Morgunblaðið - 14.04.1989, Blaðsíða 32

32
MOJIGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. APRÍL 1989
rrr—1 rrt—i—rr*—rí—f---j—1>. > ■ • • ----
Guðrún Kristjáns-
dóttir - Minning
Fædd 11. september 1900
Dáin 6. apríl 1989
Þar byggði hún sitt hom í kyrrð og ró
og hafði skjól af vandafólki sínu.
Og hvar sem ævin ellimörkin dró
var innri fegurð rist í hverja línu.
Og er ég settist stokknum hennar hjá,
ég hafði naumast efni í mildar sögur.
En sjálfsagt fann ég aldrei eins og þá,
hve auðmýkt lifsins getur verið fögur.
(GK)
í dag verður til moldar borin frá
Dómkirkjunni í Reykjavík frú Guð-
rún Kristjánsdóttir, Hörgshlíð 6, en
hún andaðist í Landakotsspítala 6.
apríl sl. eftir stutta legu 88 ára að
aldri.
Guðrún fæddist á Akranesi, en
foreldrar hennar voru hjónin Krist-
ján Guðmundsson, sjómaður, og
Ragnheiður Finnsdóttir, sem
bjuggu lengst af á Breið á Akranesi.
A þeim árum sem Guðrún ólst
upp gat lífsbaráttan verið hörð á
alþýðuheimilum hér á landi og svo
var einnig með hana. Guðrún ólst
upp í stórum systkinahópi en í þá
tíð var skólaganga lítil sem engin,
bæði ungir og aldnir urðu að verða
sér úti um vinnu til framfæris sér
og sínum. Guðrún var engin undan-
tekning í þessu tilliti, því fluttist
hún ung til Reykjavíkur og vann
fyrir sér við fiskverkun og önnur
störf sem til féllu.
Arið 1918 áttu margir um sárt
að binda vegna spönsku veikinnar
sem herjaði hér á landi, en þá varð
Guðrún fyrir því áfalli að missa
móður sína og tvær systur og fjór-
um árum síðar missir hún föður
sinn úr veikindum. Við þessi áföll
leystist fjölskyldan á Breiðinni upp
og það kom í hlut Guðrúnar sem
bjó í Reykjavík að ala upp næst-
yngstu systur sína, Petrúnellu Aðal-
heiði. Það var á þessum árum sem
hún kynntist verðandi eiginmanni
sínum, Þorkeli Vilhjálmi Þórðar-
syni, umsjónarmanni, kenndur við
Grjóta. Foreldrar hans voru Petrína
Björnsdóttir og Þórður Þorkelsson,
ökumaður.
Þau Guðrún og Þorkell hófu bú-
skap á Hverfisgötu 59 hér í borg.
Þar bjuggu þau í nokkur ár eða þar
til þau fluttust í eigið húsnæði í
Hlíðunum, en þá voru Hlíðamar að
mestu óbyggðar. Síðan byggðu þau
Hörgshlíð 6 ásamt bömum sínum
og þar bjuggu þau þar til yfir lauk.
Guðrún bjó eiginmanni sínum og
bömum vistlegt og vinalegt heimili.
Þau voru bæði sérstaklega gestrisin
og nutu þess þegar ættingjar og
vinir gistu heimili þeirra. Nú að
leiðarlokum munu margir minnast
þessara ánægjulegu gleðistunda
með þakklæti og trega.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjótandi
að tengjast þessari samstilltu fjöl-
skyldu árið 1946. Tengdamóðir mín
var trúuð og trygglynd kona, hún
var vinur vina sinna og mátti ekk-
ert aumt sjá. Hún var afar ósér-
hlífin og var alltaf fljót að rétta
hjálparhönd ef á þurfti að halda.
Hún átti oft við veikindi að stríða,
samt kvartaði hún ekki og henni
féll þess á milli ekki verk úr hendi.
