Morgunblaðið - 11.08.1993, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 11. ÁGÚST 1993
29
I
Minning
Guðrún G. Melstað
Fædd 17. október 1902
Dáin 2. ágúst 1993
Mánudaginn 2. ágúst síðastliðinn
andaðist merkiskonan Guðrún Mel-
stað á dvalarheimilinu Hlíð á Akur-
eyri. Hún var fædd á Finnbogastöð-
um í Strandasýslu og voru foreldrar
hennar Þuríður Eiríksdóttir og Guð-
mundur Guðmundsson bóndi og for-
maður á hákarlaskipum, sem þaðan
voru gerð út, hann var einnig lengi
oddviti Víkurhrepps. Þuríður kona
hans var Húnvetningur að ætt, frá
Bjargi í Miðfírði, dóttir Eiríks Ein-
arssonar og konu hans, Helgu Þor-
leifsdóttur, og var hin þekkta skáld-
kona Hjallalands-Helga móðir henn-
ar.
Börn þeirra Þuríðar og Guðmund-
ar voru sjö, fjórar dætur og þrír
synir og náðu flest þeirra háum aldri,
Guðrún er sú síðasta sem kveður.
Snemma beindist hugur Guðrúnar
að líknarstörfum og á meðan hún
var enn heima á Finnbogastöðum,
var hún um tveggja ára skeið við
hjúkrun þar í sveitinni. Það fórst
henni vel úr hendi eins og allt annað
sem hún lagði hönd að.
Nú grípur hana útþráin og heldur
hún til Kaupmannahafnar. Þar
kynnist hún fljótlega íslenskri konu,
Jósefínu Stefánsdóttur, sem gift var
dönskum manni, Viggó Öfjord. Þau
tóku henni mjög vel og réðu hana á
garðyrkjustöð þar í grennd, en þau
hjón bjuggu í Tástrup, ekki svo langt
frá Kaupmannahöfn. Þarna líkaði
Guðrúnu vel, en þar kom að breyting
varð á högum hennar.
Á Akureyri bjó Eggert Stefánsson
Melstað, bróðir Jósefínu, ásamt for-
eldrum þeirra, þeim Stefáni Jón-
assyni og Margréti Eggertsdóttur,
áður búsettum í Litlu-Hlíð í Víðidal,
Vestur-Húnavatnssýslu. Eggert var
ógiftur og vantaði nú ráðskonu til
að annast gömlu hjónin. Jósefína
nefnir það við Guðrúnu hvort hún
muni fáanleg að taka þetta að sér
og það verður úr. Þetta er vorið 1929.
Eggert var byggingameistari og
slökkviliðsstjóri á Akureyri og hafði
því í mörgu að snúast.
Árið 1930 gifta þau sig Guðrún
og Eggert Melstað og byrjuðu þau
búskapinn á Oddagötu 3 sem hann
hafði byggt sjálfur. Nokkrum árum
síðar flytjast þau á Gilsbakkaveg 1.
Þau eignuðust tvö börn, Grétar
og Karitas. Grétar var giftur Önnu
Sæmundsdóttur og eignuðust þau
fjögur börn, sem öll eru á lífi. Þau
hjón Anna og Grétar eru bæði látin.
Karitas er gift Sverri Ragnarssyni
frá Akureyri, nú garðyrkjubóndi í
Ösp, Laugarási. Þau eignuðust sex
börn og eru fimm þeirra á lífi. Barna-
börn Guðrúnar urðu því tíu og hafði
hún mikið dálæti á þeim öllum.
Það var alltaf gott samband innan
fjölskyldunnar og bjó allt í sa'ma
húsinu um tíma, á Bjarmastíg 2, en
það mun hafa verið síðasta húsið
sem Eggert byggði, en hann smíð-
aði mörg hús á Akureyri. Eggert
andaðist árið 1957.
Á heimili Guðrúnar og Eggerts
bjó alltaf Karitas, systir Guðrúnar,
hún giftist ekki en vann við sauma-
skap. Kara, eins og hún var kölluð,
var sem önnur móðir, bæði barna
þeirra og barnabarna. Hún er nú
Iátin fyrir nokkru.
Guðrún unni mjög æskustöðvum
sínum og fylgdist vel með öllu er
þar gerðist. Hún fór þangað flest
sumur og börn þeirra hjóna dvöldu
á hveiju sumri á Finnbogastöðum,
þar sem Þorsteinn móðurbróðir
þeirra bjó ásamt Pálínu konu sinni.
Þegar foreldrar mínir hættu að
búa, vegna veikinda inóður minnar,
tóku þau hjónin systur mína til sín
sem þá var 11 ára og var hún hjá
þeim fram yfir fermingu. Hún heitir
Margrét Ingunn og höfðu þau mikið
dálæti á henni, enda reyndist hún
þeim sem besta dóttir.
