Morgunblaðið - 06.11.1988, Blaðsíða 21

20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. NÓVEMBER 1988
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. NÓVEMBER 1988
21
+-
ftorip Útgefandi Árvakur, Reykjavík
Framkvæmdastjóri Haraldur Sveinsson.
Ritstjórar Matthías Johannessen, Styrmir Gunnarsson.
Aðstoðarritstjóri Björn Bjarnason.
Fulltrúar ritstjóra Þorbjörn Guðmundsson, Björn Jóhannsson, Árni Jörgensen.
Fréttastjórar Freysteinn Jóhannsson, Magnús Finnsson, Sigtryggur Sigtryggsson, Ágúst Ingi Jónsson.
Auglýsingastjóri BaldvinJónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiðsla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 800 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 70 kr. eintakið.
Fjárhagnr bæjar-
sjóðs Hafiiarfiarðar
Umræður hafa orðið um fjár-
hagsstöðu bæjarsjóðs Hafn-
arfjarðar hér á síðum blaðsins
undanfarna daga. Annars vegar
hefur Guðmundur Ámi Stefáns-
son bæjarstjóri sagt, að eftir
háannatíma ársins sé lausafjár-
staða bæjarins ekki eins góð og
skyldi og þess vegna sé nú nokk-
ur yfírdráttur hjá viðskiptabanka
og skipti hann tugum milljóna.
Hins vegar hefur Ámi Grétar
Finnsson dregið þessar skýringar
á hinni erfíðu fjárhagsstöðu í efa
og telur mikla óráðsíu ríkja í fjár-
málastjóm bæjarsjóðs Hafnar-
fjarðar.
Deilumar um fráskilnað
síðustu ríkisstjómar og viðleitni
framsóknarmanna og alþýðu-
flokksmanna til að kenna sjálf-
stæðismönnum um allt sem mið-
ur gekk hafa ekki farið fram hjá
neinum. Á fyrstu vikunum eftir
að skipt er um stjómendur er
næsta auðvelt að halda uppi
málflutningi af þessu tagi.
Reynslan ein fær úr því skorið,
hvort hann er á rökum reistur.
Loftkastalamir sem Ólafur
Ragnar Grímsson ijármálaráð-
herra hefur smíðað í kringum
fyrsta fjárlagafrumvarpið sitt
lofa því miður ekki góðu um
framhaldið.
Ágreiningurinn um fjárhag
bæjarsjóðs Hafnarfjarðar er ann-
ars eðlis en þrætan um viðskilnað
ríkisstjómarinnar. Nú em rúm
tvö ár liðin frá því, að Alþýðu-
flokkur og Alþýðubandalag tóku
höndum saman um stjóm Hafn-
arfjarðar. Ámi Grétar Finnsson
bendir í Morgunblaðssamtali á
þá staðreynd, að_ þegar Sjálf-
stæðisflokkur og Óháðir borgar-
ar létu af stjóm bæjarins 1986
hafí heildarskuldir bæjarfélags-
ins verið 94 milljónir króna og
þar af 60 milljónir langtíma-
skuldir. Á hinn bóginn sýni
bráðabirgðauppgjör frá 30. sept-
ember sl., að heildarskuldir bæj-
arsjóðs séu 340 milljónir og þar
af lausaskuldir 148 milljónir. Á
þeim tveimur árum sem skulda-
staðan hafí versnað svo mjög
hafí tekjur bæjarsjóðs árlega far-
ið langt fram úr áætlun. Á
síðasta ári greiddi Hafnarfjarð-
arbær 50 milljónir króna í vexti
og fjármagnskostnað og í ár er
þessi kostnaður þegar kominn í
116% miðað við áætlun.
