Morgunblaðið - 08.02.1995, Page 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
MIÐVIKUDAGUR 8. FEBRÚAR 1995 31
bærðist tilfmningaríkur persónuleiki.
Hún átti sitt tilfinningamál. Hlut-
tekning hennar við atburðum til gleði
eða sorgar var afar einlæg frá hjart-
anu komin. Hún gladdist svo
skemmtilega á gleðifundum, en sorg
var djúp á sorgarstund. Öllum vildi
hún vel.
Bindindi og þjóðarheill bar hún
fyrir brjósti. Þar voru þau hjónin
samstiga sem annarstaðar og gáfu
sér með því lífsfyllingu og traustan
vinahóp.
Þau hjón brugðu búi í sveit og
fluttu til höfuðborgarinnar árið 1973.
Til þeirra var ekki síðra að koma en
í sVeitina.
Síðustu árin kenndi hún sér nok-
kurrar vanheilsu, elli kerling var að
setjast að, eins og hún orðaði það.
Halldór og börnin studdu hana þá
meira og meira eftir þörfinni, því
greindi hún mér frá á okkar síðasta
fundi, nú væri hún bara orðin gömul.
Með þessum fáu orðum að leiðar-
lokum, þakka ég og fjölskylda mín
samverustundir og vináttu í áratugi.
Halldóri, bömum, tengdabömum
og afkomendum sendum við Bryndís
samúðarkveðjur.
Og vær og góð þér verði nótt
þér veiti hvíldin nýja þrótt
svo nýjura morgni mæti þú
með meiri dug og betri trú.
H.Kr.
Blessuð séð minning Rebekku
Eiríksdóttur.
Guðmundur Óskar,
Gautaborg.
Leiðir skiljast og lokið er göngu
góðrar konu; hugdjörf og hjartahlý
var hún, heil og sönn í hverri gerð,
um hana mætar bjartar minningar
sem merla fram á lífsins leið.
Rebekku kynntist ég fyrst sem
komu Halldórs á Kirkjubóli og þau
hjón mat ég því meir sem meiri urðu
kynni og fundum fjölgði.
Með Rebekku og Halldóri átti ég
svo marga mæta stund í stúkustarfi
og mátti því kynnast henni gjör sem
hæfileikaríkari, baráttufúsri bjart-
sýniskonu sem unni tónanna tæra
flóði, lék ljómandi vel á orgel og var
söngvin vel. Rebekka hafði göfgandi
góð áhrif á umhverfi sitt allt, einlæg
og hreinskilin með glögga greind og
gefandi lífssýn. Hún var vel máli
farin, setti skýrar hugsanir sínar
fram af festu og einurð, en fléttaði
saman mikilli alvöru og mætri kímni
og á góðum stundum gat hún öllum
í gott skap komið með fjörlegri, lif-
andi frásögn eða hnyttnum athuga-
semdum. Ekki alls fyrir löngu gladdi
hún okkur félaga sína með þeirri
glitrandi glettni sem hún var svo
auðug af.
Lífshlaupi hennar gera aðrir verð-
ugri skil, en vestra sem syðra var
hún hin veitula húsmóðir á myndar-
heimili sem bar henni fallegt vitni.
Alúð hennar og elskusemi við fóstur-
börn þeirra hjóna var einstök og af
því mörg falleg frásögn, hversu vel
hún reyndist þeim.
Við Hanna þökkum mæta sam-
fylgd mikilhæfrar konu og fyrir hönd
þingstúku Reykjavíkur eru færðar
alúðarþakkir fyrir órofatryggð og
trúnað við merkan málstað.
Halldóri vini okkar sendum við
einlægar samúðarkveðjur svo og
þeim sem henni voru nánastir.
A áttræðisafmæli Rebekku sendi
ég henni lítið ljóð. Af hógværð sinni
kvað hún þetta hljóta að vera ort til
annarrar konu, því ekki verðskuldaði
hún það sem þar var sagt. Ég kveð
nú mína kæru vinkonu með tveim
erindum þessa litla ljóðs. Þar er ekk-
ert ofsagt:
Vígreif, hollráð, veitul, sönn
vemdar þú hið góða og bjarta.
Iðjar jafnan heitu hjarta
heillarík í dagsins önn.
Hollum siðum helgar störfin
helzt og bezt hvar mest er þörfin.
Æðrast vart þó ýfist hronn.
Liðsemd þína lofum við
Ijúfa hvatning, frásögn mæta.
Söngsins fylgd mun sálu bæta,
sannri gleði veitir lið.
Bindindi þitt kjörorð kærast
kærleiksboðorð allra tærast.
Hvergi gefur böli grið.
Blessuð sé hennar bjarta minning.
Helgi Seljan.
GARÐAR
ÞORFINNSSON
+ Garðar Þorfinnsson fæddist
í Reykjavík 8. júlí 1925.
Hann lést á Borgarspítalanum
30. október síðastliðinn og fór
útför hans fram frá Fossvogs-
kirkju 4. nóvember.
