Morgunblaðið - 15.05.1991, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 15. MAÍ 1991
37
Hrólfur Sigurjóns-
son - Minning
Fæddur 30. september 1911
Dáinn 6. maí 1991
Að morgni 6. þ.m. lézt í Borg-
arspítalanum svili minn, Hrólfur
Sigurjónsson. Með honum er geng-
inn góður og vammlaus drengur,
sem ég vil gjarnan minnast á útfar-
ardegi hans með fáeinum orðum.
Báðir tengdumst við Hrólfur
stórri og mannvænlegri fjölskyldu
frá Oddsstöðum í Vestmannaeyjum.
um svipað leyti fyrir nær 40 árum.
Segja má, að upp frá þeim tíma
hafi leiðir okkar Hrólfs mjög oft
legið saman, bæði á gleði- og al-
vörustundum innan ijölskyldunnar.
Þó er það svo, að ég er fremur
ókunnugur ætt hans og uppruna
og eins tímaskeiði hans fyrir kynni
okkar. Þannig fer líka oft svo, að
menn hnýsast ógjarnan í slíkt, þeg-
ar allt leikur í lyndi og grafskriftir
og minningarorð eru víðs fjarri. Þó
eru hér nokkur atriði úr ævi svila
míns, sem ég hef dregið saman.
Hrólfur var fæddur á ísafirði 30.
sept, 1911. Vantaði hann því tæpa
fimm mánuði í áttræðisaldur, þegar
hann lézt. Foreldrar hans voru hjón-
in Rósa Jóhannsdóttir, ættuð úr
V.-Húnavatnssýslu, og Sigurjón
Sigurðsson sjómaður, sem var úr
Garði í Gullbringusýslu. Attu þau
tíu börn og komust fimm þeirra til
fullorðinsára. Nú lifir eftir yngsti
bróðirinn, Herbert, sem lengi var
bakarameistari hér í Reykjavík. Var
einkar kært með þeim bræðrum.
Hrólfur ólst upp á ísafirði með
foreldrum sínum og systkinum, en
trúlega hefur hann snemma þurft
að taka til hendinni með fjölskyldu
sinni, enda erfiðir tímar á fyrstu
áratugum aldarinnar. Hrólfur vann
alla almenna verkamannavinnu og
eins stundaði hann síldveiðar á
sumrin fyrir Norðurlandi. Kynntist
hann því vel þeim kjörum, sem verk-
amenn og sjómenn bjuggu þá við,
en þau voru oft bág. Þá mun það
lífsviðhorf hans hafa mótazt að
skipa sér þar í sveit, sem menn
beijast fyrir félagslegu réttlæti
þeirra, sem minna mega sín í þjóðfé-
laginu. Er ég ekki í vafa um, að
þar hefur ráðið rík réttlætiskennd
svila míns, því að hann mun aldrei
hafa viljað gera nokkuð á hlut nokk-
urs manns.
Meðan Hrólfur dvaldist á ísafirði
eignaðist hann tvö börn með Heið-
veigu Árnadóttur. Eru það Siguijón
strætisvagnstjóri, sem búsettur er
í Kópavogi, og Erla, sem einnig býr
þar í bæ.
Árið 1936 hleypti Hrólfur heim-
draganum og settist að hér í
Reykjavík. Líklegt þykir mér, að
þar hafi að einhveiju leyti ráðið von
um betri afkomu en fyrir vestan,
enda var þetta í miðri kreppunni,
sem svo hefur verið kölluð. Hér
syðra stundaði hann alla algenga
verkamannavinnu, svo sem hann
hafði gert fyrir vestan, og vann
lengst af hjá Eimskip við fermingu
og affermingu skipa þess. Þar hefur
Hrólfur örugglega ekki legið á liði
sínu, enda kom hvort tveggja til,
miklir kraftar í kögglum og einstök
lipurmennska, þegar til hans var
leitað. Hann var líka ekki látinn
hætta hjá félagi sínu fyrr en hann
varð að víkja fyrir aldursmarki.
Hygg ég, að honum, þessum mikla
starfsmanni, hafi fallið það nokkuð
þungt í fyrstu. Hins vegar bjó hann
yfír léttri lund, sem hefur áreiðan-
lega oft komið honum vel í lífsins
ólgusjó.
Hér í Reykjavík gekk Hrólfur að
eiga Sigurbjörgu Halldórsdóttur.
Eignuðust þau eina dóttur, Val-
björgu Báru, sem búsett er á Pat-
reksfirði. Þau Hrólfur og Sigurbjörg
slitu samvistir eftir nokkurra ára
sambúð.
