Morgunblaðið - 21.06.1992, Blaðsíða 29

seer iKUi .is auoAauviMUg RAOI/lll/ll/IIM aiaAjaviuoHON
MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR SUNNUDAGUR 21. JÚNÍ 1992
__8S
29
Björn Sveinsson
frá Eyvindará
Fæddur 9. apríl 1904
Dáinn 14. apríl 1992
Það var ekki fyrr en nokkru eft-
ir jarðaför Björns sem ég frétti um
andlát hans og verður þetta því síð-
búin kveðja.
Síðast hitti ég Björn í febrúarlok
er ég var á ferð fyrir austan og kom
við á heimili þeirra hjóna í Lagar-
ási 17.
Björn var þá hress og kátur að
vanda og sátum við góða stund
yfir kaffibolla og ræddum um dag-
inn og veginn og rifjuðum upp
ýmsar gamlar endurminningar, en
af nógu var að taka því við höfum
verið nágrannar og kunningjar frá
því ég fyrst man eftir mér.
Þegar ég var sjö eða átta ára fór
ég mína fyrstu langferð (sem mér
fannst þá) ríðandi út í Eyvindará
ásamt bróður mínum og öðrum
dreng, en þeir voru nokkru eldri en
ég. Ætluðu þeir að hitta dreng á
líku reki, sem var í sveit á Eyvind-
ará.
Okkur var mjög vel tekið af þeim
Bimi og Guðnýju systur hans, sem
þá bjuggu á Eyvindará. Á meðan
stærri strákarnir voru úti eitthvað
að sýsla, sem ekki þótti henta smá-
patta eins og mér, sat ég inni og
spjallaði við Bjöm bónda sem þá
hefir verið um þrítugt. Hann gaf
sér góðan tíma til að ræða við mig
þótt ég aðeins væri smákrakki. Mér
er enn minnisstætt hversu ljúfur,
hlýr og glaður Bjöm var og hve
notalegt var að vera í návist hans
við þetta tækifæri, og mér fannst
hann óvenjulega skemmtilegur af
fullorðnum manni að vera. Það er
ekki öllum lagið að umgangast og
tala við börn, en það var Bimi ein-
staklega vel lagið. Hann kom fram
við þau og talaði við þau sem jafn-
ingja, hlustaði á þau og ræddi við
þau án nokkurrar vandlætingar á
skoðunum þeirra, sem svo mörgum
hættir til, enda hændust öll börn
að honum. Þegar mín börn voru að
vaxa úr grasi var Björn farinn að
vinna á skrifstofu mjólkurstöðvar-
innar á Egilsstöðum. Eg flutti mjölk
þangað nokkrum sinnum í viku og
sóttust börnin eftir að fara með
mér og hitta hann á meðan ég var
að tæma mjólkurtankinn.
Þegar ég var strákur heyrði ég
vísu sem gerð var um Bjöm. Eg
man aðeins fyrstu hendingamar,
en þær koma mér alltaf í hug er
ég hugsa til hans, því þær lýsa
honum svo vel og eru svona:
Ljúfmennið bóndinn á Eyvindará
er andríkur kurteis og léttur á brá.
Björn var einstakt ljúfmenni, sem
ekki gerði mannamun. Hann kom
einstaklinga með ólíka eiginleika
og lífsviðhorf. Gagnkvæm virðing
hvert fyrir öðru verður að vera í
öndvegi og löngun til að leitast við
að koma til móts við óskir hvers
annars. Við stóðumst þetta próf.
Við ferðafélagarnir vitum það að
Bubbi fékk hæstu einkunn á þessu
prófi og fyrir það viljum við öll
þakka.
Árið 1981 eignaðist Bubbi hjól-
hýsi sem þau hjón staðsettu í Þjórs-
árdal og undu svo vel hag sínum
þar að þau keyptu seinna stærra
hús og hafa dvalið þar ætíð síðan
hverja stund sem þau hafa getað.
Þar nutu þau sín vel og hvors ann-
ars. Ferðalögin okkar saman urðu
ekki fleiri eftir að þau fundu þenn-
an sælureit, en alltaf þegar við hitt-
umst vom ofarlega minningar frá
ferðalögunum og mikið hlegið.
Samverustundirnar okkar eru
sem sólargeislar og þegar þeir koma
allir saman í minningunni verður
svo óendanlega bjart. Það var sann-
arlega ánægjuefni að fá að kynnast
slíku ljúfmenni. Hann verður jarð-
settur á 67 ára fæðingardegi sínum.
Megi blessun fylgja honum í nýj-
um heimi.
Málfríður og Hans Linnet.
fram við alla af sérstakri hlýju og
nærgætni og lagði öllum gott orð
og leitaði eftir því jákvæða hjá
hverjum og einum. Framkoma hans
var fáguð og kurteis, en þó einörð
og hann fylgdi skoðunum sínum og
málefnum fast eftir.