Hvemig sem á málið er litið
er ekki unnt að komast að ann-
arri niðurstöðu en þeirri, að í
stjómartíð Alþýðuflokks og Al-
þýðubandalags hafí verið illa
haldið á fjármálum bæjarsjóðs
Hafnarfjarðar. Skuldir hafa
hlaðist upp og þær er ekki unnt
að afsaka með því að vísa til
framkvæmda á vegum bæjarfé-
lagsins. „Þetta er mjög dapur-
legt, þar sem bærinn stóð á mjög
traustum fjárhagslegum gmnni
í upphafí kjörtímabilsins, og var
þá eitt best stæða bæjarfélag
landsins," segir Ámi Grétar
Finnsson réttilega.
Listasafii
Sigurjóns
Olafssonar
Listasafn Siguijóns Ólafsson-
ar myndhöggvara var stofn-
að árið 1984 með það að mark-
miði að tryggja að hús Siguijóns
og vinnustöfa á Laugamesi
fengju að standa um ókomin ár
og þar yrði góð sýningaraðstaða
fyrir verk þau sem listamaðurinn
lét eftir sig. Var safnið vígt og
opnað almenningi á áttatíu ára
afmæli listamannsins hinn 21.
október síðastliðinn.
Margir hafa lagt hönd á plóg-
inn við að hrinda hugmyndinni
um Listasafn Siguijóns Ólafs-
sonar í framkvæmd. Þar hefur
Birgitta Spur, ekkja listamanns-
ins haft ömgga forystu. Fjár-
hagsstuðningur hefur komið frá
mörgum, til dæmis hefur
Reykjavíkurborg keypt réttinn til
að láta stækka myndina Grímu
og á hún að rísa við Borgarleik-
húsið. Er það rétt og skemmtileg
ákvörðun hjá borgarstjóra. Fyrir-
tækið O. Johnson & Kaaber
stendur straum af kostnaði við
að verkið Sköpun er unnið í stein
og hefur Erlingur Jónsson
höggvið myndina í marmara.
Verður verkinu valinn staður í
útigarði við listasafnið. Þannig
mætti áfram nefna margvíslegan
stuðning við safnið.
Em menn sammála um, að
prýðilega hafi tekist að búa um
listaverkin í safninu á Laugar-
nesi og þar sé nú að fínna nýtt
aðdráttarafl fyrir alla sem vilja
í senn njóta góðrar listar og nátt-
úmfegurðar í hringiðu borg-
arlífsins.
Draumar
1Í nótt dreymdi
mig einungis
• lifandi menn.
En það olli mér engum
áhyggjum. Nöfnin ein
skipta máli, það þóttist
ég vita. Sagt er að
Agústus keisara hafi dreymt mikið,
einkum á vorin. En hugur hans var
bundinn veraldlegum völdum og
jarðneskum draumum svo hann átti
erfítt með að uppiifa þau ævintýri
sem búa í svefninum einum. Auk
þess var hann guð í jarðneskum
líkama og guði dreymir aðra
drauma en dauðiega menn. Þó var
hann einnig dauðlegur einsog aðrir
samtímamenn hans sem fengu að
upplifa hugsanir hans einsog hvem
annan veruleika; stundum bitran,
stundum álitlegan, sjaldnast þó
spennandi eins og ævintýri. En
líklega hefur guðunum ekki líkað
samkeppni hans við þá og talið
hana ofmetnað því þeir lögðu einatt
á hann erfíðar draumfarir og þá
hrökk hann upp með andfælum,
stundum kófsveittur af þungbærri
reynslu martraðarinnar, stundum
kvíðinn og áhyggjufullur vegna
þess draumamir urðu með ein-
hveijum hætti hluti af hugsun hans
og hugmyndaheimi og honum tókst
ekki að hrista þá af sér. Þetta var
einatt þungur kross að bera. Samt
var Ágústus, þessi merkilegi arftaki
Sesars og hönnuður rómverska
keisaradæmisins, vinsæll maður og
vel innrættur miðað við samtíð sína.