Árið 1956 urðu þáttaskil í lífi
Hrólfs, þegar hann gekk að eiga
Njálu Guðjónsdóttur frá Oddsstöð-
um í Vestmannaeyjum. Hafði hún
nokkrum árum áður flutzt úr Eyjum
með einkadóttur sinni, Jóhönnu,
eftir lát fyrri manns síns. Þau Njála
og Hrólfur bjuggu hér í Reykjavík
fyrstu árin, en árið 1968 fluttust
þau heim í átthaga Njálu til Vest-
mannaeyja og settust þar að. En
Heimeyjargosið 1973 breytti öllum
þeirra fýrirætlunum sem og svo
margra eyjaskeggja. Sneru þau því
aftur hingað til Reykjavíkur og áttu
síðustu árin heimili að Krummahól-
um 10 í nábýli við dóttur Njálu og
mann hennar, Þorstein Laufdal
bankastarfsmann, og fjölskyldu
þeirra. Hvar sem þau bjuggu áttu
þau saman notalegt heimili, enda
bæði samvalin að snyrtimennsku
og hlýju við gesti og gangandi.
Ekki leyndi það sér, að Hrólfur
reyndist Jóhönnu og dætrum henn-
ar og Þorsteins sem bezti stjúpi og
afi, og þá naut hann sín ekki síður
í langafahlutverkinu. Hér kom hon-
um enn að notum, hversu gaman-
samur hann var og léttur í fasi.
Mátti vel sjá á bliki augna hans,
hversu vel hann naut sín innan um
ungdóminn. Ég veit og, að hann
fékk umhyggju sína ríkulega endur-
goldna, þegar árin tóku að færast
yfír.
Eins og þegar hefur verið minnzt
á, hafði svili minn óvenjulétta lund.
t
Þökkum innilega samúö og vinarhug viö andlát og útför móður
okkar og tengdamóður,
GUÐRÍÐAR STEFANÍU SIGURÐARDÓTTUR,
fyrrv. stöðvarstjóra
Pósts og sima Grundarfirði,
Dalbraut 20, Reykjavík.
Sigurður Hallgrimsson,
Selma Hallgrímsdóttir Ruga,
Sveinn Hallgrímsson,
Ingibjörg Hallgrimsdóttir,
Halldóra Hallgrímsdóttir Laszlo,
Guðni E. Hallgrímsson,
Hallgrímur Hallgrímsson,
Erla Eiriksdóttir,
Erastus Ruga,
Gerður K. Guðnadóttir,
Kristinn Ólafsson,
Peter Laszlo,
Bryndís Theodórsdóttir
Guðríður J. Guðmundsdóttir.
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að greinar verða að berast með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í miðvikudagsblaði að
berast síðdegis á mánudegi og hliðstætt er með greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfílegt er að birta til-
vitnanir í Ijóð, tvö erindi, eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar
getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Ég sá hann aldrei öðruvísi en kátan
og hressan, og styggðaryrði lagði
hann ekki til nokkurs manns, svo
að ég heyrði. Þá var hann ævinlega
búinn til að létta undir með öðrum,
ef til hans var leitað.
Reyndist hann mágkonu minni
frábærlega vel frá fyrstu samveru-
stundum þeirra og þá ekki sízt í
þeim veikindum, sem því miður
hafa oft hijáð hana.
Hrólfur naut þess að lesa góðar
bækur, og mun hann einkum hafa
sótt áhuga sinn á bóklestri til móð-
ur sinnar, sem var sögð mjög fróð-
leiksfús og sílesandi. Bóklestur
stytti Hrólfi ófáar stundir um ævina
og þá ekki sízt nú síðustu árin. Þá
hafði hann yndi af söng og hafði
gaman af, ef tekið var í orgel.
Heyri ég enn óminn áf rödd hans,
þegar hann söng fullum hálsi:
Sveinar kátir syngið, saman fögur
ljóð. Þá dró hann ekki af sér frem-
ur en á öðrum sviðum.
Heilsuhraustur var Hrólfur með
afbrigðum fram á efri ár, enda
hélt hann sér vel við með göngu-
ferðum og sundi og hæfílegri
áreynslu. Svo fór samt að lokum,
að hann varð að láta undan síga
fyrir Elli kerlingu. En hann stóð
meðan stætt var. Fyrir fáum vikum
fékk hann blóðtappa og lamaðist
hægra megin. Var þá sýnt, að
hveiju dró. Honum var því orðin
þörf á hvíld, þegar hann sofnaði
sinn síðasta blund að morgni 6. maí.
