Morgunblaðið - 05.03.1995, Síða 33

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 5. MARZ 1995 33
MINNINGAR
BRYNDÍS
ÁRNADÓTTIR
+ Bryndís Árna-
dóttir fæddist í
Reykjavík 7. júlí
1962. Hún lést á
Borgarspítalanum
laugardaginn 25.
febrúar sl. Eftirlif-
andi foreldrar
hennar eru Árni
Markússon og Sig-
ríður Inga Jónas-
dóttir. Systkini
Bryndísar eru 1)
Steinn Ingi, látinn,
hann átti 3 börn. 2)
Jónas Þorkell, hann
á 4 börn. 3) Guðjón
Markús, kvæntur Rannveigu H.
Gunnlaugsdóttur og eiga þau 4
börn. 4)_ Halldóra Guðriður, gift
Jónasi Ágústssyni og eiga þau 2
börn. 5) Ragnheiður Þorbjörg,
gift Sigurði Sigurðssyni og eiga
þau 3 börn. 6) Kristján Marinó,
kvæntur Sigurlínu Rósu Krist-
mundsdóttur og eiga þau 3 börn.
7) María í sambúð með Karli
A. Karlssyni og á hún 2 börn
af fyrra hjónabandi.
Útför Bryndísar fer fram í
Breiðholtskirkju á morgun,
mánudaginn 6. mars, og hefst
athöfnin kl. 13.30.
Nú legg ég augun aftur,
Ó, Guð þinn náðarkraftur
mín veri vöm í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka
mér yfír láttu vaka
þinn engill, svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Okkur systkinin langar í fáeinum
orðum að minnast okkar ástkæru
föðursystur.
Þegar við minnumst Binnu, eins
og hún var kölluð, er okkur margt
mjög minnisstætt. Það er okkur mjög
ofarlega í huga hvað hún hafði mikla
ánægju af því að sýna okkur hvað
hún hafði fengið í jólagjöf, þegar við
komum til ömmu og afa á aðfanga-
dagskvöld, svo hafði hún þann eigin-
leika að vilja kyssa alla „halló“. Einn-
ig hafði Binna gaman af því að hlusta
á allskonar tónlist og eitt sinn um jól
var lagið „Heims um ból“ í útvarp-
inu, þá stóð Binna upp og fór að tjútta
með laginu, það fannst henni mjög
gaman, þetta er okkur systkinunum
mjög ferskt í minni.
Minningin um yndislega frænku
mun lifa hjá okkur um ókomin ár.
Elsku amma og afi, Guð veri með
ykkur á þessum erfiðu tímum.
Þú, Guð míns lífs, ég loka augum mínum
í líknarmildum fóðurörmum þínum
og hvíli sætt, þótt hverfi sólin bjarta,
ég halla mér að þínu föðurhjarta.
(Sb. 1886 M.Joch.)
Elsku Binna, hvíl þú í friði.
Jóhann Þórir, Guðbjörg,
Árný Inga og Ragnar
Aðalsteinn Guðjónsbörn.
Með fáeinum orðum
vil ég minnast móður-
systur minnar Bryndi's-
ar, eða Binnu eins og
hún var alltaf kölluð.
Binna var ein brosmild-
asta og kátasta mann-
eskja sem ég hef
kynnst. Hún bjó á
Kópavogshæli og undi
sér þar vel. Var hún
mjög vinsæl meðal vist-
manna og starfsfólks.
Þegar hún kom heim
til ömmu og afa, Sigríð-
ar Jónasdóttur og Árna
Markússonar, fylltist
húsið oft af gestum sem komu til
að hitta Binnu.
Jólin eru mér eftirminnilegust því
þá nutum við öll þeirrar gleði sem
skapaðist kringum hana. Hún brosti
breitt þegar hún fékk pakka og
þakkaði fyrir sig með því að smella
stórum kossi á kinnina á viðkom-
andi. Eru þessir kossar hennar
eflaust mörgum eftirminnilegir. Oft
var gott að eiga smá auka glaðning,
kannski með smá nammi í, því það
var eitt það besta sem hún Binna
fékk.
Þetta sem hér er ritað er alls ekki
nóg til að lýsa henni því Binna var
mjög sérstök. Líf hennar var því
miður ekki alltaf dans á rósum. En
í þeim heimi sem hún lifir nú í líður
henni miklu betur og bíður vonandi
eftir okkur hinum og höldum við þá
öll gleðileg jól saman.
Sumarrómi sólskinslag
söngstu hríðarbylnum.
Fram á lífsins lokadag
lumar þú á ylnum.
(Hallgrímur Pétursson)
Svava Björk Jónasdóttir.
Fréttin um fráfall systur minnar
Bryndísar kom eins og þruma úr
heiðskíru lofti.
Dauði ungmenna hlýtur ávallt að
vefjast fyrir eftirlifendum og skilja
eftir hina eilífu spurningu sem ósvar-
að er: Til hvers?
