Morgunblaðið - 18.08.1991, Blaðsíða 39

Morgunblaðið - 18.08.1991, Blaðsíða 39
MÖRGUNBLAÐIÐ FÓLK í FRÉrnill/l Ju^núdágur 18. ÁGÚST 19ál 39^ Morgunblaðið/hb. Drengurinn hans Guðjóns Arngrímssonar hefur setl í fisk og pabbi gefur góð ráð. Þau dugðu vel að þessu sinni, því skömmu seinna hafði stráksi landað tveggja punda regnboga. VEIÐISKAPUR Börnin í aðalhlutverki í Hvammsvíkinni að er búið að reyna við hin ýmsu vötn í nágrenni Reykja- víkur og ef að fæst eitthvað í þeim, þá eru það yfirleitt svo miklir tittir að það tekur því varla að tala um þá. Hérna er þetta allt annað líf. Maður veit af fiski, hann er vænn og veiðivonin mjög góð. Maður er að reyna að lóðsa börnin sín í veiði- mennskuna og skiptir það ekki litlu máli að geta skroppið á svona stað, sagði Guðjón Arngrímsson fyrrum fréttamaður á Stöð 2 í samtali við Morgunblaðið í vikunni, en fundir okkar báru saman í Hvammsvík í Kjós þar sem Laxalón kom á fót veiðitjörn með regnbogasilungi um árið. Er frumheijinn Laxalón var lýstur gjaldþrota keypti Lögreglufé- lag Reykjavíkur jörðina og rekur þar eftir sem áður sömu þjón- ,ustuna, en í Hvammsvík er auk regnbogatjarnarinnar góðu, golf- völlur þar sem völ er á kennslu, og hestaleiga auk tjaldsvæðis sem margir nýta sér. Guðjón hafði lög að mæla. Gestirn- ir í Hvammsvík í sumar skipta orð- ið þúsundum. Er Morgunblaðið leit þarna við, var múgur og marg- menni, enda veður gott. Um tíma voru eigi færri en um 50 stangir að prikæí tjörninni í einu og fólk dreif að. Það var þröng á þingi, því vissir bakkar virðast gefa betur en aðrir. Og það voru börnin sem voru í aðalhlutverki. Vanir stangaveiði- menn tala sumir illa um Hvamm- svík og tala um helv. eldistittina sem fólk er að veiða sér til ánægju. En það þarf ekki annað en að sjá ánægjuna skína út úr andlitum barnanna sem mörg hafa dregið þarna sínu fyrstu fiska og gengið þannig veiðigyðjunni á hönd. Já, sumir tala illa um Hvammsvíkina, en aðrir eru þar á hveiju strái með börnin sem jafnan eru skilin eftir í pössun er stóru laxveiðiárnar eru heimsóttar. Enda hæfir Hvamms- víkin þeim piýðilega. Það var ekki rífandi veiði er Morg- unblaðið leit þarna við, en dijúg. Er heimsókninni var að ljúka setti kappi einn í fallegan regnboga. Veiðimaður þessi hafði verið ákafur mjög við veiðarnar, beitt vandlega maisbaunum á lítinn öngul, talað hljóðlega við stöng sína og græjur er hann kastaði út hverju sinni og flautaði dægurlög stanslaust er hann beið þess að biti á hjá sér. Svo kom aldeilis stóra stundin og svo mikið gekk á að landa, að hann þeytti fiskinum upp úr vatninu er hann kom í fjöruna. Flaug silungur- inn í bakið á næsta veiðimanni sem var að bogra yfir veiðikassa. Sá steyptist fram fyrir sig við höggið, en veiðikempan afsakaði sig í bak og fyrir með þeim orðum að hann hefði bara ekki viljað missa fisk- fremst veiðistaður barnanna þótt þangað sæki veiðimenn af öllum aldri og báðum kynjuin. Asdis veiddi til dæmis þar sinn fyrsta fisk í vikunni, rúmlega 2 punda silung. Frá sýningu Sævars Karls í Períunni í vikunni. Jóhanna Wilson, fjallkona Vestur-íslendinga 1991 The Icelandic announcc Johanna their Fjallkona for daughter of Skaptason. Gudrun in 1943. Jo is married to they have three Carolyn and Frank. Johanna has a Bachelor degree, a degree in Home and a Master’s in Johanna Winnipeg, 1967, her very vcry the her fellow Jon Sigurdson Chapter of I.O.D.E. members. Her work with the Jon Sigurdson Chapter, since joining in 1943, is very exten- ' Regent twice Ither offices. ,e educational e Chapter to ós, book dona- ing to better ancial need. iclpedmanysol- "s she assisted the ghout its many war ef- member described her by o has worked diligently, with integrity, throughout the oard of Directors she has always of the Icelan- ity of Mani- Submittcd by Loma Tcrgescn land, bear Icelandic the Ice- landic community makes her a most suitable Fjallkona. MANITOBA Islendingadagurinn haldinn hátíðlegur að vanda Um þessar mundir halda Vest- ur-íslendingar í Manitoba í Kanada sinn árlega Islendingadag. Fjallkonan verður að þessu sinni Jóhanna Wilson, sem mörgum Is- lendingum er að góðu kunn, bæði austan hafs og vestan. Hún er dóttir Jóseps Skaptasonar sem fluttist ungur vestur um haf, en afi hans og nafni var Jósep Skapt- ason læknir á Hnausum í Húna- vatnssýslu. Ömmubróðir Jóhönnu í móðurætt var Valtýr Guðmunds- son prófessor í KaupmannahÖfn. Eiginmaður hennar er Frank Wil- son og eiga þau þijú börn. Jóhanna hefur verið kennari í Winnipeg og látið mjög til sín taka málefni Islendinga þar í borg. Hún hefur oft heimsótt ísland ásamt**- fjölskyldu sinni, og eitt sinn færði hún Islendingum að gjöf fagran silfurborðbúnað sem Valtýr frændi hennar hafði átt. Prýðir þessi bún- aður nú húsakynni Menningar- sjóðs á Skálholtsstíg 7 í Reykjavík. 1 ,, //f ■rum búin að taka upp okkor frúbæru efni í burnafötin. Vattefni einlit og mynstruð í úlpur og vesti. % %X\ \ , \v Fullt af nýjum bútum ú bútasölu. V 'A Gattem Sara A. y/ Vv Trönuhrauni 6, Hafnarfirði, sími 651660. Opið mán-föstud 9-18 Laugardaga 10-14. /// /f

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.