Þrátt fyrir litla sem enga skóla-
göngu í æsku var hún víðlesin,
fylgdist vel með þjóðmálum og var
ákveðin í skoðunum. Hún var mikið
fyrir hannyrðir og margir fallegir
hlutir frá henni prýða heimili bama
og bamabama. Guðrún var í eðli
sínu félagslynd, það var notalegt
að vera í návist tengdamömmu,
ávallt þægilegt viðmót, kaffí og
heimabakaðar kökur á borðum.
Guðrún var trúuð kona þótt hún
flíkaði því ekki, en trúin var henni
styrkur í lífsbaráttunni.
Eiginmaður Guðrúnar, Þorkell
andaðist í febrúar 1983 eftir far-
sæla sambúð. Guðrún og Þorkell,
eignuðust 6 böm saman en 4 þeirra
dóu í frumbemsku, eftirlifandi böm
þeirra em Ragnheiður gift undirrit-
uðum og Þórður giftur Svanhildi
Guðnadóttir. Þau ólu einnig upp
Óskar son Þorkels sem giftur er
Sigurbjörgu Sighvatsdóttur. Guð-
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURJÓN SCHEVING MAGNÚSSON,
fyrrverandi lögregluþjónn
frá Reyðarfirði,
lóst á heimili sínu, Öldutúni 12, Hafnarfirði, að morgni 11. apríl.
Stefán Scheving,
Grétar Scheving,
Ragnar Scheving,
Anna Scheving,
Sigurjóna Scheving,
Pálfna Stefánsdóttir,
Margrethe Scheving,
Ingunn Emilsdóttir,
Svala Ólafsdóttir,
Baldvin Baldvinsson,
Halldór Björnsson,
Finnborg Scheving,
Aðalbjörn Scheving, Anna Björnsdóttir,
Sigurjón Scheving Stefánsson
og barnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir, tengdafaðir og afi,
GISLI GUÐMUNDSSON
bifreiðastjóri,
Stffluseli 14 (áður Tunguseli 3),
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 18. apríl kl.
13.30. Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim sem vilja
minnast hins látna, er bent á Krabbameinsfélagið eða aðrar líknar-
stofnanir.
Guðrún Árnadóttir,
Guðmundur Matthíasson,
börn, tengdadætur og barnabörn.
t
Bróðir okkar,
SIGURPÁLL SIGURJÓNSSON,
Boðaslóð 1,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsettur frá Landakirkju laugardaginn 15. apríl kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Eymundur Sigurjónsson,
Gaukur Sigurjónsson,
_ Gústaf Sigurjónsson.
rún eignaðist 5 bamaböm og 10
bamabamaböm og vom þau henni
einkar kær.
Nú þegar líður að leikslokum
þakka ég allar ánægjulegu sam-
vemstundimar í tæp 50 ár. Minn-
ingin um gagnkvæmt traust og vin-
áttu gleymist ei, þótt sundur skilji
leiðir að sinni.
Helgi Sigfusson
Það kemur að kveðjustund hjá
okkur öllum á þessari jörð. Hvað
tekur við er oft óráðið en oft er
kveðjustundin sársaukafull og eftir
verður mikið tóm þegar stórbrotnir
persónuleikar kveðja.
Nú þegar amma Guðrún er fallin
frá verður mun tómlegra en áður
var að Hörgshlíð 6, hjá tengdafor-
eldrum mínum.
Frá því ég var þar heimagangur
aðeins 17 ára unglingur fyrir nær
20 ámm hef ég lært mikið af því
að verða þess heiðurs aðnjótandi
að umgangast og kynnast þessari
sómakonu sem hafði að bera þetta
sérstaka fas sem einkennir alltof
fáa nú til dags. Skapgóð, ákveðin,
glöð, veraldarvön og hugljúfi hvers
manns, já, hún Guðrún amma eins
og hún gjaman var kölluð gat svo
sannarlega Qallað um öll heimsins
mál. Hvort heldur rætt var um
pólitík, íþróttir, eða aðra heimsat-
burði þá kunni hún á því b<_tri skil
en nokkur annar.