Það sem einkenndi Björn þó öðru
fremur var hversu glaður og léttur
hann var í lund. Ég man aldrei eft-
ir Birni nema hressum og brosandi
hvort heldur var á vinnustað eða í
góðra vina hópi, enda var hann vin-
margur og vel liðinn af öllum.
Björn fæddist á Miðhúsum í Eiða-
þinghá (nú í Egilsstaðahreppi) árið
1904 en fluttist að Eyvindará fjór-
um árum seinna og ólst þar upp
hjá foreldrum sínum, Sveini Árna-
syni bónda þar og konu hans,
Guðnýju Einarsdóttur, ásamt fjór-
um systrum sínum, en þær eru
Guðný ljósmóðir, sem lengi bjó
ásamt Birni á Eyvindará, og var
síðan ljósmóðir og forstöðukona á
sjúkrahúsinu á Egilsstöðum, en er
nú búsett í Reykjavík, Anna, hfr. á
Akureyri, Einhildur, hfr. á Akur-
eyri, og Unnur, hfr. í Reykjavík.
Tæplega tvítugur missir Björn báða
foreldra sína með stuttu millibili
(Guðný lést 5. febrúar og Sveinn
14. febrúar 1924) og fer hann þá
að búa á Eyvindará og býr þar til
1956 ef frá er talin skólavera hans
á Eiðum veturna 1926-27 og
1927-28. Björn bjó aldrei stórbúi
á Eyvindará, en þar var gott og
farsælt bú, og allur búpeningur vel
fóðraður og hirtur, enda var Björn
mjög góður búfjárræktarmaður og
átti sérstaklega góðan fjárstofn.
í október 1948 kvæntist Björn
eftirlifandi konu sinni, Dagmar
Hallgrímsdóttur frá Eskifirði, og
ólu þau upp einn kjörson, Guðgeir
Björnsson, sem er starfsmaður við
mjólkurbúið á Egilsstöðum. Guðgeir
er kvæntur Guðrúnu Jónsdóttur frá
Lundi á Völlum og eiga þau einn
son, Björn Loga, sem var mikill
afastrákur.
Eftir að Björn hættir búskap
starfar hann um tíma norður á
Raufarhöfn og á Reyðarfirði, en
síðan flytjast þau hjónin aftur í
Eyvindará og búa þar til 1960 er
þau byggja og flytja í sitt fallega
heimili í Selási 31 í Egilsstaða-
kauptúni. I kringum húsið er vel
ræktaður garður, sem ber snyrti-
mennsku þeirra Björns og Dagmars
gott vitni. Frá götunni upp að hús-
inu er gangstígur, slétt klöpp frá
náttúrunnar hendi, sem kom sér
vel, því að gras hefði hvort eð er
ekki þrifist á leiðinni að húsdyrum
þeirra, því að Dagmar og Björn
voru mjög gestrisin og að Selási
31 komu margir. Þangað var gott
og notalegt að koma og þar leið
öllum vel í samvist og samræðum
við þau.
Björn var mikill hugsjónamaður
og hafði mikinn áhuga á og var vel
heima í öllum málefnum er vörðuðu
sveitarfélagið og Fljótsdalshérað,
enda kjörinn til margra trúnaðar-
starfa á því sviði.
Hann var kosinn í hreppsnefnd
Eiðaþinghár 1930 og sat þar óslitið
(oddviti frá 1931) þar til að Eyvind-
ará var flutt í nýstofnaðan Egils-
staðahrepp 1947. Einnig sat hann
í hreppsnefnd Egilsstaðahrepps um
nokkurt skeið. Hann átti sæti í
skattanefnd Eiðaþinghár 1930-
1947 og í skattanefnd Egilsstaða-
hrepps frá 1947 og þar til skatta-
nefndir voru lagðar niður. Hann sat
í sýslunefnd Suður-Múlasýslu um
árabil og var endurskoðandi reikn-
inga hreppa og sýslu á tímabili.
Einnig var hann endurskoðandi
reikninga KHB og Búnaðarsarp-
bands Austurlands um árabil auk
fjölmargra annarra starfa í þágu
félagasamtaka í sínu sveitarfélaga
og á Héraði.
Þá var hann skrifstofustjóri hjá
Mjólkursamlagi KHB frá stofnun
þess 1959 til 1979. Öll störf leysti
Bjöm af hendi af nákvæmni, sam-
viskusemi og einstakri snyrti-
mennsku.
Mikill vinskapur var alltaf milli
hjónanna frá Eyvindará og foreldra
minna og einnig milli minnar fjöl-
skyldu og þeirra. Það er mikil gæfa
að kynnast og eiga slíkan öðling..
sem Bjöm Sveinsson að vini, og
alltaf mun bjart yfir minningu hans.
Dagmar, Guðgeiri og fjölskyldu
sendi ég og fjölskylda mín innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Ingimar Sveinsson.
Perla Þingvalla
ÞINGVÖLLUM-SÍMI98-22622 - FAX 98-21553
e k k i n e ni a ) 5 m i n u t u r i
R e y k j a v í k t i 1 Þ i n g v a 11 a