Og guðimir þyrmdu honum að
HELGI
spjall
mestu. En stundum þeg-
ar vorið stóð í fullum
blóma og sólin vitjaði
laufsins einsog hugsun
ástfangins manns snertir
nývaknaða tilhlökkun
annarrar manneskju, þá
komu þyngri draumar og
fleiri á þennan alvald rómverska
ríkisins og hann gat ekki sofið en
kallaði til sín sagnameistara að
stytta nætumar með fróðleik og
annarri skemmtun sem hafði ofan
af fyrir honum. Þannig reyndi keis-
arinn að flýja þá veröld sem stóð
honum næst í raun og veru. óttað-
ist hana, þessa dularfullu og
óáþreifanlegu veröld tákna og goð-
sögulegra atburða. Flýði af vígvelli
yfírskilvitlegra atburða innf nokk-
um veginn öruggt skjól vökunnar.
ÉG VAR AÐ HUGSA UM ÞETTA
og nöfnin sem mig hafði dreymt,
Sigtrygg, Halldór og Guðmund.
Sigtryggur og Guðmundur eru góð
nöfn í draumi, ég veit ekki um
Halldór, en það vekur mér góðar
minningar úr sögu Snorrunga. Að
dreyma lifandi fólk, það er einsog
að fá óvænta heimsókn; eins konar
franska vísit. Hún getur verið
skemmtileg eða óskemmtileg eftir
atvikum. Þetta var þægileg heim-
sókn. Eins konar uppákoma án
óþæginda. Heimsóknir Iifandi fólks
í draumi eru einsog hugmyndir
flögri úr eins manns huga í annars.
Hugurinn í viðkvæmum stellingum,
samt leið mér harla vel. Þar áður
dreymdi mig Sigurð og Valtý. Þeir
eru báðir dánir fyrir mörgum árum
en samt voru þeir nálægari hugsun
minni, eða eigum við að segja vit-
und minni en Halldór, Sigtryggur
og Guðmundur. Og þá líklega vegna
þess þeir eru dánir. Fyrir bragðið
voru þeir allir í draumnum. Upplifðu
hann jafnvel sterkar en ég. Nú sé
ég þá fyrir mér einsog útsýnið úr
glugganum í hótel Executive þegar
ég vakna á morgnana, dreg tjöidin
frá og guðsgrænar hlíðar Monte
Donato rísa yfír Bolonía, kirkja San
Luca efst. Varða á leið til himins,
eða: varða á leið okkar til guðs.
Ekki til Ágústusar, heldur hans.
SIGURÐUR ER GOTT NAFN í
draumi, en Valtýr — ég veit það
ekki. Líklega hermannsnafn úr
heiðni. Ég vona þessi fyrirvaralausa
heimsókn boði eitthvað gott.
Kannski boðar hún sigursæla or-
ustu. Þeir Sigurður og Valtýr
brýndu mig alla nóttina. Þegar ég
vaknaði mundi ég ekki til hvers.
Svo nú er komin ný eyða í líf mitt.
Nýr alvarlegur brestur. Síðan hefur
mér liðið einsog ég þurfí að hnerra
en ég get ekki hnerrað. Auk þess
er hugur minn við ungan mann að
landbúnaðarstörfum í Bretlandi. Ég
sé hann fyrir mér. Saga hans sæk-
ir á mig, kemur á mig einsog
draumur. Ég upplifi hana einsog
brot. Upplifí hana einsog mynd í
mósaík. Einsog súrrealískan draum.
M.
(meira næsta sunnudag.)

JTlorQunl

TetiQdoj3'.
'W'eílaifioiy
l^borninge

Itilefni af 75 ára afmæli Morgun-
blaðsins 2. nóvember sl. efndi
stjóm Árvakurs hf., útgáfufélags
Morgunblaðsins, til hófe fyrir
starfsmenn blaðsins' og maka
þeirra á laugardag fyrir viku. Þar
flutti Hallgrímur Geirsson, stjóm-
arformaður Árvakurs hf., ræðu,
sem ritstjórar Morgunblaðsins sjá ástæðu
til að birta í heild hér í Reykjavíkurbréfí. í
ræðu þessari er lýst grundvallarviðhorfum
stjómenda Árvakurs hf. til útgáfu Morgun-
blaðsins. Ræða Hallgríms Geirssonar fer hér
á eftir í heild:
„Gott Morgunblaðsfólk!