Oft leitaði maður ráða til hennar
þegar mikið lá við, hlýleiki og jafn-
aðargeð sem alltaf var til staðar,
og ákveðin við að rétta þurfandi
hjálparhönd brást ekki. Og ekki lá
hún á góðgjörðunum, helst var út-
búið nesti með þegar að kveðju-
stund kom svo að hún sjálf gæti
tryggt velferð 'manns eins og hægt
væri. Þegar brottfararkallið kom
var kveðjustund sár en samt getur
slík stund verið vel þegin þegar
allt annað er óumflýjanlegt og langt
æviskeið er rannið.
Hún vissi að kveðjustund var
skammt undan og því tók hún með
jafnaðageði eins og öllu öðm og
bjó sig undir ferðina löngu. Víst er
að nú er hún í góðra vina hóp.
Endurfundir Þorkels og hennar í
nýjum sælureit. Það em fátækleg
orð sem eftir standa, eftir allt það
sem hún hefur fært okkur af
lífsgleði og visku mér og fjölskyldu
minni, og víst er söknuður
langömmubamanna mikill og í hug-
um þeirra geymist mynd af stór-
brotinni konu, sem kunni svör við
öllum þeim spumingum sem verða
til í ungum hjörtum og margar em
stundimar sem eftir lifa úr kjallar-
anum í Hörgshlíð 6 hjá ömmu Guð-
rúnu.
En víst er að þeirri skyldu verðum
við að gegna saman sem hún svo
léttilega gerði ein að tengja fjöl-
skylduböndin, sem svo gjaman er
gleymt í stressi og hraða nútímans,
Eg veit að amma Guðrún er áfram
hjá okkur og fylgist með eins og
henni er einni lagið. Um leið og ég
kveð hana votta ég tengdaforeldr-
um mínum, Ragnheiði og Helga,
og nánustu ættingjum innilegustu
samúðarkveðjur, upp í huga mér
kemur hversu lánsöm þau hafa ver-
ið að hafa haft slíka mannkosta-
konu sér við hlið allan þennan tíma.
Misskipt er mannanna gæðum
Guðrún Olgeirs-
son - Minning
Fædd8. nóvemberl909
Dáin 6. aprfl 1989
í dag er kvödd Nanna Olgeirsson
fædd Zoega, sem hét fullu nafni
Guðrún Kristjana. Nanna Olgeirs-
son fæddist í Reykjavík, dóttir hjón-
anna Hönnu Sveinsdóttur og Jóns
Zoéga kaupmanns í Reykjavík. Jón
var sonur Jóhannesar Zoéga tré-
smiðs og konu hans, Guðrúnar
Jónsdóttur í Reykjavík. Foreldrar
Hönnu vom Sveinn Sveinsson tré-
smiður í Reykjavík NÍelssonar
prests á Staðarstað og Kristjana
Hansdóttir kona hans. Ónnur böm
Hönnu og Jóns em Svava, gift Erik
Greenfield, sem nú er látinn, og
Sveinn, kvæntur Sigríði Jónsdóttur
Brynjólfsdóttur leðurkaupmanns í
Reykjavík. Nanna ólst upp á heim-
ili foreldra sinna í Bankastræti 14.
Þegar Nanna var 16 ára lést faðir
hennar og með miklum dugnaði
tókst móður hennar að halda heimil-
inu og koma bömunum upp, en eins
og nærri má geta hefur afkoman
oft verið erfíð fyrir hina ungu ekkju
á þeim tíma. Nanna stundaði nám
við Kvennaskóla Reylgavíkur.
Árið 1935 giftist Nanna Þórami
Olgeirssyni skipstjóra og útgerðar-
manni, síðar ræðismanni íslands í
Grimsby. Þórarínn fæddist 1. októ-
+
Þökkum af alhug alla þá samúð og hlýju, sem okkur hefur verið
sýnd við fráfall og jarðarför móður okkar,
MARGRÉTAR FANNEYJAR BJARNADÓTTUR,
Kirkjuferju,
Ölfusi.
Börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eigin-
manns míns, föður, tengdaföður, afa og langafa,
INGÓLFS FR. HALLGRÍMSSONAR,
Eskifirði.
