Morgunblaðið - 24.08.1991, Blaðsíða 34

34
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. ÁGÚST 1991
IvarH. Oskars-
son - Kveðjuorð
Fæddur 17. september 1971
Dáinn 17. ágúst 1991
Hyldjúpur himinn
hlaðinn stjðrnum.
Sveipar drottins dýrð
dauðlegan mann.
Þetta er eilífðin.
Þetta er Orðið.
Þetta er Hann.
(D. Stefánsson frá Fagraskógi)
í*Hann var einstakur félagi,
manngull sem geymdi sérstakan
persónuleika, persónuleika sem
ævinlega var reiðubúinn að hlusta
á vini sína þegar vanda bar að hönd-
um og svör hans og ráðleggingar
fylltu lífið von og trú á ný. Hann
var enda aufúsugestur hvar sem
var og hvenær sem var, því ívar
hafði sérstaka kímnigáfu. Mikið
sem hann gat komið skemmtilega
fyrir sig orði. Og þó var það nær-
vera hans sem var sterkust í persón-
uleikanum, hlý, ljúf og traust.
Við þijú áttum dýrlega stundir
saman. Hugsanir um slíkar stundir
ylja hjartarótum á tímum sem þess-
um. Um kæra ívar eigum við ekki
Sftiað en hugljúfa minningar. Fal-
legar og hlýjar. Minningar sem
verða okkur samferða ólifuð ár. Við
þökkum Guði fyrir að hafa gefið
okkur þessar samverustundir með
honum. Þær eru mikill auður, var-
anlegur sem ekki eyðist. Við sökn-
um Ivars en vitum að vel verður
tekið á móti honum þar sem leiðir
hans liggja. Allt verður svo lifandi
og litskrúðugt þegar við hugsum
um allar okkar stundir sem við átt-
um saman. Minningin um ívar mun
alltaf fylgja okkur, hvert sem leiðir
liggja.
Edda og Elli
Við viljum minnast Ivars vinnufé-
laga okkar.
í sumar unnum við saman við
byggingarvinnu. Þar kynntumst við
Ivari fyrst.
Hann var alltaf fyrsti maður sem
við mættum á morgnana. Það er
því tómlegt að mæta til vinnu án
nærveru hans.
ívar var ávallt glaður og skipti
ekki skapi. Hann hafði alltaf frá
einhveiju skemmtilegu að segja og
engum leiddist í kringum hann.
Beinskeytt tilsvör hans hittu ávallt
í mark.
ívars er sárt saknað og skarð
það sem hann skilur eftir sig verður
ekki fyllt.
Við kvejum kæran vin og góðan
t
Elskuleg móöir okkar,
GUÐRÚM KRISTJANA ELÍASDÓTTIR,
Bólstaðarhlið 41,
Reykjavík,
andaðist á heimili sínu að morgni
fimmtudagsins 22. ágúst.
Fyrir hönd aðstandenda.
Ruth Jóhannsdóttír,
Sveinn Frímann Jóhannsson,
Kristján Pálmar Jóhannsson.
t
Útför
ELÍSABETAR GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Hnífsdal
fer fram frá Fossvogskapellu mánudaginn 26. ágúst kl. 13.30.
** Jarðsett verður á Akranesi sama dag eftir komu Akraborgar
kl. 16.30. Stutt athöfn við jarðsetningu.
Þórhallur Már Sigmundsson,
Guðmundur Samuelsson,
Anna Lilja Gestsdóttir,
Sigríður Sigmundsdóttir.
t
Faðir okkar, fósturfaðir, tengdafaðir, afi og langafi,
FRIÐÞJÓFUR JÓNSSON,
Hrafnistu í Reykjavík,
* verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík mánudaginn
26. ágúst kl. 13.30.
Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.
Bragi Friðþjófsson, Svala Jónsdóttir,
Sigurborg Bragadóttir, Karl Helgason,
Heiðar Þorleifsson, Hulda Þorvaldsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
» Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
GUNNARS (HILDIGUNNARS) SÖLVA JÓNSSONAR
Brúnavegi 3,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir eru færðar starfsfólki gjörgæsludeildar
Landakotsspítala fyrir frábæra umönnun.