F.h. Árvakurs hf., útgáfufélags Morgun-
blaðsins, býð ég ykkur velkomin til þessa
hófs, sem haldið er í tilefni af 75 ára af-
mæli Morgunblaðsins.
Á þessum tímamótum er stjóm og eigend-
um Arvakurs hf. efst í huga þakklæti til
ykkar og forvera ykkar í 75 ár, sem gert
hafíð Morgunblaðið að þeim máttarstólpa,
sem raun ber vitni. Á ykkur, sem búið út
Morgunblaðið frá degi til dags, hvílir mikil
ábjrrgð og miklar kröfur era til ykkar gerðar.
Stjóm Árvakurs gerir sér þess vegna
ljóst, að nú brennur á henni heitast að skapa
ykkur öllum starfsskilyrði, sem hæfa mikil-
vægu hlutverki.
Tilgangur Árvakurs hf. með útgáfu Morg-
unblaðsins var ákveðinn fyrir tæpum 70
áram og orðaður þannig:
Að styðja frjálst viðskiptalíf og efla heil-
brigðan hugsunarhátt í öllum þjóðfélagsmál-
um og yfírhöfuð beita sér fyrir hveiju því,
er miðar til sannra framfara í hvlvetna.
í tæpa sjö áratugi hafa margir fremstu
manna þessarar þjóðar, bæði sem ritstjórar
og blaðamenn Morgunblaðsins, útfært þessa
stefnu á síðum blaðsins, skýrt hana og fyllt
í samræmi við þróun og viðgang samfélags-
ins á öllum sviðum. «■
Á þessum arfí byggir Morgunblaðið nú
styrk sinn og sjálfstæði, sem afl í þjóðmála-
umræðu.
Ég dreg enga dul á þá skoðun, að megin-
forsenda áhrifa og útbreiðslu Morgunblaðs-
ins er sjálfstæði þess í þjóðmálaumræð-
unni, þar sem Morgunblaðið hefur leitast
við að hefja sig yfír þröng flokkssjónarmið
og hagsmuni einstakra þrýstihópa og látið
hagsmuni þjóðarheildarinnar sitja í fyrir-
rúmi.
Á þessum tímamótum er það því ósk mín
Morgunblaðinu til handa, að það verði hér
eftir sem hingað til óháður málsvari frelsis,
heilbrigðs hugsunarháttar og sannra fram-
fara í hvívetna, allt í samræmi við upphaf-
legan og sígildan tilgang.
Gott Morgunblaðsfólk!
Ég óska ykkur til hamingju með afmælið
og jafnframt góðrar skemmtunar um leið
og ég fel Haraldi Sveinssyni framkvæmda-
stjóra Árvakurs alla stjórn hér á eftir."
í sama hófí minnt-
ist Matthías Jo-
hannessen, rit-
stjóri Morgun-
blaðsins, Valtýs
Stefánssonar, þess
manns,.sem lengst
allra hefur gegnt
ritstjórastarfi á
Morgunblaðinu,
eða í um 40 ár og
átti manna mestan
þátt í að gera blaðið að því stórveldi í
fjölmiðlaheiminum, sem það síðan hefur
verið. í þessari ræðu sagði Matthías Jo-
hannessen m.a.:
„Ég leyfí mér að halda í þá hugmynd,
að Valtýr hefði verið stoltur af þeirri
þróun, sem orðið hefur á blaðinu, þótt
ég þykist vita, að hann hefði haft ýmis-
legt að athuga við sumt í starfi okkar.
