Morgunblaðið - 09.03.1989, Qupperneq 20
20
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 9. MARZ 1989
Tveir vertíðarbátar fórust með hálftíma millibili í fyrrakvöld
Sæborg- frá Ólafsvík.
Breiðagörður:
Leit að skipstjóra Sæ-
borgar árangurslaus
LEITAÐ var í gær að skipstjóranum á Sæborgu SH 377, sem
saknað er frá því að báturinn sökk á Breiðafirði um klukkan
20.30 á þriðjudagskvöld. Leitin bar engan árangur og frekari
leit síðdegis ekki heldur. Áformað er að halda leit áfram i dag.
Sæborg, 66 tonna bátur í eigu
Hraðfrystihúss Ólafsvíkur, fékk á
sig tvö brot hvert á eftir öðru, með
þeim afleiðingum að báturinn lagð-
ist á hliðina og sökk. Sjö skipveijum
var bjargað um borð í Ólaf Bjama-
son SH 137, en skipstjórans er enn
saknað.
Varðskipið Ægir fór til leitar og
var komið til Breiðafjarðar um
klukkan 4 í fyrrinótt. Þá hóf Fokk-
er-flugvél Landhelgisgæslunnar leit
á svæðinu klukkan 9 í gærmorgun.
Ekki var talið að þyrla Landhelgis-
gæslunnar kæmi að gagni vegna
veðurútlits. Samkvæmt upplýsing-
um Landhelgisgæslunnar var leitað
á öllu því svæði, þar sem til greina
kom að annar gúmmíbjörgunarbát-
ur Sæborgar væri á reki, en skip-
veijamir sem björguðust náðu að
losa með handafli þann sem var
bakborðsmegin á bátnum.
Bátar leituðu á svæðinu á þriðju-
dagskvöld, en upp úr miðnætti var
veður orðið mjög slæmt og leit þá
hætt. Bátar og skip frá Ólafsvík
leituðu einnig í gærmorgun.
Skömmu fyrir hádegi var Ieit úr
lofti hætt og varðskipið Ægir hætti
leit um klukkan 12.30. Menn úr
björgunarsveitinni Sæbjörgu á Ól-
afsvík gengu fjörur frá Ólafsvík að
Öndverðamesi í gærmorgun og fóru
með ströndinni í gúmbát. Leitin bar
engan árangur og ekkert brak úr
Sæborgu fannst. Síðdegis gengu
björgunarsveitarmenn Qorur á ný,
en án árangurs, enda var þá all-
nokkur aflandsvindur.
Ólafur Bjarnason SH 137.
Björgnn ómöguleg
án Markúsar-netsins
- segir skipstjórinn á Ólafi Bjarnasyni
„VIÐ hefðum ekki náð mönnunum um borð nema nota Markúsar-
netið. Það var mikill sjór og hátt niður að gúmmíbjörgunarbátn-
um og allt of mikil áhætta að ná þeim öðruvísi,“ sagði Björn
Erlingur Jónasson, skipstjóri á Ólafi Bjarnasyni SH 137. Björn
og áhöfh hans björguðu sjö skipveijum af Sæborg SH 377, þegar
báturinn sökk á Breiðafirði um klukkan 20.30 i fyrrakvöld.
Sæborg fékk á sig tvö brot og
komust allir skipveijamir átta út
um glugga bakborðsmegin og
stukku frá borði. Sjö þeirra komust
um borð í gúmmíbjörgunarbát, sem
þeir höfðu losað með handafli úr
gálga. Skipstjóranum tókst ekki að
komast að björgunarbátnum og var
hans leitað fram á nótt og hófst
leit að nýju í gærmorgun. Um 15-20
mínútur liðu frá því að skipveijar
komust um borð I björgunarbátinn
og þar til Ólafur Bjamason SH 137
kom að. Skipveijar köstuðu Mark-
úsar-neti til skipbrotsmannanna,
sem þeir festu sig í og voru þannig
dregnir um borð hver á fætur öðr-
um.
„Það gekk vel að ná þeim um
borð með netinu, en annað hefði
verið alltof mikil áhætta," sagði
Bjöm skipstjóri. „Þessi búnaður er
löngu kominn um borð í öll skip,
enda hefur hann sannað gildi sitt.
í þessu tilfelli varð hann skipveijun-
um sjö til bjargar, en í raun er það
kraftaverk að þeim skyldi yfírleitt
takast að komast í gúmmíbjörgun-
arbátinn í þessu veðri."
Stökk í bátínn þegar brú-
arglugginn lagðist í sjó
- segir Leó Óskarsson skipsljóri á Nönnu VE
Veatmannaeyjum, frá Áma Johnsen, blaðamanni Morgunblaðsins
„ÞEGAR ég gaf fyrirskipun um
að gera björgunarbátana klára
var ég enn að reyna að keyra upp
bátinn, sem var þá nær kominn á
hliðina," sagði Leó Óskarsson
skipstjori á Nönnu VE í samtali
við Morgunblaðið í gærkvöldi en
Nanna sökk sem kunnugt er í
fyrrakvöld út af Reynisdröngum.
„Tveir skipveijanna fóru í sjóinn
til þessa að reyna að rétta annan
gúmmíbjörgunarbáttinn við en
hann reyndist hafa blásist upp á
hvolfi. Þá var útséð með það að
ekki væri hægt að ná bátnum upp
— slagsíðan var svo mikil — svo
ég kúplaði frá vél til þess að
mennirnir yrðu ekki í lífshættu.
Á sama tíma var hinn báturinn
gerður klár og þegar ég stökk í
þann bát var brúarglugginnamir
á Nönnu að leggjast i sjó. Við
sáum bátinn ekki sökkva því okk-
ur rak strax frá honum.