Guðrún var vel gerð kona og allt
sem hún gerði fórst henni vel úr
hendi, sýnir það best handavinnan
sem hún lætur eftir sig. Hún var
bókhneigð og las þegar tími vannst
til, stálminnug á það sem hún las
og fylgdist vel með öllu sem var að
gerast í þjóðlífinu.
Hún hafði ákveðnar skoðanir
bæði á mönnum og málefnum og fór
ekkert dult með þær, ef því var að
skipta. Guðrún var félagshyggju-
kona og var virk í félögum, til dæm-
is í Slysavarnafélaginu og var oft
fulltrúi þess á aðalfundum hér syðra.
Það var aldrei nein lognmolla í kring-
um Guðrúnu, hún kunni þá list að
segja vel frá og var oft gaman að
ræða við hana um ættfræði og fleira
sem var að gerast í þjóðlífinu, þá
var oft skyggnst inn í liðna tíð.
Það var mjög gestkvæmt á heim-
ili þeirra hjóna og ekkert til sparað
við gestina. Oft dvöldu þar vinir og
ættingjar, sem komu til Akureyrar
utan af landi, bæði úr Strandasýslu
og Húnavatnssýslu. Mátti með sanni
segja að þar ríkti hin íslenska gest-
risni og veit ég að margir minnast
Guðrúnar með þökk og virðingu.
Ég vil svo fyrir hönd okkar hjón-
anna og Margrétar og Ketils votta
fjölskyldunni innilega samúð.
Dýrmundur Ólafsson.
Sigrún Guðmunds
dóttir — Minning
Fædd 11. febrúar 1903
Dáin 4. ágúst 1993
Minningamar fóru í gegnum huga
minn eftir að mér var tilkynnt að
amma mín, Sigrún Guðmundsdóttir,
hefði látist á öldrunardeild Landa-
kotsspítala stundu áður.
Efst í huga voru góðu stundirnar,
sem ég og fjölskylda mín áttum með
ömmu fyrir tveimur árum, er við
komum í heimsókn til landsins. Ég
hafði ekki séð hana í rúm tíu ár og
var auðséð að hár aldur hafði sett
sitt mark á hana. En minnið brást
henni ekki, þegar hún rifjaði upp
með okkur gamlar stundir og talaði
um stjórnmál og þjóðfélagsbreyting-
ar, sem hún hafði upplifað á langri
ævi. Meðan á heimsókn okkar stóð
tókum við upp á myndband þær
stundir sem við áttum með henni og
eiga þær eftir að varðveitast með
okkur.
Amma fæddist 11. febrúar 1903
að Melum í Árneshreppi, ein af tólf
bömum þeirra hjóna Guðmundar
Guðmundssonar og Elísabetar Guð-
mundsdóttur. Tveir synir þeirra
hjóna eru á lífi, Gunnlaugur og Sig-
mundur. Hún fór sex ára gömul til
afa síns, Guðmundar Péturssonar,
útvegsbónda í Ófeigsfirði, Stranda-
sýslu. Ólst hún þar upp til átján ára
aldurs, er hún fluttist til Reykjavík-
ur. Guðmundur var mikils metinn
maður í sinni sveit, fremstur varð-
andi breytta búskaparhætti til lands
og sjávar. Formennska og útgerð
hans á hákarlaskipinu Ófeigi mun
einna lengst halda nafni hans á lofti.
Þar vandist amma á atorkusemi, sem
átti eftir að koma henni að góðu
gagni síðar á lífsleiðinni. Hún taldi
uppvaxtarárin í Ófeigsfirði undir
handleiðslu afa síns þau bestu í lífi
sínu, enda minntist hún afa síns
ávallt með virðingu og þakklæti.
Ung giftist hún Ólafi Hauki Matt-
híassyni og eignuðust þau tvo syni,
Matthías og Torfa, föður minn. Matt-
hías eignaðist tvö börn, Ólaf Hauk
og Lilju. Hann lést árið 1958. Torfí
kvæntist Guðrúnu Elínu Kristins-
dóttur frá Horni og eignuðust þau
þrjá syni, Sæbjöm, Ingólf Rúnar og
Kristin Guðna. Þeir bræðurnir eru
búsettir í Bandaríkjunum. Leiðir
ömmu og afa skildu þegar drengim-
ir vom ungir. Tóku þá við erfiðir
tímar i lífí ömmu, sem einstæð móð-
ir á miklum krepputímum sá hún
fyrir sínu heimili af miklum dugnaði.
Árið 1940 giftist hún Ingólfí Ket-
ilssyni, trésmíðameistara frá ísafirði
og miklum ágætismanni. Eignuðust
þau þrjú böm, Axel verslunarmann
og tvíburastúlkur, Elísabetu og
Helgu Guðrúnu. Élísabet, sem er
búsett í Bandaríkjunum, er gift Reed
Dinsmore lögfræðingi. Eiga þau tvö
böm, Christian Mark og Karen Ann.
