Morgunblaðið - 17.11.1991, Blaðsíða 39
HJfcfi i va __ , _„ _ _ _ __ _ _
~ hr
MORGUNBLAÐIÐ FOLK I FRETTUM SUNNUDAGUR 17. NÓVEMBER 1991
Kúnnarnir komu eftir
að rökkva tók
AFANGI
Tékk-Kristall í -
tuttuguár
Villi rakari
að störfum.
Nú í haust voru 25 ár liðin síðan
að Vilhelm Ingólfsson, eða
Viili rakari, flutti inn fyrstu hár-
toppana til handa sköllóttum íslend-
ingum. Hann var „fyrstur í mörg
ár”, eins og hann segir sjálfur, einn
um hituna og í þá daga var þetta
viðkvæma mál svo viðkvæmt, að
kúnnarnir komu ekki fyrr en að
rökkva tók, rakarastofan lokuð og
búið að slökkva á skiltinu. Þá leiddi
Villi kúnna sína inn í bakherbergi
og hófst handa. „Það var sláandi,
að sumir urðu fyrir nokkrum von-
brigðum. Ékki að þeim litist ekki á
spegilmynd sína heldur vegna þess
að svo vel hafði tekist til, að fólk
tók ekki eftir breytingunni utan
þeir sem best þekktu viðkomandi.
Það er nefnilega þannig, að mannin-
um er eðlilegt að hafa hár og því
er fremur tekið eftir sköllunum,”
segir Villi rakari. En hveijir koma
og hvers vegna?
„Sumir koma til mín frá sálfræð-
ingum. Menn með minnimáttar-
kenndir vegna hárleysis. Það koma
líka einstaklingar sem misst hafa
hárbletti vegna geislunnar, fólk sem
er með heilaæxli. Enn aðrir eru ein-
faldlega óhressir með kollvikin eða
skallann og telja sig líta betur út
með hár. Svo er það líka til að á
sumum er svo grunnt á háræðarnar
á kollinum, að ef þeir fara út í
kulda, herpast æðarnar saman og
blóðstreymi um höfuðið minnkar.
Það getur steinliðið yfir þá og því
koma þeir til mín að læknisráði.
Það er því margt inni í myndinni,”
segir Villi. En hvað með framfarir
á 25 árum, endingu og umgengni?
„Framfarirnar hafa verið slíkar
að það eru þó nokkur ár síðan að
ég varð fyrst sannfærður um að
lengra gætu framleiðendur ekki
komist til fullkomnunar. Miðað við
hártopp í dag, voru hártopparnir
fyrir 25 árum nokkurs konar lopa-
húfur. Um endingu er það að segja,
að allir hártoppar ganga úr sér, en
það fer eftir einstaklingnum hvað
þeir endast. Hvað umgengni varð-
ar, þá eru festingarnar límband sem
lagt er saman. Menn geta því tekið
toppinn af sér hvenær sem þeir
vilja, t.d. undir nóttina og hvílt sig
þannig á honum. Aftur á móti er
þetta það góð festing að það má
koma meira en lítill hnykkur á topp-
inn til þess að hann sviptist
af. Menn geta stundað alls
konar íþróttir með toppinn í
föstum skorðum, t.d. synt.
Annars vil ég segja frá því
hvað mér finnst merkilegast
við hártoppana og það er
hversu vel nú er hægt að
hjálpa þeim sem fá hárlausa
bletti vegna geislameðferð-
ar. Þetta geta verið blettir
frá 2x4 upp í 10x10 og í
sumum tilvikum er eins og
hárið ætli ekki að vaxa aft-
ur. Tæknin er nú slík, að það
er hægt að loka þessu svo
vel að enginn getur fest auga
á vað gerst hefur,” segir
Villi rakari.
En gerist það aldrei, að
frá honum fara menn sem
hafa ákveðið að halda skal-
lanum góða? „Jújújújú,
blessaður vertu. Regla núm-
er eitt er að ráðleggja engum
að fá sér hártopp. Það ætti
enginn að setja upp topp
nema að viðkomandi sé full-
komlega sáttur við það. Ég
er oft spurður hvort mitt
mat sé að viðkomandi séu
myndarlegri með topp. Ef
ég finn að menn eru eitthvað
óákveðnir sting ég upp á því
að þeir hugsi málið aðeins
betur, sérstaklega ef eitt-
hvað er eftir af hárinu. Þetta er
það viðkvæmt mál að það má alls
ekki plata fólk í svona lagað,” seg-
ir Villi. Villi veitir 25 prósent af-
slátt á öllum hártoppum sínum til
1. desember í tilefni 25 ára áfang-
ans. Hann segir að framleiðendurn-
ir styðji við bak sitt, því geti hann
boðið slík vildarkjör. En hvað með
konur? „Það hefur verið lítið um
konur hjá mér, þær sækja meira í
hárkollurnar. Sumar verða alveg
eins og billíarðkúlur eftir geislun
og lyfjameðferð og eldri konur
verða oft þunnhærðar. Ég hef lítið
getað gert fyrir þær, en breyti því
nú, því í tilefni aldarfjórðungsins
mun ég byija á innflutningi á hár-
toppum fyrir konur og við sjáum
til hvort þær vilja koma til mín.
