Morgunblaðið - 08.12.1990, Side 50

50
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 1990
Minning:
Guðlaugiir Einars
son frá Blönduósi
Fæddur 6. febrúar 1951
Dáinn 29. nóvember 1990
Lengi hefur þú leitað
að lind sem er svöl og tær,
að björtum kliðandi brunni
sem biði þín silfurskær
0 finnist sá blikandi brunnur,
þá bergðir þú endalaust.
(Ólafur Jóhann Sigurðsson)
í dag kl. 14 er til moldar borinn
frá Höskuldsstaðakirkju í Húna-
þingi kær frændi og vinur sem barð-
ist hetjulega gegn þeim banvæna
vágesti sem hvorki hann né vísindin
gátu spornað við.
Guðlaugur Einarsson fæddist 6.
febrúar 1951 á Blönduósi, sonur.
hjónanna Ingibjargar Jónsdóttur og
Einars H. Guðlaugssonar, hann var
þriðji í röð fimm systkina.
Gulli ólst upp á afar gestrisnu
og líflegu heimiíi foreldra sinna og
bar hann þeirra merki alla tíð,
skemmtilegur heim að sækja og
alls staðar velkominn.
Hann fluttist til Reykjavíkur 16
ára gamall og bjó um tíma hjá
undirritaðri og fjölskyldu. Milli okk-
ar myndaðist slíkt tryggðaband að
aldrei rofnaði og gekk ég ósjaldan
undir sæmdarheitinu fóstra.
Gulli var haldinn ótrúlegri
lífsgleði, manngæsku og allt er laut
að listum var hans heimur. Hann
vann töluvert í Þjóðleikhúsinu sem
leiddi til þess að honum var boðið
að starfa við leikhús í Lúbeck í
Þýskalandi, þar sem hann lagði
stund á listdans. Einnig fékkst hann
við leik- og söngnám. Síðar lá leið-
in til Dússeldorf og enn lá leiðin
upp á við í listinni. Árin í þessu
landi voru honum svo dýrmæt að
Reykjavík og nágrenni
Borgarljós, Skelfunni, Eiölstorgi
B.B. byggingavörur, Suöurlandsbraut 4
B.V. búsáhöld, Lóuhóium 2-6
Brynja, Laugavegi 29
BYKO, Kringlunni, Kópavogi, Hafnarfiröi
Frístund, Kringlunni
Glóey, Ármúla 19
H.G. Guðjónsson.Stigahlíð 45-47
Hagkaup, Kringlunni, Skeifunni
Húsasmiðjan
Ljós og raftæki, Strandgötu Hf.
Ljósabær, Faxafeni 14
hann fór þangað 1989, þá orðinn
sjúkur, til að kveðja góðan vin í
hinsta sinn.
I Dússeldorf kynntist Gulli
bandarískri konu, Cardi að nafni,
þau fluttust til Bandaríkjanna og
giftu sig þar 1. mars 1980. Þau
slitu síðar samvistir.
Þrátt fyrir að flest væri stórbrot-
ið við Gulla og hann gengi með
ofurkrafti í allt sem honum fannst
skipta máli þá verður það alltaf
ofan á hve mikill hagyrðingur hann
var. Þó hann dveldist 18 ár í öðrum
löndum þá tvinnaði hann saman
ljóðlínur með ýmsum bragarháttum
sem honum einum var lagið, lét sig
ekki muna um að senda heilu ljóða-
bréfin í bundnu máli með fréttum
af sér og líðandi stundu.
Nú hefur ljóðabókin hans lokast,
hún inniheldur svo mikið og heldur
merki þessa góða drengs hátt á
loft vegna hugsjóna, mannelsku,
víðsýni og þroska, samt fannst hon-
um hann eiga eftir að rita svo
margt í bókina sína því að hann
hafði af svo miklu að miðla.
Ég og fjölskylda mín sendum
kærum foreldrum hans, systkinum
og öðrum fjölskyldumeðlimum okk-
ar dýpstu samúðarkveðjur í þeirra
miklu sorg.
Blessuð sé minning þessa unga
manns.
Auður Bessadóttir
Laugardaginn 8. desember 1990
verður til moldar borinn frændi
minn og vinur, Guðlaugur Einars-
son, Gulli Einars, frá Blönduósi.
Lífsfljótið hans hefur runnið sinn
farveg, leitað ósa sinna allt of fljótt
og runnið til sjávar. Með honum
er genginn kær vinur og hvers
manns hugljúfi.
Rafbúð sambandsins, Holtsvegi
Rafbúðin, Álfaskeiði 31, Hf.
