Morgunblaðið - 25.07.1995, Blaðsíða 4

4 ÞRIÐJUDAGUR 25. JÚLÍ 1995
MORGUNBLAÐIÐ
SKRIÐURNAR ÚR KALDBAKSHORNI
Atta ára telpa kjálka-
brotnaði þegar steinn
fór inn um bflglugga
ÁTTA ára telpa kjálkabrotnaði
og skarst illa þegar oddhvass
steinn fór í gegnum rúðu á bif-
reið fjölskyldu hennar í skriðu-
föllunum undir Kaldbakshorni á
sunnudagskvöld. Fjölskyldan
var að koma úr Ijaldferð og á
leið suður á Hólmavík þegar
slysið varð.
Um klukkan fjögur á sunnu-
dag keyrði fjölskyldan fyrst
fram á skriðu á veginum sem
fallið hafði nokkru áður en lenti
síðan í fremsta broddi annars
skriðufalls. Hún þurfti ásamt
nokkrum öðrum vegfarendum
að fjarlægja gijót úr fyrri skrið-
unni af veginum undir Kaldbaks-
horni til að geta haldið ferð sinni
áfram.
Nærri því sloppin
Rétt í þann mund sem fjöl-
skyldan tók af stað að nýju
heyrðuhún dyn í fjallinu. „Við
sáum að fólkið sem hjálpaði okk-
ur við að hreinsa veginn tók til
fótanna," sagði Guðveig Hrólfs-
dóttir, móðir telpunnar ungu, en
hún var einn farþega í bifreið-
inni. „Þá gerðum við okkur grein
fyrir því að önnur skriða væri
að falla í brattri hlíðinni. Við
gáfum allt í botn og vorum mjög
nærri því að sleppa við að lenda
í skriðunni. Fyrsti steinninn í
skriðunni hæfði aftur á móti bíl-
inn, braut rúðu og lenti á andliti
dóttur rninnar." Telpan sem slas-
aðist, Áshildur Vilþjálmsdóttir,
sat i miðið og segist Henry Ni-
elssen, sambýlismaður Guðveig-
ar, halda að hún hafi hallað sér
fram á milli hinna farþeganna
tveggja til að athuga skriðuna.
Guðveig segir að mikil skelf-
ing hafí gripið um sig í bilnum
en enginn annar hafi slasast.
Rúðubrot dreifðust einnig yfir
Valborgu, 19 ára dóttur Henrys,
en hún skarst ekki. Herdís Huld,
fimm ára dóttir Henrys og Guð-
veigar, sat fjærst fjallinu og
hana sakaði ekki. Ekki urðu aðr-
ar skemmdir á bílnum en að
rúða brotnaði.
Áshildur fór í aðgerð í gær
vegna kjálkabrotsins á Borg-
arspitalanum. Að sögn móður
hennar líður henni bærilega og
segir hana standa sig eins og
hetju. Enn væri þó ekki ljóst
hversu vel brotið mun gróa.
Mátti engu muna
„Skriðan ruslaðist niður fyrir
aftan bílinn,“ segir Henry Niels-
son, en hann var undir stýri á
Subaru-bifreið fjölskyldunnar.
„Það mátti ekki muna neinu og
hefði getað farið helmingi verr.
Ég keyrði eins og ég þorði og
sá alltaf skriðuna út um fram-
gluggann. Ég vildi ekki lenda í
svona aftur.“
Vegurinn fyrir Kaldbakshorn
liggur utan í skriðunni neðst í
fjallinu, á aðra hönd gnæfír fjall-
ið en á hina er bratt niður að
sjó. Er vegurinn um svæðið
krókóttur og erfiður yfírferðar
og segir Henry að það hafi kom-
ið sér vel að hafa oft ekið leiðina
áður.
Morgunblaðið/Þorkell
ÁSHILDUR Vilhjálmsdóttir ásamt móður sinni, Guðveigu Hrólfs-
dóttur, á Borgarspitalanum.