En hann talaði oft við mig um það hve
nauðsynlegt væri að losa Morgunblaðið
úr beinum tengslum við stjómmála- og
hagsmunaöfl í þjóðfélaginu enda þótt
hann legði ríka áherzlu á hlutverk þess
sem málsvara frelsis og einstaklinga en
legði jafnframt áherzlu á velferðarhug-
sjónina, eða þá sjálfetæðisstefnu, sem
Tengsl
Morgnn-
blaðsins við
stjórnmála-
og hags-
munaöfl
REYKJAYIKURBREF
Laugardagur 5. nóvember
ísr*-

átak

álutn

gert hefur ísland að því skjóli, sem bezt
hefur dugað í Qármannahríð samtímans.
Ég ætla ekki að ágæta Valtý með
hástemmdum orðum einum, þess gerist
ekki þörf. Bendi á skrif hans og ritstjóm
sem halda munu nafni hans á loft. En
þá ekki sízt þau afrek, sem hann vann
í þágu sagnfræði og samtímasögu og
kalla til vitnis merka ævisögu Thors Jens-
ens, þættina um sr. Friðrik og samtals-
bækur hans að öðru leyti, sem eru fyrir
löngu orðnar klassísk rit í íslenzkri blaða-
mennsku, sumt raunar einnig í bók-
menntum okkar einsog glitrandi samtöl
hans við Tómas skáld Guðmundsson og
Hafliða í Mýrarholti.
Ástæða er nú að minnast þeirrar hug-
myndar Valtýs Stefánssonar, að komið
verði á fót kennarastóli við Háskólann í
fögrum bókmenntum og ljóðlist sérstak-
lega og yrði embættið tengt nafni Jónas-
ar Hallgrímssonar. Vildi hann þannig
efla íslenzka blaðamennsku enda er
tungan það tæki, sem blaðamaðurinn
þarf helzt á að halda og öðru mikilvæg-
ara, að hann kunni nokkur skil á henni.
Hún er forsenda allrar íjölmiðlunar hér
á landi og sker úr um sérkenni okkar.
Með þá vitneskju að leiðarljósi ákvað
stjórn Árvakurs að efna til ljóðasam-
keppni vegna 75 ára afmælis Morgun-
blaðsins og fór vel á.
Arfur okkar er skjólgott athvarf á við-
sjárverðum tímum. Oft hefur verið nauð-
synlegt að líta í eigin barm og þá ekki
sízt nú þegar við eigum náttból undir exi
útlendra gervitungla og tízku.
Engum var betur ljóst en Valtý Stef-
ánssyni að blaðamennsku læra menn
ekki í skólastofum, heldur í starfinu
sjálfu. En haldgóð meimtun er hverjum
blaðamanni jafnframt mikilvægur stuðn-
ingur. Hvort sem menn vinna að ritstörf-
um eða öðrum þáttum blaðamennsku,
hönnun, tækni eða annarri iðju er reynsl-
an í daglegum erli sá eldur sem allt herð-
ir. Sókrates minnir á, að nauðsynlegt sé
að aga ótaminn hest við kunnáttu góðs
tamningamanns en uxum þurfí að beita
fyrir plóg og venja þá við akuryrkju.
Þannig á einnig að búa blaðamenn undir
starf sitt. En þá má líka bæta því við,
að án upplags verður enginn foli að góð-
um gæðingi. Og meira þarf til í hörðum
skóla blaðamennskunnar en kunna að
kveikja og slökkva á segulþandi. Enginn
vissi það betur en Valtýr Stefánsson.
Hitt er svo ekki síður íhygli vert að Aþen-
ingum til foma var jafn tamt að nota
sophiu, eða vizku, um hvert það starf sem
krafðist kunnáttu og þekkingar en ekki
einungis andlega iðju svo nefnda.“
Frásögn Matthíasar Johannessens af
þeim skoðunum Valtýs Stefánssonar, að
nauðsynlegt væri að losa Morgunblaðið
úr tengslum við stjómmála- og hags-
munaöfl og yfírlýsing Hallgríms Geirs-
sonar, sem er fulltrúi þriðju kynslóðar í
hópi stjómenda útgáfufélags Morgun-
blaðsins, um Morgunblaðið sem óháðan
fjölmiðil, sem leggi sjálfstætt mat á stöðu
þjóðmála, sýnir svo ekki verður um villzt,
að stefnumörkun núverandi ritstjóra
blaðsins er í fullu samræmi við sögu
Morgunblaðsins og hefðir og sjónarmið
þeirra, sem á síðustu misserum hafa
valizt til forystu um málefni blaðsins.
