Morgunblaðið - 08.12.1990, Side 60

60
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 8. DESEMBER 1990
„ þeir fcunnu OÍ set/a sannan beina-
ýrindur i f>d daga ■"
Þú gleymdir ekki aðeins
áramótaheitunum, heldur
braustu líka fjögur boðorð
Með
morgunkaffinu
Hver hefur sagt þér að
kanínur reyki ekki vindla?
Missið aldrei kjarkinn
Þekkingar-
leysi í sögn
Til Velvakanda.
Nú er heldur betur að hlaupa
á snærið hjá íslendingum. Sam-
kvæmt frétt í þekktum fjölmiðli
eru uppi áform um það í Noregi
(það er land á Skandinavíuskaga)
að gera ferð yfir Atlantshaf í
minningu norskra víkinga eða
hvað þeir vilja nú kalla þessa
umrenninga sína á tíundu öld.
Áform þetta fellur vel að þeirri
norsku íþrótt að eigna sér afrek
íslendinga jafnt í landafundum
sem bókmenntum. Til að gera
þennan fíflagang fallegri ásýnd-
um hefur þeim hugkvæmst að fá
til liðs við sig einhveija ógáfaða
íslendinga sem hafa orðið hug-
fangnir af þessari norsku hug-
mynd til styrktar norskum þjóð-
ernisanda, sem mörgum þykir nú
fullkæstur, og ekki á bætandi.
Hið óvænta og ógeðfelida við
þessa fregn er það innskot að til
skuli vera þeir menn íslenzkir, sem
ætla að leggja Norðmönnum lið í
viðleitni þeirra að gera íslendinga
að Skandinövum til að auðvelda
hnuplið á verkum þeirra, sem
ætlað er að skreyta þjóð sem var
illa læs og skrifandi um það leyti
sem Snorri Sturluson tók upp á
því að rita sögur um hina broslegu
smákónga þeirra. Þykir mörgum
sem að Islendingar hafi með þessu
gjört meir en vert var fyrir þessa
okkar fjarskyldu þjóð (og ákaflega
ólíku). Vera má að Snorri sé aftur-
genginn og hafi ekki á liðnum
öldum tekið neinum framförum í
gáfnafari eða almennri þekkingu
en hún hefst sem kunnugt er ekki
í Skandinavíu, heldur þegar út
fyrir hana er komið. Verður þessi
skuggalega fregn þá fyrst ofurlít-
ið skiljanlegri ef þesskonar
draugagangur er hér á ferðinni
og tímabært að kveða til seiðmenn
að sundra hinum norsku hug-
myndum og reisa áhangendum
þeirra níðstöng eða annað áhrifa-
meira. Breiðfylking íslendinga vill
koma þeim tilmælum á framfæri
við þessa skandinavísku þjóð, að
hún láti af þessum sífellda þjófn-
aði úr íslenzkri landhelgi og eyði
í eitt skipti fyrir öll úr vitund sinni
þeim misskilningi, að Islendingar
séu útsæði af Norðmönnum eða
skandinavísk þjóð yfirleitt.
E.A.
Til Velvakanda.
Þegar Jóhannes Páll páfi annar,
prédikaði í Landakotskirkju 3. júní
1989, sagði hann eftirfarandi orð:
Missið aldrei kjarkinn, því máttur
Guðs fullkomnast í veikleika yðar.
Þessi orð páfa hanga uppi á
vegg í anddyri Landakotskirkju.
Þar tók ég við þeim og hugleiddi
þessi uppörvandi orð, með því að
hafa þau yfir hvað eftir annað og
skoða merkingu þeirra.
Mér varð hugsað til þess hvað
einn þekktur læknir sagði fyrir
skömmu. Nánast í hverri viku tek-
ur vansæl og óhamingjusöm mann-
eskja líf sitt, og nú er svo komið
að jafnvel ungt fólk sem enn er á
barnsaldri, grípur til slíks hörm-
ungaverks. Því miður er það alltof
oft sem fólk lætur bugast svo al-
gerlega þegar erfiðleikar steðja að
Til Velvakanda.
Hvað hefur eiginlega komið fyr-
ir upplýsingadeild Tryggingastofn-
unar ríkisins?
Ég er orðinn 75 ára og eru því
þó nokkur ár síðan ég varð löggilt
gamalmenni.
Það kemur alltaf öðru hvoru
fyrir að einhveijar breytingar eru
á bótunum mínum og hef ég þá
ávallt ieitað til upplýsingadeildar
Tryggingastofnunar. Hefur mér
verið tekið þar sérstaklega ljúf-
mannlega, fyrst af Margréti Thor-
oddsen og síðan Margréti Sigurð-
og nóttin leggst yfir. í stað þess
að sofa og endurnærast, meðan
nóttin rennur sitt skeið á enda,
fyllist fólk kvíða og ótta, og græt-
ur nýliðinn sólardaginn. Það
gleymir því að nóttin líður og dag-
ur kemur á ný.
