Morgunblaðið - 26.09.1990, Side 40

40
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. SEPTEMBER 1990

0 Fcxréu nxst tiL t/mstn'. - - op hvr*jd
fieitir- h.Öfuðb>0rg Jágós/ai/iu ? "
Mér fínnst óþarfi fyrir þig
að synda, djúpbáturinn
veitir afslátt út vikuna ...
Siyöll hugmynd, pabbi að
notfæra sér lekann í heim-
æðinni...
Slys á böraum í umferðinni
Til Velvakanda.
Slysum á börnum almennt í um-
ferðinni hefur fækkað í ár, þar til
núna í ágúst og september í
Reykjavík. Það sem af er september
slösuðust sex börn í umferðarslys-
um í Reykjavíkurborg. Þettatvoru
gangandi vegfarendur og tvö þess-
ara slysa voru alvarleg. I september
í fyrra slösuðust tvö börn og í báð-
um tilfellum var um lítilsháttar slys
að ræða. Þau börn sem hafa slas-
ast núna eru á aldrinum 6-13
ára. Nokkur tilvik eru þannig að
um má kenna óvarkárni ökumanna
sem aka framhjá strætisvögnum og
ávarkárni barnanna sjálfra sem
fara út á götuna fram fyrir strætis-
vagninn, þannig að hann skyggir á
þau.
Ég vil minna á það sem stendur
um þetta í umferðarlögum: Þegar
að ökutæki nálgast hópbifreið eða
merkta skólabifreið, sem numið
hefur staðar til þess að hleypa far-
þegum inn eða út, þá hvílir sérstök
skila á ökumanni að aka nægilega
hægt miðað við þessar aðstæður.
Ég vildi biðja alla ökumenn að
sýna sérstaka varúð við stoppi-
stöðvar strætisvagna, við gang-
brautir, á gatnamótum og í ná-
grenni við skóla. Síðan langar mig
til að beina þeim tilmælum til for-
eldra, að þeir þjálfi bömin sín og
leiðbeini þeim með ömggustu leið-
ina í og úr skóla. Og það þurfa
auðvitað allir að taka höndum sam-
an. Börnin sjálf þurfa að fara eftir
þeim reglum sem þeim eru kenndar
og foreldrar að sjá til þess að þau
fari eftir þessum reglum. Og öku-
menn, síðast en ekki síst, verða að
taka tillit til gangandi vegfarenda.
Margrét Sæmundsdóttir,
fulltrúi hjá Umferðarráði.
Fjármál öryrkja
Til Velvakanda.
Við geðsjúklingar emm plága á
þjóðfélaginu og við þessir hress-
ustu vitum það vel. Hinir sem em
verr settir á andlega planinu gera
sér ekki grein fyrir þessu og eru
að því leyti vel settir að þeir eru
í fæði og húsnæði á opnum deildum
og fara fijálsir ferða sinna nema
krónískir séu (krónískur merkir
ólæknandi). Ég er ekki í þessum
hópi og prísa mig ekki endilega
sælan vegna þess. En þetta var
útúrdúr og vil ég halda mig að því
efni sem hér er til umfjöllunar í
stuttri blaðagrein, en það eru fjár-
mál öryrkja. Vil ég fyrst koma
inná sem eru í fæði og húsnæði á
viðeigandi stofnunum og geðspítul-
um.
Það eru mín orð en orð að sönnu
að maður sem reykir er ekki heill
á geðsmunum, en það er líka útúrd-
úr og best að halda sér við hið
viðkvæma efni sem er að tóbaks-
styrkur eða svonefndir vasapen-
ingar þessara sjúklinga em
5-6.000 kr. á mánuði og dekkar
hvergi nærri þá þörf sjúklings að
kaupa kók og reykja einn pakka á
dag. Vinur minn'einn sem er stórr-
eykingamaður á lokaðri deild, fær
11 sígarettur á dag og reykir þær
á klukkutíma. Vinkona mín sem
er sjúklingur reykir hins vegar eina
sígarettu á dag og einn þekki ég
sem reykir ekki. Þetta kann að
vera álitin óþörf ádeila en hér með
lýk ég ekki máli mínu en bæti því
við að litlar 10.000 krónur væri
varla sá baggi á velferðarríkinu
íslandi handa þessu ósjálfbjarga
fólki.