Morgunblaðið/Arni Sæberg
VALBORG Henrysdóttir og Henry Nielssen fyrir framan Subaru-
bifreið fjölskyldunnar. í lófa Valborgar er steinninn sem lenti í
andliti Áshildar. Steinninn er lófastór, þungur og oddhvass mjög.
Leituðu
vars undir
klettabrún
GUÐJÓN Haraldsson vinnuvél-
stjóri, sem varð vitni að skriðu-
falli úr Kaldbakshorni í fyrradag,
sagði að litlu hefði munað að illa
færi þegar
skriðan féll.
Fjölskylda Guð-
jóns leitaði vars
undir kletta-
brún meðan
hrundi úr fjall-
inu. Guðjón var
ásamt dóttur
sinni og tengda-
syni og fimm börnum þeirra á
veginum þegar skriðan féll.
„Það kom gijót þarna niður
þegar engin umferð var á vegin-
um. Skömmu síðar kom bíll að
norðan á leið til Hólmavíkur og
við sáum úr sumarbústaði okkar
hvar ökumaðurinn fór að tína
gijót af veginum. Við ákváðum
að hjálpa honum og þegar við
vorum að verða búin að tína
gijótið af veginum heyrðum við
að það brotnaði steinn hátt uppi
í fjallinu. Maðurinn sem var á
leið til Hólmavíkur stökk þá upp
í bílinn sinn og brenndi af stað.
Við stóðum úti á klettasnös og
ég sá að hrunið var byijað að
skipta sér og fór í sitt hvora átt-
ina við mig. Ég hélt að gijót
færi á bílinn sem var lagður af
stað en hann slapp fyrir horn að
því undanskildu að einn steinn
fór í hliðarrúðuna og í stúlkuna.
Dóttir mín og tengdasonur lögð-
ust undir kletta rétt hjá með
börnin en ég var einn uppi á snö-
sinni til þess að athuga hvernig
þetta færi. Það kom einn steinn,
eins og handbolti að stærð, rétt
hjá mér og lenti undir bílnum.
Þá var eins og frysi í mér blóðið.
Ég hef aldrei lent í öðru eins,“
sagði Guðjón.
Hann sagði að þetta hefði ekki
staðið lengi yfir en seinna hefði.
fallið stærri skriða. Guðjón lét
lögregluna vita af skriðufallinu.
„Eg tel að ástæðan fyrir hruninu
sé sú að það hefur verið svo Iengi
þurrt. Líklega hefur blautur leir
haldið við steinana en þegar jarð-
vegurinn þornar svona mikið
rýrnar leirinn og þá fer að
hryiya," sagði Guðjón.
Vígt svæði
illt yfirferðar
KALDBAKSHORN er 508 metra
hátt og er vegurinn fyrir hornið
illur yfírferðar þar sem hann
liggur utan í stórgrýtisurðinni.
Merki eru beggja vegna hornsins
sem vara vegfarendur við gijót-
hruni. Fyrr á öldum lá troðning-
ur fyrir Kaldbakshorn og þar
sem hann var erfiðastur yfirferð-
ar yfir Kaldbakskleif er oft nefnt
Ófæra.
í Árbók Ferðafélags íslands
frá árinu 1952 er sagt að mælt
sé að Guðmundur góði hafi vígt
Kleifina á ferðalagi um Vestfirði
þá er hann leysti héraðsmenn
undan hinum forna fjanda Sel-
kollu. Nokkrar saguir eru um
hrakningar manna og gripa í
kleifinni sem jafnan hafa bjarg-
ast slysalaust. Segir í Árbókinni
að það sé enn þakkað yfírsöngv-
um og vígslu Guðmundar góða
Kemur við sögu í Njálu
í Njálu er einnig minnst á
Kaldbakshorn þegar Svanur í
Svanshóli fórst í róðri. Fiski-
menn er voru við veiðar í Kald-
baksvík, sem er norðan við Kald-
bakshorn, þóttust sjá Svan ganga
inn í fjallið og var honum vel
fagnað þar.