Til þeirra sem sjá ekkert fram-
undan nema svartnættið og líða
andlegan sársauka, langar mig til
að benda fólki á presta hinnar
kaþólsku kirkju, sem fengið hafa
guðlega leiðsögn í því að frelsa
sálir út ótta og pínu. Bænirnar
ættu heldur enginn maður að van-
rækja, því með þeim er maður í
stöðugu sambandi við Guð sem
svarar einlægum bænum undan-
tekningarlaust.
Eða eins og páfi sagði: Missið
aldrei kjarkinn.
Einar Ingvi Magnússon
ardóttur.
Núna í nóvember urðu einhveij-
ar breytingar á seðlinum og rölti
ég af stað niður í Tryggingastofn-
un en þá var enginn til viðtals á
upplýsingadeild og var mér vísað
af einum stað á annan og endaði
með því að ég fór jafnnær heim.
Ég get ekki ímyndað mér að það
sé í anda Eggerts Þorsteinssonar,
þess mæta manns, að ekki sé tek-
ið betur á móti okkur gamla fólk-
inu.
Sigurður
Enginn til viðtals
HOGNI HREKKVISI

„ p&TTA EK { ry&STA 5INN SBM UÖ&&AH
fl£FLX2 GBIZT SKYNDI^e/lS HJÁ OKlcue .' "
Víkveiji skrifar
Kunningi Víkveija fór fyrir
skömmu til útlanda, þar sem
hann keypti m.a. fatnað á fjölskylu
sína. Þegar heim í Leifsstöð kom
fór hann í rauða tollhliðið, þar sem
hann vissi fyrir víst, að samkvæmt
lögum var hann með of mikið af
vörum til að geta farið með hreina
samvisku í gegnum græna hliðið.
Að vísu fór fjöldi fólks í sömu mund
í gegnum græna hliðið átölulaust,
með margar úttroðnar töskur af
verslunargóssi, en það var þó ekki
það sem kunningja Víkveija þótti
einkennilegast, heldur hitt, hvers
kyns þjónustu hann varð aðnjótandi
(!) hjá tollvörðum í rauða hliðinu.
Þetta var nefnilega í annað sinn sem
kunningi Víkveija fór til útlanda í
verslunarerindum og því var hann
vandlega undir móttökurnar í tollin-
um búinn. Hann fór með tollskýrsl-
ur með sér, hafði tilbúna reikninga
og kvittanir fyrir öllum vörunum
og ritvél til að geta vélritað skýrsl-
una á staðnum, en samkvæmt
ströngum reglum tollyfirvalda má
ekki taka við handskrifaðri toll-
skýrslu. Bauðst hann til að ganga
frá fullkominni tollskýrslu þarna á
staðnum og greiða tilskilin gjöld,
til að geta haldið ferð sinni áfram
samdægurs út á land þar sem hann
á heima.
xxx
essi óvænti viðbúnaður ferða-
langsins vakti að vonum mikla
athygli toilvarða, en langþjálfaður
þvergirðingsháttur bannaði þeim
þó að veita þessum heiðariega ferð-
amanni sjálfsagða þjónustu. Taskan
var tekin af honum og honum tjáð
að hann gæti nálgast hana í af-
greiðslu tollsins í Reykjavík. Þetta
var síðdegis á föstudegi og því loku
fyrir það skotið að ferðamaðurinn
fengi tösku sína fyrr en eftir helgi
og greinilega ætlast til þess að
hann gisti í Reykjavík um helgina
til að geta náð farangri sínum úr
tolli. Þegar þar að kom þurfti hann
ofan á allt annað að borga sérstakt
flutningsgjald fyrir töskuna frá
Keflavík til Reykjavíkur.
xxx
Með því að gera því fólki, sem
vill fara að lögum, svo erfitt
fyrir sem hér hefur verið lýst, eru
tollyfirvöld beinlínis að hvetja til
lögbrota. I stað þessarar þrauta-
göngu er einfaldara að ganga með
farangurinn í gegnum græna hliðið
eins og flestir virðast gera. Það er
síðan annað mál að það er orðið
tímabært að breyta gamaldags
reglum um innflutning einstaklinga
í takt við breytta tíma og betri sam-
göngur, þannig að venjulegir borg-
arar geti keypt fatnað á sig og fjöl-
skyldu sína í útlöndum án takmark-
ana.