Morgunblaðið - 26.02.1995, Blaðsíða 32
32 SUNNUDAGUR 26. FEBRÚAR 1996
MINNIIMGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
SIGRÍÐUR JÓNSDÓTTIR,
Espigerði 4,
er látin.
Útförin verður auglýst síðar.
Ásgeir Magnússon,
Jón Ma. Ásgeirsson.
t
Elsku amma okkar og langamma,
SIGRÍÐUR KJARTANSDÓTTIR,
Hjallaseli 55
áður Eiríksgötu 33,
lést á vistheimilinu Seljahlíð 24. febrúar. Jarðsett verður frá Foss-
vogskirkju fimmtudaginn 2. mars kl. 13.30.
Baldur Kjartansson, Kristrún Erlingsdóttir,
Hjörtur Geir Kjartansson, Sophie Clementz,
Sólveig Kjartansdóttir, Bjarni Sólbergsson,
Sigríður Astrún Kjartansdóttir, Þórður Eysteinsson
og barnabarnabörn.
t
Faðir okkar,
HILMAR BJÖRN JÓNSSON
frá Borgarfirði eystri
er látinn.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að hans eigin ósk.
Kolbrún Hilmarsdóttir, Jón Þorbjörn Hilmarsson,
Sigrún Hilmarsdóttir, Katrín Hilmarsdóttir,
Þórey Hilmarsdóttir, Steinunn Hilmarsdóttir,
Þorsteinn Hilmarsson, Hilmar Árni Hilmarsson
og tengdabörn.
t
Útför mannsins míns og föður okkar,
ÞÓRARINS GUÐNASONAR
læknis,
verður gerð frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 28. febrúar kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er bent á Samtök um byggingu
tónlistarhúss.
Sigrfður Theódórsdóttir.
Edda Þórarinsdóttir, Bjarki Þórarinsson,
Freyr Þórarinsson, Helga Þórarinsdóttir,
Kristfn Þórarinsdóttir, Nanna Þórarinsdóttir.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir og afi,
BALDURJÓNSSON
frá Söndum,
Miðfirði,
Akurgerði 44,
lést í Landspítalanum föstudaginn
24. febrúar.
Herdís Steinsdóttir,
Lóa Gerður Baldursdóttir, Örn Ingólfsson,
Jón Birgir Baldursson, Þórunn Stefánsdóttir
og barnabörn.
t
Sonur minn og bróðir okkar,
HAFSTEINN GUÐNASON
frá Brekkum,
Spóahólum 16,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
þriðjudaginn 28. febrúar kl. 10.30.
Guðni Guðjónsson
og systkini hins látna.
Lokað
Lokað verður hjá okkur frá hádegi mánudaginn
27. febrúar vegna jarðarfarar HILMIS REYNIS-
SONAR.
ísloft
blikk- og stálsmiðja hf.
GÍSLIÓLAFSON
+ Gísli Ólafson var
fæddur 1. maí
1927. Hann varð
bráðkvaddur á
heimili sínu á Sel-
tjarnarnesi hinn 17.
febrúar síðastliðinn
og fór útför hans
fram frá Dómkirkj-
unni 24. febrúar.
HRATT flýgur stund.
Næsta ótrúlegt þegar
litið er til baka, það mun
vera hálf öld.
Þá kom ég úr Eyjum
til að taka próf í Versló,
vorið 1945. Auðvitað var óblandin
virðing fyrir þeim eldri sem fyrir
voru og senn búnir með námið.
Þetta rifjast upp nú, er komin er
kveðjustundin, Gísli Ólafson fallinn.
Ég man vel hve hann bar af, svo
höfðinglegur á velli, einbeittur en
vinalegur.
Síðan liðu þrír áratugir, þá kynnt-
ist ég Gísla, er við hófum samstarf.
Ég vissi alltaf að hann hafði verið
með í að stofna og veitt forustu
Tryggingamiðstöðinni hf., einu
stærsta og virtasta tryggingafélagi
landsins, sem undir forustu Gísla og
hans ágæta starfsfólks, hefur í ára-
tugi notið trausts landsmanna með
vaxandi umsvifum.
Það var dýrmæt reynsla að starfa
með Gísla og njóta yfirburða þekk-
ingar og yfirsýnar hans. Bátaábyrgð-
arfélaginu reyndist hann jafnan
hollráður.
