Morgunblaðið - 03.05.1989, Blaðsíða 15

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 3. MAÍ 1989
15
Hversu langt siðgæðisstyrkurinn nær
__________Leikiist______________
Jóhanna Kristjónsdóttir
Leikfélag Dalvíkur sýndi í Fé-
lagsheimili Kópavogs
„Dysin“ — úr aldaannál eftir
Böðvar Guðmundsson
Lýsing: Ingvar Bjömsson
Tónlist: Láms Halldór Grímsson
Leikmynd, búningar og leik-
stjóra: Þráinn Karlsson
Þetta verk var upphaflega samið
fyrir Litla leikklúbbinn á ísafirði
og frumsýnt þar 1982. Leikfélag
Dalvíkur minnist um þessar mundir
45 ára- starfs og hélt tvær sýningar
á verkinu í Félagsheimili Kópavogs.
Leikritið er byggt á sannsöguleg-
um atburðum sem urðu austur á
Fjörðum seint á 18. öld. Þar segir
frá eymd og hrakningum margra
sem flosnuðu upp eftir Skaftárelda,
fóru á vergang og voru víðast hvar
óvelkomnir, enda höfðu búendur
ekki úr miídu að spila sjálfir.
Hér segir frá þremur ungum
mönnum sem neyddust til að leggj-
ast út. Skortur og harðræði verður
þess fljótlega valdandi að í brýnu
slær og sá þeirra sem telur sig
sterkastan, drepur þann sem fyrst
gefst upp. Þeir gera atlögu að kon-
um í seli sýslumanns til að ná sér
í mat, en nást og eru síðan geymdir
í byrgi heilan vetur og loks þegar
átti að leiða þá til aftöku hafði
annar ekki lifað vistina af.
Sýslumaðurinn er grimmlynt fól,
ekki nóg með að hann beiti fangana
hrottaskap, hann er stöðugt að
bama vinnukonurnar og er ekki á
honum að sjá iðrun, því að hann
er hinn versti í samskiptum við eig-
inkonu sína. Við sögu kemur einnig
presturinn, drykkfelldur en góð-
gjam svo og kraftakellingin Jómnn
Leikarar í „Dysin“.
sem líklega ber ástarhug til sýslu-
manns og framfylgir öllum hans
boðum, þar til í lokin er þess er
krafist af henni að hún hálshöggvi
ódæðismanninn sem einn hjarir.
í verkinu er þó fyrst og fremst
verið að ijalla um eðli mannsins.
Hversu lengi getur maðurinn haldið
reisn sinni þegar að honum er svo
sorfið, að hann á hvorki í sig né
á. Hvenær kemur að því að maður-
inn færist niður á stig dýrsins.
Vangaveltur af þessum toga em
forvitnilegar en komast ekki með
öllu til skila, því kann að ráða að
nokkm flutningur verksins hér.
Þráinn Karlsson er leikstjóri og
hefur ekki gengið nægilega vel með
staðsetningar, þær em beinlínis
vandræðalegar á stundum og nokk-
ur atriði falla þar með flöt. Leik-
stjóri leggur ívið mikla áherslu á
groddalegan leikmáta sem dregur
úr áhrifum texta og leiðir hugann
ansi mikið frá því sem virðist helst
hafa fyrir höfundi vakað.
Ýmsir leikaranna stóðu sig bæri-
lega, Kristján E. Hjartarson var
ógeðfelldur og hörkulegur í hlut-
verki ólánsmannsins Eiríks, en leik-
urinn var afar einhæfur. Steinþór
Steingrímsson sýndi viðleitni til að
draga fram fleiri hliðar á Gunn-
steini, en framsögn var nokkuð við-
vaningsleg. Unnur María Hjálmars-
dóttir sem Jómnn var ljómandi
sannfærandi kraftakona, og loka-
atriðið þegar hún hættir við að
höggva Eirík var ágætlega unnið.
Albert Ágústsson var myndarleg-
ur ásýndum og býsna hvimleiður
sýslumaður og Ómar Ambjömsson
átti ekki í vandræðum með séra
Jón. Heiða Hilmarsdóttir sýndi góð-
ar hreyfingar og svipbrigði, en hjá
henni var framsögn ekki hnökralaus
fremur en flestum hinna. Leikfélag
Dalvíkur hefur á ferli sínum unnið
hið merkasta starf, upptalning í
leikskrá á verkum þess ber því
glöggt vitni.
Tveir lög-
reglubflar í
árekstrum
TVEIR lögreglubílar skemmd-
ust nokkuð þegar þeir vom að
veita ölvuðum ökumanni eftir-
för á sunnudagskvöld.
Maðurinn ók eftir Skúlatúni,
Borgartúni og víðar og tókst ekki
að stöðva för hans fyrr en lög-
reglubíl var ekið utan í bíl hails.
Annar lögreglubíll, sem var á ferð
eftir Reykjavegi til að taka þátt í
eftirförinni, skall á fólksbil og kast-
aði honum upp á gangstétt. Tvær
konur, sem vom í fólksbílnum,
slösuðust, en ekki alvarlega. Allir
bílamir fjórir era skemmdir, en
bíll kvennanna sýnu mest.
