Morgunblaðið - 24.11.1988, Blaðsíða 54

54
MÖRGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 24. NÓVEMBER 1988
fclk f
fréttum
GOLF
25 kylfíngar
á Mallorka
í nóvember
Golfíþróttin á vaxandi vinsæld-
um að fagna hérlendis og taka
hópar sig gjarnan saman og reyna
fyrir sér á golfvöllum erlendis. Fyr-
ir skömmu fóru 25 íslenskir kylfing-
ar, á vegum ferðaskrifstofunnar
Atlantic til Mallorka á golfmót á
Bendinant-vellinum. Var spilað við
bestu aðstæður í blíðskaparveðri.
Leitin að boltanum! Sigurður Hafsteinsson klifrar hér í ólífutré sem
er á miðjum vellinum. Hann sýnir þarna fádæma liðlegheit en að
eigin sögn leitar hann að kúlum fyrir konurnar!
Efstir voru Guðmundur Ó. Guð-
mundsson, Siguijón Arnarson og
Víðir Jónsson og í kvennahópnum
varð Erla Bjamadóttir hlutskörpust
og þá Sigrún Sigurðardóttir.
Hópurinn sem fór utan í nóvember.
Kara Amgrímsdóttir og Jón Pétur Úlfljótsson.
ATVINNUDANS
Islendingar í fyrsta
sinn í Evrópukeppni
■
I
Iár tóku íslendingar í fyrsta sinn
þátt í Evrópumeistarakeppni at-
vinnudansara. Var keppnin haldin
í Berlín í Þýskalandi og vom þátt-
takendur frá 15 löndum. Dansar-
amir Kara Amgrímsdóttir og Jón
Pétur Úlfljótsson, þrefaldir Islands-
meistarar í samkvæmisdönsum,
dönsuðu fyrir íslands hönd. Lentu
þau í 18.-20. sæti ásamt pörum frá
Ungveijalandi og Póllandi.
Vestur-þýska parið, systkinin
Michael og Patsy Hull, báru sigur
úr býtum, en þau hafa árum saman
helgað sig danskeppnum og sýning-
um, ásamt kennslu. í öðru sæti var
einnig par frá Vestur-Þýskalandi,
hjónin Horst og Andrea Beer, vel
þekktir dansarar sem verið hafa
atvinnudansarar í nokkur ár. Hvert
land mátti senda tvö pör og hafa
flestir keppendumir mikla reynslu
að baki. Jón Pétur og Kara hafa
rutt brautina fyrir Islendinga en
þau eru einu atvinnudansaramir
hérlendis.
COSPER
Þú ert jurtaæta. Er það ekki rétt?
Díana prinsessa, Játvarður prins, Sara hertogaynja af Jórvík, drottningarmóðirin Elísabet og Anna
prinsessa.
MINNINGARATHÖFN
••
FLISSAÐ A RONGUM STAÐ
ILondon var efnt til hátíðlegrar
athafnar á Trafalgartorgi 13.
nóvember til að minnast þeirra sem
féllu í heimstyrjöldunum tveimur á
þessari öld. Þykir jafnan ahrifamik-
ið að sjá þau marsera saman með
heiðursorður sínar í skrúðgöngunni
gömlu mennina og konumar sem
lifðu af þátttökuna í hildarleiknum.
Svartklædd konungsfjölskyldan
gegnir að sjálfsögðu stóru hlutverki
á stundum sem þessari. Elísabet
drottning lagði krans frá þjóðinni
að minnismerkinu um hina föllnu,
Filippus pins annan og ríkisarfinn
Karl hafði hraðað sér heim frá
Frakklandi til að geta vottað virð-
ingu sína. Forsætisráðherrann
Margaret Thatcher lagði krans að
minnismerkinu frá ríkisstjórninni
og þannig mætti áfram telja.
Allar konurnar voru svartklædd-
ar með svarta hatta, enda athöfnin
alvarleg og hátíðleg. Þegar kom að
þagnarstundinni, tveggja mínútna
þögn til minningar um þá sem týndu
lífi fyrir föðurlandið, ríkti dauða-
þögn á þessu stóra torgi þar sem
maður stóð við mann. Og Bretar
um allt landið fylgdust með því sem
fram fór í beinni sjónvarpsútsend-
ingu.
Rétt þegar þagnarstundin var að
byija beindust sjónvarpsvélamar
þangað, þar sem þær stóðu Diana
prinsessa, drottningarmóðirin
Elísabet og Anna prinsessa og fyrir
aftan þær Játvarður prins og Sara
Fergusson. Sjónvarpsáhorfendur
ráku upp stór augu. Sara stakk
aldeilis í stúf við aðra á þessari
alvarlegu minningarstund. Hún
sagði eitthvað við Játvarð og fliss-
aði glaðklakkalega. Anna prinsessa
leit snöggt við. Og fleiri höfðu séð
að Sara ein virtist ekki hafa fundið
til samúðar eða skynjað andrúms-
loftið sem þarna ríkti. í Daily Ex-
press birtist þessi mynd, tekin rétt
í þann mund sem skríkjumar höfðu
verið stöðvaðar og þar sagði: Her-
togaynjan af Jórvík virtist vera
flissandi að segja einhvem einka-
brandara í þann mund sem þagnar-
stundin hófst og öll þjóðin minntist
þeirra sem féllu í tveimur heims-
styijöldum. Diana prinsessa kunni
greinilega ekki að meta hlátur á
þessari stundu, því hún leit með
vanþóknun á Söru. Big Ben lauk
þagnarstundinni með klukkuslætti
og sunginn var sálmur. Allir á svöl-
unum og torginu tóku undir - nema
Sara Fergusson. Enginn er óhultur
á sjónvarpsöld. Öll þjóðin sá að
þarna fylgdi ekki hugur máli eða
svörtum sorgarklæðnaði.