Morgunblaðið - 16.07.1991, Blaðsíða 27

I
iqíjí íjíjl ,9t ay-DA«'.iiaia< diöAJsviöoaoM
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚLÍ 1991
02
27
Þorgrímur Krist-
insson - Minning
Fæddur 2. desember 1906
Dáinn 8. júlí 1991
Mánudaginn 8. júlí sl. andaðist
Þorgrímur Kristinsson, fyrrum bif-
reiðastjóri, á heimili sínu að Sörla-
skjóli 17 hér í borg. Hann var 84
ára gamall er andlát hans bar svo
skjótt og óvænt að höndum; hinn
bjarta og fagra sumardag. Úr því
að stund hans var komin getur
maður verið þakklátur fyrir þá náð,
að hann skyldi mega sofna út af,
beint inn í sólskinið og sumardýrð-
ina, Sáttur við allt og alla, eftir langt
og gott líf. Þar fór góður maður á
fund skapara síns.
Þorgrímur fæddist í.Reykjavík
hinn 2. desember 1906, sonur hjón-
anna Kristínar Guðmundsdóttur,
frá Leifsstöðum í Öxarfirði, og
Kristins Gíslasonar, trésmiðs, frá
Högnastöðum í Hrunamanna-
hreppi. Hann var næstelsta bam
foreldra sinna, elstur var faðir minn
Guðmundur, f. 22. janúar 1906, d.
1. apríl 1976 en yngri systkini
þeirra voru Gíslína Guðrún, f. 1.
febrúar 1909, d. 18. apríl 1935,
Jórunn, f. 2. febrúar 1910, Sigurð-
ur, f. 27. október 1912 og Kristín
Unnur, f. 24. október 1927. Fullu
nafni hét hann Þorgrímur Benjamín
Alfreð og eldri Reykvíkingar og
Seltirningar kannast gjarnan við
íjölskylduna, er löngum var kennd
við Hæðarenda á Seltjarnarnesi, þar
sem hún bjó um lar.gt skeið, meðan
börnin uxu úr grasi og fram á full-
orðinsár. Þau systkin bjuggu við
kröpp kjör í uppvextinum, eins og
reyndar allur þorri manna gerði,
og því urðu þau snemma að taka
til hendinni og leggja sitt af mörk-
um, svo að ekki bæri út'af. Þorgrím-
ur var í eðli sínu atorkusamur dugn-
aðarmaður með augun opin fyrir
nýjum tækifærum. Þess vegna fyllt-
ist hann áhuga á hinni nýju tækni,
er öld bifreiða gekk í garð á hans
yngri árum. Hann hefur vafalaust
verið kominn með bifreiðapróf jafn-
skjótt og aldur hans leyfði og eftir
það starfaði hann tæpast við ann-
að. Lengi vel framan af ók hann
áætlunarbifreiðum Bifreiðastöðvar
Steindórs frá Reykjavík norður í
land, en jafnframt og síðar stund-
aði hann leigubílaakstur á vegum
sama fyrirtækis í Reykjavík. Þar
kom þó, að honum tók að leiðast
vinnumennskan hjá öðrum, auk
þess sem leigubifreiðastjórum í
borginni fannst orðið, mörgum
hveijum, á miðjum fimmta áratugn-
um eða svo, sem þeir gætu sem
bezt verið eigin herrar. Er ekki að
orðlengja það, að þá var Samvinnu-
félagið Hreyfill stofnað, sem starfað
hefur síðan. Þorgrímur var meðal
stofnenda þess, sat lengi vel í stjóm
þess og hefur um langa hríð verið
heiðursfélagi Hreyfils. Hann stund-
aði síðan eigin bifreiðar hjá Hreyfli,
allt frá upphafi þar til fyrir fáum
árum, að hann tók að draga sig í
hlé frá því amstri. Var þá gangvél-
in í honum sjálfum tekin að bila.
Þær truflanir urðu 'þó lítt að meini
þar til hún stöðvaðist hljóðlega og
endanlega sumardaginn bjarta 8.
júlí sl.
