Morgunblaðið - 24.08.1994, Blaðsíða 20

20 MIÐVIKUDAGUR 24. ÁGÚST 1994
MORGUNBLAÐIÐ
MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 24. ÁGÚST 1994 21
flforgitsttMiiMft
STOFNAÐ 1913
ÚTGEFANDI: Árvakur hf., Reykjavík.
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Haraldur Sveinsson.
RITSTJÓRAR: Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
MORGUNBLAÐIÐ, Kringlunni 1, 103 Reykjavík. SÍMAR: Skiptiborð: 691100.
Auglýsingar: 691111. Askriftir: 691122. SÍMBRÉF: Ritstjórn 691329, frétt-
ir 691181, íþróttir 691166, sérblöð 691222, auglýsingar 691110, skrif-
stofa 681811, gjaldkeri 691115. Áskriftargjald 1.400 kr. á mánuði innan-
lands. í lausasölu 125 kr. eintakið.
KJARNORKU-
IÐNAÐUR OG
EFTIRLIT
AHYGGJUR manna á Vesturlöndum vegna þeirrar upplausnar
sem ríkir í kjarnorkuiðnaði í lýðveldum fyrrum Sovétríkj-
anna hafa reynst á rökum reistar. A undanförnum vikum hefur
verið komið upp um smygl á úrani og plútoni frá Rússlandi sem
ætla má að hafnað hefði annaðhvort í höndum hryðjuverkahópa
eða vísindamanna er kunna að vinna að þróun kjarnavopna fyrir
útlagaríki. Við þessari skelfilegu þróun ber að bregðast af fullri
hörku og það er rétt mat hjá þeim Bill Clinton forseta Bandaríkj-
anna og Helmut Kohl kanslara Þýskalands að setja mál þetta á
oddinn í samskiptum við Rússa.
Þessi þróun hefur um margt verið fyrirsjáanleg en mikilvægt
er að menn örvænti ekki og hrapi að röngum ályktunum í þessu
efni. Hvað plúton-smyglið varðar ber að hafa í huga að það
magn af efninu sem fundist hefur myndi hvergi nærri duga til
að framleiða gjöreyðingarvopn. Jafnframt skal á það bent að því
fer fjarri að öfgamenn geti knúið fram viðurkenningu á sjónarmið-
um sínum í krafti hótunar um að kjarnavopnum verði ella beitt
þó svo þeir kunni að hafa komist yfir nauðsynleg efni í slíka
sprengju. Til þess að smíða nothæft gjöreyðingarvopn þarf mikla
tækniþekkingu, þekkingu sem fram til þessa hefur ekki legið á
lausu. Nú kann hins vegar að hafa orðið breyting þar á.
Þær vísbendingar sem fram hafa komið gefa ekki til kynna
að eftirlit með kjarnavopnum og birgðastöðvum fyrir þau sé hrun-
ið í Rússlandi. Þrír vestrænir vísindamenn hafa áætlað að árið
1990 hafi verið að finna 100 tii 150 tonn af plútoni í birgðastöðv-
um Rússa. Þeir hinir sömu töldu þá að 520 til 920 tonn af úr-
ani, sem nýta mætti til framleiðslu kjarnorkuvopna, væri að finna
í slíkum stöðvum. Þetta er enn einn angi af hinni stalínísku arf-
leifð, í glæparíkinu laut smíði kjarnorkuvopna sömu lögmálum
og önnur iðnframleiðsla og allt kapp var lagt á að uppfylla fimm-
ára áætlanir þær sem dregnar voru upp á þessu sviði. Þegar haft
er í huga að 15 kíló af slíku úrani og um fimm kíló af plútoni þarf
til að smíða gjöreyðingarvopn má öllum vera ljóst hvílíkt martraða-
rástand skapast um heimsbyggðina alla bregðist öryggisgæsla í
þessum stöðvum Rússa.
Líklegra er að efni þau sem reynt hefur verið að smygla frá
Rússlandi hafi komið beint úr orkugeiranum og í einhveijum til-
fellum hefur trúlega verið um að ræða eldsneyti í kjarnaofna.