Helga Guðrún hefur búið með móður
sinni allt sitt líf, og nutu þær mæðg-
ur mikil styrks af hvor annarri.
Ingólfur, seinni maður ömmu, lést
árið 1953. í annað sinn varð amma
að sjá fyrir fjölskyldunni ein, sem
hún gerði með miklum dugnaði og
sóma. Keypti hún árið 1955 íbúð á
Víðimel 30 og bjó hún þar til ævi-
loka. Sér til framdráttar vann hún
við verslunarstörf og saumaskap.
Árið 1976 varð amma að sjá eftir
Torfa syni sínum og fjölskyldu hans,
er þau fluttust búferlum til Banda-
ríkjanna. Þetta var erfiður tími fyrir
okkur öll, þar sem hún var stór hluti
af okkar lífi. En til mikillar gleði
heimsótti hún okkur til Kaliforníu,
þá rúmlega áttræð. Foreldrar mínir
fluttu heim til íslands eftir ellefu ára
dvöl í Bandaríkjunum og hugsuðu
þau um ömmu síðustu árin. Ég kveð
þig, amma mín, og bið Guð þig að
geyma.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(H. Pétursson)
Ingólfur Rúnar Torfason.
Kveðja til elsku ömmu og
langömmu.
Leiddu mína litlu hendi,
Ijúfi Jesú þér ég sendi,
bæn frá mínu bijósti sjáðu,
blíði Jesú að mér gáðu.
(Á. Eiriksson)
Þakklæti fyrir allt.
Barnabörn og
'barnabarnabörn.
X-Xöfðar til
XX fólks í öllum
starfsgreinum!
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ELÍSABET HJÁLMARSDÓTTIR,
Háaleitisbraut 50,
(áður Hófgerði 10, Kópavogi),
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
föstudaginn 13. ágúst kl. 10.30.
Elísa J. Jónsdóttir,
Guðmundur G. Jónsson,
Maria Huld Jónsdóttir,
Guðmundur H. Jónsson,
Bára M. Eiríksdóttir,
Þórir Davíðsson,
Þóra Jónsdóttir,
Dfana L. Franksdóttir,
Kristín Kristensen,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
PÉTUR ELÍAS PÉTURSSOIM,
Mosgerði 21,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju
fimmtudaginn 12. ágúst kl. 15.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakk-
aðir, en þeir, sem vilja minnast hans,
láti Bústaðakirkju njóta þess.
Guðbjörg Halldórsdóttir,
Guðmunda G. Pétursdóttir, Pétur Ragnarsson,
PéturTh. Pétursson, Katrín Markúsdóttir,
Nína Dóra Pétursdóttir, Haraidur Jóhannsson,
Baldey S. Pétursdóttir, Árni Sigurpálsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
ÞÓRARINN ÓLAFSSON
REYKDAL,
Tjarnarbóli 8,
Seltjarnarnesi,
áður búsettur á Hólmavík,
verður jarðsunginn frá Fossvögskirkju
föstudaginn 13. ágúst kl. 13.30.
Guðrún Benediktsdóttir,
Ólafur Reykdal,
Sigrún Reykdal, Houtan Golzari,
Guðrún Reykdal, Sigurður Sigurðsson,
Þórarinn og Auðunn.
+
Útför eiginmanns míns, föður, tengdaföður og afa,
BJARNA PÉTURSSONAR,
Hraunbæ103, „ (
Reykjavík,
sem lést 5. ágúst, fer fram frá Fossvogskirkju í dag, miðvikudag-
inn 11. ágúst, kl. 15.00.
Guðný Hallgrímsdóttir,
Sævinn Bjarnason, Svala Haraldsdóttir,
Guðný Sævinsdóttir,
Haraldur Sævinsson,
Sigrún Dóra Sævinsdóttir,
Bjarney Sævinsdóttir.
Móðursystir mín, + SIGRÍÐUR ERLINGSDÓTTIR hjúkrunarkona, Miklubraut 7,
verður jarðsungin frá Hallgrímskirkju föstudaginn 13. ágúst kl. 13.30.
Guðrún S. Möller.
+
Elskuleg móðir okkar, systir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
ELÍN H. H. FRÍMANNSDÓTTIR,
Álftamýri 38,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Víðistaðakirkju fimmtudaginn 12. ágúst
kl. 15.00.
Ásthildur Gunnarsdóttir, Halldór Gunnarsson,
Halldís Gunnarsdóttir, Sigvaldi Arason,
Frímann Benediktsson,
Kolbrún Benediktsdóttir, Baldvin Jónsson,
Rósa Frímannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
I