Morgunblaðið - 15.01.1989, Page 35

>aei haúviai öt cnntIr_n^/-" AVJ2IV aTdAjaviutinoM
MORGUNBLAÐIÐ VELVAKANDI SUNNUDAGUR 15. JANÚAR 1989
C 35
Morgunblaðið/Sverrir
Krapaelgur á gangstéttum og
það er eins gott að vara sig á
gusugangi frá bílum.
Ég veit það nú ekki, sagði Gísli.
Það sýnir kannski að fólk fer betur
með peninga en áður. Það kostar
svona um 1.100 krónur að láta sóla
og hæla skó og það er auðvitað
hagkvæmara en að kaupa nýja.
Mikið að gera hjá B.S.R.
En leigubílastöðvamar, skyldu
þær ekki hagnast á tíðarfarinu?
Guðjón Amgrímsson afgreiðslu-
maður hjá B.S.R. í Lækjargötu varð
fyrir svömm.
Það var mjög annasamt hjá okk-
ur í óverðrinu á þriðjudaginn, það
vom um 100 bílar í akstri og allir
uppteknir um tíma. Annars er það
nú svo að venjulega er meira að
gera hjá okkur í góðu veðri, þá er
meiri hreyfmg á fólki.
- Er bílstjómnum ekki verr við
að vera á ferð í svona tíð en þegar
veðrið er betra vegna hættu á
árekstmm?
Það hefur nú þvert á móti sýnt
sig að slysin em algengari við bestu
skilyrði en þegar hálkan gerir vart
við sig. Þá er eins og fólk einbeit
sér meira að akstrinum og slysin
verða færri. Við setjum veðurfarið
ekkert fyrir okkur. Bíistjóramir
Tjörnin í vetrarham.
mannbroddum.
Vinsælastir em gaddar sem sett-
ir em neðan í skóna og kostar það
1.600 til 1.800 krónur. Við emm
með mannbrodda á hjömm, sem
reynst hafa vel, og kosta þeir 710
krónur með ásetningu. Þá emm við
með nokkrar tegundir af mann-
broddum sem festir em með teygju-
böndum undir skóna og kosta þeir
frá 450 krónum.
Það kom fram í máli Gísla að
nú kæmi fólk í auknum mæli með
skó til viðgerðar. Kreppu einkenni?
héma em líka mjög vanir og bílam-
ir vel búnir, þeir þurfa engu að
kvíða sem ferðast með B.S.R.
Það var ekki margt um manninn
við Tjömina en mikið af fugli hafði
safnast saman í vökinni. Krapaelg-
ur á gangstéttunum þar eins og
annars staðar. Þama bar að menn
frá borginni í þann mund er við
áttum leið hjá og fóm þeir að dreifa
sandi yfir gangstéttina við tjarnar-
bakkann. Réttir menn á réttum stað
og tíma.
Umburðarlyndi
og hrokabann
Til Velvakanda.
llir vita hvað orðið kynvilla
þýðir, og í nútímamáli hefur
tæpast annað orð verið um það
notað þar til nýlega. Til marks um
þetta era margar orðabækur; ég
neftii t.d. þriðju útgáfu íslenzk-
ensku orðabókarinnar eftir
Amgrím Sigurðsson frá 1980 og
íslenzk-dönsku orðabókina eftir
Ole Widding o.fl. frá 1976, en hvort
tveggja era þetta stórar og orð-
margar bækur. Orðið samkyn-
hneigður finnst ekki í þeim og
líklega kemur það fyrst fyrir í 2.
útgáfu orðabókar Menningarsjóðs
frá 1983 og ensk-íslenzkri orðabók
Sörens Sörenssonar frá 1984. í
báðum þessum frábæra bókum era
orðin kynvilla og samkynhneigð
lögð að jöfnu.
Vissulega má oft auka fiöl-
breytni og blæbrigði tungunnar og
ekkert hef ég á móti orðinu sam-
kynhneigður í því skyni. En þegar
það er notað í þeim tilgangi að
þröngva upp á mig brenglaðri sið-
ferðisvitund vandamálafólks þá
segi ég stopp. Ég tek ekki á móti
hrokabanni kynvillinga við að nota
það tungutak sem mér hefur verið
tamt frá bamæsku og er rétt; (ekki
frekar en ég myndi anza því að
það væri móðgun við örvhenta að
kalla okkur hina rétthenta og héð-
an í frá skyldum við allir vera sam-
hentir!).