Vandinn er að sú bylgja upplausnar og glæpa sem riðið hefur
yfir rússneskt samfélag hefur nú einnig náð til kjarnorkuiðnaðar-
ins. Ætla má að hópar glæpamanna láti til sín taka á þessu sviði
samfélagsins sem öðrum. í Sovétríkjunum sálugu búa kjarnorku-
vísindamenn við afleit kjör, spillingin nær til allra afkima samfé-
lagsins, skorturinn getur kallað fram örvæntingarfull viðbrögð.
Hafa ber í huga að hættan eykst í réttu hlutfalli við aukin völd
og umsvif glæpahópanna sem setja svo mjög mark sitt á samfé-
lag Rússa nú um stundir. Viðleitni stjórnvalda í Rússlandi til að
bijóta starfsemi þeirra á bak aftur ber að styðja jafnvel þótt slíkt
kalli á að óvenju mikilli hörku verði beitt.
Mikilvægt er að menn geri sér ljóst að það ófremdarástand
sem nú ríkir í rússneskum kjarnorkuiðnaði verður ekki lagfært
í einu vetfangi. Það helst í hendur við þá upplausn sem almennt
ríkir á þessum erfiðu umbreytingartímum þar eystra. Á hinn
bóginn kallar þessi skelfilega þróun á snögg viðbrögð. Hvað ber
að gera?
í fyrsta lagi ber ríkjum Vesturlanda að þrýsta á Rússa um að
auka eftirlit við kjarnorkustöðvar og krefjast þess að veittar verði
upplýsingar um öryggisgæslu og birgðahald þannig að unnt reyn-
ist að átta sig á umfangi vandans. Ríka áherslu verður að leggja
á stöðvar þær sem hýsa kjarnorkuvopn. I öðru lagi þarf að leggja
áherslu á samstarf við Rússa á þessu sviði í fyrrum lýðveldum
Sovétríkjanna, ekki síst í Úkraínu og Kazakhstan. Treysti stjórn-
völd í Rússlandi sér ekki til að koma í veg fyrir frekara smygl
á efnum sem nota má við smíði kjarnavopna verður að minna á
þær skuldbindingar sem fylgja samningnum frá 1980 um eftirlit
með kjarnorkubirgðum. Þótt Rússar hafi gerst aðilar að samn-
ingi þessum hafa þeir verið ófáanlegir til að heimila erlendum
vísindamönnum að halda uppi eftirliti í kjarnorkuverum. Vera
kann að knýja þurfi fram stefnubreytingu á þessu sviði, svo alvar-
leg er ógnin. í þriðja lagi þurfa vestrænar leyniþjónustustofnanir
að bjóða Rússum til náins samstarfs á þessum vettvangi og hafa
raunar verið stigin mikilvæg skref í því efni. í fjórða lagi þarf
að veita aukna fjármuni til stofnunar þeirrar í Moskvu sem kom-
ið var á fót til að aðstoða rússneska kjarnorkuvísindamenn í
þeirri von að þannig mætti koma í veg fyrir að þeir gerðust
málaliðar einræðisherra eða hópa hryðjuverkamanna. Síðast en
ekki síst ber ríkjum heims að koma áhyggjum sínum af þróun
þessari skilmerkilega á framfæri við rússnesk stjórnvöld. Tryggt
og skilvirkt eftirlit í rússneskum birgðastöðvum og kjarnorkuver-
um á að vera efst á forgangslista vestrænna ríkja og ber að
beita Rússa viðeigandi þrýstingi til að ná þessu markmiði fram.

Virkjun Jökulsár á Fjöllum og Jökulsár á Brú gæti skilað tæplega tvöfalt meiri orku en nú er virkjuð í öllu landinu
NDSVIRKJUN
5

jhí
Þriðja
kynslóð
virkjana
Hugmyndir um orkuflutning um sæstreng hafa
blásið nýju lífi í umræðu um virkjun Jökulsár
á Fjöllum og Jökulsár á Brú. Virkjun ánna
yrði viðamesta verkefni Islendinga til þessa.
Hún myndi kosta rúm ársfjárlög ríkisins og
gæti skilað tæplega tvöfalt meiri orku en nú
er virkjuð. Anna G. Olafsdóttir kannaði virkj-
unarkosti og hugsanlegar afleiðingar virkjunar.
Fyrir
DETTIFOSS við 310 rúmmetra rennsli á sekúndu. Myndin er tekin
í júlí árið 1992.
Eftir?