Á FYRSTA ári var pabba komið í
fóstur til hjónanna Gunnjónu Ein-
arsdóttur og Kristjáns Sigurðssonar
á Norðureyri við Súgandafjörð.
Böm þeirra Sigríður, Guðrún og
Sigurbergur voru þá uppkomin. Þá
var á heimilinu sjö ára drengur,
ömmubarn Gunnjónu, Þorleifur
Guðnason frá Botni í sömu sveit,
sonur Albertínu Jóhannesdóttur og
Guðna Þorleifsssonar. Þorleifur er
nú búsettur á Suðureyri. Minnist
Leifi þess er heimilisfólkið var við
heyannir, þá átti hann að gæta litla
drengsins (pabba) og gefa honum
pelann, lagðist þá Leifi hjá honum
í vögguna og sofnuðu báðir. Var
alla tíð góður vinskapur með þeim
pabba og eins var um stóra og
mannvænlega systkinahópinn frá
Botni.
Barnaskóla sóttu sveitabörnin að
Suðureyri og voru þau þar í góðum
heimilum, en um helgar vom þau
sótt yfir fjörðinn á árabát. Komu
þá oft bræður Leifa með í heim-
sókn. Var þá oft mikið fyrirferð í
hraustum strákum og byijaði með
koddaslag kl. 6 á morgnana og
ekki hirt um þótt fjaðrir fykju til
og frá.
Gömlu hjónin vom alltaf jafn
elskuleg, sögðu aldrei styggðaryrði.
Að gera öðmm gott, hjálpa náung-
anum, veita gleði í líf annara var
þeirra lífsmáti. Að gefa án þess að
ætlast til nokkurs af öðmm. Þannig
reyndust þau fóstursonum sínum
og hefur það reynst þeim hollt vega-
nesti út í lífið.
Eftir fermingu fór pabbi til sjós
á vertíðarbátana, oftast sem vél-
stjóri. Sjómennskan var honum í
blóð borin. Alltaf átti hann bát,
fyrstu árin með öðmm en seinni
árin einn. Síðast átti hann litla
trillu, Herdísi, sem heitir eftir ömmu
hans, mikilli dugnaðarkonu sem
eignaðist sextán börn.
Móðir okkar Sigurlín Sigurðar
og pabbi kynntust ung, reru fyrst
saman á tillu ásamt því að stunda
búskap á hálfri-jörðinni Norðureyri
á móti Kristjáni fóstra pabba, í rúm
fjögur ár. Þau giftu sig 17. október
1954. Við systkinin emm tvö, Sig-
urður Kristján, f. 25. nóvember
1961, og Pálína Kristín, f. 1. ágúst
1963. Böm Pálínu em Óskar, f.
1980, Steinunn, f. 1983 og Arnar
f. 1989. Foreldrar okkar fluttust
að Kotum í Önundarfírði og þaðan
að Hvammi í Dýrafirði. Árið 1965
festu þau kaup á jörðinni Brimils-
völlum í Fróðárhreppi og bjuggu
þar myndarbúi þar til þau seldu
jörðina árið 1972 og fluttu til Suð-
ureyrar. Þau slitu samvistum ári
síðar. Þá fluttum við syfetkinin með
mömmu til Hellisands. Árið 1975
flutti pabbi suður og fór að vinna
sem vélgæslumaður í Áburðarverk-
smiðjunni í Gufunesi.
Árið 1979 kynntist pabbi Lily
Karlsdóttur, yndislegri konu. Það
er eftirminnileg stund er hann
kynnti okkur systkinin fyrir henni.
Hún tók okkur eins og hún hefði
ávallt þekkt okkur. Hafði hún verið
gift áður, en misst mann sinn úr
sama sjúkómi og pabbi lést úr.
Börn Lilyar eru Sigurður, Karl og
Margrét Geirsbörn. Pabbi flutti til
Lilyar í Stóragerði 14 þar sem hún
átti heimili, ásamt Möggu dóttur
sinni.
Þau höfðu sameiginleg áhuga-
mál, m.a. gömlu dansana, en þau
kynntust í gegnum þá. Enda fóru
þau oft saman að dansa. Einnig
voru þau mjög dugleg að ferðast
og sérstaklega um landið, t.d. með
Útivist um hálendið, á Hornstrandir
og fleiri staði. Pabbi var hrifinn af
landinu sínu, fegurð þess og frið-
sæld. Þau ferðuðust einnig mikið
erlendis. Elsku Lily, megi Guð
styrkja þig í sorginni, einnig börnin
þín og barnabörnin.
Pabbi hafði ávallt mikinn áhuga
á sinni heimabyggð og vildi veg
hennar sem mestan. Það var stór-
viðburður þegar Vestijarðagöngm
milli Súganda og ísafjarðar komust
í gegn, þá skáluðu hann og Leifí
fyrir göngunum í síma, pabbi í
Reykjavík og Leifí á Suðureyri.