Rafglit, Blönduhlíö 2
Rafvörur, Langholtsvegi 130
S. Guðjónsson, Auðbrekku 9-11
Sindrastál, Borgartúni
Smiðsbúð, Garöatorg
Vesturland
Einar Stefánsson, Búöardal
Guðni E. Hallgrímsson, Grundarfirði
Húsið, Stykkishólmi
Jónas Þór, Patreksfirði
Þó vitað væri að hveiju stefndi
þá er maður aldrei tilbúinn að með-
taka, skilja og vera sáttur við að
einhver sé farinn, langt fyrir aldur
fram. Þó eru líklega tæp 3 ár síðan
Gulli hafði samband við mig og bað
mig finna sig. Ég heyrði á honum
að þetta þyldi enga bið, en þó var
komið kvöld þegar ég kom því við
að heimsækja hann á Borgarspítal-
ann. Þá tók hann um báðar hendur
mér, þéttingsfast, horfði í augu mér
og sagði að hann væri haldinn
ólæknandi sjúkdómi. Meðan alvar-
an í orðum hans barst inn í hjarta
mitt, hélt hann fast, svo hnykkti
hann til höfðinu, brosti út að eyrum
og sagði: „En ég ætla að verða
gamalmenni. Meira að segja óþol-
andi gamalmenni." Og svona var
Gulli. Alltaf tilbúinn að kætast og
gleðjast. Alltaf jákvæður og bjart-
sýnn. Hann lét ekki bugast. Datt
ekki í hug að ætla sér að deyja þó
svo það væri vitað. Þannig hóf hann
þennan síðasta kafla ævi sinnar og
ég er sannfærð um að sá kafli var
lengri og lífsfyllri en nokkum óraði
fyrir.
Ein af mínum fyrstu æskuminn-
ingum er um Gulla. í þá daga fór
ég með fjölskyldu minni á hverju
sumri til ömmu okkar og afa á
Þverá. Þar var oft þessi stríðni
frændi minn, sem mér stóð hálf-
gerður stuggur af. Hann var fullur
af lífsgleði og kæti og átti það til
að glettast við hana frænku sína
að sunnan. Sérstaklega var ég við-
kvæm fynr einni setningu, sem mér
þykir svo vænt um í dag, að ég fæ
mig ekki til að setja hana á prent.
Þeir muna og brosa sem næstir
okkur standa. Og svo hló hann eins
og honum einum var lagið og augun
geisluðu af kímni.
Árin liðu og sem unglingar
bjuggum við bæði í Reykjavík við
nám og störf. Þá leigði Gulli íbúð
með æskuvini sínum að norðan og
sú vinátta hefur ætíð haldist og
eflst. Við heimsóttum hvort annað
þessi ár og þar varð frændsemi
okkar að vináttu sem er mér mikils
virði.
Lúx, Borgarnesi
Óttar Sveinbjörnsson, Hellissandi
Raftækjaþjónusta Sigurdórs, Akranesi
Norðurland
Aöalbúöin hf„ Siglufirði
Kaupfélag Skagfirðinga
K.V.H., Hvammstanga
Radiovinnustofan, Akureyri
Rafsjá, Sauöárkróki
Raftækjavinnustofan, Ólafsfirði
Torgiö, Siglufiröi
Valberg, Olafsfiröi
Á þessum árum urðu mér list-
rænir hæfileikar Gulla ljósir. Hann
fékkst við að yrkja frá unga aldri.
Hann hóf nám í leiklist, lærði dans
og ballett samhliða vinnu og var
einn af fáum karldönsurum Þjóð-
leikhússins. Einnig dansaði hann
jazzballett hjá Jazzballettskóla
Báru. Um tíma bjó hann hjá frænku
okkar á Vesturgötunni og átti ætíð
sitt annað heimili hjá henni. Vin-
átta þeirra og tryggð við hvort
annað síðan er aðdáunarverð.
Ég held að þetta hafi verið góð
ár. Þama var hann, þessi piltur að
norðan, að blómstra og finna nýja
fleti á tilverunni. Listamaðurinn í
honum fékk að njóta sín og hann
naut þess að vera til. Ég hef aldrei
hitt nokkurn mann sem hefur átt
eins auðvelt með að umgangast
annað fólk. Hvar sem hann kom
stráði hann af glaðværð sinni og
innileika og allt var svo spennandi
og nýtt.
Vorið 1973 fluttist Gulli til
Lúbeck í Þýskalandi og hóf störf
sem dansari við leikhús þar í borg.
Það var upphafið að 14 ára vist
hans erlendis. Ekki misstum við þó
sjónar hvort á öðru, frændsystkinin,
því sjálf fluttist ég með mínum
Verslunin Ósbær, Blönduósi
Öryggi, Húsavík
Austurland
Kaupfélag Vopnfiröinga.Vopnafiröi
Sveinn Guömundsson, Egilstaöir
Sveinn Ó. Eliasson, Neskaupsstaö,
Suðurland
manni til Kaupmannahafnar sama
ár. Ekki urðu heimsóknirnar eða
bréfin mörg, en nóg til að dýpka
vináttuna og tengjast þessum hug-
lægu böndum sem maður á við svo
fáa. Eftir nokkur ár flutti ég svo
yfir til Englands og Gulli innan
Þýskalands. Þar hitti hann banda-
ríska stúlku, ballettdansara, sem
tók hug hans allan og hann flutti
til Bandaríkjanna og þau giftu sig
þar. Ekki varð hjónabandið langt
og um ári seinna skildu leiðir þeirra.
