Morgunblaðið - 02.11.1989, Blaðsíða 41

MOKGUKBLAÐIÐ FIMMTUDAGUfi, 2. NÓVEMBER 1989
41
Minning:
Stefán G. Sigurmunds■
son, rekstrarsljóri
Fæddur 12. desember 1936
Dáinn 22. október 1989
í dag er kvaddur hinstu kveðju
svili minn Stefán Sigurmundsson,
en hann lést á heimili sínu 22. októ-
ber sl. aðeins 52ja ára að aldri.
Stefán var sonur hjónanna Sæunn-
ar Friðjónsdóttur og Sigurmundar
Gíslasonar. Það eru 35 ár síðan ég
heyrði nefnda „drengina" hennar
Sæunnar, en það var sagt þannig
að ekki fór á milli mála að þeir
væru sérstaklega prúðir og góðir
drengir.
Það var mörgum árum síðar, að
ég kynnist öðrum þeirra, Stefáni,
en hann kvæntist mágkonu mmni
Höllu Steingrímsdóttur þann 6.
nóvember 1976. Stefán var góður
félagi, hjálpfús og vildi leysa hvers
manns vanda, enda leituðu ættingj-
ar og vinir til hans þegar eitthvað
amaði að, en ekki síður til að eiga
með honum gleðistundir.
Það var sérstaklega ánægjulegt
að heimsækja Höllu og Stefán og
endaði „sunnudagsbíltúrinn" oft á
fallegu og notalegu heimili þeirra
á Seljabraut 38 í kaffi og líflegum
umræðum. Ef áform voru um ferð-
ir í leikhús, á sýningar eða tónleika
voru þau alltaf tilbúin að koma
með og á eftir voru málin rædd
fram og til baka og allir höfðu
skoðanir en ekki endilega þær
sömu.
Börnum mágkonu minnar reynd-
ist Stefán einstaklega vel, sem og
allri Qölskyldu hennar og var
traustur sem klettur. Stefán átti
við veikindi að stríða síðustu árin
en þar þau af mikilli karlmennsku.
Ég flyt Höllu, börnum hennar,
börnum Stefáns, móður hans og
öðrum ættingjum samúðarkveðjur
fjölskyldu minnar.
Það hefur alltaf í mínum huga
verið sérstaklega mikið hrósyrði að
vera kallaður „drengur góður“ og
með söknuði og trega kveðjum við
hjónin okkar góða vin með orðunum.
„genginn er drengur góður“.
Birgir L. Blöndal
Útför Stefáns G. Sigurmunds-
sonar rekstrarstjóra hjá Jarðhita-
deild Orkustofnunar verður gerð í
dag frá Bústaðakirkju.
Stefán fæddist í Reykjavík. For-
eldrar hans voru Sigurmundur Gísl-
ason yfirtollvörður, sem nú er lát-
inn, og Sæunn Friðjónsdóttir. Börn
þeirra önnur eru Úlfur og Margrét
Rún. ,
Að loknu stúdentsprófi frá
Menntaskólanum á Laugarvatni
1957 innritaðist Stefán í lyfjafræði
við Háskóla Islands og lauk þaðan
fyrrihlutaprófi 1959. Fór að því
loknu til frekara náms í Kaup-
mannahöfn, en hvarf heim vorið
1960, og réðist fljótlega til starfa
fyrir Raforkumálaskrifstofuna, sem
síðar varð Orkustofnun. Hefur hann
síðan helgað íslenskum jarðhita-
rannsóknum starfskrafta sína í
hartnær 30 ár, og komið víða við
á þeim vettvangi.
Eiginkona Stefáns er Halla
Steingrímsdóttir ritari hjá Fisk-
veiðasjóði íslands, og hófu þau bú-
skap sinn 1973. Bæði höfðu þau
verið gift áður og áttu hvort um
sig 4 börn. Þau voru mjög samhent
og stóð heimili þeirra ætíð opið vin-
um og venslafólki.