Tilefni þessara orða er árás í
lesendabréfi í Velvakanda á skrif
Þorsteins Guðjónssonar sem leyfír
sér að tala um kynvillu á réttri
íslenzku. Bréfritari (kona) kveðst
ekki vera kynvillt (samkynhneigð
segir hún) en síðan ræðst hún á
skoðanir Þorsteins af offorsi sem
kynvillingar a.m.k. myndu kveinka
sér undan. Þetta ágæta fólk mætti
gjaman sýna umburðarlyndi sitt
gagnvart fleira en kynvillu, t.d.
skoðunum annarra. Ef litið er á
skýrslur landlæknis um eyðni virð-
ist mér loks sem kynvillingafélagið
hafí öðram og brýnni verkefnum
að sinna en því að kenna þjóðinni
að tala.
Magnús Óskarsson
spurt og svarað
ERNA IN GGÓLFSDÓTTIR,
REYKJAVÍK.
SPURT
Eru kaupmenn ekki
skyldugir til að láta í té
ókeypis umbúðir utan um það
sem keypt er hjá þeim? Ef kaup-
menn ætla að selja plastpokana
verða þeir þá ekki að láta við-
skiptavininn hafa ókeypis bréf-
poka I staðinn?
Magnús E. Finnsson, fram-
kvæmdastjóri hjá Kaupmanna-
samtökunum.
Enginn skyldugur til að
gefa eitt né neitt og það
gildir um kaupmenn eins og aðra
menn. Innkaupapokar era hvergi
ókeypis í nágrannalöndum okkar
en fyrirkomulagið hér hefur skapað
smásöluverslun-
inni töluverðan
kostnað. Nú hefur
smásöluálagning
stöðugt lækkað að
undanfömu á
sama tíma og allur
kostnaður við
verslunarrekstur
hefur farið hækk-
andi. Þess vegna
er það af hinu
góða að draga út kostnaðinum með
því að selja pokana. Viðskiptavinir
geta komist hjá útgjöldum í þessu
sambandi með því að hafa með sér
innkaupanet eða poka.
Kaupmenn munu tapa á pokun-
um þó þeir verði seldir á 5 krónur.
Þeir verða að kaupa hvern poka á
3.68 krónur. Af þeim 5 krónum sem
viðskiptavinurinn greiðir fyrir po-
kann fer ein króna í söluskatt og
tvær krónur til landverndar. Kaup-
maðurinn verður því að greiða um
tvær krónur með hveijum poka.
Komið hefur í ljós við athugun
að bréfpokar, eins og notaðir era
víðar erlendis, yrðu dýrari heldur
en plastpokar. Þeir myndu einnig
eftlaust reynast illa í þeirri veðráttu
sem hér er.
H.A., KÓPAVOGI
nNáttúrulækningalyfið
I „Ecomer“, sem unnið er
úr hákarlalýsi, fæst í fjölmörgum
heilsubúðum í Svíþjóð. Þetta lyf er
sagt styrkja
ónæmisvamir
líkamans og er
töluvert notað af
krabbameinssjúkl-
ingum. Ecomer
hefur verið selt í
Svíþjóð í 30 ár og
niðurstöður rann-
sókna sýna að það
er hættulaust þó
ef til vill megi deila
um gagnsemi þess.
Ég og vinkona mín ætluðum að
flytja lítið magn af þessu lyfi með
okkur heim til islands en komumst
þá að J)ví að þetta lyf er bannað
hér á Islandi og var okkur meinað
að flytja það til landsins. Spuming
mín er, hvers vegna?
Freyja Frísbæk hjá Lyfiaeftirliti
ríkisins.
1. Reglur Lyfjaeftirlitsins
kveða á um að engin lyf
megi flytja til landsins nema þau
sem samþykkt hafa verið af heil-
brigðisyfirvöldum hér á landi. Um-
rætt lyf hefur ekki hlotið slíkt sam-
þykki.
2. Til að flytja inn lyf þarf að hafa
tilskilin leyfi og gildir sú regla um
öll lyf. Einstaklingar mega aðeins
flytja inn þau lyf sem þeim hefur
sjálfum verið ávisað af læknum og
gilda um það sérstakar reglur.
Storutsalan
, erhafin
Otrúlega
lágt verð
Egill Sacubsen
Austurstræti 9

Bekanntmachung
fíir Deutsche zur Wahl zum Europaischen Parlament
Am 18. Juni 1989 findet die Wahl der Abgeordneten des Europáisch-
en Parlaments aus der Bundesrepublik Deutschland statt.
