Morgunblaðið - 16.11.1993, Page 41

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. NÓVEMBER 1993
41
og umhyggju og brátt var komin
kökusneið og mjólkurglas á borðið
á meðan hún spurði mig hvernig
mér liði og hvað ég hefði verið að
gera. Hvort sem við Einsi reyndum
að finna upp rafmagnsvélina með
því að stinga nöglum og vírum í
innstungur eða stálumst í bæinn á
reiðhjólunum okkar, 6 og 7 ára
gamlir, þá vissum við að á málum
okkar yrði tekið af mildi og ástríki,
þótt umvöndunin væri nákvæm.
Einnig man ég það eins og það hefði
gerst í gær þegar appelsínubörkur
stóð í Jóa bróður mínum kornungum.
Pabbi var ekki heima og mamma
sendi mig í hvelli eftir Hlín. Fumlaus
sneri Hlín barninu við, lamdi ákveð-
ið á bakið og smám saman kom
roðinn aftur í kinnarnar á Jóa og
öllum létti.
Hlín naut mikiis barnaláns og
afkomendahópurinn er stór og efni-
legur. Sjálfstæð var hún og föst fyr-
ir og reyndi ávallt að vera sem lengst
heima í húsi sínu í Hlíðartúninu er
heilsunni tók að hraka síðustu árin.
Fyrir nokkrum vikum leit ég inn til
Hlínar á Reykjalundi, þar sem hún
lá rúmföst. Þá var af henni dregið,
en þrátt fyrir sótthita var sami
glampinn í augunum og hún spurði
af áhuga eftir Stínu og strákunum.
Hlín Ingólfsdóttir andaðist á kær-
leiksheimilinu Reykjalundi þar sem
hún hafði skilað farsælu dagsverki
fyrir land og þjóð. Guð blessi minn-
ingu hennar.
Ólafur Hergill Oddsson.
Elsku amma mín, Hlín Ingólfs-
dóttir, er látin.
Hún lést á Reykjalundi í Mos-
fellsbæ, þar sem hún bjó stóran hluta
ævi sinnar og þar sem ævistarf
hennar og afa míns Árna lá. Þau
voru ásamt öðrum frumkvöðlar að
stofnun Vinnuheimilisins á
Reykjalundi og er óhætt að segja
að handtökin hennar ömmu hafi
verið ófá fyrir Reykjalund allt frá
stofnun hans.
Þegar ég var lítil fannst mér að
ég ætti örugglega bestu ömmu í
heimi. Og mér finnst það enn í dag,
því að hún var alveg einstök kona,
hún amma. Hún var svo sterk og
bjartsýn og aldrei heyrði ég hana
hallmæla öðru fólki. Hún var um-
burðarlynd og góð, en samt alltaf
ákveðin við okkur banabömin.
Ég er fyrsta barnabarnið hennar
og fæddist í rúminu hennar, þar sem
hún hjálpaði mér inn í heiminn dag
einn fyrir mörgum árum. Og hún
hefur alla tíð síðan gert sitt besta
til að hjálpa mér. Reyndar fannst
mér stundum, þegar ég var barn,
að hún væri nú ekkert að hjálpa
mér, heldur bara skamma mig og
siða mig til. Og eitt sinn þegar ég
hafði verið ódæl og fengið skömm
í hattinn fyrir, sagði ég hálfskæ-
landi við hana: „Amma, þú ert vond!
En þú ert nú góð samt.“ Og amma
varð ekki reið heldur sagði við mig
þá og oft síðar á lífsleiðinni, að þetta
hefði verið það besta hrós, sem hún
hefði nokkurn tíma fengið.
Sem barn átti ég mitt annað heim-
ili hjá ömmu og afa í „sveitinni".
Um leið og voraði og skólaslit voru
afstaðin, var ég fiutt til þeirra. Og
það var gaman í sveitinni, reyndar
ekki eintómt gaman, því amma lagði
mikla áherslu á að kenna okkur
krökkunum að vinna, kenna okkur
réttu handtökin og að beita lagni
en ekki offorsi. Kurteisi var líka
mikilvæg. Alltaf brýndi amma fyrir
okkur að vera kurteis og þakka fyr-
ir og gilti þá einu hvort hún var að
tala við yngstu barnabörnin eða hin
sem voru komin á fullorðinsaldurinn.
„Mundu nú að segja takk fyrir!“ var
það síðasta sem hún sagði við okkur
áður en við vorum send í sendiferð-
irnar.
Amma hafði mjög gaman af allri
ræktun. Hún ræktaði garðinn sinn
á Reykjalundi af stakri alúð og allt-
af var hún með pöttablóm og af-
leggjara, sem hún var að koma til
eða var með í fóstri, eins og hún
sagði. Hún hafði yndi af að sjá ung-
viðið gróa, bæði plöntur og menn.