Alltaf var pabbi tilbúinn að að-
stoða okkur systkinin og ræða
málin. Hann var mjög blíður og
viðkvæmur maður og mátti ekkert
aumt sjá. Hann kvaddi okkur ávallt
með kossi, þó við sæjumst með
stuttu millibili. í veikindum sínum
stóð hann sig eins og hetja, enda
einstaklega hraustur maður að öðru
leyti. Eru til margar frægðarsögur
um krafta hans.
Hann átti j)á von að geta skropp-
ið vestur í Olafsvík til að sjá nýja
heimilið hans Sigga, en veikindin
komu í veg fyrir það. Honum hrak-
aði mjög á skömmum tíma og hefur
hann nú lagt af stað í lengri ferð.
Þetta fallega erindi og lagið við það
var í uppáhaldi hja pabba. Var ljóð-
ið sem það er úr ávallt sungið heima
á Suðureyri á sjómannadaginn:
Ég er á langferð um lífsins haf
og löngum breytinga kenni.
Mér stefnu frelsarinn góður gaf,
ég glaður fer eftir henni.
Mig ber að dýrðlegum ljósum löndum,
þar lífsins tré gróa á fógrum ströndum,
við sumaryi og sólardýrð.
(Ók. höf.)
Elsku pabbi, megi Guð gefa okk-
ur öllum, sem söknum þín, styrk í
sorginni. Minningin þín lifír með
okkur. Okkar bestu þakkir viljum
við færa hjúkrunarfólki á deild A6
á Borgarspítalanum fyrir göða
umönnun.
Pálína og Sigurður.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvu-
sett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveld-
ust er móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslu-
kerfin Word og Wordperfect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til
blaðsins á netfang þess Mbl@centrum.is en nánari upplýsingar þar um má lesa á
heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina og hálfa
örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega linulengd — eða 3600-4000 slög.
Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sin en ekki stuttnefni undir greinunum.
Ferskblóm og
skreytingar
við öll tækifærí
Persónuleg þjónusia.
s Fákafeni 11, síini 689120.
^R-w-w-^^irn-TiTrTrtrirHTríríiTri
Scrfncðingar
í l>l«»lliaskl’4‘\lillglllll
vií> «11 la’kilirri

11) blómaverkstæði
INNA
í
Skólavörðustíg' 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími19090
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, sonur, bróðir og mágur,
HENRÝ KR. MATTHÍASSON
símsmiður,
Efstasundi 71,
lést á heimili sínu 6. febrúar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Samaporn Pradablert.
t
Dóttir okkar og systir
HÓLMFRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
lést á heimili sínu sunnudaginn 5. febrúar.
Margrét Guðmundsdóttir, Jón Þór Þorbergsson
og systkini hinnar látnu.
t
Ástkær móðir mín og amma okkar,
GUÐRÚN KRISTJANA GUÐMUNDSDÓTTIR
kennari,
Ásvallagötu 17,
Reykjavík,
lést á heimili sínu 6. febrúar síðastliðinn.
Maria Bjarnadóttir,
Gunnar Þór, Guðrún Kristjana. -
t
Hjartkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
SVAVAR HJALTI GUÐMUNDSSON
vélstjóri,
Hrafnistu í Hafnarfirði,
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu
fimmtudaginn 9. febrúar kl. 13.30.
Sævar G. Svavarsson, Unnur Þórðardóttir,
Guðmundur H. Svavarsson, Einar Friðfinnsson,
Guðrún Arnbjörg Sævarsdóttir.
t
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar og sonur,
ÓLAFUR S. SIGURGEIRSSON,
Hæðargarði 4,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju á morgun, fimmtudaginn
9. febrúar, kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Barnakór Grensás-
kirkju, reikningsnúmer 71269 í Landsbanka, Háaleitisútibúi.
AuðurTryggvadóttir, börn hins látna,
i foreldrar og aðrir ástvinir.
t
Utför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
SIGRÍÐAR ZOÉGA,
Bankastræti 14,
fer fram frá Fríkirkjunni i Reykjavík
föstudaginn 10. febrúar kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er
bent ó Barnaspitala Hringsins.
Hanna Zoega, Guðmundur Ágúst Jónsson,
Jón Gunnar Zoéga, Guðrún Björnsdóttir,
Anna Sigríður Zoéga,
Nanna Guðrún Zoéga, Lárus Johnsen Atlason,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum af alhug öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og hlýhug
við fráfall og útför móður okkar, tengdamóður, ömmu, langömmu
og langalangömmu,
GUÐLAUGAR EIRÍKSDÓTTUR,
Ormsstöðum,
Breiðdal.
Sigrfður Brynjólfsdóttir,
Gyða Brynjólfsdóttir,
Guðný H. Brynjólfsdóttir, Björn Jónsson,
Guðrún Brynjólfsdóttir, Valtýr Sæmundsson,
Ragnheiður Guðmundsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.