Morgunblaðið - 23.07.1995, Blaðsíða 10

10 SUNNUDAGUR 23. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
MARGT er líkt með þess-
um störfum þó um-
hverfið sé gjörólíkt,"
segir Jón þegar hann
er spurður að því hvort reynslan
af verðbréfamarkaðnum nýtist
honum við búskapinn. „Bæði störf-
in krefjast mikillar ástundunar og
natni. Ég þekki kýrnar mínar jafn
vel og ég þekkti verðbréfamarkað-
inn og er vakinn og sofinn yfir
þeim á sama hátt og þegar ég
fylgdist með verðbréfunum. Ef kýr
verður veik verð ég að hringja
strax á dýralækni. Á sama hátt
þurfti maður að selja verðbréfin
strax og þau náðu tilteknu marki.
Hvorugt þýðir að geyma til morg-
uns því maður getur þá misst af
lestinni."
Ætlaði að verða bóndi
Jón er 46 ára gamall Borgfirð-
ingur. Hann fæddist í Reykjavík
en fluttist ungur með foreldrum
sínum að Guðnabakka í Stafholtst-
ungum og ólst þar upp. Faðir hans,
Kjartan Jónsson lögfræðingur sem
látinn er fyrir nokkrum árum, var
með eitt af stærri fjárbúum á land-
inu og þar kynntist Jón búskap.
„Þessi reynsla nýtist mér við kúa-
búskapinn núna enda fínnst mér
mestu skipta að kynnast skepnun-
um og hugsa vel um þær, sama
hvaða búskap maður stundar,"
segir hann.
„Búskaparáráttan hefur alltaf
blundað innra með mér. Ég ætlaði
mér alltaf að verða bóndi en það
atvikaðist bara þannig að ég fór
að heiman, fyrst í nám til Bret-
lands, síðan nám og iðnrekstur í
Reykjavík og loks fór ég til Sviss
til að kynnast heimalandi eigin-
konu minnar.“
Þau Regula Brem kynntust í
Bretlandi þar sem hún var í mála-
skóla. Hún vann síðan eitt ár hjá
föður sínum sem rekur húsgagna-
fyrirtæki í Sviss og segist hafa
verið mikið í förum milli Bret-
lands, Sviss og íslands á þessum
árum. Þau giftu sig árið 1973 og
settust að í Reykjavík. Þau eiga
tvö börn, Erna er tvítug og Kjart-
an þremur árum yngri.
Jón tók stúdentspróf í Bretlandi
úr mo-
BRÉFUM
ÍFJÚSIÐ
Nýir ábúendur á Stóra-Kroppi í Borgarfirði
hafa byggt upp myndarlegt kúabú á stuttum
tíma en jörðin var nánast komin í eyði þeg-
ar þeir keyptu hana. Ábúendurnir eru Jón
Kjartansson sem áður starfaði við verðbréfa-
miðlun í 15 ár, meðal annars sem yfirmaður
verðbréfadeildar elsta bankans í Sviss, Reg-
ula Brem, sem er svissnesk kona hans, og
1 > ______________________________
tvö böm þeirra. I heimsókn Helga Bjama-
sonar að Stóra-Kroppi kom fram að þau
hafa lagt mikið í jörðina og ætla að berjast
til þrautar gegn áformum Vegagerðarinnar
um að leggja veg yfir land þeirra.
og hóf nám í viðskiptafræði við
Háskóla íslands þegar hann kom
heim. Á sama tíma tók hann við
rekstri Sælgætisgerðarinnar Vík-
ings sem var í eigu fjölskyldu hans
og stjórnaði henni í fimm ár. Seg-
ir hann að minna hafi orðið úr
náminu en til stóð enda fullt starf
að stjórna iðnfyrirtæki með 50
manns í vinnu á umbrotatímum í
íslenskum iðnaði.
„ísland gekk í EFTA á þessum
tíma og því fylgdi fríverslun með
iðnaðarvörur, að vísu með nokk-
urri aðlögun. „Ég fékk þarna góða
reynslu af iðnrekstri. Verksmiðjan
var seld þegar ég fluttist út og
rekstri hennar hætt tveimur árum
seinna.
Með nýja GATT-samkomulag-
inu er svipað að ganga yfír íslensk-
an landbúnað og við kynntumst í
iðnaðinum með EFTA-aðildinni á
sínum tíma. Ég tel að erlend sam-
keppni sé sjálfsögð og eðlileg í
okkar hluta heimsins og raunar
alveg óhjákvæmileg í nútíma sam-
félagi. Ég er sannfærður um að
íslenskar búvörur eru jafn góðar
eða betri en vörur í þeim löndum
sem hingað munu flytja afurðir
sínar og á þá bæði við gæði og
vöruval. Ég tel því ekkert að ótt-
ast ef samkepþnin er á jafnréttis-
grundvelli,“ segir hann.
Jón segir að hagræða þurfi
meira í búrekstrinum, lækka
kostnað og auka framleiðsluna hjá
hveijum og einum. Það telur hann
mögulegt að gera og bendir á eig-
in rekstur í því sambandi þar sem
hann hafí keypt upp framleiðslu-
rétt á þremur býlum fyrir sinn
rekstur. „Ég geri mér grein fyrir
því að það er engin allsheijarlausn
að fækka bændum. En það er
óhjákvæmilegt og gerist sjálfkrafa
vegna þess að tekjur bænda eru
orðnar það litlar, sérstaklega
sauðfjárbænda, og lítið svigrúm
fyrir þá að stækka búin eða skipta
yfir í annan búrekstur.“