Morgunblaðið - 18.08.1991, Side 38

MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM ’SUNNUDAGUR 18. ÁGÚST 1991

KARLAR
Karlagrobb
Við kvenfólkið getum lært
ýmislegt af körlum. Mér
finnst til dæmis að konur
mættu gjarnan vera jafn
ánægðar og öruggar með sig og
karlmenn. Eg á
þó ekki við ein-
hverja stráka-
stæla eða karla-
grobb því ég álít
það ekkert sér-
staklega að-
dáunarvert að
monta sig af
kvennafari eða
að slá um sig með ýktum veiði-
eða viðskiptasögum, Það er
hins vegar þetta ótrúlega sjálfs-
traust þeirra sem ég tel öfunds-
vert. Sjálfstraust sem ég held
að þeir öðlist á uppvaxtarárun-
um fremur en að það sé með-
fætt.
Ég fór fyrst að gefa þessu
sjálfsöryggi karlmanna gaum
þegar ég var með vikulegan
spjallþátt í útvarpi fyrir nokkr-
um árum. Þá komst ég að þvi
að það var tvennt ólíkt að biðja
karl eða konu um að koma í
viðtal. Konurnar báru strax við
klisjunni um að þær hefðu ekk-
ert að segja, það væri svo margt
fólk áhugaverðara en þær og
svo framvegis. En jafnvel þótt
þær væru að hugsa um að láta
til leiðast þurftu þær langoftast
umhugsunarfrest (til þess að
ráðfæra sig við annað fólk?)
áður en þær tóku ákvörðun.
Viðbrögð karlanna voru yfir-
leitt á allt annan veg. Ég hafði
«-«>undum ekki lokið við að bera
upp erindið þegar þeir sam-
þykktu viðtalið. Þeir vildu bara
fá upplýsingar um hvar og hve-
nær þeir ættu að mæta, takk
og bless. Ekkert vol og væl um
að þeir væru svo hræðilega
óspennandi viðmælendur og
ættu ekkert erindi í útvarps-
þátt. Og ekki þurftu þeir heldur
að leita ráða hjá öðrum til þess
að sannfærast um að þeir gætu
spjarað sig. Þeir spurðu m.a.s.
tæpast um hvað ég ætlaði eig-
inlega að rabba við þá í eina
og hálfa klukkustund í beinni
útsendingu!
Mér er tjáð að svipað sjálfs-
traust komi einnig gjarnan
fífem þegar karlar sækja um
vinnu. Þeir krefjist mun hærri
launa en konur — væntanlega
af því að þeim finnst þeir verð-
skulda þau — og þar að auki
haldi það ekki endilega aftur
af þeim þótt þeir uppfylli ekki
öll þau skilyrði sem talin eru
upp í atvinnuauglýsingunum.
Það er kannski auglýst eftir
viðskiptafræðingi en þrátt fyrir
það senda menn með sam-
vinnu- eða verslunarskólapróf
inn umsókn, fullvissir um að
þeir valdi starfinu þrátt fyrir
prófleysið . . .
Svona öryggi fleytir (karl)-
mönnum langt. Oft alla leið inn
7fctlþingi eða í aðrar ábyrgðar-
stöður. Það þarf ekkert að
dekstra þá. Þeir stíga óum-
beðnir fram, sannfærðir um
eigið ágæti, og segja: „Hér er
ég, sem bæði get og vil.“ Það
er hins vegar vitanlega ekki
sjálfgefið að þeir, sem hafa
mesta sjálfstraustið, hafi líka
mest til brunns að bera. Það
er t.d. alls óvíst að þeir, sem
eru áfjáðastir í að baða sig í
sviðsljósinu, hafi eitthvað
meira eða merkilegra að segja
en aðrir. En það þýðir lítið að
knarta yfir því þótt misvitrir
karlar einoki aliar stöður og
vaði uppi í fjölmiðlum. Hvernig
á annað að vera á meðan eld-
klárar konur sitja beima hjá
sér og finnst þær ekki eiga er-
indi á opinberan vettvang þar
sem þær fundu hvorki upp
hjólið né voru fyrstar til að
setja fram afstæðiskenning-
una?
eftir Jónínu
Leósdóttur
VEITINGAR
Fannst nafnið bara ágætt
Ný veitingastofa var að opna
í miðbænum. Opnaði raun-
ar fyrir um mánuði síðan, en
formleg opnun var í vikunni.