^ Ásta Ólafsdóttir
og fjölskylda.
samstarfsmann og þökkum sam-
fylgdina.
Við vottum ijölskyldu hans okkar
dýpstu samúð. Blessuð sé minning
hans.
Fyrir hönd samstarfsmanna hjá
Hagvirki hf.
Einar Sigurðsson,
Gunnar Björn Guðmundsson
Hann ívar er dáinn. Fregnin um
andlát hans kom eins og reiðarslag
og minningarnar streymdu fram.
Það var erfitt að trúa því að hann
væri horfinn okkur svona skyndi-
lega aðeins rétt undir tvítugt og
lífið rétt að byija. En lífið er undar-
legt og birtist á ýmsan hátt. Stund-
um er okkur gefið en í annan stað
er það besta og fallegasta frá okk-
ur tekið. En minningarnar lifa þó
mennirnir deyi. ívar skilur eftir sig
dýrmætan fjársjóð sem eru minn-
ingarnar. Alltaf var hann tilbúinn
til að hjálpa og styðja okkur krakk-
ana. Við fráfall hans er stórt skarð
höggvið í okkar hóp. Það geislaði
af honum lífsþrótturinn og bros
hans og kæti smitaði út frá sér og
gladdi alla sem í kynni við hann
komust.
Ég mun sakna þess að hafa ekki
átt fleiri samverustundir með indæl-
um strák, hitt hann oftar, talað
meira, og tekist oftar í hendur. Ég
minnist Ivars vinar míns með sökn-
uði og þakklæti og glepin gladdi
meðan þess var kostur. Ég bið guð
að styrkja foreldra hans og systkini
og sendi mínar dýpstu samúðar-
kveðjur um söknuð eftir góðan
dreng. Megi hann hvíla í friði.
Stella Ann
Quem di diligunt, adulescens
moritur (sá sem guðirnir elska mest
deyr ungur).
Það er ekki ofsögum sagt að ívar
var elskaður af okkur félögum hans
og þeim sem hann þekktu. Hann
var fyrst og fremst traustur og
góður vinur. Þá var ívar einnig
kurteis svo af bar og framganga
hans öll þannig, að hjá foreldrum
okkar, sem honum kynntust, var
hann alltaf í mestu uppáhaldi.
Gamalt orðatiltæki segir: Viljir
þú eignast vini vertu þá vinur. Þessi
orð áttu vel við ívar því hann átti
marga vini. Svo tryggur var hann
og trúr, að þegar eitthvað bjátaði
á var hann alltaf tilbúinn til hjálp-
ar. Við heyrðum hann oft spyija:
„Er eitthvað að? — Er ekki allt í
lagi, vinur?“
Daginn fyrir andlát ívars vorum
við allir saman vinirnir að fagna
tvítugsafmæli eins okkar. Þá hugs-
aði enginn út í það, að Ivar ætti
svo skammt eftir ólifað, því á sama
tíma var aðeins einn mánuður þang-
að til við hefðum samfagnað honum
af sama tilefni.
Fráfall ívars fær okkur vini hans
til að hugsa, hversu lífið getur ver-
ið ósanngjarnt. Af hveiju er ungur
drengur í blóma lífsins og með
framtíðina fyrir sér hrifinn á brott?
En vegir Guðs eru órannsakanlegir.
Einhvern tíma verða allir að deyja
og tími ívars var kominn.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Stefán Harðar-
son - Kveðjuorð
Fæddur 1*1. ágúst 1965
Dáinn 12. ágúst 1991
Góður félagi og frændi er horfinn
okkur. Við heima í sveitinni vitum
að honum líður vel núna, en þrátt
fyrir það kemst aðeins að í huga
okkar að við vildum hafa hann hjá
okkur.
En þó er gott að eiga minnin-
garnar um Stebba. Og enginn hefði
viljað missa af því að kynnast hon-
um, enginn sem á annað borð fékk
að verða þeirrar ánægju aðnjót-
andi, hvort sem var í stóru eða
smáu.
