Morgunblaðið - 24.08.1994, Blaðsíða 32

32 MIÐVIKUDAGUR 24. ÁGÚST 1994
MORGUNBLAÐIÐ
I

aft
irmrnTmnn
WmmKrmmm
Illll lllll lllll ■1111 lllll lllll lllll lllll mn iiiii IHIB lllll HIH
lllll lllll lllll iim 11111
BILHEIMAR
Fossháls 1 110 Reykjavík Sími 634000
NOTAÐIR BÍLAR
ÍDAG
VELVAKANDI
Svarar í síma 691100 frá 10-12 og 14-16
frá mánudegi til föstudags
BRIDS
Um.sjön Guöm. Páll
Arnarson
„ILLU er best aflokið,"
hugsaði suður og lét spaða-
gosann rúlla yfír á blanka
drottningu austurs. Suður
hafði að sumu leyti rétt
fyrir sér: Spilinu var þar
með lokið og niðurstaðan
var slæm - fyrir hann.
Norður gefur; allir á
hættu.
Norður
♦ K863
V G4
♦ KG962
♦ D3
Vestur Austur
♦ Á5 ♦ D
▼ 108653 IIIIH ♦ 92
♦ D753 111111 ♦ Á1084
♦ Á7 ♦ KG10862
Suður
♦ G109742
♦ ÁKD7
♦ -
♦ 954
Vestur Norður Austur Suður
- Pass Pass 1 spaði
Pass 2 spaðar 3 lauf 3 spaðar
4 lauf Pass 4 spaðar Pass Pass
Vestur lagði niður laufás
í byijun og spiiaði meira laufí
á kóng austurs, sem sendi
hjarta til baka. Sagnhafí tðk
síaginn heima, rifjaði upp
málsháttinn, og fór niður á
upplögðu spili.
„Skelfing lá þér á,“ sagði
makker hans.
„Illu er best...“
„...frestað," tók norður af
honum orðið. „Þú áttir að
fresta trompíferðinni þar til
þú vissir hvor átti spaðaás-
inn. Og þær upplýsingar
færðu með því að spila tíugl-
kóng úr borðinu. Þegar þú
sérð að austur á tígulásinn,
veistu að hann getur ekki
átt spaðaásinn einnig. Þá
hefði hann opnað.“
„Fyrirgefðu, makkar. Ég
var með vitlausan málshátt
í huga. Hér átti við: „Fátt
er of vandlega hugað.“
„Satt segirðu. Ekki er flas
til fagnaðar."
Kamínu-
viðgerðir
FYRIR nokkru var spurt
að því í Velvakanda hvar
væri gert við kamínur.
Lesandi hringdi og sagði
að gert væri við kamínur
í Blikksmiðjunni Funa.
TAPAÐ/FUIMDIÐ
Leikfang datt út
úrbíl
KONA hringdi til Velvak-
anda og sagðist hafa orðið
vör við það, er hún ók vest-
ur Hringbrautina á móts
við Gamla Garð, að bam
missti tuskudýr út um
glugga á dökkgrænum
fólksbíl um hálf fímmleytið
sl. föstudag. Hún hirti upp
leikfangið og reyndi að
veita bílnum eftirför, en
án árangurs. Upplýsingar
um leikfangið fást í síma
623434.
Hnakktaska
tapaðist
LÍTIL svört hnakktaska
af reiðhjóli tapaðist á leið-
inni frá Miðbæ og upp að
Heiðmörk sl. sunnudag. í
töskunni voru lyklar sem
eru eigandanum bráðnauð-
synlegir, ásamt reiðhjóla-
verkfærum. Skilvís
fínnandi vinsamlega skili
töskunni til óskilamuna-
deildar lögreglunnar, sími
699018. Góð fundarlaun.
Skórtöpuðustí
Arbæjarsundlaug
SVARTIR Nike-körfu-
boltaskór nr. 44 hurfu úr
skógeymslu í Árbæjar-
sundlaug sl. laugardag. Sá
sem veit um skóna er vin-
samlega beðinn að hringja
í síma 32999.
Peysa fannst
RAUÐ unglingapeysa
fannst í nánd við Selja-
skóla. Upplýsingar í síma
71427.
Veiðitaska
VEIÐITASKA fannst við
Þingvallavatn 21. ágúst sl.
Upplýsingar í síma 25989
eftir kl. 18.
Gullúr tapaðist
GUCCI-gullspangargullúr,
með blárri skífu, tapaðist
í Kringlunni eða í bílaport-
inu sl. föstudag kl. 16.30.
Skilvís finnandi vinsam-
lega hafi samband við Ei-
ínu í s. 656229.
Páfagaukur
fannst
LÍTILL páfagaukur,
grænn með gulan haus,
fannst á mótum Miklu-
brautar og Lönguhlíðar
fyrstu vikuna í júlí. Upp-
lýsingar í síma 39271.
Úlpa í Norræna
húsinu
Viti einhver hvar úlpan er
niðurkomin er hann vin-
samlega beðinn að láta vita
í skrifstofu Norræna húss-
ins í síma 17030.
Peysa fannst
MARGLIT „fleece“-peysa
fannst á Ægssíðu 12. ág-
úst sl. númer 130/140.