Það er ekki hægt að lýsa hversu
yndisleg persóna hún Bryndís heitin
var. Alltaf tók hún manni opnum
örmum og faðmaði og kyssti og allt-
af geislaði af henni ánægjan er hún
var innan um sína nánustu.
Elsku systir mín, þín mun sárt
saknað, en minningarnar ylja í sorg-
inni.
Blessuð sé minning elsku systur
minnar. Ég bið góðan guð að styrkja
foreldra mína og okkur öll sem
munum sakna hennar.
María Ámadóttir.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blúnd.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og alit.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Elsku Binna okkar!
Kallið kom óvænt og við sitjum
hnípin eftir með hugleiðingum okk-
ar. Við gefum okkur svo sjaldan tíma
til að hugleiða lífið, meta það sem
okkur er gefið og leggja rækt við
það. Við hræðumst jafnvel að vegs-
ama gjafirnar því innst inni vitum
við að engin gjöf er ævarandi. En
hver gjöf sem frá okkur er tekin
færir okkur aukinn þroska, reynslu
og vonandi skilning. Þannig kallar
lífið á hugleiðingar okkar með reglu-
legu millibili.
Elsku Binna, minningarnar sem
við eigum eftir um þig eru margar
og allar svo ljúfar. Síðustu daga
hafa þær hljómað í eyrum okkar og
í hvert sinn læðist fram á varirnar
lítil brosvipra. Lífsgleðin lýsti um-
hverfið allt í kringum þig og minn-
ingarnar litast af því. Alltaf tókst
þér að létta andrúmsloftið með
hnyttnum og hvellum tilsvörum þín-
um, sem oft komu okkur svo
skemmtilega í opna skjöldu.
Þú hafðir til að bera einstakan
„karakter", sem enginn komst hjá
að kynnast sem naut nærveru þinn-
ar um lengri eða skemmri tíma. Það
var ekki síst þessi skemmtilega
ákveðni og skörungskapur, sem
skein í gegnum allt þitt fas. Þú ætl-
aðir sko engum að þvinga sínum
eigin vilja yfir á þinn vilja. Við áttum
það til að glotta út í annað yfír þeirri
fásinnu að reyna að ráðskast eitt-
hvað með þig, þessa sjálfstæðu konu.
Jafnvel yndisleg blíðuhótin og hlýjan
sem þú varst svo óspör á einkennd-
ust af þessari skemmtilegu ákveðni.
Mikið eigum við eftir að sakna þess
þegar við komum í heimsókn að fá
í dag kveð ég þig elsku frænka
mín. Mig langar að þakka þér fyrir
liðnar stundir. Þú kenndir mér að
mesta lífið og hlutskipti það sem
okkur er ætlað. Þó sorg mín sé mik-
il er það mér huggun að vita að nú
líður þér vel. Guð blessi minningu
þína.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvfld að hafa
hörmunga’ og rauna frí
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilif sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgrímur Pétursson)
Guðbjörg Pálsdóttir Bachmann, Björgújfur Bachmann,
MárJónsson, Sonja Ólafsdóttir,
Guðrún S. Kaaber,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð og
hlýhug við andlát og útför eiginmanns
míns, föður, tengdaföður og afa,
GÍSLA ÓLAFSON,
Fornuströnd 16,
Seltjarnarnesi,
Ingveldur Þ. Viggósdóttir,
Mari'a Ólafson, Reynir Kjartansson,
Páll Ólafson, Guðrún Eggertsdóttir,
Einar Ólafson,
Jóhann Ólafson, Kolbrún Benediktsdóttir,
Ásgerður Halldórsdóttir, Kristján Guðlaugsson,
Erla Gisladóttir, Gunnar Magnússon,
Gunnar Gíslason, Hildur Jóhannsdóttir
og barnabörn.
Sigríður Elín Jónasdóttir.
ekki rembingskossana þína með orð-
unum „ertu komin!“. Það var okkur
dýrmætt.
Elsku Binna, krafturinn og ótrú-
leg þrautseigjan hefur fleytt þér
áfram. En nú er komið að leiðarlok-
um. Efst í huga okkar sem undir
þetta skrifum er þakklæti; djúpt
þakklæti fyrir að hafa fengið að
kynnast þér og njóta nærveru þinnar
og persónuleika síðustu ár. Þú ert
og verður okkur ógleymanleg fyrir
allt sem þú gafst af þér. Við erum
ríkari fyrir vikið.
Foreldrum, systkinum og öðrum
aðstandendum Binnu færum við
okkar dýpstu samúðarkveðjur með
þökkum fyrir góð kynni. Megi ljósið
hennar Binnu lýsa ykkur til stuðn-
ings í sorginni.
Binna okkar, minnug þess að þú
vildir alltaf hafa Ijósið logandi við
rúmið þitt þegar þú lagðist til hvílu
á kvöldin látum við eftirfarandi sálm
verða okkar lokaorð. Hafðu þökk
fyrir allt, elsku Binna okkar.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ókunn.)
