Morgunblaðið - 21.09.1990, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 21. SEPTEMBER 1990
t
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
SIGURLAUG HÓLM ÓLAFSDÓTTIR,
Furugerði 1,
andaðist að kvöldi þriðjudagsins 18. september í Borgarspítalanum.
Fyrir hönd aðstandenda,
Ólafur Hólm.
t
Bróðir okkar,
AÐALSTEINN GUÐMUNDUR STEINGRÍMSSON,
Vatnsstíg 11, Reykjavík,
áður Lindargötu 24,
andaðist í Borgarspítalanum 19. september.
Steingrímur H. Steingrimsson
og systur hins látna.
t
Faðir okkar,
INGIMAR RAGNAR SVEINSSON
Rofabæ 45,
lést 19. september. Jarðarförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd vandamanna,
Álfhildur Ingimarsdóttir,
Guðmundur Ingimarsson.
t
Bróðir minn,
JÓNATAN JÓNSSON,
ættaður frá Þangskála á Skaga,
lést í Landspítalanum 16. september. Jarðarförin auglýst síðar.
Ástriður Jónsdóttir
og fjölskylda.
Elskulegur sonur okkar,
MATTHÍAS SKJALDARSON,
Skriðustekk 7,
er látinn.
Þórhildur Hólm Gunnarsdóttir,
Skjöldur Þorgrimsson.
t
Móðurbróðir minn,
ÞORVARÐUR ÞORSTEINSSON
frá Ytri-Þorsteinsstöðum í Haukadal,
S Grettisgötu 57, Reykjavík,
lést að morgni dags 19. september.
Fyrir hönd systur hins látna og anngrra aðstandenda,
Hilmar Ingimundarson.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
HAUKUR HLÍÐBERG
fyrrv. flugstjóri,
Álfhólsvegi 31,
Kópavogi,
lést 19. september sl.
Unnur Magnúsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
FINNUR HERMANNSSON,
Vesturbergi 12,
Reykjavík,
lést í Landakotsspítala fimmtudaginn 20. september.
Ágúst Finnsson,
Einar Finnsson,
Ásdís Finnsdóttir,
Gunnar Finnsson,
Bjarghildur Finnsdóttir,
Svandís Eyjólfsdóttir,
Áslaug Guðmundsdóttir,
Kjartan Hjartarson,
Helga Bjarnadóttir,
Skúli Bjarnason
og barnabörn.
Kristinn Friðriks-
son - Kveðjuorð
Fæddur 14. febrúar 1922
Dáinn 31. ágúst 1990
Hann hafði slitið á sér hásin,
þegar ég hitti hann fyrst fyrir tæp-
um tveimur áratugum. Hásinarslit
eru önug meiðsli, eins og þeir
þekkja sem fyrir þeim verða. Fótur-
inn var skorðaður í gifs líkt og
konufótur hælaháum skóm og það
er sárt að teygja á viðgerðu hásin-
inni svo hún nái réttri lengd á ný.
Sumir eru frá í marga mánuði.
Hann var nýsloppinn út af Stykkis-
hólmsspítala, enda til lítils að dvelja
þar, því það voru verk að vinna. í
frystihúsum er mikill vatnsgangur
og ekki auðvelt fyrir frystihússtjór-
ann, sem kunni betur við sig með
hendurnar á afurðunum en skrif-
borðum og stólum, að halda gifsinu
þurru, þrátt fyrir oft og tíðum meiri
plastiufsur um fótinn en góðu hófi
gegndi. Einhveijir höfðu orð á því,
að karlinn væri kolvitlaus. Ég hafði
hugmynd um, að slitin hásin væri
ekki hið versta, sem hendir menn,
en mér fannst samt eitthvað heil-
næmt við að kæra sig kollóttan um
að gróa sára sinna, svo að hægt
væri að koma frá dagsverki. Auk
þess væri lífið létt, sagði hann, ef
engar kvalir væru verri en hans.
Upp frá þessu bárum við litla virð-
ingu fyrir þeim, sem þótti vont að
stíga í löppina eftir hásinarslit.
Margir Islendingar státa af mik-
illi vinnu, en engan hef ég hitt um
ævina eins gegnsýrðan gijótpál og
Kristin Friðriksson, sem dó í Stykk-
ishólmi 31. ágúst síðastliðinn.
Vinnusemi var lífsins mesta dyggð
í huga Kidda. Hann hafði megnan
ímugust á hvers kyns leikaraskap,
eins og hann kallaði það, og var
stoltur af að hafa neitað Sigurði
Ágústssyni, vinnuveitanda sí'num
og alþingismanni á sínum tíma, um
að spila brids við fyrirmenn Stykkis-
hólms, þegar húsið var fullt af fiski.
Nánast allir mannlegir brestir voru
fyrirgefanlegir, ef eljusemin var
fyrir hendi. Meir að segja var
ónefndum fyrirgefið að „þekkja
ekki aftur og fram á fiski fyrst
hann vann eins og maður“.
Kiddi átti þegar langan vinnudag
að baki í þjónustu alþingismanns-
ins, þegar ég flutti til Stykkishólms
og hóf störf hjá Sigurði Ágústssyni
hf. Ég var svo lánsamur að eiga
samstarf við Kidda og hafa af hon-
um félagsskap í rúman áratug. Sú
tíð var mikið breytingaskeið í sögu
þess fyrirtækis og gatan stundum
ógreið. Reyndist oft erfitt að fá
hann til liðs við suma vitleysuna,
sem hann nefndi svo, enda Kiddi
með allra íhaldssömustu mönnum.