„Þegar við gáfum út neyðarkallið
klukkan 20.16,“ saðgi Leó, „vorum
við enn að reyna við að bagsa við
að ná bátnum upp, losna við veiðar-
færin og höggva á vírana. Það gekk
ekki. Björgunarbátamir voru bundn-
ir saman þannig að þegar við vorum
komnir um borð í bátinn sem var á
réttum klili þá var hinn báturinn sem
var á hvolfí dreginn að og strákam-
ir tveir sem voru á honum komu jrfir
í bátinn til okkar. Við lokuðum þá
bátnum öðru megin en notuðum hit.t
opið til þess að vera á útkikki. Eftir
nokkum tíma sá ég Ijós frá bát og
skaut þá upp neyðarblysi og kveikti
á handblysi. Þetta reyndist vera Sig-
uijón bróðir minn á Þórunni Sveins-
dóttur. Það var gott að sjá þá koma.
Þeir tóku okkur síðan um borð um
netalúguna og það gekk allt mjög
vel. Fimm okkar komust í flotgalla
og það munaði mjög miklu en það
var ekki talið ráðlegt að ná í tvo
galla sem vom aftar I bátnum því
hann hallaði svo mikið þegar þar var
komið. Þegar ég fór í gallann var
báturinn nær alveg á hlið og ég stóð
hálfpartinn á hliðarinnréttingun-
um.“
„Jú, það er erfítt að lenda í þessu.
Það er búin að vera ofsaleg vinna
við að endurbyggja þennan bát,
tveggja ára stanslaus vinna og nú
er það verk allt til einskis. Það er i
Toglúgumar á Nönnu sjást vel á
þessari mynd, sem tekin var í
Portúgal á dögunum, en þaðan
er skipið nýkomið.
rauninni rosalegt að lenda í þessu
en maður verður að taka svona
óhöppum eins og þau eru. Það sem
skiptir öllu máli er að menn björguð-
ust og eru heilir á húfi. Ég vil færa
innilegar þakkir til allra þeirra sem
aðstoðuðu okkur, áhafnarinnar á
Þóruni Sveinsdóttur sem bjargaði
ur á hliðina þegar við fórumí gúmm-
íbjörgunarbátana. Við höfðum ekki
náð í galla fyrir alla, því að tveir
gallar voru afturí og við tókum ekki
áhættuna á að fara niður í skipið.
Við fórum tveir fyrstir frá borði til
þess að reyna að rétta við bakborðs-
björgunarbátinn, sem hafði blásist
upp á hvolfí, því við vissum ekki
hvemig gengi að ná bátnum á stjóm-
okkur, áhafnarinnar á Sunnubergi,
sem ofkeyrði vélina til að reyna að
aðstoða okkur, til starfsmanna á
Vestmannaeyjaradíó og allra ann-
arra, sem þéttu björgunaraetið þeg-
ar á reyndi. Þá vil ég þakka skip-
veijum mínum fyrir æðmleysi og
ömgg viðbrögð á hættustund.
borðshliðinni, þeirri hliðsem báturinn
hallaðist á. Við náðum ekki að rétta
bátinn við en eftir að síðari björgun-
arbáturinn var leystur frá Nönnu þá
vom bátamir dregnir saman og við
sameinuðumst í öðmm bátnum. Mér
fannst skipta miklu máli hvað menn
vom rólegir og yfírvegaðir og bmgð-
ust rétt við. Eg vil þakka áhöfninni
á Þórunni Sveinsdóttur fyrir fræki-
lega björgun og öðmm þeim sem
aðstoðuðu okkur,“ sagði Ragnar Sig-
urbjömsson.
Siguijón Óskarsson skipstjóri ásamt bróður sínum Leó í brúnni á Þórunni Sveinsdóttur við komuna tO Eyja. Siguijón sigldi á slysstað- inn með ótrúlegum hraða við þær aðstæður sem voru, botnkeyrði vélar skipsins og sigldi liðlega tíu mUur á 45 mínútum. Sama gerði Sunnubergið sem bilaði þegar túrbína gaf sig. Þeir nota venjulega 240 lítra á klukkutíma eoa um tiu mílur en fóru upp í 340 lítra, sem er 12,7 mflna hraði.
y|Ml|8pgl«ra£fev..
Morgunblaðið/Hjörtur Jónsson. Flestir skipveijanna á Þórunni um borð f borðsalnum eftir komuna til Eyja.
Menn voru róleg-
ir og yfirvegaðir
Vestmannaeyjum, frá Áma Johnsen, blaðamanni Morgunblaðsins
„ÉG VAR uppi í brú með skipstjóranum, þaðan sem spilinu er stjórn-
að þegar togfestan varð, skipið fékk sjó i sig og byijaði að halla,“
sagði Ragnar Sigurbjörnsson vélstjóri á Nönnu VE í samtali við
Morgunblaðið í gærkvöldi. „Það náðist ekki að loka toglúgunni —
veiðarfærin voru föst og það varð ekki við neitt ráðið. Við höfðum
10-15 mínútur til þess að reyna björgunaraðgerðir, en án árangurs
og á þessum tíma náðum við einnig að gera fiotgailana klára fyrir
flesta og koma björgunarbátunum í sjó.
„Menn vom mjög rólegir og yfir-
vegaðir, báturinn var eiginlega lagst-
Morgunblaðið/Sigurgeir Jónasson
Skipshöfiiin á Nönnu um borð í Þóruni Sveinsdóttur í Vestmannaeyjahöfh f fyrrinótt. Frá vinstri: Leó
Óskarsson skipstjóri, Trausti Kristjánsson, Heimir Jónsson, Carlos Gilberto Pelicano da Silva, Hjörtur
Jónasson, Ragnar Sigurbjörnsson og Sveinn Sveinsson.