Það var hinn 12. nóvember 1938
að þau gengu í hjónaband, Þorgrím-
ur og Kristín Sigurðardóttir, bók-
haldara í Reykjavík, Þorsteinsson-
★ GBC-Skírteini/barmmerki
fyrir: félagasamtök, ráöstefnur,
starfsmenn fyrirtækja, o.m.fl.
Efnl og tækl fyrirliggjandi.
OTTO B. ARNAR HF.
Skipholti 33 ■ 105 Reykjavik
Sfmar 624631 / 624699
ar. Hann fékk góða konu þegar þau
áttust, enda mat hann hana mikils
og virti. Sjálfur var hann líka mik-
ill fjölskyldumaður, að starfinu
slepptu komst fátt annað að. Börn
þeirra eru Sigurður, barnalæknir í
Reykjavík, kv. Þorbjörgu Skarphéð-
insdóttur, hjúkrunarfræðingi; börn
þeirra eru Þorgerður E., f. 21. maí
1969, Kristín f. 6. september 1970
Árni Grímur f. 18. mars 1977.
Amalía Ragna, hjúkrunarfræð-
ingur á Höfn í Hornafirði, gift
Halldóri Tjörva Einarssyni, kenn-
ara; börn þeirra eru Kolbrún f. 17.
apríl 1971, Hrafnhildur f. 8. mars
1975, Heiða Björk f. 4. júní 1977,
Þorgrímur Tjörvi f. 5. maí 1984 og
Elías Tjörvi f. 31. maí 1990.
Þorgrímur heitinn lét sér afar
annt um börn sín og barnabörn og
hafði á þeim mikið dálæti. En það
var ekki aðeins að þau væru honum
kært umræðuefni þegar fjölskyldan
kom saman. Bæði fylgdist hann vel
með og kunni á mörgu skil, auk
þess sem hann var hafsjór af gam-
ansögum, bæði af mönnum og
málefnum, ekki sízt úr langkeyrsl-
unum norður í land, forðum daga.
Öll var sú gamansemi á eina lund,
sett fram með jákvæðum formerkj-
um. Mörgum fjölskyldusamkvæm-
um héldu þeir bræður uppi með
glaðværð sinni, hann og Sigurður,
meðan báðir voru upp á sitt bezta,
áratugum saman. Þykist ég vita að
starfsfélagar hans og þeirra á
Hreyfli beri þeim sömu sögu. Þessi
létta lund kom ætíð í góðar þarfir,
ekki sízt þegar þau Kristín réðust
í það stórvirki, á síðari hluta fimmta
áratugarins, að reisa sér stórt eift-
býlishús að Sörlaskjóli 17 í
Reykjavík, þar sem þau bjuggu
síðan alla tíð. Menn láta stundum
nú eins og húsbyggingar á þeim
árum hafi verið sem leikur einn.
Enn að sjálfsögðu fer því víðs fjarri
að svo hafi verið. Húsbyggjendur
stóðu í stórræðum við tómlæti
stjórnvalda og fálæti bankanna.
Þeir urðu því að leggja á sig afar
þungar byrðar, nótt sem nýtan dag,
og sáu margir hveijir ekki út úr
erfiðleikunum fyrr en seint og um
síðir. Þau Kristín fóru ekki varhluta
af þeim þrekraunum, sem hús-
byggjendum almennt voru búnar
en tókst þó, góðu heilli, að ná landi
með húsið fullgert. í þeim átökum
stóðu þau þétt saman, eins og
reyndar á öllum öðrum sviðum. Og
sjálfsagt hefur létt skap frænda
míns oftsinnis hjálpað upp á sakirn-
ar þegar gaf á bátinn.
Þeir Þorgrímur og faðir minn
heitinn voru báðir fæddir sama árið
og voru miklir vinir alla tíð, þótt
þeir væru að sumu leyti ólíkir menn.
Þorgrímur var afar barngóður mað-
ur og ljúfur í umgengni. Þess naut
ég í barnæsku minni og lengi síðar,
allt fram á fullorðinsár. Reyndar
gilti hið sama einnig um systkini
mín. Það var alltaf gott að vera
samvistum við hann, svo ljúfur sem
hann var, skemmtilegur og hress.