Ástæða er til að vekja athygli á þessum
gmndvallarsjónarmiðum í útgáfu Morg-
unblaðsins nú, þegar blaðið á 75 ár að
baki og þeim einhug, sem um þau hefur
ríkt, bæði fyrr og nú.
Breytingar
á sunnu-
dagsblaði
Sunnudagsblað
Morgunblaðsins
tekur nú nokkmm
breytingum. Segja
má, að ár hvert sé
unnið að einhveij-
um breytingum á
blaðinu, sem mega verða til bóta. Vetur-
inn 1984 var þó lögð meiri vinna í að
móta framtíðarútgáfu Morgunblaðsins
en áður hafði verið gert a.m.k. um skeið.
Þá vom þau tímamót framundan, að ný
prentvél hafði verið keypt og unnið var
að byggingu fyrsta áfanga hins nýja
Morgunblaðshúss í Kringlunni, þar sem
prentsmiðja blaðsins er nú til húsa. Fyrir-
sjáanlegt var, að hin nýja prentvél mundi
opna nýja möguleika í sambandi við útg-
áfu blaðsins, sem ritstjómm þess var
kappsmál að hagnýta til hins ýtrasta.
Arni Jörgensen, einn af fulltrúum rit-
stjóra blaðsins, sem jafnframt hefur ver-
ið aðalútlitshönnuður þess um langt
skeið, lagði þá, í samvinnu við ritstjóra
Morgunblaðsins og framkvæmdastjóra,
meginlínur um þá þróun, sem síðar hefur
orðið með útgáfu nýrra sérblaða. Á tæp-
um áratug hefur Árni Jörgensen endur-
skipulagt Lesbók og íþróttablað og hann-
að viðskiptablað, sem kemur út á fímmtu-
dögum, Daglegít líf, sem kemur út á
föstudögum og menningarblað, sem kem-
ur út á laugardögum. Þessi nýsköpun
hefur að sjálfsögðu farið fram í samvinnu
við þá blaðamenn, sem unnið hafa við
þessi sérblöð, og aðra starfsmenn, sem
vinna blaðið, ekki sízt í auglýsingadeild
og framleiðsludeild.
Fyrir u.þ.b. ári var tekin ákvörðun um,
að endurskipulagning sunnudagsblaðs
yrði næsta verkefni af þessu tagi. Þá var
ákveðið að ráða til samstarfs við Áma
Jörgensen Áma Þórarinsson, sem hóf
blaðamannsferil sinn á Morgunblaðinu
fyrir hálfum öðmm áratug en hvarf síðan
til annarra starfa. Ámi Þórarinsson hóf
störf á ritstjóm Morgunblaðsins á ný sl.
vetur og hafa þeir tveir einkum unnið
að undirbúningi þeirra breytinga á
sunnudagsblaði, sem nú sjá dagsins ljós.
Til samstarfs við þá við útgáfu sunnu-
dagsblaðs komu síðan nokkrir blaða-
menn, sem unnið höfðu á ýmsum deildum
ritstjómar.
Auk þeirrar vinnu, sem að ritstjóm
blaðsins sneri, lagði framkvæmdastjóm
Morgunblaðsins í umtalsverðan kostnað
til þess að skapa nýrri sunnudagsritstjóm
viðunandi starfsskilyrði. Er nú svo kom-
ið, að ritstjórn Morgunblaðsins starfar á
þremur stöðum í miðborginni.