Morgunblaðið/Ingvar Guðmundsson
Tveir lögreglubílar og tveir
fólksbílar skemmdust í árekstr-
um á sunnudagskvöld.
Nýlistasafnið
Samsýning í
Nýlistasafiáinu
í tilefni þess, að senn flytur Ný-
listasafnið úr húsakynnum sínum á
Vatnsstíg 3, hafa nokkrir meðlimir
þess efnt til samsýningar í öllu
húsinu. Að sjálfsögðu verður sjón-
arsviptir að þeim ágætu húsakynn-
um sem Nýlistasafnið hefur ráðið
yfir um alllangt skeið, en það er
von mín að úr rætist og að það
geti haldið áfram starfsemi sinni.
Sýningarnar í húsakynnunum
era orðnar fjölmargar og stundum
hafa þau sjálf og inniviðir þeirra
verið þátttakandi í þeim, vegna
þess hve listræn og skemmtileg þau
era.
Ég hafði eiginlega búist við
sterkari lokasýningu en um ræðir,
því að það er afar fátt, sem kemur
manni á óvart og maður hefur ekki
séð áður á þessum stað og annars
staðar. Einkum kemur mér það á
óvart, að sjálfar umbúðir þessarar
síðustu sýningar skuli ekki vera
veglegri. Hér var ekki nóg að mínu
mati að bjóða upp á veglegar, en
ákaflega forgengilegar, veitingar,
heldur hefði skráin þurft að vera
prýdd ljósmyndum og góð heimild
um þessa síðustu sýningu. En í stað
þess fær maður einungis ljósritaðan
einblöðung upp í hendurnar!
Kraftmikið telst það naumast,
þótt inn á milli megi sjá athyglis-
verð verk eins og t.d. mótunarlista-
verk þeirra Kees Viser, Ólafs
Sveins Gíslasonar og Jóns Sig-
urpálssonar. Það er nú meira sem
ýmsir mótunarlistamenn nú til dags
leggja á sig í hreinni nákvæmis-
smíði og óneitanlega er það áhuga-
vert í meira lagi.
Svo vekja athygli hugmynda-
fræðileg, en ekki ýkja frumleg, verk
Hannesar Lámssonar, og klassísk
málverk Ásu Ólafsdóttur, — a.m.k.
eru þau sígild innan um hin verkin,
og sama má reyndar segja um
strangflatamyndir Péturs Magn-
ússonar.
Það er sem sagt hver að verða
síðastur að sækja heim núverandi
húsakynni Nýlistasafnsins og skal
sérstaklega minnt á það hér.
Kolaportið gengur vel
- Ymsar nýjungar á döfinni
I Kolaportinu hafa nú verið haldnir fiórir markaðsdagar á
laugardögum og greinilegt að borgarbúum líkar uppátækið vel.
Miðbærinn hefúr iðað af lífi og mætti helst ætla að nú sé haldið
upp á 17. júní á hverjum laugardegi. Mikil aðsókn er í að leigja
sölubása og hafa þeir verið uppbókaðir hingað til.
Að sögn Helgu Mogensen era
aðstandendur Kolaportsins
ánægðir með hvernig til hefur
tekist. „Auðvitað hafa komið upp
einhver framkvæmdavandamál,
en þau hafa verið leyst með góðri
samvinnu allra aðila. í upphafi
höfðum við litla hugmynd um
hvernig best yrði að málum stað-
ið, en þetta hefur þróast og ég
vona að nú séu byrjunarerfiðleik-
arnir að baki“, sagði Helga.
„Viðbrögð almennings hafa
verið alveg stórkostleg og ekki
er hægt að kvarta undan seljend-
unum. Fólk hefur komið hér með
nánast allt milli himins og jarðar
til að selja, en það er einmitt
síbreytileg ijölbreytni söluvarn-
ings sem gerir Kolaportið svo
skemmtilegt. Ég vildi þó gjarnan
sjá meira af fólki með búslóðir
eða gamla dótið úr kompunum,
en það á áreiðanleg eftir að verða
meira um slíkt.
„Nú hefur fengist leyfi borgar-
yfirvalda til að endurskipuleggja
Kolaportið þannig að við munum
næsta laugardag bæta við 34
smærri sölubásum og geta sölu-
aðilar því orðið 117 talsins. Slíkt
eykur auðvitað fjölbreytnina og
gerir Kolaportið skemmtilegra að
heimsækja á markaðsdögum."
Ýmsar aðrar nýjungar era einn-
ig fyrirhugaðar og má nefna að
næsta laugardag mun bamatívolí
heíja starfsemi í Kolaportinu með
klessubílum og fleiram vinsælum
atriðum.
Nú era sölubásar næstum full-
bókaðir fyrir næsta laugardag og
talsvert farið að panta sölupláss
næstu vikur. Ekki er tekið við
pöntunum í síma, en væntanlegir
seljendur geta tryggt sér pláss
með því að koma á skrifstofu
Kolaportsins, að Laugavegi 66,
alla virka daga milli kl. 16-18,
en einnig er tekið við pöntunum
í Kolaportinu á laugardögum milli
kl. 15-17. Upplýsingar era einnig
veittar á skrifstofutíma í síma
621170.