Ég'kynntist Stefáni fljótlega eft-
ir að hann hóf störf hjá raforku-
málastjóra, og með árunum varð
samstarf okkar æ nánara. Starfs-
ævi hans spannar uppgangstímann
í íslenskri jarðhitavæðingu. Sum
þau svið, sem í dag eru talin sjálf-
sögð í jarðhitarannsóknum hér á
landi, voru á þeim tíma lítt þróuð,
og þá kom sér vel að njóta dugmik-
illa og fjölhæfra manna eins og
Stefáns.
Þegar Stefán kom til starfa, voru
fyrstu boranir gufubors ofan við
Hveragerði nýhafnar. Það voru með
fyrstu meiri háttar borunum á há-
hitasvæði hér á landi, og nauðsyn-
legt var að efla mjög marga þætti
jarðhitarannsókna í tengslum við
þær. Hugmyndir voru uppi um
virkjun jarðhita til raforkuvinnslu
ofan við Hveragerði. Prófa þurfti
afköst borhola og mæla efnainni-
hald vatns og gufu, og gegndi Stef-
án mikilvægu hlutverki í þeirri
vinnu. Umsvif í sviði borholumæl-
inga jukust einnig irijög með til-
komu nýrra og afkastameiri bora
en áður voru til, og þegar mann
vantaði til að hafa með höndum
þessa starfsemi var Stefán fenginn
til þess og sinnti hann henni um
nokkurra ára skeið þar til aðrir tóku
við. Þegar starfsemi Jarðhitadeildar
hafði aukist svo að þörf var orðin
á sérstökum rekstrarstjóra, var
Stefáni falið það starf vegna mann-
kosta hans og reynslu. Þar kom vel
í ljós, að honum var einnig mjög
sýnt um fjármálalegt eftirlit. Þessu
starfi gegndi hann síðan og ávann
sér í því traust og virðingu hinna
fjölmörgu samstarfsmanna sinna
hjá Orkustofnun.
Meðal starfsfélaganna verður
Stefáns ekki síst minnst fyrir störf
hans að félagsmálum, en hann var
um árabil helsti forsvarsmaður
starfsmannafélags Orkustofnunar'
og vann þar ötullega að mörgum
málum til hagsbóta fyrir félagið.
Það er kannske táknrænt fyrir
áhuga hans á þeim málum að
nokkrum dögum áður en hann lést
fór hann, þrátt fyrir veikindi sín,
ásamt Höliu konu sinni austur í
Biskupstungur til að skoða sumar-
bústað, sem félagið er að koma sér
upp þar. Félagið naut einnig góðs
af tónlistaráhuga Stefáns, en hann
lagði á yngri árum stund á sellóleik
um tíma við Tónlistarskólann í
Reykjavík.
Fyrir nokkrum árum fór að gæta
þeirra veikinda, sem að likum báru
hann ofurliði. Síðustu árin átti hann
í erfiðri sjúkdómsbaráttu til skiptis
heima og á spítala. Leit um tíma
svo út sem hann væri á batavegi
og kom hann aftur til vinnu, en
batinn reyndist tálsýn ein. Allan
þennan erfiða tíma hefur Halla ver-
ið honum ómetanleg stoð og stytta.
Stefán var mjög traustur og dríf-
andi starfsmaður og var oft tii hans
leitað er leysa þurfti aðsteðjandi
mál, hvort sem um var að ræða
undirbúning funda og ráðstefna,
samvinnu við erlenda rannsókna-
leiðangra, námsferðir nemenda
Jarðhitaskólans, skemmtanir
starfsfólks eða annað af því tagi.
Alltaf mátti treysta því, að sá undir-
búningur stæðist, sem Stefán tók
að sér að sjá um. Slíkt er mikils
virði og verður skarð Stefáns vand-
fyllt á þessum vettvangi.
Sovéskir vísindamenn, sem hér
hafa dvalist við rannsóknir mörg
undanfarin sumur, að hluta til í
samvinnu við Orkustofnun, eiga
Stefáni mikið að þakka, því hann
hefur stutt þá með ráðum og dáð
við að leysa þau vandamál, sem
óhjákvæmilega koma upp í vinnu á
erlendri grundu. Hafa þeir beðið
mig að flytja fjölskyldu Stefáns
samúðarkveðjur vegna fráfalls
hans.
