Morgunblaðið - 18.08.1991, Síða 39

MÖRGUNBLAÐIÐ
FÓLK í FRÉrnill/l Ju^núdágur 18. ÁGÚST 19ál
39^
Morgunblaðið/hb.
Drengurinn hans Guðjóns Arngrímssonar hefur setl í fisk og pabbi
gefur góð ráð. Þau dugðu vel að þessu sinni, því skömmu seinna
hafði stráksi landað tveggja punda regnboga.
VEIÐISKAPUR
Börnin í aðalhlutverki
í Hvammsvíkinni
að er búið að reyna við hin
ýmsu vötn í nágrenni Reykja-
víkur og ef að fæst eitthvað í þeim,
þá eru það yfirleitt svo miklir tittir
að það tekur því varla að tala um
þá. Hérna er þetta allt annað líf.
Maður veit af fiski, hann er vænn
og veiðivonin mjög góð. Maður er
að reyna að lóðsa börnin sín í veiði-
mennskuna og skiptir það ekki litlu
máli að geta skroppið á svona stað,
sagði Guðjón Arngrímsson fyrrum
fréttamaður á Stöð 2 í samtali við
Morgunblaðið í vikunni, en fundir
okkar báru saman í Hvammsvík í
Kjós þar sem Laxalón kom á fót
veiðitjörn með regnbogasilungi um
árið. Er frumheijinn Laxalón var
lýstur gjaldþrota keypti Lögreglufé-
lag Reykjavíkur jörðina og rekur
þar eftir sem áður sömu þjón-
,ustuna, en í Hvammsvík er auk
regnbogatjarnarinnar góðu, golf-
völlur þar sem völ er á kennslu, og
hestaleiga auk tjaldsvæðis sem
margir nýta sér.
Guðjón hafði lög að mæla. Gestirn-
ir í Hvammsvík í sumar skipta orð-
ið þúsundum. Er Morgunblaðið leit
þarna við, var múgur og marg-
menni, enda veður gott. Um tíma
voru eigi færri en um 50 stangir
að prikæí tjörninni í einu og fólk
dreif að. Það var þröng á þingi, því
vissir bakkar virðast gefa betur en
aðrir. Og það voru börnin sem voru
í aðalhlutverki. Vanir stangaveiði-
menn tala sumir illa um Hvamm-
svík og tala um helv. eldistittina
sem fólk er að veiða sér til ánægju.
En það þarf ekki annað en að sjá
ánægjuna skína út úr andlitum
barnanna sem mörg hafa dregið
þarna sínu fyrstu fiska og gengið
þannig veiðigyðjunni á hönd. Já,
sumir tala illa um Hvammsvíkina,
en aðrir eru þar á hveiju strái með
börnin sem jafnan eru skilin eftir í
pössun er stóru laxveiðiárnar eru
heimsóttar. Enda hæfir Hvamms-
víkin þeim piýðilega.
Það var ekki rífandi veiði er Morg-
unblaðið leit þarna við, en dijúg.
Er heimsókninni var að ljúka setti
kappi einn í fallegan regnboga.
Veiðimaður þessi hafði verið ákafur
mjög við veiðarnar, beitt vandlega
maisbaunum á lítinn öngul, talað
hljóðlega við stöng sína og græjur
er hann kastaði út hverju sinni og
flautaði dægurlög stanslaust er
hann beið þess að biti á hjá sér.
Svo kom aldeilis stóra stundin og
svo mikið gekk á að landa, að hann
þeytti fiskinum upp úr vatninu er
hann kom í fjöruna. Flaug silungur-
inn í bakið á næsta veiðimanni sem
var að bogra yfir veiðikassa. Sá
steyptist fram fyrir sig við höggið,
en veiðikempan afsakaði sig í bak
og fyrir með þeim orðum að hann
hefði bara ekki viljað missa fisk-
fremst veiðistaður barnanna þótt
þangað sæki veiðimenn af öllum
aldri og báðum kynjuin. Asdis
veiddi til dæmis þar sinn fyrsta
fisk í vikunni, rúmlega 2 punda
silung.
Frá sýningu Sævars Karls
í Períunni í vikunni.
Jóhanna Wilson, fjallkona Vestur-íslendinga 1991
The Icelandic
announcc Johanna
their Fjallkona for
daughter of
Skaptason. Gudrun
in 1943.
Jo is married to
they have three
Carolyn and Frank.
Johanna has a Bachelor
degree, a degree in Home
and a Master’s in
Johanna
Winnipeg,
1967, her
very
vcry
the
her fellow Jon Sigurdson Chapter
of I.O.D.E. members. Her work
with the Jon Sigurdson Chapter,
since joining in 1943, is very exten-
' Regent twice
Ither offices.
,e educational
e Chapter to
ós, book dona-
ing to better
ancial need.
iclpedmanysol-
"s she assisted the
ghout its many war ef-
member described her by
o has worked diligently, with
integrity, throughout the
oard of Directors
she has always
of the Icelan-
ity of Mani-
Submittcd by Loma Tcrgescn
land, bear
Icelandic
the Ice-
landic community makes her a most
suitable Fjallkona.

MANITOBA
Islendingadagurinn haldinn
hátíðlegur að vanda
Um þessar mundir halda Vest-
ur-íslendingar í Manitoba í
Kanada sinn árlega Islendingadag.
Fjallkonan verður að þessu sinni
Jóhanna Wilson, sem mörgum Is-
lendingum er að góðu kunn, bæði
austan hafs og vestan. Hún er
dóttir Jóseps Skaptasonar sem
fluttist ungur vestur um haf, en
afi hans og nafni var Jósep Skapt-
ason læknir á Hnausum í Húna-
vatnssýslu. Ömmubróðir Jóhönnu
í móðurætt var Valtýr Guðmunds-
son prófessor í KaupmannahÖfn.
Eiginmaður hennar er Frank Wil-
son og eiga þau þijú börn.
Jóhanna hefur verið kennari í
Winnipeg og látið mjög til sín taka
málefni Islendinga þar í borg. Hún
hefur oft heimsótt ísland ásamt**-
fjölskyldu sinni, og eitt sinn færði
hún Islendingum að gjöf fagran
silfurborðbúnað sem Valtýr frændi
hennar hafði átt. Prýðir þessi bún-
aður nú húsakynni Menningar-
sjóðs á Skálholtsstíg 7 í Reykjavík.
1 ,, //f ■rum búin að taka upp okkor frúbæru efni í burnafötin. Vattefni einlit og mynstruð í úlpur og vesti. % %X\ \ , \v
Fullt af nýjum bútum ú bútasölu. V
'A Gattem Sara A. y/
Vv Trönuhrauni 6, Hafnarfirði, sími 651660. Opið mán-föstud 9-18 Laugardaga 10-14. /// /f