Islendingar hafa aldrei látið
smæð þjóðar aftra sér frá því
að dreyma stóra drauma um
virkjun mikilfenglegra vatns-
falla. Einn langstærsta drauminn
um virkjun jökuláa á Austurlandi
má t.a.m. rekja allt til síðustu ald-
ar. Norskur jarðfræðingur mældi
rennsli Jökulsár á Fjöllum árið 1881
og markaði með því upphaf rúmlega
aldargamallar rannsóknarsögu á
svæðinu.
En rarmsóknirnar á austfirskum
jökulám hafa að sögn Helga Bjama-
sonar, yfirverkfræðings hjá Lands-
virkjun, verið stopular og dregið
dám af hugmyndum manna um
nýtingu vatnsaflsins. Hann segir að
þær hafi hingað til beinst að þrem-
ur leiðum: virkjun ánna í eigin far-
vegi (til 1970), virkjun Jökulsár á
Fjöllum í eigin farvegi og Jökulsár
á Brú til Fljófsdals (fram til 1978)
og virkjun ánna hvorrar í sínu lagi
beint til Fljótsdals eða með þrepa-
virkjun um Efri-Jökuldal (eftir
1980).
Árin eftir 1980 bar minna á um-
ræðu um virkjunarframkvæmdir
enda var ekki vitað hvað gera ætti
við orkuna. Smám sáman eygðu
menn svo nýja möguleika. Umræða
um álver hófst með þeim afleiðing-
um að ákveðið hefur verið að virkja
Jökulsá í Fljótsdal og nýjar hug-
myndir um flutning raforku með
sæstreng til annarra landa ollu því
að virkjun Jökulsár á Fjöllum og
Jökulsár á Brú var enn og aftur
komin á borð ráðamanna. Boltanum
var velt af stað að nýju og iðnaðar-
ráðuneytið ákvað árið 1993 að skipa
DETTIFOSS við 170 rúmmetra rennsli á sekúndu eða rúmlega
lágmarksvatnsmagn eftir virkjun. Myndin er tekin í júní árið 1993.
Arnardalslón
EF farið yrði að þeirri tillögu er þykir vænlegust nú yrði lón í
Arnardal. Að ofan er horft yfir Arnardal frá Dyngjuhálsi. Dyngju-
vatn er fremst. ArnardalsfjöII og Upptyppingar í baksýn.
F
vinnuhóp til að taka saman fyrri
hugmyndir og benda á heppilegar
virkjunarleiðir.
I brennidepli á ný
Vinnuhópurinn, skipaður fulltrú-
um iðnaðar- og umhverfisráðuneyta,
Orkustofnunar og Landsvirkjunar,
hefur nú kynnt lokaskýrslu sína.
Hún er í fimm liðum og nær m.a.
til fyrri rannsókna og áætlana. Mat
er lagt á virkjunarkosti og þykja
einn til tveir virkjunarkostir vænleg-
astir með tilliti til stærðar, hag-
kvæmni og umhverfísþátta. Varla
er heldur hægt að líta fram hjá
heppilegri staðsetningu virkjananna
miðað við raforkuútflutning frá
Reyðarfirði.
Fyrri virkjanakosturinn gerir ráð
fyrir að Jökulsá á Fjöllum sé veitt
til Kreppu þar sem styst er milli
ánna sunnan Þorlákslindahryggjar.
Þeim yrði síðan veitt austur fyrir
hrygginn þar sem miðlunarlón yrði
myndað með stíflu í Arnardalsá, frá
Amardalsöldu austur á Gijót, Am-
ardalsmiðlun. Vatni yrði veitt um
göng að stöðvarhúsi neðanjarðar við
Reykjará með frárennslisgöngum
út í Jökulsá á Brú í um 350 metra
hæð yfir sjávarmáli. Frá Brúarlóni
yrði vatni veitt um göng að stöðvar-
húsi neðanjarðar með frárennsli til
Jökulsár í Fljótsdal í um 30 metmm
yfir sjávarmáli.
Jökulsá á Brú yrði stífluð við suð-
urenda Kárhnjúka þar sem miðl-
unarlón virkjunarinnar yrði svokall-
að Hálslón. Frá því yrði vatni veitt
í göngum að stöðvarhúsi neðanjarð-
ar yst í Norðurdal í Fljótsdal með
frárennslisgöngum út í Jökulsá í
Fljótsdal.
