Morgunblaðið - 20.11.1988, Blaðsíða 31

31
-jw»r Tjrownanfir/_..,linrrr,-.- >£lAjTMjMSMny^Wi ttw,* ™rrrw,„
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 20. NÓVEMBER 1988
Magnús Hallsson
- Minningarorð
Fæddur 22. nóvember 1907
Dáinn 24. október 1988
Magnús var fæddur á Gríshóli í
Helgafellssveit, sonur hjónanna
sem þar bjuggu um nær hálfrar
aldar skeið, Halls Kristjánssonar
Jóhannessonar frá Ytra-Leyti á
Skógarströnd og k.h. Sigríðar 111-
ugadóttur, Daðasonar bónda á Kljá
í Helgafelssveit. Magnús var sjötta
barn foreldra sinna, sem náðu full-
tíða aldri. Alls voru börn Halls og
Sigríðar ellefu, en tvö dóu i frum-
bernsku. Einnig ólu þau hjón upp
þijú fósturbörn. Allur þessi hópur
varð dugandi mannkostafólk.
Magnús var góðum gáfum gæddur,
en menntun hans var takmörkuð,
sem annarra samtíðarsveitarbama.
Hann var við nám í Hvítárbakka-
skóla í Borgarfirði síðasta veturinn
sem hann var starfræktur. Síðar
var hann einn vetur í Reykholts-
skóla. Það má segja að þeir nemar
sem þannig luku námi sínu hafi
markað tímamót í sögu þessara
tveggja skólaastofnana, á þeim
árum. Telja má víst að Magnús
hafi stundað nám sitt vel, bæði af
þörf og ríkri samviskusemi. Sumrin
tvö milli og eftir þessa skólaveru
sína réðst hann ásamt tveim sam-
nemum sínum að tilraunabúinu á
Sámsstöðum í Fljótshlíð, til Klem-
ensar Kristjánssonar, sem þar var
bóndi og tilraunastjóri. Þar má
segja að opnast hafi fyrir Magnúsi
annar nýr heimur. Hinn undraverði
samtvinningarþáttur sáðmannsins,
við hina fijóu, gjöfulu mold. '
Vissulega var á árum áður verið
að yrkja jörðina á Gríshóli af mikl-
um stóríiug og dugnaði, fyrr og
síðar. En það vitum við öll sem vilj-
um landfræðilega skoða mun skil-
yrða millum landshluta, að oft stór
munur á möguleikum til ræktunar
á þessum tveim umræddu sveitum.
Magnús vitnaði oft síðar á ævinni
til þessarar veru sinnar á Sámsstöð-
um og ánægjulegra samskipta þar
bæði við húsbændur og samstarfs-
fólk þar á staðnum. Síðar eftir að
hann var fluttur til Reykjavíkur
dvaldi hann við vor- og sumarstörf
að Lækjarmóti í Sandvíkurhreppi
hjá Sigfúsi bónda og hans ljöl-
skyldu. Þar sem annars staðar, sem
hann dvaldi batt hann vináttu við
heimilisfólkið. Magnús var bundinn
sterkum átthagaböndum við sveit
sína og heimabyggð. Þegar voraði,
ár hvert, stefndi hugurinn yfír fjöll
og lendur til heimahaga. Ar hvert
kom hann, næstum hvert vor eða
sumar, ef ekki þá að haustinu að
smölun, eða göngum á meðan heils-
an leyfði. Alltaf gekk hann í störf
með okkur heimafólki af alúð og
gleði hins sanna sveitamanns. Mörg
árin eftir að Magnús flutti til
Reykjavíkur, átti hann heimili hjá
elstu systur sinni, Jófríði, og manni
hennar, Dagbjarti Gíslasyni
múrarameistara að Hjallavegi 15.
Að vetrinum stundaði hann ýmsa
vinnu, en var allflest sumur við
sveitastörf. Hann unni fegurð og
tign sveitanna, hafði yndi af að
koma á bak góðum hestum. Undi
vel hag sínum í nálægð vina sinna,
sem gátu látið eftir sér að taka
hnakk sinn og hest.