Gísli var hamhleypa í öllum störf-
um, svo þeir yngri máttu hafa sig
alla við. Aldrei hik — óbilandi vilji
og dugnaður.
Gísli átti ótal ferðir til Eyja í við-
skiptaerindum, en ein var sú ferð sem
hann var stoltastur yflr og talaði oft
um, en það var þegar hann kom til
Eyja með Hofsjökul, eftir að jarðeld-
amir bmtustu út 1973, og milljónat-
ugaverðmætum var bjargað úr
frystihúsunum.
Að leiðarlokum blessa ég minn-
ingu Gísla og þakka gjöful kynni í
leik og starfi.
Mér verður hugsað til hans ágætu
eiginkonú Ingu og hins fagra heimil-
is þeirra, þar er skarð fyrír skildi.
Guð gefí ástvinum öllum frið og
huggun í sárum harmi.
Jóhann Friðfinnsson.
Gísli varð bráðkvaddur á heimili
sínu skömmu eftir að þau hjónin
komu úr skemmtiferð til Suður-Afr-
íku. Ég hitti Gísla á miðvikdeginum
glaðan og hressan að vanda. Andlát
hans tveimur dögum seinna bar því
mjög óvænt að enda ekki vitað til
að hann hafi kennt sér neins meins.
Það var síðla árs 1956 að Gísli
var ráðinn af Sölumiðstöð hraðfrysti-
húsanna til að vinna að undirbúningi
að stofnun vátryggingarfélags. Hann
var þá skristofustjóri Vátryggingafé-
lagsins hf. og hafði þá tæplega þrít-
ugur getið sér sérstaklega gott orð
sem hæfur tryggingamaður. Við
stofnun Tryggingamiðstövarinnar
þar sem helstu framleiðendur innan
vébanda SH voru hluthafar var Gísli
ráðinn forstjóri. Brátt kom í Ijós, að
sem aðalstjómandi félagsins var Gísli
réttur maður á réttum stað, og óx
félagið og dafnaði undir styrkri
stjóm hans og haft var á orði, að
Tryggingamiðstöðin væri eitt af best
reknu fyrirtækjum landsins. Mun
Tryggingamiðstöðin hf. nú vera
þriðja stærsta tryggingafélag hér á
landi. Hæfíleikar Gísla nutu sín vel
við stjóm félagsins. Hann var af-
burða reikningsglöggur og einkar vel
að sér í öllu sem laut að reiknings-
skilum og bókhaldi. Síðast en ekki
síst var hann af mörgum talinn vera
einn færasti tryggingamaður hér á
landi, enda voru honum falin fjöl-
mörg trúnaðarstörf á því sviði.
Sérstaka athygli vekur það mikla
traust og sú velvild, sem Trygginga-
miðstöðin hf. nýtur almennt meðal
hinna fjölmörgu viðskiptamanna fé-
lagsins, og er almælt að í þeim efnum
hefur miklu ráðið hlýtt viðmót og
jákvætt viðhorf forstjórans.
Þegar Gísli lét af starfi forstjóra
félagsins að eigin ósk var hann feng-
inn til að taka vð starfi stjómarfor-
manns og gegndi hann
því starfi til dauðadags.
Gísli var mikill fjöl-
skyldumaður og - voru
þau Inga mjög samhent
í öllu því sem þau tóku
sér fyrir hendur. Hún
bjó manni sínum og
bömum fallegt heimili
og þar var gott að koma
og njóta gestrisni hús-
ráðanda.
Leiðir okkar Gísla
lágu fyrst saman árið
1970. Tókust með okk-
ur ágæt kynni og síðan
vinátta, sem aldrei bar
skugga á, og er ég for-
sjóninni þakklátur fyrir að hafa
kynnst svo miklum öðlingi sem Gísli
var.
Með Gísla Ólafsyni er genginn
góður drengur, sem ávallt var gott
að eiga samneyti við hvort heldur
var í leik eða starfi. Hann var maður
hreinskiptinn, sagði skoðanir sína
umbúðalaust en gat verið fastur fýr-
ir ef því var að skipta. í vinahópi
naut Gísli sín vel og var gjarnan
hrókur alls fagnaðar enda gæddur
góðu skopskyni.