Síðari kosturinn er frábrugðinn
þeim fyrri að því leyti að hann ger-
ir ráð fyrir að Jökulsá á Brú verði
virkjuð í tveimur áföngum, Hafra-
hvammavirkjun niður á Efri-Jökul-
dal í fyrri áfanga og þaðan í Brúar-
virkjun til Fljótsdals í síðari áfanga.
Stærðir
Stærðir í tengslum við hugsanleg-
ar virkjunarframkvæmdir eru svo
miklar að fátt verður til samanburð-
ar. Hins vegar má nefna að orku-
geta hvorrar árinnar er álíka mikil
og öll sú vatnsorka sem nú er virkj-
uð á íslandi eða um 4.000-4.500
GWh/ár. Landsvirkjun hefur reikn-
að út helstu kennistærðir miðað við
kostina að ofan. Samkvæmt fyrri
kostinum yrði orkugeta Arnardals-
virkjunar 1.350 GWh/ár, Brúar-
virkjunar 2.600 GWh/ár og Kára-
hnjúkavirkjun 3.350 GWh/ár. Miðl-
unarlón Arnardalsvirkjunar yrði 77
ferkílómetrar, Brúarvirkjunar 2 fer-
kílómetrar og Kárahnjúkavirkjunar
38 ferkm. Aðrennslisgöng Arnar-
dalsvirkjunar yrðu 14,5 km, Brúar-
virkjunar 23,8 km og Kárahnjúka'
virkjunar 38,5 km.
Inntur eftir verkáætlun segir
Helgi að heildarferli virkjunarfram-
kvæmdanna gæti tekið um 11 ár.
Fyrstu fjögur árin færu í rannsókn-
ir og hönnun virkjunarkosta og lyki
með svokallaðri verkhönnun ákveð-
innar tilhögunar. Þá væru aðstæður
á virkjunarstað vel þekktar og
mannvirki frumhönnuð þannig að
kostnaður og hagkvæmni væri orðin
nokkuð ljós. Lengra væri ekki geng
ið í rannsóknum fyrr en Alþingi
hefði tekið endanlega ákvörðun um
virkjun og orkukaupendur fyndust.
Tvö ár færu að því loknu í útboð
og fimm til viðbótar í framkvæmdir.
Kostnaður við framkvæmdir hefur
verið áætlaður á sama hátt og kenni-
stærðir. Leiða þær í ljós að heildar-
kostnaður við Arnardalsvirkjun yrði
rúmir 30,1 milljarðar, Brúarvirkjun-
ar 30,6 milljarðar og Kárahnjúka-
virkjunar rúmir 53,3 milljarðar.
Heildarkostnaður vegna virkjan-
anna þriggja yrði því um 114 millj-
arðar eða rúm ársfjárlög íslenska
ríkisins.
Því má svo bæta við að ítalska
kapla- og dekkjafyrirtækið Pirelli
hefur m.a. reiknað út að lagning
sæstrengs til Skotlands, alls 935 km,
kosti um 130 milljarða króna og
Morgunblaðið/Anna G. Ólafsdóttir
DR. FRITZ Vahrenholl orku- og umhverfisráðherra Hamborgar-
svæðisins, Klaus Köhler, aðstoðarmaður hans, og Michael Glahn,
forstöðumaður Rafveitu Hamborgar.
Olíufurstar
norðursins
„ÞIÐ GERIÐ ykkur væntanlega
grein fyrir því að vatnsföllin
hérna gera ykkur að olíufurstum
norðursins,“ sagði Kurt Zollen-
kopf, deUdarstjóri Rafveitu Ham-
borgar, í góðlátlegum tón í kynn-
isferð iðnaðarráðuneytis um
hugsanlegt virkjunarsvæði fyrir
helgi. Hann var hér staddur í sex
daga heimsókn ásamt Michael
Glahn, forstöðumanni rafveitunn-
ar, dr. Fritz Vahrenholl, orku- og
umhverfisráðherra Hamborgar,
og Klaus Köhler, aðstoðarmanni
ráðherrans.