Þar kom að Magnús eignaðist
sína eigin íbúð, að Háaleitisbraut
44, Reykjavík, sem hann síðan bjó
í til dauðadags. Heilsu hans var
farið að hraka mjög hin síðari miss-
eri. Sjóndepra var honum fyrir
nokkrum árum fjötur um fót, við
henni gekk hann undir aðgerðir
með takmörkuðum árangri, og ann-
að kom einnig til sem hefti för
hans. Nú sl. sumar var hann farinn
að kenna verulegs lasleika, sem
ágerðist að mun er leið að hausti.
Hann beið þess að verða lagður inn
á sjúkrahús til rannsóknar, en til
þess kom ekki, kallið kom fyrr en
varði. Hann var fluttur helsjúkur á
Borgarspítalann, eftir nokkrar
klukkustundir var hann allur.
Snemma dagsins sem hann var
fluttur á sjúkrahúsið ræddi hann
við ungu húsmóðurina á Gríshóli,
hann langaði að frétta hvemig hefði
viðrað og gengið í fyrstu göngum
haustsins, það var hans síðasta
kveðja heim að Gríshóli.
Eftir brottför okkar, venslafólks-
ins hans frá Gríshóli, átti Magnús
afar góðu og mæta hjá báðum ábú-
endunum á staðnum. Hefur hann
áreiðanlega verið þeim öllum þakk-
látur fyrir að mega enn og aftur
koma heim.
Magnús kvæntist ekki og eignað-
ist ekki böm, en hann átti hug og
Eyjólfiir Einar E.
Þórsson - Kveðjuorð
Fæddur 15. febrúar 1961
Dáinn 4. nóvember 1988
Eyjólfur Einar Eyfells Þórsson,
bróðir minn, er dáinn.
Þetta kemur upp aftur og aftur
í huga mínum, en er alltaf jafn
óraunverulegt.
Ég vil helst geta snúið tímanum
aftur. Til sumarsins sem leið, þegar
Eyjólfur með Ingibjörgu konu sína
og Jóa litla spn sinn komu til okkar
í heimsókn. Ég hugsa með ánægju
um dvöl þeirra á heimili mínu er-
lendis. Þegar ég kvaddi þau, hvarfl-
aði hugurinn ekki að því að ég
myndi ekki sjá Eyjólf bróður aftur.
Við ætluðum að hitta hann um jól-
in. Eyjólfur átti að vísu við erfíðan
sjúkdóm að stríða, en hann var
bjartsýnn og talaði um framtíðina.
Aldrei heyrði ég Eyjólf kvarta, þó
oft hefði hann það erfitt.
Blómastofa
Fnðfinns
Suðuriandsbraut 10
108 Reykjavík. Sími 31099
0pi6 öll kvöld
tll kl. 22,- einnig um helgar.
Skreytíngar við Öll tilefni.
Gjafavörur.

Föstudaginn 4. nóvember fékk
ég bréf frá Eyjólfi. Hann virtist
glaður og talaði um framtíðaráætl-
anir. Hann skrifaði um litla bamið,
sem væntanlegt er í byijun næsta
árs. Þetta bréf hefur glatt mig mik-
ið og er mér dýrmætt. Seinna sama
dag, þann 4. nóvember, kom svo
fréttin um lát Eyjólfs. Oskiljanlegt.
Hann sem átti lífið framundan.
Eyjólfur var yngsta bam Elínar
R. Eyfells og Þórs Jóhannssonar.
Ég man eftir Eyjólfi, yngsta bróður
mínum, sem fallegum, rólegum
bróður.
Seinni árin var hann ekki lengur
bara litli bróðir, heldur vinur líka.
Eftir að hann eignaðist fjölskyldu
áttum við miklu meira sameigin-
legt. Eyjólfur var rólegur og æsti
sig ekki upp, heldur tók öllu skyn-
samlega. Hans góða skapferli hjálp-
aði honum að beijast við sjúk-
dóminn.
En baráttan var ójöfn.
Elsku mamma, pabbi, systkini,
Ingibjörg og Jói litli. Ég hugsa
mikið til ykkar.
Ingibjörg Eyja
t
Við þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu,
JÓNÍNU MARGRÉTAR JÓNSDÓTTUR,
Barmalið 52,
Reykjavík.
Þorgerður Jónsdóttir, Þorgeir Þorleifsson,
Auður Jónsdóttir, Sævar Halldórsson,
Jóhanna Jónsdóttir, Ólafur Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hýhug við andlát og útför
GUÐRÚNAR ÞORBJARGAR STEINDÓRSDÓTTUR.
