Morgunblaðið - 07.01.1993, Side 14

14
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 1993
Guðrún Þorleifs-
dóttir — Minning
Fædd 3. ágúst 1925
Dáin 29. desember 1992
í dag, 7. janúar, verður Guðrún
Þorleifsdóttir, húsfreyja í Bauganesi
42 hér í borg, jarðsungin frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík.
Guðrún eða Gullý eins og við köll-
uðum hana alltaf var fædd 3. ágúst
1925 á Hafrafelli í Reykhólasveit
og voru foreldrar hennar hjónin Þor-
leifur Eggertsson bóndi, og Kristín
Helga Gísladóttir. Guðrún ólst upp
í hópi þriggja systkina í góðu yfir-
læti.
Er mér barst sú harmafregn, 29.
desember sl., að Gullý mákona mín
væri dáin, átti ég bágt með að gera
mér grein fyrir að þetta gæti verið
staðreynd. Einmitt sama dag um
fimmleytið hafði bróðir minn, Geir,
litið við á leið úr vinnu sinni á Veð-
urstofunni og kvatt mig með þeim
orðum að við hjónin ættum endilega
að líta inn hjá þeim Gullý bráðlega.
Nokkrum studnum síðar er hringt
til mín og mér tilkynnt að Gullý
hefði látist skyndilega á Borgarspít-
alanum vegna hjartaáfalls. Hún, sem
ekki var vitað um að ætti við nein
alvarleg veikindi að stríða. Á slíkri
stundu hvarflar hugurinn til liðins
tíma — allt til fyrstu kynna af mág-
konu minni, en hún giftist bróður
mínum, Geir Gíslasyni Guðmunds-
sonar skipstjóra og hafnsögumanni
í Reykjavík, 20. janúar 1951.
Á fyrstu búskaparárum sínum
bjuggu þau Geir og Gullý um skeið
í íbúð í húsi foreldra minna á Báru-
götu 29. Þá þegar kynntist ég hinum
mörgu góðu kostum, sem Gullý bjó
yfir. Hún var myndarleg og dugleg
í hveiju sem hún tók sér fyrir hend-
ur og frá henni stafaði ætíð hlýju
og elskulegheitum.
Þegar ég bjó enn í föðurhúsum
var alltaf jafn notalegt og indælt
að líta við hjá þeim Gullý og Geir
og ef foreldrar mínir voru í burtu
átti ég hauk í horni þar sem Gullý
var. Samhentari hjón frá fyrstu tíð
er vart hægt að hugsa sér. Þau
keyptu sér lóð í Skeijafirðinum og
hófust handa við byggingu hússins,
sem þau hafa búið í síðan, en Geir,
sem er bæði skipa- og húsasmiður
og hagleiksmaður hinn mesti, reisti
hús þeirra að heita má að öllu leyti
sjálfur. Þar bjuggu þau sér í samein-
ingu yndislega fallegt heimili, hún
með sínum myndarbrag húsmóður-
innar og hann, sem allt leikur í hönd-
unum á og er sannkallaður þúsund-
þjalasmiður.
Geir og Gullý voru farsæl og eign-
uðust þijú myndarleg og góð börn,
en þau eru: Kristín flugfreyja og
húsmóðir, fædd 21. júni 1951, gift
Steindóri Gunnarssyni verslun-
armanni. Þorleifur, fæddur 31. októ-
ber 1953, starfsmaður hjá flugfélag-
inu Óðni, og Þóra bókari og húsmóð-
ir, fædd 14. október 1958, gift Har-
aldi G. Harvey verslunarmanni.
Bamabörnin fjögur vom augastein-
ar ömmunnar og vom ósjaldan hjá
henni og hafa því mikið misst.
Geir og Gullý höfðu sérstakt yndi
af því að ferðast um ísland. Áttu
þau í seinni tíð sérstakan ferðabíl,
skemmtilega innréttaðan af Geir
sjálfum, svo þau gátu búið í honum.
Þannig ferðuðust þau vítt og breitt
um landið.
Það er sár söknuður að sjá á eft-
ir Gullý, en minningin um góða og
vandaða konu lifir. Mestur harmur
er þó að Geir kveðinn, bömunum
og barnabörnunum.
Við hjónin vottum ykkur öllum
dýpstu samúð og biðjum þann sem
öllu ræður að styrkja ykkur í þess-
ari miklu sorg.
Jóhann Gíslason.
Guðrún Þorleifsdóttir fæddist að
Hafrafelli í Reykhólahreppi, foreldr-
ar hennar voru Þorleifur Eggertsson,
fæddur 15. september 1878, og
Kristín Helga Gísladóttir, fædd 2.
mars 1886, þau eru bæði látin. Þau
bjuggu á Hafrafelli frá 1910 til 1934,
en þá fluttu þau til Flateyrar, bjuggu
þar í nokkur ár, en fluttu síðan til
Reykjavíkur.