Fjórmenningarnir sögðust hafa
átt í óformlegum viðræðum við
íslendinga um hugsanleg orku-
viðskipti í þrjú ár. Hins vegar
lögðu þeir áherslu á að Islands-
ferðin væri aðeins kynnisferð og
ekki væri ætlunin að beita íslend-
inga þrýstingi. „Við gerum okkur
fulla grein fyrir að hugmyndin
er á mótunarstigi og hversu mik-
ilvægt er að fara að öllu með
gát. Síst af öllu vildum við þrýsta
á ykkur. Þið verðið að taka ykk-
ar eigin ákvarðanir. Hvortþið
viljið virkja og flytja út orku eða
ekki. Ef þið hins vegar takið
ákvörðun um framkvæmdir er
því ekkert að leyna að við höfum
áhuga. Við erum opnir fyrir
umræðum um fjárhagslegar,
tæknilegar og lagalegar hliðar
málsins," sagði Glahn í samtali
við Morgunblaðið.
Kjarnorkuver leyst af hólmi
Zollenkopf sagði að mikilli
orkuþörf á Hamborgarsvæðinu
hefði að 80% hluta verið mætt
með kjarnorkuverum. En nú lægi
fyrir að annars konar orka myndi
leysa lqarnorkuna af hólmi. Va-
hrenholl sagði ljóst að ákvörðun
um hvaða kostur yrði fyrir valinu
yrði að liggja fyrir á allra næstu
árum. „Við verðum að taka
ákvörðun á næstu tveimur til
þremur árum um hvaða leið við
ætlum að velja til að hafa um tíu
ár til framkvæmda. Ýmsir orku-

;
ii*P.
1*.
\i:L8mjiW)k3k-
KURT Zollenkopf deildarstjóri
þjá Rafveitu Hamborgar.
gjafar koma til greina. En sjálfur
er ég þeirrar skoðunar að við
getum ekki farið út í kol eða aðra
mengandi orku. Við stöndum
ábyrg gagnvart börnum okkar
og börnum þeirra,“ sagði Vahren-
holl. Hann sagði að viðræður
hefðu staðið yfir við Norðmenn.
En Hamborgarmönnum þætti
orka frá Islandi mun vænlegri
kostur. Þeir hefðu ekki hug á að
þrýsta á íslendinga. Engu að síð-
ur vildu þeir með ósk um sam-
starf við úttekt á lagalegri hlið
lagningar sæstrengs koma sér á
framfæri.
Verði upphaf langrar vináttu
Vahrenholl sagðist bjartsýnn á
að komist yrði að samkomulagi
um úttektina og gætu niðurstöður
hennar legið fyrir strax á næsta
ári. „Eg vona svo, eins og mig
minnir að segi í lok kvikmyndar-
innar Casablanca, að hún verði
upphaf langrar vináttu," sagði
Vahrenholl að lokum.
lagning tveggja kapla til Þýskalands
eða Hollands (um 2.000 km) kosti
um 370 milljarða á verðlagi 1993.
Hér er um mikla fjármuni að
ræða og augljóst að hugsanlegir
kaupendur yrðu að taka þátt í kostn-
aði við virkjanir og lagningu sæ-
strengs. Hvort úr verður eða hvert
sæstrengur verður lagður er hins
vegar enn óljóst. En því er ekki að
leyna að ekki er skortur á áhuga-
sömum kaupendum. Nú þegar hafa
Skotar sýnt málinu töluverðan
áhuga, hollenski ICENET-hópurinn
vinnur að hagkvæmniathugun og
rafveita Hamborgar hefur óskað
eftir samvinnu Landsvirkjunar um
gerð fjárhagslegrar, tæknilegrar og
lagalegrar úttektar á raforkuflutn-
ingi um sæstreng. Nokkur umræða
um lagningu sæstrengs hefur þegar
farið fram hér á landi og var m.a.
haldin ráðstefna um hugmyndina á
Hallormsstað í fyrrasumar. Jafn-
framt fór fram kynningarfundur um
virkjanir og orkuflutning vegna
peirra á vegum Kvennalistans á
Egilsstöðum í janúar.
Hin hliðin
Hin hlið virkjanaframkvæmdanifá'
snýr að umhverfinu. Virkjun myndi
m.a. hafa áhrif á vatnsmagn í Detti-
fossi og hefur verið miðað við að
tryggja 165 rúmmetra lágmarks-
rennsli á sekúndu um fossinn á 70
daga tímabili yfir sumarið. Jafn-
framt hefur sú hugmynd skotið upp
kollinum að beina rennsli betur um
fossinn og draga þannig úr sjónræn-
um áhrifum virkjunarinnar.