Villi rakari vildi endilega segja tvær
grínsögur tengdar hártoppa-
mennsku og hér koma þær:
Kona ein kom ásamt bónda sín-
um sem hafði fengið topp hjá mér
2 eða 3 sinnum áður, en ég spurði
hana hvort að karlinn svæfi með
toppinn. Hún leit á mig stórum
augum og sagði langt haaaaaaaaa-
?„Ertu vitlaus?” bætti hún svo við,
en mér brá nokkuð og taldi geð-
heilsu mína í góðu lagi. „Jú,” sagði
hún, „þetta er nefnilega ofsalega
spennandi. Þetta er eins og að vera
gift tveimur mönnum, einum mynd-
arlegum fullhærðum dagsdaglega
og öðrum sköllóttum og sexí á nótt-
unni,” sagði konan.
Og hin sagan er þessi. Nafnkunn-
ur borgari einn er söguhetjan.
Nafnið nefnum við ekki. Borgarinn
var talsvert fyrir að kíkja í glas og
kvöld eitt var hann að hella upp á
sig á Hótel Borg, er hann kom
auga á kvenmann sem honum leist
sérstaklega vel á. Það var lagasyrpa
í gangi þannig að það varflaði að
honum að bjóða dömunni upp í
dans. Hann orðaði það við félaga
sína sem töldu engar líkur á að
stúlkan gæfi sig svo mikið sem á
tal við félagann. Ekki lét okkar
maður sitja við orðin tóm, heldur
stóð upp, gekk til stúlkunnar og
bauð henni að dansa. Svarið var
þvert nei. Borgarinn hvarf til sætis,
en safnaði svo kröftum og gerði
aðra atlögu. Gekk að borðinu, tók
ofan hártoppinn og tilkynnti stúlk-
unni að ef hún dansaði ekki við sig
myndi hann einnig taka út úr sér
fölsku tennurnar! Og dansinn fékk
okkar maður. En það var dýr dans
vegna þess að þegar hann kom til
sætis eftir dansinn var búið að stela
hártoppnum!
VISTASKIPTI
Úr saltfiski
í bóka-
verslun
Eigendaskipti urðu að Bókaverslun
Lárusar Blöndal á Skólavörðu-
stígnum fyrir nokkru. Það telst varla
í frásögur færandi í sjálfu sér, nema
vegna þess að nýi eigandinn, Jón
Hjálmarsson, hefur dálítið öðru vísi
feril að baki heldur en reikna mætti
með af bóksala í miðborg Reykjavík-
ur. Þannig er mál vexti, að um árabil
hefur Jón, sem fæddur er og uppalinn
í Garðinum þar sem hann býr enn,
starfað sem saltfísksmatsmaður , en
nú hefur hann skotið sér yfir á hinn
pólinn og brotið allar brýr að baki eins
og hann segir sjálfur. Morgunblaðið
spurði Jón hvernig á því stæði að
menn skiptu úr saltfiskmati yfir í bóka-
búðarrekstur.
í ljós kom að svarið var ekkert stór-
kostlegt eða nýstárlegt. Það var ein-
faldlega þannig að „ég var orðinn svo-
lítið þreyttur þó svo að þetta væri
ekki leiðinlegt starf. Ég er fertugur
og hef unnið í fiski lengst
af minni tíð. Það er því
kominn tími til að gera
breytingar á högum sín-
um. Bókabúð kom ekkert
sérstaklega til greina um-
fram annað. Þetta einfald-
lega bauðst og mér leist
vel á það,” svarar Jón. Og
hvernig eru svo viðbrigð-
in?
„Mér líkar þetta ágæt-
lega, en spurnignunni get
ég svarað til hlýtar eftir
áramót, þá verð ég búinn
að upplifa bæði „stóra”
mánuði og „litla”
mánuði,” svarar Jón.
Jón Hjálmarsson í bókaverslun sinni.
HÁRTOPPAR
Fyrir nokkmm dögum var tví-
tugsafmæli hinnar góðkunnu
verslunar Tékk-Kristall á Laugar-
vegi 15. Eigendur frá upphafí hafa
verið hjónin Erla Vilhjálmsdóttir og
Skúli G. Jóhannesson. Fyrstu þijú
árin var verslunin staðsett á Skóla-
vörðustíg 16, eða frá haustinu 1971
til áramóta 1974-75, en þá fluttu
þau Erla og Skúli sig um set í hús-
næði Ludvigs Storrs og Svövu á
Laugavegi 15. „Það vom mikil við-
brigði að fara niður á Laugarveginn
og þangað var stefnt, enda var hann
sannkölluð lífæð verslunar í landinu,
en þar hefur mikil breyting orðið
á. Sérstaklega breyttist það með til-
komu Kringlunnar árið 1987, en þar
opnuðu við hjónin einnig verslun
undir sama nafni. Miðbærinn hefur
sáralítið rétt sig við,
en ég vonast til þess
að hann geri það
hægt og bítandi þótt
ljóst sé að hann
verður aldrei samur
og fyrr,” segir Skúli
G. Jóhannesson í
samtali við Morgun-
blaðið í tilefni af
afmælinu.