Varð stundum að beita hann öllum
tiltækum sannfæringarmætti og
dugði oft ekki til. Hann var þó aldr-
ei dragbítur, því hann bar hag fyrir-
tækisins fyrir bijósti og var áfram
um, að þar skilaði sér arður. Helst
skellti hann hurðum, þegar honum
þótti hugmyndafræðingarnir úr
tengslum við blákaldan raunveru-
leikann úti á gólfunum í vinnsl-
unni, þar sem grámygla hversdags-
leikans ræður, nokkuð sem oft vill
gleymast í hita hugmyndanna hjá
stjórum fyrirtækja. Við deildum oft
hart og einlægt um einstök mál og
mér fannst karlinn stundum fjári
þver. En hjá honum lærðist mér að
meta, hversu mikilvægt er að
gleyma ekki smáatriðunum, hinu
leiðinlega og tímafreka, þegar kall-
að er á stórar sem smáar breyting-
ar á rekstri fyrirtækja.
Þrátt fyrir svartnættistal á
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi
INGIMUNDUR GÍSLASON,
Hnappavöllum,
verður jarðsunginn frá Hofskirkju laugardaginn 22. sept. kl. 14.00.
Guðrún Bergsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Faðir okkar,
ÓLAFUR GUÐMUNDSSON,
Austurbergi 36,
andaðist aðfaranótt 20. september í Landakotsspítala.
Sigríður Ólafsdóttir Candi,
Hanna Ólafsdóttir Jörgensen,
Ólafur Ólafsson,
tengdabörn og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SIGURÐUR LÚÐVÍKSSON,
Neskaupstað,
verður jarðsunginn frá Norðfjarðarkirkju laugardaginn 22. septem-
ber kl. 14.00.
Serena Stefánsdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
SIGURJÓN KRISTJÁNSSON,
Forsæti,
verður jarðsunginn frá Villingaholtskirkju laugardaginn 22. sept-
ember kl. 14.00. Athöfnin hefst með húskveðju frá heimili hins
látna kl. 13.00.
Fyrir hönd vandamanna.
Synir og tengdadætur.
stundum og endalausar áhyggjur
af hag lands og þjóðar, þá var Kiddi
með alskemmtilegustu mönnum.
Hann átti gjarnan erfitt með að
koma fýrir sig orði en var þó alla-
jafna hnyttinn í tilsvörum og féll
oft í þann tryllta sögutrans, sem
er svo ríkur þáttur í tilverunni við
Breiðafjörð. Hann var afspyrnu
næmur fyrir mönnum og málefnum,
sérstaklega hinu skringilega í fari
fólks, ekki síst sínu eigin. En þó
flugbeitt háðið og sprellið hlífði
engum, þá stóð Kiddi ævinlega vörð
um lítilmagnann, hvort sem voru
börn eða fullorðnir, því hann hafði
betra hjartalag en lýst verður með
orðum. Hann lét engan ósnortinn,
sem varð honum samferða.
Með Kristni Friðrikssyni fellur í
valinn þriðji af mætUstu samstarfs-
mönnum mínum í Hólminum. Hinir
tveir, Einar Magnússon og Hildi-
mundur Gestsson, voru einnig kall-
aðir brott ótímabært úr hinum jarð-
neska heimi fyrir örfáum árum.
Mér er ómögulegt að minnast þessa
þrístirnis með mærð, því enginn
þeirra átti skap til þess. Þeir voru
hversdagshetjur, sem með raunsæi
og góðu jarðsambandi gegndu lykil-
hlutverki í að skapa Sigurði Ágústs-
syni hf yfirburða samkeppnisstöðu,
nefnilega að þar er hægt að fram-
leiða hörpufísk með minni tilkostn-
aði en annars staðar í heiminum.
Þeir voru allir þrír miklir fyrir-
tækismenn, samviskusamir með
afbrigðum, báru gott skynbragð á
mikilvægi öflugs atvinnurekstrap
fyrir lítið samfélag.
Sú vitund var einkar sterk með
Kristni, sem missti aldrei sjónar á
því, að hann svitnaðdi ekki einung-
is fyrir vinnuveitendur sína, heldur
líka fyrir einstaklinga og fjölskyld-
ur, sem hafa beina eða óbeina af-
komu af starfseminni. Þetta gildis-
mat hafði djúp áhrif á okkur sam-
starfsmenn hans og var leiðarljósið
í forystuhlutverkinu, sem hann
gegndi.
Samband mitt við Kristin var
minna en ég hefði kosið hin síðustu
ár vegna búsetu minnar erlendis.
Þó tjáir mig ekki að gráta það, en
óneitanlega er Hólmurinn tómlegri
en fyrr, ekki síst fyrir þau, sem
eiga um sárt að binda. Þeirra er
missirinn mestur. En eftir lifir
minningin um traustan og heil-
steyptan mann, minning, sem mér
mun þykja vænt um og bera virð-
ingu fyrir um ókomin ár.
Magnús Þrándur Þórðarson,
Claremont í Kaliforníu.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
vid öll tækifæri
Skólavörðustíg 12
á horni Bergstaðastrætis
sími 19090