Önnur augljós röskun felst í veitu
jökulánna í Lagarfljót. Vatnsrennsli
í fljótið myndi allt að þrefaldast og
þarf líklega að dýpka farveg fljótfe-
ins á kafla neðan við Lagarfljótsbrú.
Rýmka þarf farveginn við Straum
og dýpka ofan fljóðgáttanna við
Lagarfoss. Virkjun hefði þær afleið-
ingar að minni aurburður færi til
sjávar og meiri í fljótið. Jafnframt
minnkaði ferskvatnsstreymi í Öxar-
fjörð og hafa heimamenn í því sam-
bandi áhyggjur af rækjustofninum
á svæðinu. Rannsóknir þykja benda
til að virkjunarframkvæmdir hefðu
ekki mikil áhrif á hreindýra- og
heiðargæsastofn en þörf er á frek-
ari rannsóknum á því sviði. Nokkuð
gróðurlendi, eða um 42 ferkílómetr-
ar, færi undir miðlunarlón en það
er minna en það gróðurlendi sern
fór undir miðlunarlón Blönduvirkj-
unar.
Heimamenn
Sveinn Jónsson, bæjarfulltrúi á
Egilsstöðum, gagnrýndi að ekki
skyldi fleiri sveitarstjórnarfulltrúum
og öðrum heimamönnum er málið
varðar boðið til kynningarfundar um
skýrslu vinnuhópsins. Efna yrði til
annars kynningarfundar til að hægt
yrði að taka málið upp í sveit-
arstjórnum. Jafnframt þyrfti að efv;/,í
til fleiri rannsókna og leita svara
við áleitnum spurningum heima-
manna. Nefndi hann í því sambandi
hversu mikið þyrfti að dýpka Lagar-
fljót, hvað strandlengjan við Héraðs-
flóa myndi hugsanlega færast mikið
inn, hver áhrif mikils gruggs yrðu
á leirurnar í botni Fljótsdals og hver
yrðu áhrif virkjunar og aukins
rennslis í Lagarfljóti á rækjustofn-
inn í Héraðsflóa.
Engu að síður sagðist Sveinn
halda, að Héraðsbúar væru fremur
jákvæðir gagnvart virkjun ánna og
nýtingu orkunnar. „Hins vegar ríkir
hér nokkur undiralda vegna áhrifa
á umhverfi og ferðamennsku. Mögu-
leikar til orkunýtingar í fjórðungn-
um þykja líka skipta miklu máli.
Hér er mikil þörf fyrir atvinnutæki-
færi og að mínu mati væri hið besta
mál ef hægt væri að nýta hluta ork-
unnar hér á svæðinu en flytja annað
út,“ sagði Sveinn.
Náttúruverndarráð
Aðalheiður Jóhannsdóttir, fram-
kvæmdastjóri Náttúruverndarráðs,
lýsti yfir ánægju sinni með kynning-
arfund iðnaðarráðuneytis í liðinni
viku. Hún lét þess hins vegar getið,
að nokkurrar ónákvæmni gætti í
skýrslu vinnuhópsins og nefndi sem
dæmi að ekki væri rétt, að leitað
hefði verið til fulltrúa Náttúruvernd-
arráðs. Hins vegar hefði að ein-
hverju leyti verið stuðst við rann-
sóknir sem einhveijir fulltrúar ráðs-
ins hefðu komið að. Á sama hátt
gætti ónákvæmni í niðurstöðukafla.
Engu að síður sagðist Aðalheiður
vona, að skýrslan væri betur unnin
en virtist í fyrstu. Hún sagðist hafa
fengið fimmtán eintök af henni og
yrði þeim dreift á fundi Náttúru-
verndarráðs í næstu viku. „Við segj-
um frá kynningunni og ferðinni.
Hvað svo gerist, er að Náttúruvernd-
arráð kemur til með að skoða máHð
um fyrirsjáanlega framtíð. En eins
og kom fram á fundinum er mjög
langt í ákvarðanatöku og greinilegt
að eftir á að gera töluvert af rann-
sóknum," sagði Aðalheiður, og
vænti þess, að ráðið myndi gefa álit
sitt á væntanlegum virkjunarkostum
eftir að hafa kynnt sér skýrsluna.