Stofan heitir Lyst og List og er
í Hlaðvarpanum neðst á Vestur-
götunni. Morgunblaðið ræddi
aðeins við matseljurnar, en þær
kalla sig Lúlú og Ellu og vilja
Matseljurnar þær Lúlú og Ella.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
láta það duga. Þær voru inntar
eftir því hvernig þetta nafn væri
tilkomið og hvers lags veitinga-
stofa þetta væri eiginlega.
Það var Lúlú sem hafði orð
fyrir þeim stöllum. „Nafnið er
þannig til komið, að veitingastof-
an er alveg hreint við hliðina á
Listmarkaðinum hér í Hlaðvarp-
anum og okkur þótti það vel við
hæfi að kalla því staðinn okkar
Lyst og List, því gestir okkar
geta auk þess að snæða góðan
mat, notið góðrar listar. Hvernig
staður? Ja, við leggjum áherslu
á létta rétti, alls konar mat. Við
erum með rétti dagsins sem
ganga bæði í hádegi og á kvöld-
in. Vip opnum kiukkan ellefu og
höfum opið svona eftir því hvað
mikið er að gera. Kaffi og kökur
eru og alltaf á boðstólum, allt
heimalagað. Vínveitingaleyfí
hafa þeir ekki viljað veita okkur,
það vantar víst einhveija vaska
og sturtur á staðinn.“
En hvernig hefur staðnum verið
tekið? „Alveg ljómandi vel, sér-
staklega í hádeginu, þá er oft
mikið að gera. Salurinn hjá okk-
ur tekur 35 til 40 manns í einu
og ég hugsa að oft sé fullt hjá
okkur. Kvöldin hafa hins vegar
verið rólegri þó stígandi hafi
verið að undanfömu. Þetta virð-
ist henta fólki vel, léttir réttir,
góðir og ódýrir,“ segir Lúlú.
En er þetta hluti af starfsemi
Hlaðvarpans? Lúlú segir nei. Við
rekum þetta sjálfstætt og leggj-
um mikinn metnað í að gera sem
best.
Haustferðirnar okkar eru til Newcastle.
Fyrsta brottför 28. okt. Möguleiki á 4 og 5 daga ferðum.
Verð: 4 daga ferð kr. 22.900
5 daga ferð kr. 24.900,-*
Gist verður á Hotel Hospitaly Inn, County Hotel og Crest.
Newcastle er frábær verslunarstaður. Þar eru margar
stórverslanir, t.d. Eldon verslunarmiðstöðin að ógleymdri
Metro, en Metro er stærsta verslunarmiðstöð í Evrópu.
Newcastle er mikil menningarborg. Þar eru fallegustu
leikhúsbyggingar sem um getur, óperuhúsið er engu líkt
og allt þetta stendur opið fyrir ferðamanninn þegar hann
kemur til Newcastle.
* Stgr. verð miðað við 2 i herbergi
Hafðu samband við sölumenn okkar strax.
V
Hipr FERÐASKRIFSTOFA
BÆJARHRAUNI 10 • SÍMI 65 22 66 • FAX: 651160
TISKA
Sævar Karl
fyllti Perluna
Sævar Karl Ólason klæðskeri og
kaupmaður blés í vikunni til
meiri háttar tískusýningar þar sem
hann kynnti nýjustu vörurnar frá
helstu viðskiptaaðilum sínum á er-
lendri grundu. Ekkert minna en
Perlan dugði sem vettvangur og
sendir voru út 1.000 boðsmiðar, auk
þess sem opinberlega var greint frá
uppákomunni í fjölmiðlun með þeim
hætti að allir sem óskuðu eftir að
mæta máttu það. Og það vantaði
ekki áhugann og fólk sem lagði af
stað þremur kortérum áður en sýn-
ingin skyldi hefjast lenti í biðröðum,
fyrst eftir bílastæðum, síðan við
dyrnar. Hvert horn, hver krókur og
hver kimi var þéttskipaður og er
Perlan þó mikið hús.
Þetta er ekki í fyrsta skiptið sem
Sævar Karl reynist vera stórhuga,
hann hefur áður staðið fyrir miklum
uppákomum til handa viðskiptavin-
um sínum, meðal annars tekið á
leigu Gamlabíó og boðið sínu fólki
til klassískra tónleika. Tískusýning-
in þótti heppnast hið besta þótt all-
ur gangur væri á því hversu vel
gestir sáu það sem fram fór á svið-
inu, en það skipti ekki öllu máli,
því svona samkundur snúast ekki
síður um það að sýna sig og sjá
aðra.