Minnist ég margra ánægjulegra
samverustunda sem við hjónin áttum
með Gísla og Ingu á bökkum Þverár
í Borgarfirði við laxveiðar.
Vinar og félaga er nú saknað.
Eftirlifandi eiginkonu hans, Ingu,
börnum þeirra hjóna ásamt fjölskyld-
um vottum við hjónin dýpstu samúð.
Jón Ingvarsson.
Hannes Pétursson skáld segir á
einum stað, að fengju allir „að hröma
til fulls, dvína út á gamals aldri,
deyja eins og gamalt fólk deyr: neyta
allra aldursskeiða, slokkna síðan út
að fullnuðum tíma, þá væri dauðinn
ekki annað en punktur á réttum stað,
settur aftan við línu sem er fullstíl-
uð. En svo einfaldur er hann ekki.
Hann er endapunktur margsinnis á
skökkum stað, að því er mannlegri
skynsemd virðist, og það gerir ferðir
hans óskiljanlegar."
Gísli Ólafson lézt úr hjartaslagi.
Dánarfregnin kom eins og reiðarslag,
þótt ég vissi, að Gísli hefði kennt sér
meins. Þau Inga höfðu margt á pijón-
unum að vanda. Hann átti mörgu
ólokið.
Gísli og Inga heimsóttu okkur
Ólínu fyrir tæpum þremur vikum og
áttu með okkur ánægjulega kvöld-
stund. Þau vom hrókar alls fagnaðar
að vanda, hlökkuðu til næsta dags
að venju, að þessu sinni vegna ferðar
með vinahjónum til Suður-Afríku.
Ég kynntist Gisla, þegar ég vann
með honum ásamt öðmm að stofnun
Féfangs hf. árið 1986. Gísli var kjör-
inn stjórnarformaður og gegndi því
starfi til 1993 er hann lét af störfum
að eigin ósk. Vitaskuld var það eng-
in tilviljun, að Gísli tók að sér stjóm-
arformennskuna. Fyrirtækið þurfti á
því að halda. Starfsemi félagsins var
nýjung á flármálamarkaði og af þeim
sökum var nauðsynlegt, að til starf-
ans veldist maður sem nyti óskoraðs
trausts og virðingar og gjörþekkti
íslenzkt viðskiptalíf. Gísli hafði um
áratugaskeið verið einkar farsæll í
störfum sínum á mörgum sviðum
þjóðlífsins.
Ég tel það gæfu mína að hafa
starfað undir stjóm Gísla. Hann var
stjómarformaður af guðs náð, ef svo
má segja. Hann var með afbrigðum
stundvís, röggsamur í bezta lagi og
stjómaði fundum af nákvæmni og
án allra málalenginga, orðheppinn
og orðhvass þegar á þurfti að halda.
Ákvarðanir hans voru að jafnaði vel
ígrundaðar. En síðast en ekki sízt
var hann svo bráðskemmtilegur og
þau hjón bæði, að samverustundir
með þeim voru ævinlega skemmtileg-
ar.-Hann hafði skipulega og hispurs-
lausa frásagnargáfu og sá gjarnan
skoplegu hliðarnar á lífinu, eins og
bjartsýnismönnum er eiginlegt.
Við hjónin áttum margar ánægju-
legar stundir með þeim Gísla og Ingu
við Þverá i Borgarfirði. Þau öfluðu
fjarska vel, eins og meðaltogari, og
það var gaman að fylgjast með þeim
í veiðinni; ekki var laust við, að sam-
keppnin væri mikil!
Ég vil að leiðarlokum þakka Gísla
fyrir ánægjulega og lærdómsríka
samfylgd. Ingu og öðrum ástvinum
sendum við Ólína samúðarkveðjur
og biðjum guð að styrkja þau. Fari
hann í friði.
Kjartan Gunnarsson.
Með fáeinum orðum vilja forsvars-
menn Viðlagatryggingar íslands
minnast eins stjómarmanna stofnun-
arinnar, Gísla Ólafsonar forstjóra.