Sérstakar þakkir til Sigurðar Árnasonar, læknis, og starfsfólks
deildar 11É, Landspítalanum.
Ingibjörg Jónsdóttir,
Greta Ingólfsdóttir, Guðmundur Guðmundsson,
Friöný Ingólfsdóttir, Helgi Hannesson,
Auður Ingólfsdóttir, Bragi Michaelsson,
Ingólfur Friögeirsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
hversu margs sumir fara á mis en
aðrir njóta enda veit ég að á þess-
ari stundu er þakklæti og söknuður
í hugum okkar allra.
Lárus Sigmundsson
Mig langar að þakka Guðrúnu
langömmu fyrir allar samvem-
stundimar sem við áttum saman.
Ég fór oft niður í lqallara til hennar
í Hörgshlíðinni og þar ræddum við
saman um ýmislegt.
Ég vil kveðja langömmu með
sálminum sem hún kenndi mén
Guð, allur heimur, eins í lágu og háu,
er opin bók, um þig er fræðir mig,
já, hvert eitt blað á blómi jarðar smáu
er blað, sem margt er skrifað á um þig.
(Vald. Briem.)
Svanhildur Þorvaldsdóttir
Hún amma er dáin. Hún lést í
Landakotsspítala 6. apríl síðastlið-
inn. Amma niðri eins og við gjaman
kölluðum hana var okkur mjög kær
enda samgangur mikill þar sem við
bjuggum öll í sama húsi, í Hörgshlíð
6.
Þau vom ófá sporin sem við hlup-
um niður til ömmu og afa (en hann
lést veturinn 1983) og vom móttök-
umar ávallt hlýjar og góðar. Aldrei
fómm við frá ömmu án þess að
einhveiju væri stungið að okkur og
gætti hún þess vel að eitt fengi
ekki meira en annað, og sama hef-
ur gilt um langömmubömin. Amma
var vel gefin kona, trúuð og margt
hægt af henni að læra. Hún var
vel að sér um flesta hluti og fylgd-
ist vel með öllu fram á síðasta dag,
ekki síst íþróttum, en lýsingar á
handbolta og fótboltaleikjum vom
henni hin mesta skemmtun og gat
hún oftast frætt okkur um úrslit
leikja. Margs er að minnast, einkum
hin rólega en ákveðna framkoma,
sama á hveiju gekk.
Við söknum ömmu Guðrúnar
sárlega en vitum að henni er hvíldin
kærkomin. Við þökkum henni sam-
fylgdina og biðjum góðan Guð að
varðveita hana.
Barnabörn
ber 1883 og lést í ágúst 1969.
Hann var sonur Olgeirs Þorsteins-
sonar, síðast bóndi og hreppstjóri í
Vogsósum í Selvogi, og Steinunnar
Einarsdóttur konu hans. Heimili
Nönnu og Þórarins var alla tíð í
Grimsby og þar var oft margt um
manninn því mikill erill fylgdi starfi
Þórarins. Nanna var glæsileg kona
sem sópaði af. Hún hafði ákveðnar
skoðanir og var fylgin sér, vinum
sínum var hún trygg. Hún hafði
yndi af tónlist og spilaði á píanó
sjálfri sér og öðmm til ánægju.
Einnig var hún mikil hannyrða-
kona. Nanna og Þórarinn áttu einn
son, Jón Olgeirsson. Hann fæddist
8. janúar 1945 og er útgerðarmað-
ur í Grimsby og ræðismaður íslands
þar. Kona hans er ensk, Rosemary
fædd Bacon. Þau eiga tvær dætur.
Eftir lát Þórarins flytur Nanna al-
farin heim til íslands, í Banka-
stræti 14, þar til fyrir u.þ.b. 6 ámm
er hún flyst á Hrafnistu í Hafnar-
firði þar sem heilsu hennar var far-
ið að hraka mjög.
Samúðarkveðjur til sonar, fjöl-
skyldu hans og annarra aðstand-
enda. Hvíli hún í guðsfriði.
ASGB