Barnabörnin og barnabarnabörnin
voru hennar mesta yndi og við nut-
um öll góðs af manngæsku hennar
og hlýju.
Nú er hún amma farin burt frá
okkur eftir erfið veikindi og hefur
fengið frið.
Eg mun ávallt minnast hennar
með söknuði og þakklæti. Og eins
og sólargeislinn, sem skein svo skært
þegar amma tók síðasta andvarpið,
þannig mun minning hennar skína
áfram í hjarta mínu.
Sigríður Hermannsdóttir.
Elsku amma iitla!
Þá er nú komið að kveðjustundinni
miklu. Þú hefur haldið af stað í ferð-
lagið mikla sem við á endanum leggj-
um öll í. Það var alltaf gaman að
fara í heimsókn upp í sveit til „ömmu
litlu“ eins og við kölluðum þig. Þá
var ævinlega tekið á móti okkur með
kókó og öðru góðgæti á borði.
Þeir voru ekki fáir hlutirnir sem
við lærðum í sveitinni hjá þér amma
mín. Þú kenndir okkur svo margt
og ég á aldrei eftir að gleyma fjall-
göngunum sem við krakkarnir vor-
um vön að fa'-a í, eða þá búinu sem
við áttum í skóginum aftan við garð-
inn. Okkur leiddist ap minnsta kosti
aldrei þegar við fórum í Hlíðartúnið
því að þar var alltaf nóg að gera.
Maður hikaði heldur alls ekki við
að spyija þig spurninga um sögur
eða ljóð sem við lærðum í skólanum
því þú varst með allt slíkt á hreinu.
Þú hafðir alltaf svo mikinn áhuga á
því sem við vorum að gera og spurð-
ir okkur alltaf hvernig okkur gengi
í skólanum og íþróttunum.
Þær voru alltaf skemmtilegar og
lærdómsríkar heimsóknirnar til þín
elsku amma mín og minningin um
þig mun geymast í hjörtum okkar
allra um alla tíð. Elsku amma, við
vorum heppin að eiga ömmu eins
og þig. Ástarkveðjur og þökk fyrir
allt.
Steinunn og krakkarnir í
Heiðarlundi 4.
+
Innilegar þakkirfyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför
ÞÓRUIMNAR ÁSBJÖRNSDÓTTUR
frá Hellisandi.
Hólmfríður Jónasdóttir, Sigurður Guðjónsson,
Magnús Jónasson,
Jóna Jónasdóttir,
Stella Kilcore, Frank Kilcore,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför
PÁLS KRISTJÁNSSONAR,
Kársnesbraut 84,
Kópavogi.
Kristján Gunnar Pálsson, Guðrún Birna Sigurðardóttir
og barnabörn.
N ý / u n g á
fjármagnsma. rkaði
Ný ríkisbréf án
verbtryggingar til
tveggja ára brjóta blab
í sögu verbbréfautgáfu
á Islandi
Enn kemur ríkissjóbur meb nýjung á fjármagnsmarkab - ný ríkisbréf án
verfotryggingar meb föstum nafnvöxtum og lánstíma til tveggja
ára í stab 6 og 12 mánaba ábur.
Nýju ríkisbréfin eru fyrsta skrefib í þá átt ab bjóba sparifjáreigendum
traust ríkisbréf án verbtryggingar, til lengri tíma. Óverbtryggb
ríkisverbbréf njóta sífellt meiri vinsælda, enda hefur verbbólga verib lág
undanfarin ár, stöbugleiki í efnahagsmálum mikill og allt bendir til ab svo
verbi áfram.
Nýju ríkisbréfin eru því góbur möguleiki fyrir þig til ab losna úr
vibjum verbtryggingarinnar, treysta verbbréfasafn þitt enn frekar og
njóta um leib góbrar ávöxtunar, dreifa áhættunni og auka fjölbreytni
ríkisverbbréfa í eignakörfunni.
Nýju ríkisbréfin verba seld meb útbobsfyrirkomulagi og verbur fyrsta
útbobib mibvikudaginn 17. nóvember. Hafbu samband vib
verbbréfamiblarann þinn eba starfsfólk Lánasýslu ríkisins sem abstobar
þig vib tilbobsgerbina og veitir þér nánari upplýsingar.
Taktu þátt í ab skapa markab meb óverbtryggb verbbréf á
íslenskum fjármagnsmarkabi. Vertu meb í tilbobinu 17. nóvember.
LÁNASÝSLA RÍKiSINS
Hverfisgötu 6, 2. hæb, 150 Reykjavík, sími 91- 62 60 40