Skúli segir, að í
upphafi hafi versl-
unin átt að heita
einungis kristall og
hugmyndin hafí ver-
ið að versla alfarið
með tékkneskan
gæðakristal frá Bæ-
heimi. Hinsvegar
hafi annað fyrirtæki
reynst eiga rétt á
kristal-nafninu og
því hefði orðið úr að
bæta orðinu „Tékk”
fýrir framan. Þá
hefðu Tékkar ævin-
lega verið erfiðir í
viðskiptum og því
hefði raunin orðið
að Bæheimskristall-
inn er aðeins 5 til 7
prósent af verslun-
arvöm fyrirtækisins. Nafn búðarinn-
ar segir raunar litla sögu af vömúr-
valinu. Þar er að sögn Skúla að fmna
ólíklegustu hluti sem allir teljast til
gjafavöm, má nefna ítalska stál-
hönnun, hnífapör, mót og föt, sem
Skúli segir að hafi selst í tonnavís,
þýska postulínsvöru, m.a. frá Furst-
enberg sem er til dæmis 100 árum
• eldra fyrirtæki heldur en „Rosent-
hal-postulínið”, Austurrískar styttur
og stjaka, borðlampa, auk annars
kristals en hins tékkneska. „Við
emm með Feneyjarkristal, þýskan
og sænskan kristal,” segir Skúli.
Ef horft er 20 ár aftur í tímann,
hvað hefur helst breyst? Skúli segir,
að í gegn um tíðina gerist það, að
tískubólur koma upp, þá seljist ein-
hveijir hlutir grimmt í tiltekinn tíma,
en svo dettur allt niður. „Fyrir um
tíu árum komst til dæmis ákveðin
lína af postulínsstyttum í tísku og
við seldum þær í tonnavís uns mark-
aðurinn mettaðist á svona 5 ámm.
Síðan held ég að við höfum ekki
selt eina einustu styttu. Og þá get
ég nefnt annað dæmi, við Erla hófum
fyrir nokkmm ámm að flytja inn
og selja handunnin kerti, á sama
tíma og innlendir aðilar hófu sjálfir
að framleiða svipaða vöru og selja
í sérverslun í Austurstræti. Það kom
mikil stemmning í þetta og báðir
aðilar seldu feiknalegt magn af
svona kertum. En svo lognaðist það
út af eins og svo margt annað. Þetta
segir manni að vera alltaf vakandi
fyrir tískusveiflum og dyntum hvers
konar,”- segir Skúli. Og hann segir
annað hafa breyst og hann hafi
mjög gaman af því. „Við karlamir
höfum kannski verið talsverð karl-
rembusvín í gegn um tíðina, til dæm-
is ekki hikað við að gefa eiginkonun-
um í jólagjöf stykki inn í matar-
stell, eða pott, eða ryksugu. Nú er
álgengt að eiginkonur eða vinkonur
komi í búðimar og kaupi þannig inn
Erla Vilhjálmsdóttir og Skúli G. Jóhannesson.
í stell handa karlmönnunum. á þenn-
an hátt hefur tíðarandinn breyst
mjög, því fyrir 20 ámm hefði svona
lagað varla átt sér stað.”
Að lokum, er breytinga að vænta
á áherslum Tékk-kristals?
Skúli svarar þessu þannig: „Mað-
ur er alltaf að spyija sig hvort að
reksturinn sé svo þungur að það
taki því að standa í þessu. Þetta á
sérstaklega við um miðbæinn. En
við verðum að muna vel, að þó búð
eldist, má hún aldrei verða gömul.
Við verðum að passa upp á að vömv-
alið standist þær kröfur sem gerðar
eru hveiju sinni. Og búðin má ekki
grotna niður. Það vita þannig sjálf-
sagt fáir hvað það fer mikill tími í
það á hveijum morgni að þurrka ryk
af vömnum áður en búðimar opna.
Breytingar á áherslum í vöruvali em
alltaf að ganga eftir. Eftir áramótin
verður til dæmis sú áherslubreyting
á versluninni við Laugarveginn, að
við munum leggja vaxandi áherslu
á fallegar styttur og borðlampa, stál-
vömr og spegla. Seinna víkur síðan
sú breyting fyrir einhverri annarri
sem hæfir betur þá.
Kynningarfundur AL-ANON
Opinn afmælisfundur haldinn í Bústaóakirkju
mónudaginn 1 8. nóvember 1 991 kl. 20.00.
Al-Anon/Alateen félagar kynna samtökin.
Einnig veróur gestur fró AA-samtökunum.
Kaffiveitingar ó eftir.
Al-Anon/Alateen eru samtök ættingja
og vina alkóhólista.