Anna Birna, Anna Baldrún,
Guðmundur, Sigrún og Sig-
. ríður Þorsteins, fyrrum sam-
starfsfólk í íbúð C.
Nú er hún Binna farin frá okkur.
Þessi kraftmikla og glaðlynda kona
er ekki lengur meðal vor. Við erum
harmi slegin og eigum erfitt með
að sætta okkur við, að svo ung kona
skuli kölluð á vit feðranna. En þó
að við glöð vildum, fáum við einfald-
lega ekki skilið alla þá atburði sem
fyrir okkur verða. Hvar sem þú ert,
Binna, hvíldu í friði.
Bryndís bjó á Sambýli C í Kópa-
vogi. Binna var oftar en ekki mið-
punkturinn á heimilinu. Hún var
mikil félagsvera, talaði mikið og
hafði mikla þörf .fyrir það að láta
vita af sér með einum eða öðrum
hætti.
Binna hafði ákveðnar skoðanir á
hlutunum og gaf sig yfírleitt ekki
fyrr en í fulla hnefana. í samræðum
vildi hún til dæmis einatt eiga síð-
asta orðið. En þrátt fyrir einurð og
ákveðni lifði Binna í mikilli sátt við
fólk í kringum sig. Hún gekk mjög
langt í því að sættast við aðra eða
sætta aðra. Hún var alltaf að taka
í höndina á fólki, klappa fólki eða
faðma og kyssa það. Ef að einhveij-
um leið illa kom hún til hans, strauk
honum um vangann og sagði: „Á
ég að vera góð við þig?“
Eitt af aðalsmerkjum Binnu var
kímnigáfa hennar. Brandaramir
hennar voru margslungnir. Eftir því
sem maður kynntist henni betur sá
maður alltaf nýrri og fyndnari hliðar
á þeim. Oftar en ekki kryddaði hún
þá með ýmis konar svipbrigðum, sem
voru ekki síður fyndin en brandaram-
ir sjálfir. Hún hafði þann hæfileika
að láta einfaldar setningar hljóma
eins og grafalvarlegan sannleik eða
góðan brandara. Binna var líka iðu-
lega að grínast í fólki eða að segja
brandara. Þegar hún var kitluð sagði
hún alltaf: „Ertu að kýla Binnu?“
(Hún átti í smá erfiðleikum með t-ið).
Og þegar hún sá hund, til dæmis í
sjónvarpinu eða utan dyra sagði hún:
„Hann er að éta Binnu.“ Þeir vom
ekki í einfaldari kantinum brandar-
amir hennar Binnu.
Þó ganga Binnu um lífsins vegu
hafí verið alltof stutt og lokið skyndi-
lega, áttum við þess kost að ganga
með henni spölkom. Við sem fylgdum
henni síðustu ævidagana vottum ætt-
ingjum hennar okkar dýpstu samúð.
Við geymum minninguna um Binnu
þó hennar njóti ekki lengur við.
Starfsfólk og heimilis-
fólk á Sambýli C.
t
Móðir mín, tengdamóðir, amma og langamma,
BORGHILDUR PÉTURSDÓTTIR
áður til heimilis á Hringbraut 47,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Neskirkju mánudaginn 6. mars kl. 13.30.
Sveinn Kjartansson, Helga Stefánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær dóttir okkar, systir, mágkona og frænka,
BRYNDÍS ÁRNADÓTTIR,
til heimilis
í Skriðustekk 21,
Reykjavík,
sem lést 25. febrúar, verður jarðsungin frá Breiðholtskirkju
6. mars kl. 13.30.
Þeim, sem vildu minnast hennar, er vinsamlega bent á Foreldra-
og vinafélag Kópavogshælis, minningarkort fást hjá Styrktarfélagi
vangefinna og skrifstofu Kópavogshælis.
Sigriður Jónasdóttir, Árni Markússon,
Jónas Árnason,
Guðjón Árnason, Rannveig Gunnlaugsdóttir,
Halldóra Árnadóttir, Jonas Ágústsson,
Ragnheiður Árnadóttir, Sigurður Sigurðsson,
Kristján Árnason, Rósa Kristmundsdóttir,
María Árnadóttir, Karl Karlsson
og frændsystkin.
t
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug
við andlát og útför ástkærs eiginmanns
míns, föður okkar, tengdaföður og afa,
SIGURÐAR HALLDÓRSSONAR
frá Seyðisfirði.
Rannveig Bjarnadóttir,
Guðrún Sigurðardóttir, Gunnar Hannesson,
Bjarney Sigurðardóttir, Ásbjörn Björnsson,
Halldór Sigurðsson,
Svanhildur Sigurðardóttir, Tómas Óskarsson,
Ingi Sigurðsson, Halldóra Friðriksdóttir,
Ólöf Anna Sigurðardóttir,
Rannveig og Tom Prlce,
barnabörn og barnabarnabörn.