Það sem mér liggur hins vegar
á hjarta og væri efni í heila bók
eða framhaldssögu í Morgunblað-
inu í eitt ár eru fjármál hinna sem
ekki vinna en eiga að sjá sér far-
borða á litlum 50.000 krónum þeg-
ar tóbaksnautnamaður eins og ég
og allir kollegar mínir sem ég veit
um þurfum minnst 2000 krónur á
dag til að lifa daginn og hygg ég
að slíkt gildi einnig um strætis-
vagnabílstjóra hér i borg sem eru
á sömu sultarlaunum og við sjúkl-
ingarnir en það er annað mál. Þeir
eru flestir að aka strætó í auka-
vinnu meðan við sem eigum að lifa
á tæpum 1.000 krónum á dag höf-
um ekki í önnur hús að venda en
foreldrahúsin ef svo vel vill til að
viðkomandi sjúklingur á foreldra á
lífi sem er sjaldgæft núorðið. Vildi
ég því beina orðum minum í vin-
semd og með virðingu til Trygg-
ingastofnunar ríkisins og' biðja
hana í vinsemd að fara ofan í þetta
mál og að stjórnvöld geri slíkt hið
sem því hér er mörgu ábótavant
sem ekki er hægt að telja upp hér
fyrir utan þessar almennu þarfir
óvinnufærra einstaklinga til að
bjargast á erfiðum timum, því vil
ég að lokum vitna í frægan geð-
lækni sem heitir Ingólfur Sveins-
son og gera hans orð það mínum
lokaorðum í þessa hugvekju, að
það er full vinna að vera sjúklingur.
Pálmi Örn Guðmundsson
Yíkveiji skrifar
HÖGNI HREKKVISI
Víkverji staldraði sérstaklega
við fréttina á forsíðu Morgun
blaðsins á laugardag, þar sem sagt
var frá gagnrýni ráðherra í Belgíu
á svokallaða barnaráðstefnu Sam-
einuðu þjóðanna, sem verður í New
York nú um helgina. Telur ráðherr-
ann að hér sé um rándýra sýndar-
mennsku að ræða, þar sem forystu-
menn ríkja heims komi saman til
þess eins að þjóna ímynd Barna-
hjálpar SÞ (UNICEF); ráðstefnan
breyti engu um hag barna og börn-
in sem helst þurfi á hjálp að halda
hafi enga hugmynd um ráðstefn-
una.
Óvenjulegt er að ráðherrar kveði
þannig upp úr um gagnsleysi al-
þjóðlegra funda. í hugum almennra
borgara ríkir ekki neinn vafi um
að margár ráðstefnur sem þeir
standa straum af með skattfé sínu
séu gagnslausar. Öllum er okkur
ljós neyð barna víða um lönd og
við viljum að þeim sé rétt hjálpar-
hönd. í því efni á að beita öllum
tiltækum ráðum. Er þó ekki ástæða
til að taka undir með belgíska ráð-
herranum? Er ekki óþarfi að verja
hundruðum milljóna króna eða jafn-
vel milljörðum í leiðtogafund á veg-
um UNICEF? Hefði ekki verið skyn-
samlegra að ákveða að veija þess-
ari fjárhæð beint í þágu bágstaddra
barna?
xxx
Einskonar umsátursástand hef-
ur verið um ritstjórnarskrif
stofur Morgunblaðsins undanfarnar
vikur vegna framkvæmda á vegum
hitaveitu og frágang á bílastæðum
á milli Fischersunds og Vesturgötu,
jafnframt hefur verið unnið að end-
urnýjun á slitlagi gatna í Gijóta-
þorpinu. Eftir að hitaveitufram-
kvæmdunum lauk á þessum slóðum
færðu verkatakarnir sig yfir í Hafn-
arstræti og þar hefur verið skipt
um leiðslur. Var hringt í Víkveija
á dögunum og hann hvattur til að
vekja athygli á því, hve langan tíma
þessar framkvæmdir í Hafnarstræti
tækju.
Um leið og það er gert skal því
fagnað, að unnið sé að frágangi á
bílastæðum í Gijötaþorpinu og á
lóðum Alþingis á milli Kirkjustrætis
og Vonarstrætis. Var tímabært að
taka til hendi við þetta. Sýnast
Víkveija handtökin mörg hjá þeim
sem eru að ganga frá Glasgow-lóð-
inni en vonandi tekst að ljúka fram-
kvæmdum þar, áður en vetur geng-
ur í garð. Ér þá nokkuð annað eft-
ir en að koma suðurhluta Gijóta-
þorpsins í viðunandi horf og lóðinni
við Aðalstræti og Túngötu, þar sem
talið er að sjálfur bær Ingólfs hafi
staðið?
XXX
egar unnið er að framkvæmd-
um eins og hér hafa verið
gerð ar að umtalsefni er mikilvægt
að þeim sé lokið að fullu með mark-
vissum hætti, þannig að ekki sé
eitthvað skilið eftir sem spillir heild-
arsvipnum. Víkveija finnst oft að
það gleymist að leggja síðustu hönd
á slík verk eða önnur. Til dæmis
hefur það vakið undrun hans lengi,
að ekki skuli sett slitlag á tvo fer-
hyrnda malarreiti, sem eru í
Hamrahlíðinni hér í Reykjavík.
Vegna bilana á vatnsleiðslu eða ein-
hvers annars var grafið í götuna í
sumar en' síðan skilin eftir sár í
henni sem valda ökumönnum óþæg-
indum og hafa í för með sér óþrif.