Nú leið dansaraferillinn undir lok
pg söngnám tók við samhliða vinnu.
Í New York átti hann lífsskeið skins
og skúra. Við ræddum stundum um
hvort hann ætlaði sér að koma heim
aftur, en fyrir heimsborgara eins
og Gulla var það ekki auðveld
ákvörðun. Þó rofnaði aldrei sam-
bandið heim og hann saknaði alltaf
fjölskyldunnar hér heima.
Gulli átti alltaf stóran vina- og
kunningjahóp hvar sem hann fór.
Gegnum leikhúslífið kynntist hann
fólki af ólíkum þjóðernum og litar-
háttum og reyndi sjálfur að hjartað
er hið sama hvar sem það berst.
Loks kom að því að leiðin lá heim.
Fjölskyldan fagnaði syninum týnda
og allt virtist bjart og glatt. En
skjótt skipast veður í lofti. Það leið
ekki á löngu eftir heimkomuna að
Gulli veiktist hastarlega og í kjölfar-
ið kom í ljós að hann gengi með
ólæknandi sjúkdóm. Einhveijir
hefðu látið hugfallast. Ekki hann
Gulli. Með eindæma ásetningi, glað-
værð og ákveðni tókst honum að
rífa sig upp og blómstra enn um
skeið. Miðla af þekkingu sinni og
reynslu og strá kringum sig góðvild
og styrk. Við áttum stundum löng
samtöl þessa mánuði þar sem við
ræddum lífið og tilveruna og til-
ganginn í þessu öllu. Aldrei lét hann
hugfallast og hafði miklu meiri
áhyggjur af öðrum en nokkurn tíma
sjálfum sér.
En nú er þessu lokið og Gulli
orðinn heili á ný í nýju umhverfi
ljóss og birtu. Það er skrýtið að
vita ekki af honum á Borgarspítal-
anum, undir frábærri umönnun sem
hann naut þar._Nú mun hann hvíla
hjá ömmu, afa og frænda fyrir norð-
an, en minningin mun lifa og gleðja
okkur hin um ókomnar stundir.
Bergþóra K. Ketilsdóttir
Ferð þín er hafin,
fjarlægjast heimatún.
Nú fylgir þú vötnum
sem falla til nýrra staða
og sjónhringar nýir
sindra þér fyrir augum.
(Hannes Pétursson)
Mig langar að minnast Gulla
frænda míns, hann flutti til Þýska-
lands þegar ég var 12 árá. Það var
gaman að eiga frænda í útlöndi^m
sem sendi pakka á afmælum og
jólum. Gulli bauð mér í heimsókn
þegar ég var 14 ára og fékk ég
ferðina í fermingargjöf, þar dvaldi
ég í 3 vikur. Sá tími-var mér ungl-
ingnum ógleymanlegur og bý ég
enn að ýmsum hugsjónum sem ein-
kenndu Gulla svo mikið, lífsgleðina
og mannelskuna bar þar hæst. Þjóð-
hátíðardaginn 17. júní fónim við í
garðveislu sem var haldin upp í
sveit og stóðum við í pönnuköku-
bakstri í 2 tíma, því Þjóðveijum
þótti íslenskar pönnukökur ljúf-
fengar. Gulli var listamaður á
heimsvísu, unni öllum listum og
stundaði sjálfur listdans ásamt
söngnámi.
Elsku Einar, Imma, systkini og
aðrir aðstandendur, ég og fjölskylda
mín sendum ykkur öllum innilegar
samúðarkveðjur. Hvíli elsku frændi
minn í friði.
Hólmfríður Marinósdóttir
Þegar við kveðjum Guðlaug, eða
Gulla eins og við kölluðum hann,
verðuf okkur hugsað til góðrá
stunda sem við áttum saman í New
York. Hann var örlátur og tryggur
vinur, sýndi það með gjafmildi,
færði vinum blóm, pönnukökur og
gleði. Ávallt hrókur alls fagnaðar
og regiusamur bindindismáður.
Þjóðarstoltið var sterkt hjá Gulla
pg gerði hann margt til að koma
íslandi á framfæri á hefðbundinn
og litríkan hátt. Á þjóðhátíðardegi
Bandaríkjanna 1983 undirbjó Gulli
Árvirkinn, Selfossi
K.R. Hvolsvelli
Neisti, Vestmannaeyjum
Rafborg, Grindavík
Jólasveinar ganga um gólf
með gylltan staf íhendi
móðir þeirra sópar gólf
Já jólin nálgast og þau skilja eftir sig slóöa, barr frá jólatréinu,
ösku og kusk. Grýla sópar gólfin en nútímaheimili nota BLACK &
DECKER handryksugu og óhreinindin eru ekkert vandamál.
BLACK & DECKER handryksugurnar hafa mikinn sogkraft,
langan notkunartíma og eru alltaf tilbúnar til notkunar
BLACK & DECKER handryksugan
Tilvalin jólagjöf
ÚTSÖLUSTAÐIR: