Morgunblaðið - 02.10.1991, Blaðsíða 30

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 2. OKTÓBER 1991
------------------------------r—■——
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
JÓNAS HJÖRLEIFSSON,
Rauðafelli,
Austur-Eyjafjöllum,
lést á elliheimilinu Ljósheimum, Selfossi, aðfaranótt 30. september.
Ragnhildur Guðjónsdóttir
og börn.
t
Móðir okkar,
ELÍN GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR,
Austurhlíð,
Biskupstungum,
andaðist í sjúkrahúsi Suðurlands 30. september sl.
Fyrir okkar hönd og annarra vandamanna,
Guðrún Guðmundsdóttir,
Sigriður Guðmundsdóttir,
Eygló Guðmundsdóttir,
Sólveig Guðmundsdóttir.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ÚLFUÓTUR B. GÍSLASON,
Bugðulæk 9,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 3. október
kl. 15.00.
Kristín R. Jörgensen,
Kristín R. Úlfljótsdóttir,
Björn Úlfljótsson.
+
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
BIRNA TORFADÓTTIR,
Reynigrund 7,
Kópavogi,
verður jarðsungin í Fossvogskirkju, fimmtudaginn 3. október
kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlegast bent á Krabba-
meinsfélagið.
Ásgeir Nikulásson,
Hrund Ásgeirsdóttir, Kristin Rúnar Tryggvason,
Ásgeir N. Asgeirsson.
+
Faöir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMAR KRISTINN GUÐNASON,
Hrafnistu,
Laugarási,
andaðist 28. september, verður jarðs-
ungin frá Fossvogskapellu föstudaginn
4. október kl. 13.30.
Guðbjörg Offringa,
Gréta F. Kristinsdóttir,
Lilja Kr. Þorsteinsdóttir,
Jon R. Offringa,
Helgi Jökulsson,
Guðrún Helgadóttir,
David Kr. Offringa,
Katrín Lilja, Melissa og Danielle.
+
Ástkær eiginmaður, faðir, tengdafaðir, afi og langafi,
KRISTJÁN GUÐMUNDSSON
fv. forstjóri Æskunnar,
Neshaga13,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni í Reykjavík fimmtudaginn
3. október kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er vinsamlega bent á Minningar-
gjafasjóö Landsspítalans.
Bergþóra Jóhannsdóttir,
Jóhann Kristjánsson, Agnethe Kristjánsson,
Nina V. Kristjánsdóttir, Garðar Gíslason,
Kjartan O. Kristjánsson, Júlíanna Harðardóttir,
Sigurður H. Kristjánsson,
Guðmundur K. Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Minning:
Guðmundur Vilbergs-
son bifreiðasmiður
Fæddur 31. desember 1924
Dáinn 25. september 1991
Það var að kvöldi 3. október
1947. KK-sextettinn var að byija
feril sinn í samkomusal Mjólkur-
stöðvarinnar.
Mikil spenna ríkti meðal gesta
og ekki síður hjá hljómsveitinni.
Flestir hljómsveitarmeðlimir voru
lítt reyndir atvinnuhljómsveitar-
menn nema einn þeirra, en það var
Guðmundur Vilbergsson, trompet-
og harmonikkuleikari.
Hann reyndist afar músíkalskur
og traustur hljómsveitarmaður,
hafði skopskynið í lagi og gerði
góðlátlegt grín að ýmsu, sem við
hinir töldum hið alvarlegasta mál.
Frá upphafi kynna okkar Guð-
mundar hafði hann reglulega sam-
band við okkur hjónin og höfðum
við margt að spjalla um hina gömlu
góðu daga og ekki síður um hag
ijölskyldna okkar. Hann var sannur
vinur.
Ekki datt okkur í hug, þegar
hann hringdi fáum dögum fyrir
andlátið, rólegur að vanda, að þetta
yrði síðasta símtalið hans. Sonar-
sonur hans var að hefja nám í
trompetleik og langaði í mynd af
afa sínum með trompetinn.
Sem betur fer gátum við orðið
við þessari síðustu ósk hans. Við
vottum konu hans, Gróu, börnum
og fjölskyldunni allri okkar dýpstu
samúð. Við teljum það okkar for-
réttindi að hafa átt hann að vini.
Erla og KK.
Leitið - og þér finnið fljótt
frið í yðar mæddu hjörtum.
Drottinn gegnum dimma nótt
dreifir náðargeisium björtum.
Hann mun frið og frelsi veita,
finna munu þeir, sem leita.
Knýið á, - þá opnar sig
ástríkt Drottins föðurhjarta
og við dauðans dimma stig
dýrðarinnar höllin bjarta.
í Guðs náðar arma flýið,
upp mun lokið, þá þér knýið.
(Brun - Sb. 1886 - V. Briem)
Okkur langar með þessum fáu
orðum að votta Gróu, Eddu, Viila,
Kristínu, Ingigerði, Jóhanni, barna-
börnum og tengdafólki okkar
dýpstu samúðarkveðjur.
Jóhanna, Laugi
og Guðmundur.
Elsku Guðmundur afi er farinn
til Guðs og nú vitum við að honum
líður vel. Við viljum þakka honum
fyrir allar stundirnar og kveðja
hann með þessari litlu bæn.
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, .virst mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil svo ég sofi rótt.
Valdís, Lára Steinunn, Hrafn-
kell, Steinar, Rakel, Heiðrún
og Kristín Henný.
Sjaidnast erum við viðbúin fregn-
inni um andlát góðs vinar jafnvel
þó hinn sami hafi átt við veikindi
að stríða og ljóst hafi verið, að
baráttan væri tvísýn. Á slíkum
stundum finnur maðurinn til smæð-
ar sinnar, hann drúpir höfði við
dánarbeð vinarins og vill þakka
honum samfylgdina og láta vita að
margt var ósagt og ógert.
Guðmundur Vilbergsson andað-
ist á heimili sínu miðvikudaginn 25.
september sl. tæplega 67 ára gam-
all. Guðmundur var fæddur á Flat-
eyri við Önundarfjörð og ólst þar
upp. Foreldrar Guðmundar voru
Jóhanna Steinunn Guðmundsdóttir
+
Útför
KATRÍNAR J. GUÐMUNDSDÓTTUR
frá Rifi,
sem andaðist 25. september, fer fram frá Fossvogskapellu
3. október kl. 15.00.
María Guðmundsdóttir,
Guðbjörg Guðmundsdóttir,
Ásta Lára Guðmundsdóttir,
Sigríður Stefánsdóttir,
Halldóra Kristleífsdóttir.
+
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÖRN BALDVINSSON,
verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju föstudaginn 4. október
kl. 16.00.
Anna Árnadóttir,
Inga Jakobína Arnardóttir,
Stefania Birna Arnardóttir,
Sigrún Arnardóttir,
Björn Kristján Arnarson,
Hildur Hrönn Arnardóttir,
tengdasynir og barnabörn.
+
Innilegar þakkir færum við öllum þeim, er auðsýndu okkur samúð
og vinarhug við andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
HELGU GUÐRÍÐAR ÞÓRÐARDÓTTUR,
Þríhyrningi,
Hörgárdal.
Þórður Steindórsson,
Guðmundur Steindórsson, Svanhildur Axelsdóttir,
Haukur Steindórsson, Marta Gestsdóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
og Vilberg Jónsson vélsmiður, en
hann rak á Flateyri um árabil vél-
smiðju.
Guðmundur var elstur fjögurra
systkina, næstur honum kom Aðal-
steinn, búsettur í Keflavík, þá Vil-
berg Valdal, hárskeri á ísafirði, og
yngst er systirin Sara, búsett í
Keflavík. Ungur að árum heldur
Guðmundur til Reykjavíkur, en
hafði skamma viðdvöl í Stykkis-
hólmi.
I Reykjavík stundaði Guðmundur
nám í tónlistarskólanum, en tónlist-
in var honum í blóð borin. Á heim-
ili foreldra hans var tónlistin í önd-
vegi og léku þau bæði á hljóðfæri.
Guðmundur spiiaði í danshljóm-
sveitum hér í Reykjavík og hann
var í fyrsta KK-sextettinum sem
Kristján Kristjánsson hljóðfæraleik-
ari kom á fót á sínum tíma.
Og í Reykjavík kynntist Guð-
mundur eftirlifandi konu sinni,
Gróu Þorgilsdóttur Péturssonar bíl-
asmiðs og konu hans, Ingigerðar
Eyjólfsdóttur. Guðmundur og Gróa
giftu sig 1946 og eignuðust hér
fjögur börn, þrjá syni og eina dótt-
ur sem dó fárra vikna gömul. Um
tíu ára skeið voru þau búsett á Flat-
eyri þar sem Guðmundur vann í
vélsmiðju föður síns.
Á Flateyri eignast þau þijár
dætur, Eddu, Kristínu og Ingigerði
en fyrir voru bræðurnir Garðar,
Vilberg og Jóhann. Guðmundur og
Gróa flytja aftur til Reykjavíkur og
1972 flytja þau í Unufeli 31 þar
sem þau hafa búið síðan eins og
hinar 6 fjölskyldurnar sem fluttu
þangað það sama ár.
0g enn er runnin upp kveðju-
stund. Guðmundur Vilbergsson er
ijórði íbúi þessa húss sem við fylgj-
um til grafar á þeim 19 árum sem
við höfum búið hér. Og öll dóu þau
langt um aldur fram.
Ekki er það ætlunin að kveðja
Guðmund Vilbergsson með ein-
hverjum fagurgala og orðagjálfri,
það væri honum ekki að skapi.
Guðmundur kom sínum skoðunum
fram umbúðalaust og þurfti ekki
mörg orð til þess. Sá sem þessar
línur ritar hafði af því mikla ánægju
að staldra við hjá Guðmundi og
spjalla við hann um dægurmálin,
en því miður var það of sjaldan.
Síðustu vikurnar sem Guðmundur
lifði hitti ég hann yfirleitt í hádeg-
inu og gaukaði að honum lesefni.
Þá skynjaði ég vel hvernig Guð-
mundur leit á vegferðina sem fram-
undan var. Og hann talaði að vanda
tæpitungulaust. Hann nefndi það
eitt sinn hvort himnafaðirinn þyrfti
ef til vill að láta gera við einhver
verkfæri svipuð þeim sem hann
hefði handfjallað á Borgarspítalan-
um á liðnum árum er hann vann
þar og Guðmundur bætti við; ætli
hann borgi sæmilega.
Og nú þegar við kveðjum Guð-
mund Vilbergsson viljum við þakka
honum samfylgdina, þakka fyrir
þessi 19 ár sem við höfum átt hér
saman og aldrei hefur borið skugga
á. Við biðjum hinn hæsta himins
og jarðar að styðja og styrkja Gróu,
synina, dæturnar og barnabörnin
ellefu.
Verið stöðugir í bæninni og ár-
vakrir í henni og þakkið, biðjið einn-
ig fyrir oss, að Guð opni oss dyr
fyrir orðið, til að boða leyndardóm
Krists.
Fjölskyldurnar, Unufelli 31.