Ég minnist með virðingu og þökk
góðs samstarfs við Stefán í nærri
þijá áratugi. Þar hefur aldrei borið
skugga á. Við Ólöf vottum Höllu
innilega samúð okkar, svo og móð-
ur hans, börnum og öðrum aðstand-
endum.
Guðmundur Pálmason
Stefán G. Sigurmundsson átti
ákaflega gott með að umgangast
fólk. Hann hafði létta lund og var
mjög úrræðagóður. Hann þekkti
landið vel eftir mælingaferðir um
árabil og var góður málamaður.
Hann var því nánast sjálfkjörinn til
að sjá um móttöku erlendra hópa
sem heimsóttu Jarðhitadeild Orku-
stofnunar. Eftir fyrstu olíukrepp-
una 1973 fjölgaði mjög hópum er-
lendra tæknimanna sem vildu
kynna sér hvernig íslendingar nýttu
jarðhitann. Oftar en ekki var það
Stefán sem sá um móttöku slíkra
hópa. Og það var sama hvort um
var að ræða forstjóra eða blækur
(svo notað sé orð sem Stefáni var
tamt), alltaf náði hann persónuleg-
um tengslum við fólk á mjög
skömmum tíma. Eftir þijá til íjóra
daga með Stefáni virtist flestum
finnast þeir eiga í honum hvert bein.
Stefán tók þátt í undirbúningi
að stofnun Jarðhitaskóla Háskóla
Sameinuðu þjóðanna, enda var
skipulagning alþjóðlegra vinnu-
funda og ráðstefnuhald nánast sér-
grein hans. Frá því Jarðhitaskólinn
tók til starfa árið 1979 var Stefán
á hveiju ári með í námsferð styrk-
þega um jarðhitasvæði á Suður-,
Vestur- og Norðurlandi og sá um
að hótel, kennslustofur, bíll og kost-
ur væri í lagi. Um hundrað jarð-
hitamenn frá tæplega tuttugu þró-
unarlöndum eiga góðar minningar
um Stefán úr þessum ferðum. Á
þessum árum varð Stefán smátt og
smátt bundnari við skrifborðið í
Reykjavík og naut þess því í ríkum
mæli að komast út í náttúruna.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlót
GUÐMUNDAR INGVA HELGASONAR,
Ljósheimum 6.
Hafliði Magnús Guðmundsson,
Ólöf Anna Sigurðardóttir,
Gróa Svava Helgadóttir,
Guðrún Olsen.
t
Innilegar þakkir færum við öllum þeim er sýndu okkur samhug
og vináttu við andlát og útför eiginkonu minnar, móður, dóttur,
systur, tengdamóður og ömmu,
ALDÍSAR BJÖRGVINSDÓTTUR,
Björgum i Ljósavatnshreppi.
Sigurður Sigurbjörnsson,
Hvergi náði hann eins miklu jarð-
sambandi og í Mývatnssveitinni.
Þar naut söngrödd hans sín hvað
best. Það var aldrei dauft í návist
Stefáns. Og það var sama hvort
sest var til borðs á veitingahúsi eða
með nestispakka í hraunbolla, alltaf
var veislustemmning hjá þeim sem
sátu hjá honum. Nú í sumar gat
Stefán því miður ekki komið með
vegna veikindanna. Hans var og
verður sárt saknað.
Fyrir hönd Jarðhitaskólans og
némenda hans vil ég þakka Stefáni
fyrir hans miklu tryggð við skólann
og allar ánægjustundirnar sem við
höfum átt saman. Við Þórdís send-
um Höllu, Sæunni, Margréti og
öðrum ástvinum hans innilegar
samúðarkveðjur.
Ingvar Birgir Friðleifsson
Kveðja írá samstarfsfólki á
Jarðhitadeild Orkustofhunar
í dag kveðjum við í hinsta sinn
góðan vin okkar og samstarfsmann,
Stefán G. Sigurmundsson. Það er
erfitt að sætta sig við að þessi bros-
mildi og glaðværi maður skuli nú
horfinn úr hópnum, aðeins 52 ára
gamall.