Þorgeir Lawrence,
Guðrún Ellen Þorgeirsdóttir, Steindór Walter Þorgeirsson,
Steindór Marteinsson, Jóhanna M. Bjarnadóttir,
Walter Lawrence, Gróa Lawrence,
systur og aðrir vandamenn.
vináttu unga fólksins, sem hann
dvaldi með í starfi, sakir ljúflyndis
síns og saklausrar gleði í sinni.
Hann var glaður og vinum sínum
traustur félagi, sem mátti ekki
vamm sitt vita. Vinir hans nokkrir
frá hans fyrri árum héldu við hann
órofatryggð, heimsóttu hann flest
árin um afmæli hans, eftir að hann
eignaðist sína eigin íbúð. Areiðan-
lega mat hann mikiis þessa tryggu
vini sína og ber vissulega að þakka
þeim þeirra ómetanlegu vináttu.
Mörg og máske öll fylltu þau hóp-
inn, sem fylgdu honum síðasta spöl-
inn. Magnús var góður og glaður
dansmaður, á meðan hann treysti
sér heilsunnar vegna. Hann fór oft
á spilavistir hjá Framsóknarfélag-
inu, eins á gömlu dansana. A þessa
staði fór hann fyrst og síðast, eins
og hann sjálfur sagði til að hitta
gamla kunningja og vini, og njóta
glaðra stunda á góðum stöðum.
Að endingu viljum við öll, fjöl-
skyldan frá Gríshóli, ég sem mág-
kona hans og öll börnin mín, þakka
honum alla vináttuna og drenglynd-
ið. Einnig vil ég nú að hans leiðar-
lokum þakka honum alla vináttu
og hjálp, er hann auðsýndi Kol-
brúnu heitinni, dóttur minni, og
hennar heimili.
Megi minn kæri mágur fara í
fríði, friður Guðs fylgi honum. Eigi
hann hjartans þakkir fyrir allt og
allt. Blessuð sé minning hans.
Steinunn H. Hafliðadóttir
t
Viö þökkum innilega öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og
hlýhug við fráfall eiginmanns míns, föður, tengdafööur, afa og
langafa,
EINARS SIGURSTEINS BERGÞÓRSSONAR,
Þingholtsstræti 12.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki Landspítalans, sem um
hann önnuðust.
Inga G. Árnadóttir,
Árni Einarsson,
Bergþór Einarsson, Margrót Guðmundsdóttir,
Ólafur H. Einarsson, Sólrún Maggý Jónsdóttir,
Sigursteinn Sævar Einarsson, Anna Björg Thorsteinson,
Þórir Már Einarsson, Susanne Schovsbo,
barnabörn og barnabarnabarn.
Lundia furuhillur og husgögn eru ein-
ffild I uppsetningu, stflhrein og sterk.
TRAUSTAR
HILLUR
LUNDIA-furuhillur eru frábær hag-
leikshönnun. Möguleikar á sam-
setningu eru óendanlegir; þú raðar
saman hillum, skápum, borðum og
skúffum á þann hátt sem þér hent-
ar best.
Lundia
SUNDABORG 7 - SlMI 680922
t
Þökkum innilega samúð og vináttu við andlát og útför föður okk-
ar, tengdaföður og afa,
ÞÓRARINS Ó. VILHJÁLMSSONAR,
Hrafnistu.
Guðmunda Þórarinsdóttir,
Þórður Þórarinsson, Ingibjörg Auður Óskarsdóttir,
Guðný Þórarinsdóttir,
Guðrún Þórarinsdóttir, Guðmundur H. Sigurðsson,
Elfn Þórarinsdóttir,
Marfa E. Ingvadóttir,
Jón Þórarinsson, Rósa Þorsteinsdóttir
og barnabörn.
Erf idrykkjur í hlýju
og vinalegu
umhverfi.
Salir fyrir 20-250 manna hópa í
Veitingahöllinni og Domus Medica.
Veitingahöllin Húsi Versiunarinnar
S: 685018-HIfÍr
L .61 istei III a M
Framleiðum allar stærðir og gerðir af legsteinum. Veitum fúslega upplýsingar og ráðgjof um gerð og val legsteina/ \
a S.HELGASOHHF STEINSMIfyA =KEMMUVEGI 48 SÍMip6677