Gísli Ólafson átti sæti í stjórn Við-
lagatryggingar frá vordögum
1987 til dauðadags; fyrst sem full-
trúi Sambands íslenskra trygging-
arfélaga en síðan 1991 sem þingkjör-
inn stjómarmaður. Sýndi hann mál-
efnum Viðlagatryggingar ætíð mik-
inn áhuga og ræktarsemi og vann
ásamt samstilltri stjórn af trúnaði
og lagði dijúg lóð á vogarskálar til
að efla stofnunina til þeirra verka
sem henni er ætlað að sinna. Það
var mikill fengur fyrir Viðlagatrygg-
ingu að fá notið reynslu og þekkingu
Gísla á öllu sem viðkemur vátrygg-
ingastarfsemi. Einkum vóg reynsla
hans þungt við samninga stofnunar-
innar um erlendar endurtryggingar.
í þeim efnum var Gísli í sínu essi
sem reyndur samningamaður um
vátryggingar; árvökull, töluglöggur,
fylginn sér ef því var að skipta en
jafnframt glöggskyggn á raunsæjar
og raunhæfar lausnir. Er skarð fyrir
skildi að fá eigi lengur notið krafta
hans á þessum vettvangi sem svo
mjög varðar þjóðarhag ef áföll dynja
yfir. í þeim fjölmörgum öðrum mála-
flokkum sem stjórn Viðlagatrygging-
ar þarf um að fjalla reyndist Gísli
glöggskyggn og réttsýnn við úrlaúsn
mála.
Samstarfsmönnum Gísla hjá Við-
lagatryggingu var ljóst að hann gekk
ekki heill til skógar hin síðustu miss-
eri. Þó kom kallið á óvart er skammt
var liðið frá síðustu samstarfsstund-
um þar sem enn sannaðist að þótt
líkamlegt þrek hefði dvínað fékk
ekkert kært eldmóð baráttumannsins
fyrir þeim sjónarmiðum er hann hafði
trú á. Það var góður skóli að fá að
starfa við hlið Gísla Ólafsonar og
ekki síður að fá að njóta félagsskap-
ar hans og frásagna utan fundarher-
bergja. Gísli Ólafson maður svipmik-
ill og stór í sniðum. Víst er að minn-
ing hans mun ekki fymast meðal
samferðamanna.
Um leið og við þökkum góð kynni
og samstarf, vottum við eftirlifandi
eiginkonu Ingveldi Þ. Viggósdóttur,
og fjölskyldu svo og öllum aðstand-
endum dýpstu samúð.
Stjórn og starfsmenn
Viðlagatryggingar íslands.
Hann Gísli okkar er dáinn. Þannig
fékk ég fréttina sl. föstudag um
andlát Gísla Ólafsonar frá samstarfs-
fólki hans í Tryggingamiðstöðinni.
Gísli hafði átt við vanheilsu að stríða
undanfarin ár svo í sjálfu sér kom
andlát hans ekki alveg á óvart. Eigi
að síður var þetta mjög snöggt, því
ég hafði hitt hann daginn áður og
þá hafði hann ekki kennt sér nokk-
urs meins. En þannig er lífsins gang-
ur, fólk kemur og fer og enginn
ræður sínum næturstað.
Meðal dótturfyrirtækja sem Sölu-
miðstöð hraðfrystihúsanna gekkst
fyrir stofnun á var Tryggingamið-
stöðin. En áður hafið SH sem stofn-
að var 1942 gengist fyrir stofnun
Coldwater í Bandaríkjunum, skipa-
félagsins Jökla og síðar Umbúðamið-
stöðvarinnar o.fl. fyrirtækja. For-
ráðamenn SH skildu þörfina á stofn-
un tryggingafélags sem í upphafi
legði megináherslu á tryggingar
tengdar útgerð og fiskvinnslu.
Gísla Ólafsyni var falið það mikla
og vandasama verk sumarið 1956
að vinna að undirbúningi að stofnun
Tryggingamiðstöðvarinnar. TM tók
til starfa í árslok 1956 og strax frá
upphafi gerðu starfsfólk og við-
skiptamenn félagsins sér ljóst að
þama hafði valist til starfa maður á
réttum stað. í upphafi einbeitti félag-
ið sér að tryggingum sem tengdust
sjávarútvegi með einum eða öðrum
hætti.
Lengst af hefur Tryggingamið-
stöðin annast tryggingar á um helm-
ingi af fiskiskipaflota landsmanna.
Viðskipti með tryggingar eru mjög
sérstök atvinnugrein og þar skiptir
höfuðmáli gagnkvæmt traust trygg-
ingarfélags við tryggingataka og
ekki síður traust endurtryggjenda.