Markmiðið með þeim lagfæringum á
sunnudagsblaði, sem unnið hefur verið
að er tvíþætt: Annars vegar að koma
efni og auglýsingum fyrir á skipulegri
og aðgengilegri hátt fyrir lesendur, hins
vegar að efni sunnudagsblaðs verði íjöl-
breyttara og þar verði fjallað í æ ríkara
mæli um atburði líðandi stundar.
Útgáfa dagblaðs í því umfangi, sem
Morgunblaðið er nú orðið, er býsna flók-
in, þótt nýr tækjabúnaður hafi að sumu
leyti gert hana einfaldari en áður var. Á
síðasta áratug hefur þróunin orðið sú á
ritstjóm Morgunblaðsins, að hún hefur
skipzt upp í margar deildir og sér hver
um sig um ákveðinn þátt blaðsins. Jafn-
framt hafa tengslin milli ritstjómar og
framleiðsludeilda orðið nánari en áður
var og starfssvið þessara aðila skarast
að sumu leyti.
—™— Að sumu leyti em
Skorturá það öfT?fu fað
““ seg)a, að okkur Is-
Storhug’ lendinga skorti
stórhug. Uppbygg-
ingin í landinu á
undanfömum ára-
tugum segir allt aðra sögu. Samt er það
svo, að stundum skortir á stórhug, þegar
hans er þörf. Það á t.d. við um fram-
kvæmdir við Þjóðarbókhlöðuna. Þessi
mikla bygging átti að verða eins konar
afmælisgjöf þjóðarinnar til sjálfrar sín í
tilefni af 1100 ára afmæli íslands byggð-
ar. Framkvæmdir hafa hins vegar gengið
hægt, stundum löturhægt.
Þjóðarbókhlaðan hefur orðið bitbein
ráðherra og ráðuneyta. Deilur um fjár-
framlög til hennar hafa verið tíð og bók-
hlaðan því verið alltof lengi í byggingu.
Fyrir nokkmm ámm var ákveðið að
leggja á sérstakan skatt til þess að flýta
fyrir byggingu hennar en fyrr en varði
kom upp deila milli ráðuneyta um það,
hvort skattpeningar þessir skiluðu sér
allir til framkvæmda. Nú sýnist sem
ætlunin sé enn að draga úr framkvæmd-
um við Þjóðarbókhlöðuna skv. hinu nýja
fjárlagafrv.
Þetta gengur ekki. Við eigum að sjá
sóma okkar í að ljúka byggingu Þjóðar-
bókhlöðunnar og taka hana í notkun.
Við eigum að sýna þann stórhug, þótt
árferði sé nú erfítt, að ljúka framkvæmd-
um við þetta stórhýsi á skömmum tíma.
Við höfíim sem þjóð vel efni á því að
sýna stórhug á þessu sviði, þótt við drög-
um saman seglin annars staðar.
Því verður tæplega trúað að menn á
borð við Ólaf Ragnar Grímsson, fjármála-
ráðherra, og Svavar Gestsson, mennta-
málaráðherra, ætli að láta kaffæra sig í
þröngsýnum röksemdum skriffínnsku-
kerfísins fyrir því að hægja eigi á fram-
kvæmdum. Þjóðarbókhlaðan er vafalaust
orðin dýr í byggingu og eins og öll hús
af þessu tagi er áætlunargerð um kostn-
að áreiðanlega ábótavant. En ekki er
betra að láta þessa byggingu standa
ónotaða árum saman. Nú á að ljúka við
þessa framkvæmd, hvað sem öðru líður.
„Markmiðið með
þeim lag’færing'-
um á sunnudags-
blaði, sem unnið
hefiir verið að er
tvíþætt: Annars
vegar að koma
efiii og auglýsing-
um fyrir á skipu-
legri og aðgengi-
legri hátt fyrir
lesendur, hins
vegar að eftii
sunnudagsblaðs
verði Qölbreytt-
araogþarverði
ljallað í æ ríkara
mæli um atburði
líðandi stundar.“