika. En það þarf ekkert að Qöl-
yrða um úrslitin. Beckenbauer tókst
að minnka muninn skömmu síðar
og Þjóðveijar sigruðu í framleng-
ingu. Það var því afar sárt fyrir
okkur að þurfa að fara heim frá
Mexíkó án verðlauna með jafngott
lið og við vomm með þá.“
Hræðileg martröð I Bogotá
A leið sinni á heimsmeistaramót-
ið í Mexíkó hafði enska landsliðið
viðdvöl í Kólombíu og lék þar æf-
ingaleik við landslið heimamanna.
Daginn eftir leikinn vom ensku
landsliðsmennimir í verslunarferð í
miðborg Bogotá og eftir að nokkrir
leikmanna liðsins höfðu haft viðdvöl
í skartgripaverslun ásakaði eigandi
verslunarinnar Bobby Moore um að
hafa stungið á sig skartgripum úr
versluninni og eftir mikinn skrípa-
leik var Moore kyrrsettur í Bogotá
meðan að mál hans var tekið fyrir.
Heimspressan gekk bókstaflega af
göflunum meðan á þessu stóð. „Enn
þann dag í dag er mér óskiljanlegt
hvers vegna þetta gerðist og hvað
fyrir þeim vakti sem bám mig þess-
ari sök,“ sagði Moore.
Af blaðaskrifum frá þessum tíma
að dæma var tvennt sem helst kom
til greina. Annars vegar að kaup-
maðurinn hafi tekið þetta upp hjá
sjálfum sér til þess að koma sér í
sviðsljósið og hins vegar að þetta
hafi verið samsæri til þess að bijóta
Moore og enska landsliðið niður
andlega fyrir heimsmeistarakeppn-
ina. Mál þetta var síðan látið niður
falla eftir diplómatískum leiðum og
töldu þá flestir að þessi skrípaleikur
væri á enda, en öðm nær.
„Þegar enska landsliðið var kom-
ið út á flugvöllinn í Bogotá,“ sagði
Moore, „og við vomm að leggja af
stað til Mexíkó kom lögreglan aft-
ur. Þá hafði lítill drengur verið dreg-
inn fram í sviðsljósið og hann átti
að hafa séð mig taka skartgripina
ófijálsri hendi. Eg var því kyrrsett-
ur f Kolombíu, en félögum mínum
leyft að halda ferð sinni áfram. Ég
var í fimm daggrí Bogotá og dvald-
ist á heimili formiánns knattspymu-
sambands landsins, en hússins var
gætt af vopnuðum vörðum. Enn var
málið leyst eftir diplómatískum leið-
um og ég losnaði úr stofufangelsinu
og þeirri stund var ég fegnastur
er ég kom aftur til félaga minna í
enska landsliðinu. Þessi reynsla mín
var skelfileg. En mér tókst samt
að ýta þessum döpru dögum til hlið-
ar og ná mér ágætlega á strik í
heimsmeistarakeppninni sj álfri. “
Leikurinn gegn Brasilíu
ætíð minnisstæður
Þegar rætt er við knattspyrnu-
mann sem á að baki 108 landsleiki
og á sjöunda hundrað leiki með
West Ham og Fulham er vart hægt
að láta hjá líða að spyija hann um
minnisstæðustu leikina á ferlinum.
„Eftirminnilegustu leikimir með
landsliðinu voru í fyrsta lagi leikur-
inn gegn Brasilíumönnum í Mexíkó
1970, en af mörgum er sá leikur
talinn einn besti knattspymuleikur
sem leikinn hefur verið í heims-
meistarakeppni. Þá er það leikurinn
gegn Portúgölum í undanúrslitum
heimsmeistarakeppninnar 1966 og
að sjálfsögðu úrslitaleikurinn sjálf-
ur gegn V-Þjóðveijum í þeirri sömu
keppni.
Með West Ham em það tveir leik-
ir sem em mér efstir í huga og
báðir gegn Manchester United. Sá
fyrri var fyrsti leikur minn með
West Ham eins og áður er getið.
Hinn síðari fór fram á Hillsbor-
ough, heimavelli Sheffíeld Wednes-
day, í undanúrslitum ensku bikar-
keppninnar árið 1964. West Ham
hafði ekki komist í úrslit á Wem-
bley síðan 1940 og var því til mik-
ils að vinna fyrir okkur. Fyrir leik-
inn vomm við ekki taldir mjög sig-
urstranglegir, þar sem Manchester
United hafði á skipa frábæm liði á
þessum tíma og léku með liðinu
ekki ófrægari menn en Bobby
Charlton, Dennis Law, Nobby Stiles
og George Best. En við náðum frá-
bæmm leik og sigmðum 3:1 og
komumst á Wembley. Það var stór
stund fyrir okkur að leggja stjömu-
lið United að velli þetta kvöld í
Sheffield."
Bobby Moore hefur þó nokkur
afskipti af knattspymu enn í dag.
„Ég á sæti í stjóm 3. deildar liðsins
Southend United og reyni að sjá
sem flesta leiki með því félagi og
þá er ég lausamaður' í blaða-
mennsku hjá vikublaðinu Sunday
Sport og er þar með fasta þætti
um knattspyrnu."
Þegar talið barst að ensku knatt-
spymunni í dag sagði Moore að
bilið á milli sterkustu liðanna og
hinna í 1. deildinni væri sífellt að
breikka. Þau sex stóm eins og hann
orðaði það; Liverpool, Everton,
Manchester United, Nottingham
Forest og Lundúnaliðin Arsenal og
Tottenham, væm orðin það sterk
fjárhagslega að þau gætu keypt
alla bestu knattspyrnumenn Bret-
landseyja frá öðmm liðum þegar
þeir væm falir og að leikmenn ann-
arra liða ættu þá ósk heitasta að
fá að leika með þessum liðum.
Nýjasta dæmið væri sala Tony
Cottee frá West Ham til Everton.
Lét Cottee þau orð falla að hann
vildi komast til liðs sem gæti unnið
til verðlauna. Þrátt fyrir að West
Bobby Moore í leik með félagi sínu West Ham fyrir u.þ.b. tveimur áratugum.