Eigandi má hafa samband
í síma 29957.
Armband
tapaðist
GULLARMBAND tapaðist
í skemmtiskokkinu sl.
sunnudag. Finnandi vin-
samlega hringi í síma
73796.
Smókingbuxur
fundust
SMÓKINGBUXUR fund-
ust í Blönduhlíð sl. föstu-
dag. Upplýsingar í síma
21268 eftir kl. 14.
Gleraugu
fundust
SJÓNGLERAUGU fund-
ust á gangstíg fyrir utan
Álfaland 6 sl. miðvikudag.
Upplýsingar í síma 32766.
Barnablússa
fannst
BARNABLÚSSA fannst á
Kaldadalsvegi sl. sunnu-
dag. Upplýsingar í síma
813792.
BLA síð úlpa með áletrun-
inni Falcon Sport á baki
tapaðist úr fatahengi í
Norræna húsinu eftir tón-
leika sl. laugardagskvöld.
Kettlingar
GULLFALLEGIR kassa-
vanir kettlingar fást gef-
ins. Upplýsingar í síma
26356.
Víkverji
Kunningi Víkveija er nýfiuttur
heim á Frón eftir nokkra
dvöl í Englandi. Hann segir að
margt sé líkt með íslendingum og
Englendingum, þessum tveimur
sérvitru eyþjóðum, en er þó óþreyt-
andi að benda vinum og kunningj-
um á það, sem honum finnst Is-
lendingar enn eiga ólært af ensk-
um. í fyrsta lagi, segir kunninginn
(og það er ekkert nýtt) hafa ís-
lendingar aldrei lært að standa í
biðröð, heldur treðst hver um ann-
an þveran í bönkum og bakaríum,
á börum og biðstöðvum. Ekki nóg
með það, segir kunninginn, heldur
er angi af þessu agavandamáli sá,
að íslendingar kunna ekki að nota
rúllustiga. Allar siðmenntaðar
þjóðir vita að fólk á að standa
hægra megin í stiganum og hleypa
þeim, sem eru að flýta sér, fram
úr vinstra megin. Þetta er sama
einfalda reglan og sú sem íslend-
ingar hafa heldur aldrei lært; að
bílstjórar sem aka hægt, eiga að
vera á hægri akrein svo að menn
komist fram úr þeim vinstra meg-
in.
XXX
Hvorugt hefur landanum hins
vegar tekizt að temja sér
og dæmi eru þess að kærustupör
skrifar...
standi í sömu tröppunni í rúllustig-
anum í Kringlunni og haldist í
hendur, í stað þess sem Tjallinn
hefur uppgötvað fyrir löngu að er
miklu skemmtilegra: Venjulega er
hæðarmunur á körlum og konum
og konan getur þá staðið í efra
þrepinu (hvort sem rúllustiginn ber
farþega sína upp eða niður) og
kysst ástmann sinn án þess að
þurfa að tylla sér á tá. Þetta lífg-
ar upp á mannlífið í Englandi og
allir komast framhjá, segir kunn-
inginn og er mikið niðri fyrir.
xxx
Víkveiji benti þessum kunn-
ingja sínum á að sum fyrir-
tæki hefðu nú ráðíð nokkra bót á
skipulagsleysi íslendinga með því
að afgreiða fólk í röð eftir númer-
um, sem það tekur af rúllu við
inngang verzlunar, banka eða
matstaðar. Svo standa menn í
hinni venjulegu íslenzku þvögu og
horfa á litla töflu, þar sem yfir-
leitt stendur „nu betjenes“ á máli
gömlu herraþjóðarinnar, og bíða
eftir að röðin komi að þeim. Þetta
fyrirkomulag er til sérstakrar fyr-
irmyndar i agaleysinu á íslandi.
Rúllustigavandamálið er hins veg-
ar óleyst.
x x x
Víkveiji tók þátt í Reykjavík-
urmaraþoninu ásamt fjöl-
skyldu sinni — þ.e. skemmtiskokk-
inu, meira leyfði líkamlegt ástand
ekki þetta árið. Skemmst er frá
því að segja að skokkið var hin
bezta skemmtun. Skemmtilegur
andi ríkti og skemmtiskokk var
réttnefni — þarna var fólk, sem
hafði gaman af að hreyfa sig, og
mestu máli skipti að vera með.
Víkveija fannst skipulagning
hlaupsins að flestu leyti til fyrir-
myndar. Þó fannst honum að
tvennt hefði mátt fara betur. Ann-
ars vegar hefði Magnús Scheving,
sem sá um að hita mannskapinn
upp fyrir hlaup, mátt vera á hærri
palli eða sviði. Margir fullorðnir
og enn fleira af smáfólkinu sáu
hann ekki. Hins vegar var hrópleg-
ur skortur á sorpílátum þegar
þúsundir þátttakenda þurftu að
íosa sig við pappaglös og banana-
hýði eftir að hafa innbyrt kær-
komna hressingu að hlaupi loknu.
En þetta eru smávægilegir hnökr-
ar, sem skipuleggjendum Reykja-
víkurmaraþonsins verður varla
skotaskuld úr að lagfæra fyrir
næsta ár.