Stebbi var duglegur að heim-
sækja okkur í sveitina. Við þekktum
hann sem mjög glaðværan ungling
og ungan mann sem vildi allt gera
svo að öðrum liði vel. Það má segja
að hann hafi verið maður augna-
bliksins.
Hann átti sér mikla drauma og
hann gat fengið jafnvel svo jarð-
bundið fólk sem okkur með á hugar-
flug. Ekki skorti hann dugnað og
bjartsýni sém þarf til að fá siíka
drauma til að rætast. Það var ekki
til sú þurfa að honum fyndist hún
of stór til að yfirstíga.
Svo var hann jákvæður og hress
að það bókstaflega hreif aðra með.
Aldrei var neitt svo leiðinlegt að
hann fyndi ekki ástæðu til að brosa.
Þessu smitað hann svo út frá sér
að ekki var hægj, annað en að vera
léttur í spori og brosa a.m.k. út í
Faðir okkar, t
HILMAR ÁRNASON,
dvalarheimilinu Skjaldarvik,
andaðist 22. ágúst.
Synir hins látna.
+
Þökkum af alhug öllum þeim, er sýndu okkur samúð og hlýhug
vlð andlát og útför eiginmanns míns og bróður,
EGILS SIGURÐSSONAR,
Vallargerði 18,
Kópavogi.
Ástríður Jónsdóttir,
Sigrún Sigurðardóttir.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi.
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Lovísa, Óskar, Áslaug og
Dóra. Við vinirnir sendum okkar
dýpstu samúðarkveðjur og biðjum
Guð að styrkja ykkur í sorg ykkar
og söknuði eftir góðan dreng.
Sigurður Sævar Proppé, Jök-
ull Þorri Samper, Elías Guð-
mundsson, Elías Elíasson, Ol-
afur Þór Jónsson, Pétur Kristj-
ánsson, Arnar Þór Björnsson.
Elsku ívar okkar er farinn.
Skyndilega var sem líðandi stund
skipti ekki lengur máli. Ég leitaði
á vit gamalla minninga og heyrði
óm liðinna æskudaga. Fram í hug-
ann komu myndir af liðnum atburð-
um, þar sem við vorum öll saman
komin krakkamir í götunni og ívar,
fyrir þessar stundir verðum við
ætíð þakklátar.
Lífið er eilíf ráðgáta og vegir
þess órannsakanlegir. Það er sárt
að sjá á eftir þeim sem láta lífið
ungir, þá vakna ótal spurningar sem
erfitt er að finna svör við. Með
þessum fáu línum viljum við kveðja
æskuvin okkar, ívar, og biðja góðan
Guð að taka hann. í faðm sér og
veita honum hlýjar viðtökur. Við
munum varðveita minningu hans
og ívar mun lifa áfram í hjörtum
okkar beggja.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir alit og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Dóra, Áslaug, Lovísa og
Óskar. Við sendum ykkur innilegar
samúðarkveðjur og megi Guð gefa
ykkur styrk í þungum harmi.
Þuríður Gunnarsdóttir,
Drífa Gunnarsdóttir
annað þar sem hann var nálægur.
Stebbi var svo hjálpsamur að það
er skrítið ef sólarhringurinn hefur
verið nógu langur fyrir hann til að
bæði hjálpa öðrum og hafa tíma
fyrir sjálfan sig.
Eitt atvik er mjög ofarlega í
minni okkar. Þá var yngsti fjöl-
skyldumeðlimurinn á bænum aðeins
1 árs. Það voru gestir í heimsókn
og Stebbi, þá aðeins 13 ára, kom
inn í eldhús og sagði: „Ég skal leika
við hana svo að þið hafið næði.“
En þetta er sérstætt af dreng á
þessum aldri. Þetta er aðeins agn-
arsmátt dæmi um hjálpsemi hans
og tillitssemi sem einkenndi allt
hans viðmót.
Ó, veit ég gætur gefi,
minn guð, sem ber, að því,
að stutta hérvist hefi
ég heimi þessum í.
Sem fljótast fellur straumur,
svo flýgur ævi manns,
að lyktum líkt sem draumur
er lífið gjörvallt hans.
(V.O. Wellin - þýð. H.H.)
Fjölskyldan Indriðastöðum