Þeim varð þriggja bama auðið,
þau voru synimir Steingrímur og
Eggert, sem báðir eru iátnir, og svo
Guðrún, sem við kveðjum í dag.
Guðrún gekk að eiga Geir Gísiason
skipasmið 20. janúar 1951. Þau eiga
þijú börn: Kristín, fædd 21. júní
1951, flugfreyja, hennar maður er
Steindór Gunnarsson, þeirra börn
eru: Guðrún Dóra og Geir. Næstur
er Þorleifur, fæddur 31. október
1953. Yngst er Þóra, fædd 14. októ-
ber 1958, hennar maður er Haraldur
Harvey, þeirra böm em: Magnús og
Karítas.
Þegar við hjónin vomm í hús-
næðisvanda sumarið 1953, vomm
við svo heppin að detta niður á leigu-
íbúð á Ránargötu 29A.
Þar bjuggu Þorleifur og Kristín,
ásamt bróður Þorleifs, Bjarna, og
dóttur hans, Elísabetu. Tókust fljót-
lega góð kynni við það fólk og ekki
síst við Guðrúnu og Geir, sem að
sjálfsögðu vom þar daglega. Af þeim
kunningsskap leiddi það, að börn
okkar voru leikfélagar í þau sjö ár
sem við bjuggum þama.
Ekki minnist ég þess að skugga
hafi borið á samskipti okkar allan
þann tíma áuk þess sem kona mín
átti alltaf sérstaklega innangengt ef
á þurfti að halda, en ég var mikið á
sjó á þeim ámm. í hartnær 40 ár
hefur kunningsskapur og vinátta
þeirra hjóna, Guðrúnar og Geirs, ylj-
að okkur. Kvöldið 27. desember
hringdi Guðrún til okkar og óskaði
okkur gleðilegra jóla og komandi árs.
Enginn skyldi hafa látið sér til
hugar koma, að það yrði i síðasta
sinn sem við heyrðum til hennar. En
enginn veit sína ævina fyrr en öll er.
Það er ekki lítið átak að átta sig
á þeirri miklu breytingu sem orðin
er hjá vini okkar Geir Gíslasyni og
fjölskyldu hans.
Við hjónin og fjölskylda okkar
vottum þeim virðingu okkar og sam-
úð, og biðjum þeim styrks frá hinum
alvalda, sem öllum líknar.
Kjartan T. Ólafsson.
Hinn 29. desember, að kveldi
dags, lést góð vinkona mín, Guðrún
Þorleifsdóttir, Bauganesi 42 hér í
bæ.
Guðrún fæddist 3. ágúst 1925 og
varð því 67 ára. Um morguninn,
hinn 29. hafði hún litði inn til mín,
svo það kom mjög á óvart, þegar
dóttir hennar hringdi til mín um
kvöldið til þess að segja mér að
mamma hennar væri látin.
Það er erfítt að trúa því að ég
geti ekki hlaupið til hennar í tíma
og ótíma og við spjallað svolítið sam-
an. Guðrún tók alltaf jafn vel á
móti manni á sínu fallega heimili,
sem alltaf leit þannig út og ætla
mátti að hún væri nýbúin að taka
til, og ekki vantaði hlýjuna og nota-
legheitin. Oftar en ekki var önnur
hvor dóttirin eða báðar í heimsókn
líka, því Guðrún var ekki bara góð
móðir og amma heldur einnig góður
félagi barna sinna og vinur. Börn
þeirra Guðrúnar og Geirs eru þrjú,
og barnabörnin fjögut'.
Vinátta okkar Guðrúnar hófst
með dálítð sérstökum hætti, en svo
háttaði til í Skeijafirðinum að hús
okkar voru sitt við hvora götu en
næstum andstæð. Sonur minn var
eitt sinn að leik með fleiri drengjum
og fóru þeir að kasta steinum yfir
bílskúr sem stóð á lóðamörkum, þá
vildi ekki betur til en svo að einn
steinninn lenti í stofuglugga hjá
Guðrúnu og Geira og braut hann
að sjálfsögðu.
Við foreldrar fórum með son okk-
ar til þeirra og sögðum þeim hvern-
ig þetta hefði atvikast. Þau hjón
Guðrún og Geir tóku okkur þannig
að það var ekki eins og að við vær-
um að koma til að biðja afsökunar
og lofa bótum heldur næstum öfugt.
Og þannig voru viðbrögð þeirra allt-
af að setja sig meira inn í spor hinna
heldur en að láta eigin erifðleika
lenda á öðrum.