Deutsche, die auþerhalb der Bundesrepublik Deutschland einschliep-
lich des Landes Berlin leben und dort keine Wohnung mehr innehab-
en, können bei Vorliegen der sonstigen wahlrechtlichen Voraussetz-
ungen an der Wahl teilnehmen, wenn sie
1.1. seit mindesten drei Monaten
in den europáischen Gebieten der
iibrigen Mitgliedstaaten der
Europáischen Geimeinschaften
eine Wohnung innehaben oder sich
mindestens seit dieser Zeit dort
gewöhnlich aufhalten (auf die
Dreimonatsfrist wird ein unmittel-
bar vorausgehender Aufenthalt in
der Bundesrepublik Deutschland
angerechnet)
oder '
1.2. - in den Gebieten der ubrigen
Mitgliedstaaten des Europarates
leben oder
- in anderen Gebieten leben, sofern
seit ihrem Fortzug aus der Bun-
desrepublik Deutschland un bis
zum Wahltag nicht mehr als zehn
Jahre verstrichen sind,
und vor ihrem Fortzug nach dem
23. Mai 1949 mindestens drei Mon-
ate ununterbrochen in der Bundes-
republik Deutschland einschlieþlich
des Landes Berlin gewohnt oder
sich sonst gewöhnlich aufgehalten
haben;
2. in ein Wáhlerverzeichnis in der
Bundesrepublik Deutschland ein-
getragen sind. Diese Eintragung
erfolgt nur auf Antrag. Der Antrag
ist auf einem Formblatt zu stellen;
er soll bald nach dieser Be-
kanntmachung abgesandt werd-
en. Einem Antrag, der erst am 29.
Mai 1989 oder spáter bei der zu-
stándigen Gemeindebehörde
eingeht, kann nicht mehr ent-
sprochen werden (§17 Abs. 1 der
Europawahlordnung).
Antragsvordrucke (Formblátter) sowie informiérende Merkblatter
können
- bei den diplomatischen und berufskonsularischen Vertretungen
der Bundesrepublik Deutschland,
- beim Bundeswahlleiter, Postfach 55 28, D-6200 Wiesbaden 1,
- bei den Kreis- und Stadtwahlleitern in der Bundesrepublik Deutsch-
land
angefordert werden.
Weitere Auskunfte erteilen die Botschaften und berufskonsularisc-
hen Vertretungen der Bundesrepublik Deutschland.
Reykjavik, den 15. Januar 1989
Botschaft der Bundesrepublik Deutschland
Túngata 18, 101 Reykjavik
Tel. (91) 19535/6
Besucherstunden: Mo-Fr von 9-12 Uhr.
Tilkynning
til Þjóðverja um kosningar til Evrópuþingsins
Hinn 18. jum 1989 verður kosiö til Evrópuþingslns af hálfu Sambandslýöveldisins Þýzka-
lands. ÞjóÖverjar, sem eru búsettir utan Vestur-Þýzkalands eöa Ðerlínar og eiga þar ekki
lengur aðsetur, geta neytt atkvæðisréttar síns, ef þeir fullnægja öðrum skilyröum kosninga-
laga, svo framarlega sem:
1.1. þeir hafa verið búsettir é evrópskum land-
svaeðum annarra aðildarlanda Evrópuráösins
a.m.k. sl. 3 mánuöi eða hafa dvaliö þar aö staö-
aldri á þeim tíma (dvöl í Sambandslýöveldinu
Þýzkalandi næst ó undan mó telja til þessarar 3
mónaöa dvalar);
eða
1.2. þeir eru búsettir í einhverju ööru aðildar-
landi Evrópuráðsins
eöa
búa annars staðar og ekki eru liðin meira en 10
ór fró brottflutningi þeirra fró sambandslýöveld-
Inu Þýzkalandi til kjördags, enda hafi þeir fyrir
brottflutning þaðan hinn 23. maí 1949 eöa síðar
búiö óslitiö eöa dvaliö aö staðaldri í Vestur-
Þýzkalandi eöa Berlin a.m.k. 3 mónuöi;
2. þeir eru á kjörskrá í Sambandslýöveldinu
Þýzkalandi, en til þess þarf kjósandi aö sækja
um skráningu i kjörskrá á serstöku eyöublaöi sem
fyrst eftir birtingu þessarar tilkynningar. Um-
sóknir, sem berast hlutaöeigandi kjörstjóm hinn
29. maí 1989 eöa síöar, veröur ekki unnt að taka
til greina (sjá 1. málslið 17. gr. reglugeröar um
Evrópuþingskosningar).
Umsóknareyðublöð og upplýsingablöö má fá hjá:
Sendiráðum og sendiræöisskrifstofum SambandslýÖveldisins Þýzkalands;
Bundeswahlleiter, Postfach 55 28, D-6200 Wiesbaden 1; Bæja- og sveitakjörstjórum í SambandslýÖ-
veldinu Þýzkalandi.
Frekari upplýsingar veita sendiráð og sendiræöisskrifstofur Sambandslýðveldisins Þýzkalands.
Reykjavík, 15. janúar 1989.
Sendiróö Sambandstýöveldisins Þýzkalands
Túngata 18, 101 Reykjavík
Símar (91) 19535/19536
Opiö mónudaga til föstudaga kl. 9-12.