Ég færi Njálu mágkonu minni
og ijölskyldu hennar samúðarkveðj-
ur okkar Villu og barna okkar og
eins aldraðrar móður minnar á þess-
ari skilnaðarstundu. Við minnumst
öll góðs drengs, sem nú er genginn.
Ég veit, að allir þeir, sem honum
kynntust á langri ævi, gera slíkt
hið sama.
Jón Aðalsteinn Jónsson
Okkur langar að minnast í nokkr-
um orðum afa okkar, Hrólfs Sigur-
jónssonar, en hann lést í Borg-
arspítalanum 6. maí sl.
Hann var fæddur á ísafirði 30.
september 1911. Foreldrar hans
voru hjónin Siguijón Sigurðsson,
ættaður úr Garðinum, og Rósa Jó-
hannsdóttir, ættuð af Vatnsnesi í
Húnavatnssýslu. Þau hjónin eignuð-
ust 10 börn. Komust fímm þeirra
upp og var afi þeirra yngstur.
Afi fluttist til Reykjavíkur 1936.
Þar stundaði hann margskonar
störf en lengst af starfaði hann hjá
Eimskip.
Afi var tvíkvæntur og átti hann
þijú börn. Þau eru Siguijón, Erla
og Bára. Seinni kona hans er Njála
Guðjónsdóttir, ættuð úr Vest-
mannaeyjum. Amma á eina dóttur
frá fyrra hjónabandi, Jóhönnu, sem
reyndist afa sem besta dóttir. Afi
og amma bjuggu lengst af í Reykja-
vík en fimm ár bjuggu þau í Vest-
mannaeyjum. Þau áttu sérstaklega
fallegt heimili sem gaman var að
koma á og var ánægjulegt að sjá
hvað samrýnd þau voru. Þegar von
var á þeim í heimsókn til okkar var
hátíðarstemmning yfir öllu og alltaf
komu þau með eitthvað til þess að
stinga upp í litla munna. Þau höfðu
mikla ánægju af að gefa.
Afí var sérlega glaðlyndur maður
og hafði hann mjög gaman af tón-
list. Iþróttamaður var hann á sínum
yngri árum og stundaði hann þá
knattspyrnu og glímu, og á seinni
árum fylgdist hann vel með enska
fótboltanum í sjónvarpinu.
Síðasta ár var afa nokkuð erfitt
hvað heilsufar varðar og stóð amma
sem klettur við hlið hans þar til
yfír lauk.
Við viljum þakka afa samfylgd-
ina og biðjum góðan Guð að styrkja
ömmu á þessum erfiða tíma.
Blessuð sé minning hans.
Sveinn, Jón Hrólfur, Hörður,
Anna Rósa, Helga og Heiðar.
Vors herra Jesú vemdin blíð
veri með oss á hverri tíð.
Guð huggi þá, sem hryggðin slær,
hvort þeir eru fjær eða nær,
kristnina efli og auki við,
yfiivöldunum sendi lið,
hann gefi oss öllum himnafrið.
(Ólafur Jónsson.)
í dag kveðjum við elskulegan afa
okkar sem lést í Borgarspítalanum
6. maí sl.
Það er mikill tómleiki og söknuð-
ur sem fyllir hugann, svo náinn
okkur sem hann var. Á okkar upp-
vaxtarárum voru Njála amma og
Hrólfur afí aldrei langt undan, þar
sem þau bjuggu í sama húsi eða í
nágrenni við okkur. Samgangur var
því mikill og góður. Og allt vildi
hann gera fyrir „dúllumar“ sínar,
en það kallaði hann okkur oftast.
Áfi hafði létta lund og var oftast
kátur og þannig viljum við muna
hann.
Við systurnar þökkum afa fyrir
samfylgdina. Blessuð sé minning
hans. Við biðjum algóðan Guð að
styrkja elsku ömmu.
Njála, Helga og Ósk

Fyrir hvítasunnuhelgi
SEGLAGERÐIN
ÆGIR

EYJARSLOÐ 7, SIMI 621780

Vínsælu kúlutjöldin frá Vango
Verð frá kr. 11.300,-
ítalskir gönguskór, fóðraðir með
sympatex, 100% vatnsheldir en
samt útöndun, margar gerðir.
Verð frá kr. 7.900,-
Svefnpokar frá
Vango á góðu
verðí. Verð frá
kr. 3.880,-
Nitestar,
þyngd 1.600
g, fVlling
hollow
fiber -5
DD300 3 manna 4,9 kg
tvöföld nælontjöld, kr. 12.250