Stefán hafði starfað um áratuga
skeið á Jarðhitadeild Orkustofnun-
ar, í fyrstu við ýmiss konar mæling-
ar en síðasta áratuginn sem rekstr-
arstjóri Jarðhitadeildar. Starf hans
var erilsamt og bauð upp á náin
samskipti við flesta. starfsmenn
Jarðhitadeildar. Hann var farsæll í
starfi og vinsæll meðal samstarfs-
manna sinna enda lipur og bóngóð-
ur og reyndi af fremsta megni að
greiða hvers manns götu. Hann var
hreinskilinn og sagði mönnum tæpi-
tungulaust þegar honum mislíkaði.
Stefáni var einkar lagið að leysa
viðkvæm eða flókin mál þar sem
úrlausnin valt öðru fremur á lipurð
í mannlegum samskiptum. Gilti þar
einu hvort um var að ræða sam-
skipti við bændur, vegna rannsókna
stofnunarinnar á landi þeirra, eða
glímu við opinber skriffinnskukerfi.
Því var eðlilega mikið til hans leitað
með margvísleg mál og oftast var
svar hans: „Ekkert mál, við reddum
þessu, vinur minn.“‘
Á því tímabili, sem hann gegndi
starfi rekstrarstjóra urðu miklap
sveiflur í starfi Orkustofnunar. Á
fyrri hluta tímabilsins var stofn'unin
að þenjast út enda gegndi hún mik-
ilvægu hlutverki í hinni gríðarmiklu
uppbyggingu orkuiðnaðarins á
þessum árum. Þessu uppbyggingar-
skeiði fylgdi síðan stöðnun, sem
hafði í för með sér mikinn sam-
drátt og uppsagnir fjölmargra
starfsmanna stofnunarinnar. 1
þeirri kreppu, sem margir starfs-
menn lentu í á þessu tímabili, var
mikið leitað til Stefáns. Honum var
nefnilega einkar vel lagið að hlusta
á aðra og stappa stálinu í menn
þegar þess þurfti með.
Stefán var lengst af í fararbroddi
í félagslífi starfsmanna og réttinda-
málum af ýmsu tagi. Hann kunni
flestum betur að gleðjast með vin-
um á góðri stund, söngelskur í
betra lagi og hrókur alls fagnaðar
hvar sem hann fór. Hann missti
aldrei sjónar á því, að hann var
starfsmaður og umgekkst alla
menn sem jafningja, einnig þegar
störf hans voru orðin við stjórnun.
Á síðasta ári hófust starfsmenn
handa um byggingu sumarbústaðar
og var Stefán þar aðalhvatamaður.
Heimsókn hans í bústaðinn, aðeins
nokkrum dögum fyrir andlátið, er
okkur hinum hvatning þess að ljúka
við bygginguna með þeirri reisn,
sem Stefán hefði kosið.
Síðustu fjögur ár hefur Stefán
átt við erfiðan hjartasjúkdóm og
sykursýki að etja. Hefur hann oft
á þessu tímabili mátt dveljast lang-
dvölum á spítala, stundum þungt
haldinn. Þess á milli sótti hann
vinnu sína, oft meira af vilja en
getu. Þrátt fyrir þetta andstreymi
var hann jafnan léttur í lund sem
fyrr.
Að leiðarlokum er okkur efst í
huga söknuður en jafnframt þakk-
læti fyrir þau ár sem við áttum
með Stefáni í starfi og leik. Eigin-
konu hans, Höllu Steingrímsdóttur,
móður, börnum og öðrum aðstand-
endum sendum við okkar dýpstu
samúðarkveðjur. Megi hann hvíla í
friði.
í dag verður borinn til moldar
Stefán G. Sigurmundsson rekstrar-
stjóri Jarðhitadeildar Orkustofnun-
ar. Okkur vinnufélaga hans langar
til að minnast hans með nokkrum
orðum.