Upp úr þessum fyrstu kynnum
hefur síðan, eða í meir en 20 ár,
staðið traust vinátta, sem aldrei hef-
ur skugga á borið.
Guðrún vinkona eins og ég kallaði
hana alltaf og allir á mínu heimili
hefur alltaf verið sú sama trausta
og örugga manneskja, sem alltaf
vildi öllum hjálparhönd rétta en eng-
um íþyngja þó eitthvað bjátaði á hjá
henni eins og því að kvarta aldrei
þó að líðan hafi áreiðanlega ekki
alltaf verið góð þessa síðustu daga
eða vikur.
Ömmubörnin voru orðin fjögur og
hvert öðru meiri sólargeisli ömmu
sinnar, sem svo sannarlega naut
þess að hafa smáfólkið nálægt sér.
Það er gott að kynnast góðu fólki
og vináttu þess, og fyrir það skal
þakkað, en söknuður verður auðvitað
meiri líka, þegar horft er eftir slík-
um. Þetta snögga fráfall er aðstand-
endum erfitt, en dauðann flýr víst
enginn. Eg vil færa Geir og börnum
og barnabörnum innilegar samúða-
róskir og þakkir um leið fyrir kynni
liðinna ára. Megi Guð styrkja ykkur
í því að nmæta þessum miklu breyt-
ingum.
Ólöf Davíðsdóttir.
Elsku mamma okkar, tengda-
mamma og amma er farin. Of fljótt,
of ung. Guð tók hana til sín og þar
hvílir hún í friði. Það er hvorki gott
né auðvelt að skilja það að hún skuli
ekki vera á meðal okkar lengur, en
hún vakir yfir okkur og vissan um
það veitir okkur styrk til að takast
á við sorgina. Við viljum þakka henni
fyrir allt það sem hún var okkur.
Góðan Guð biðjum við að varðveita
og styrkja föður okkar, tengdaföður
og afa í hans erfiðu og miklu sorg.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs engalar yfir mér.
(HP)
Kúrý, Dengi, Þóra, Steindór,
Halli, Guðrún Dóra, Geir,
Magnús og Karítas.
TÓNLISTARKENNSLA
HUÓMBORÐ - PÍANÓ - ORGEL
Einkatímar fyrir börn og fullorðna, byrjendur
og lengra komna. Ahersla lögð á persónulega
og markvissa kennslu.
Miðsvetrarönn hefst 1 1. janúar.
GUÐMUNDUR HAUKUR
KENNARI OG HUÓMUSTARMAOUR
Upplýsingasími 91-678150, Hagaseli 15,109 Reykjavík.
HER GETUR ÞÚ EENGED VINNINGiNN
UPPHÆKKAÐAN
REYKJAVIK OG NACRENNl:
AÐALUMBOÐ*
Suðurgötu 10, sími 23130
ÚLFARSFELL
Hagamel 67, sími 24960
VERSLUNIN GRETTISGÖTU 26
sími 13665
BÓKABÚÐIN HVERAFOLD 1-3,
Grafarvogi, sími 677757
HAPPAHÚSIÐ
Kringlunni, sími 689780
VERSLUNIN EITT OG ANNAÐ
Hrísateigi 47, sími 30331
VERSLUNIN SNOTRA
Álfheimum 4, sími 35920
BENSÍNSALA HREYFILS
Fellsmúla 24, sími 685632
BÓKABÚÐIN HUGBORG
Grímsbæ, sími 686145
BÓKABÚÐ ÁRBÆJAR
Hraunbæ 102, sími 813355
VERSLUNIN STRAUMNES
Vesturbergi 76, sími 72800
‘Umboöiö sem var í Sjóbúöinni
er flutt i Suöurgötu 10

MOSFELLSBÆR:
SÍBS-DEILDIN, REYKJALUNDI
sími 666200
BÓKABÚÐIN ÁSFELL
Háholti 14, sími 666620
KÓPAVOGUR:
BORGARBÚÐIN
Hófgerði 30, sími 42630
VÍDEÓMARKAÐURINN*
Hamraborg 20A, sími 46777
'Umboöiö í Sparisjóöi Kópavogs er
flutt í Vídeómarkaöinn, Hamraborg 20A.
GARDABÆR:
SÍBS-DEILDIN, VÍFILSSTÖÐUM
sími 6.02800
BÓKABÚÐIN GRÍMA
Garöatorgi 3, sími 656020
HAFNARFJ ÖRÐUR:
BÓKABÚÐ OLIVERS STEINS
Vilborg Sigurjónsdóttir, sími 50045
4
Tryggðu þér möguleika
Lægsta miðaverð í stórhappdrætti (óbreyttfrá ífyrra) aðeins kr. 500.
... fyrir lífið sjálft