Hann lifði tímana tvenna um sína
daga, úr fátækt til bjargálna, eins
og flestir aðrir landsmenn. Og skii-
aði öllu sínu með sóma, bæði fyrr
og síðar. Ég minnist hans með hlýju
og þökk og votta Kristínu og fjöl-
skyldunni samúð mína á þessum
degi.
Sigurður E. Guðmundsson
Hann afi okkar, Þorgrímur Krist-
insson, erídáinn. Það er alveg sama
þó að maður viti að gamalt fólk
deyr, maður er ekki tilbúinn til þess
að takast á við andlát einhvers sem
maður ann, og hefur alltaf verið
til, að því að manni finnst. Eins og
hann afi í Skjólunum.
Minningar um allar góðu stund-
irnar í Skjólunum koma ósjálfrátt
í hugann þegar við hugsum til hans
afa núna. Það var alltaf svo gott
að koma í Skjólin til afa og ömmu,
alltaf var tekið á móti okkur með
hlýju. Afí var góður heim að sækja,
og var mikið í mun að eiga eitthvað
til að gefa gestum sínum, og við
vissum að afi átti alltal" namm í
skálinni. Svo skemmti hann okkur
kannski með því að ganga um gólf-
ið með vatnsglas á höfðinu, og sagði
okkur svo jafnvel söguna af henni
Sönn, sem var alitaf svo kalt á
bossanum, okkur til óblandinnar
ánægju. Stundum fékk maður svo
að gista hjá afa og ömmu, og þá
kom afi með ristað brauð og kókó-
malt handa okkur í rúmið um morg-
uninn.
Það eru ekki margir menn eins'
stoltir af fólkinu sínu og hann afi
var af fjölskyldunni sinni. Það voru
ekki stóru afrekin sem skiptu mestu
máli, heldur kunni hann að meta
litlu afrekin sem fæstir gefa gaum
í lífinu og hafa sjaldnast orð á.
Hann gleymdi aldrei að hrósa ömmu
fyrir matinn og kom oft til manns
og sýndi manni með stolti, það sem
hún var að pijóna. Hann gætti þess
alltaf að hrósa þeim sem gekk vel
og mundi frekar afrekin en mistök-
in.
Hann var léttur og skemmtilegur
maður, hann afi, með mikið, en
afar lúmskt skopskyn og sá oft eitt-
hvað skondið við jafnvel hin sorg-
legustu mál og var þeim hæfileika
gæddur að létta aðeins á þungu
andrúmslofti, ef það var til staðar.
Það er því erfitt að hugsa til
þess nú, að hann afi skuli vera far-
inn frá okkur, í bili að minnsta
kosti, því hann var svo góður mað-
ur. Hann geislaði af hlýju og inni-
leik, og hann bjó yfir mikilli sálarró
sem gerði það að verkum að það
var svo gott að vera í návist við
hann.
Við kveðjum nú hann afa okkar
í Skjólunum sem var okkur svo
mikils virði. Við munum alltaf minn-
ast hans með ást og virðingu og
biðjum Guð að geyma hann vel.
Þorgerður og Kristín
CARRY $ E
I B í L L
SPARNEYTINN OG ODYR I REKSTRI
Til afgreiðslu strax:
Verð m/vsk. 828.000.-
án/vsk. 665.000.
^SUZUKI
SUZUKI BÍLAR HF
SKEIFUNNI 17 SÍMI 68 51 00
Vinnupalar
Nú er rétti tíminn til að panta vinnupalla. Til afgreiðslu strax.
Plettac-verkpallasamstæður SL 70/SL t OO úr áli eða sinkhúðuðum stálrörum:
Aukin hagkvæmni samféra auknu öryggi.
Stof nkostnaðurinn er ekki eini
mælikvarðinn á það hversu hag-
kvæmir verkpallar eru. Hröð upp-
setning, alhliða notagildi og löng
ending eru að minnsta kosti jafn
mikilvæg. Rör úr gæðastáli, sink-
húðuð að innan og utan, standast
veður og vind og hinar hörðu
kröfur hversdagsins og gólf borð-
in úr riffluðu og sinkhúðuðu stáli.
Þannig er tryggt að nota má
SL 70/SL10O áratugum saman!
Til
sölu
Fallar hf.
Dalvegi 16, Til
200Kópavogi. « .
Símar42322 - 641020. 161 g U