Stefán var lengi trúnaðarmaður
síns stéttarfélags á vinnustað og
gekk fram fyrir skjöldu þegar hags-
munamál vinnufélaganna voru ann-
ars vegar. Einatt bar hann hita og
þunga af skemmtanahaldi á vegum
starfsmannafélagsins þar sem hann
var oft veislustjóri og forsöngvari.
Þar nutum við þess, að hann var
afbragðs söngmaður og mjög mús-
íkalskur. Þess gætti líka sem best
í ferðum okkar, sem hann tók alltaf
þátt í meðan heilsa entist. Það var
hans verk, að alltaf áttum við að-
gang að bústað úti í sveit til orlofs-
vistar og sumarhús okkar, sem nú
er nýrisið af grunni var að mestu
leyti til komið fyrir hans tilverknað.
Þrátt fyrir vanheilsuna tókst hann
ferð á hendur austur fyrir fjall nú
fyrir skemmstu til að sjá húsið.
Hann var fram á síðustu stund að
hugsa um velferð samstarfsmanna
sinna.
Oft var leitað til Stefáns í smáu
og stóru og einkum ef mál virtust
komin í hnút. Sjaldan kom fyrir að
þangað þyrfti að fara nema einu
sinni með hvert mál. Meðan hann
var bundinn heima vegna vanheilsu
þá freistuðumst við oft til að
hringja í leit að góðum ráðum. Jafn-
vel voru haldnir fundir heima hjá
honum um mikilvægt mál.
Starfsmannafélagið á varla
nokkrum manni jafn mikið upp að
unna og Stefáni heitnum. Hann var
kosinn til margra starfa á vettvangi
félagsins o^oft tók hann ótilkvadd-
ur að sér verk þegar ekki voru lík-
ur til að aðrir byðu sig fram.
Við sendum Höllu og öðrum að-
standendum okkar innilegustu sam-
úðarkveðjut-.
Starfsmannafélag Orkustofiiunar
Hjördís Gunnarsdóttir,
Björgvin Gunnarsson,
Sigurður Freyr Sigurðsson,
Rakel Guðmundsdóttir,
Sigurlína Björgvinsdóttir,
Guðmundur Björgvinsson,
og barnabörn.
Tómas Kristjánsson,
Hildigunnur Guðlaugsdóttir,
Björgvin Jónsson,
Jón Már Björgvinsson,
Sigríður G. Björgvinsdóttir
Stéttarsamband bænda:
Matvælategundum
verði ekki mismunað
STÉTTARSAMBAND bænda getur ekki sætt sig við þá mismunun
milli matvælategunda sem fram kemur í fjárlagafrumvarpinu, þar
sem gert er ráð fyrir því að hluti virðisaukaskatts verði endurgreidd-
ur á ákveðnum vöruflokkum á framleiiðslustigi, en þar er um að
ræða mjólk dilkakjöt, innlent grænmeti og fisk. Telur Stéttarsam-
bandið að ef gera eigi upp á milli búgreina af byggðasjónarmiðum
eða af öðrum ástæðum, þá verði að gera það á annan hátt en í gegn-
um skattlagningu á búvörur.
Fjallað var um framkvæmd laga
um virðisaukaskatt á fundi stjórnar
Stéttarsambandsins í síðustu viku.
Leggur Stettarsambandið áherslu á
að tvö þrep verði á innheimtu virðis-
aukaskatts á smásölustigi, og skatt-
prósenta á innlen'dum matvælum
verði sem lægst. Hefur Stéttai'sam-
bandið alla fyrirvara gagnvart hug-
myndum um endurgreiðslu á heild-
sölustigi búvara til að milda áhrif
skattlagningarinnar á smásöluverð
þeirra. Sú aðferð sé ótraust, auk
þess sem hún hafi mjög óæskileg
pólitísk áhrif fyrir landbúnaðinn.
Stéttarsambandið leggur áherslu
á, að allar innlendar landbúnaðar-
vörur sitji við sama borð varðandi
álagningu virðisaukaskatts.