Morgunblaðið - 13.08.1995, Blaðsíða 20
u
20 SUNNUDAGUR 13. ÁGÚST 1995
MORGUNBLAÐIÐ
NÝIR eigendur Saumastofunnar Sólarinnar, f.v. Hrönn Norðdahl og Sigríður Björnsdóttir.
VIÐ VÖNDUM OKKAR
FRAMLEIÐSL U
VœSHFTl/AIVINNUljF
Á SUIMIMUDEGI
►Eigendur Saumastofunnar Sólarinnar Nýbýlavegi 4
í Kópavogi eru þær Hrönn Norðdahl og Sigríður
Björnsdóttir. Sigríður er Kópavogsbúi, hefur próf úr
Ritaraskólanum og vann um árabil við bókhald hjá
Guðlaugi Bergmann. Hún er í sambúð og á þrjú börn.
Hrönn er Reykvíkingur, hún hefur mikla reynslu í
sljórnun og rekstri innan fataiðnaðarins, vann m.a.
hjá Sjóklæðagerðinni en lengst hjá Hagkaup. Hún er
í sambúð og á tvö börn.
eftir Guðrúnu Guðlaugsdóttur
Saumastofan Sólin við Ný-
býlaveg 4 í Kópavogi hef-
ur verið starfrækt í 25
ár. Upphaflega var
saumastofan á vegum Karnabæjar
og í eigu Guðlaugs Bergmanns og
Björns Péturssonar en seinna ein-
göngu Guðlaugs. Hinn 1. apríl í
vor varð hins vegar róttæk breyt-
ing þar á, þær Hrönn Norðdahl
og Sigríður Bjömsdóttur keyptu
Saumastofuna Sólina og reka
hana nú.
„Þegar Guðlaugur Bergmann
flutti á Snæfellsnes seldi hann
fyrirtæki sín og við ákváðum að
kaupa hluta þeirra, sem er nánar
til tekið saumastofan og verslun
sem henni fylgir," segir Sigríður.
„Ég hafði starfað um árabil hjá
Guðlaugi við bókhald og var því
rekstrinum vel kunnug, Hrönn
kom aftur á móti hingað til starfa
mánuði áður en kaupin voru gerð.
Við þekktumst því nánast ekkert
þegar við urðum viðskiptafélagar.
Rekstur saumastofunnar hefur
verið á uppleið undanfarið eftir
samdráttarskeið síðustu ára. Það
er óneintalega mikil breyting að
bera allt í einu alla ábyrgð á rekstri
sjálfur. Það auðveldaði ekki þessa
breytingu að ég var ófrísk þegar
kaupin voru gerð og byijaði nán-
ast á að fara í bameignarfrí. Ég
er enn í því fríi en kem að rekstrin-
um eigi að síður.
Saumum eftir máli
íslenskar saumastofur eru í
harðri samkeppni við innfluttan
fatnað, sem oft er ódýrari en það
sem saumastofunar framleiða.
Gæðin eru hins vegar ekki sam-
bærileg oft á tíðum. Það sem fleyt-
ir okkur áfram er að við getum
boðið vandaðri fatnað úr betri efn-
um en það sem innflutt er. Við
getum líka sérsniðið föt og sér-
saumað, það eru mjög margir sem
þurfa á slíkri þjónustu að halda,
það er því mikilvægt að halda
þessum iðnaði í landinu. Allur ein-
kennisfatnaður, sem við saumum,
er t.d. saumaður eftir máli og því
ekki hægt að sauma hann erlendis
svo vel sé. Fólkið þarf að máta
og flíkin er í höndum klæðskera
þangað til hún er afhent. Þessi
hluti starfseminnar er lang stærst-
ur hjá okkur. Það er ekki mikið
framboð á menntuðum og þjálfuð-
um starfskrafti til þessara starfa.
Við höfum tekið á móti nemendum
úr Iðnskólanum, sem eru að Ijúka
sveinsprófí úr Fataiðnaðardeild-
inni og þurfa á verklegri menntun
að halda. Það höfum við gert á
okkar kostnað í þeirri von að fá
eitthvað af þessu fólki til starfa.
Næg verkefni fyrir íslensar
saumastofur
Þær Hrönn og Sigríður eru sam-
mála um að þörf sé fyrir allar þær
saumastofur sem starfandi eru í
landinu og verkefni fyrir þær séu
næg. „Það er ekki dýrt dæmi að
fá sér sérsaumuð föt hjá okkur,
hvorki kven- eða karlfatnað," seg-
ir Sigríður. „Dragtin kostar frá
okkur um tuttugu þúsund og karl-
mannaföt eru aðeins dýrari. Þetta
verð miðast við klæðskerasaumuð
föt. Herrafötin eru dýrari af því
það er meiri vinna við þau.
Launakjör saumakvenna eru
um sjötíu þúsund krónur á mánuði
hjá okkur. Við getum ekki rekið
fyrirtækið á bónuskerfi, vegna
okkar sérsaums. Það er ekki hægt
að framleiða klæðskeraföt í akk-
orði. Við erum ekki með fjölda-
framleidd föt nema í mjög litlum
mæli. Þess vegna borgum við okk-
ar starfsfólki jafnaðarkaup. Við
leggjum auðvitað til allar vélar og
aðstöðu hér. Öll okkar framleiðsla
fér fram innan veggja fyrirtækis-
ins.
Við tókum við fyrirtækinu í
mjög góðri stöðu hvað verkefni
snertir. Við erum með samninga
í höndunum við stór og traust fyr-
irtæki. Verðið sem við fáum fyrir
okkar framleiðslu stendur vel und-
ir rekstrinum. Við erum lítið í
framleiðslu fatnaðar sem áhætta
fylgir. Svo sem tískuvörum sem
detta út eftir stuttan tíma og seld-
ar eru í mistryggum verslunum.
Fjármagnskostnaður í
lágmarki
Við leggjum á það mikla
áherslu að reksturinn sjálfur
standi undir því sem við þurfum
að greiða og höfum ekki tekið lán,
nema hvað við höfum þurft að fá
skammtíma yfirdráttarheimild á
reikninginn okkar tvisvar sinnum.
Við ætlum að reka okkar fyrirtæki
þannig að fjármagnskostnaður sé
í algjöru lágmarki. Við yfirtókum
lán frá Iðnlánasjóði, það er eina
lánið sem hvílir á rekstrinum og
það er langtímalán. Við höfum
hins vegar ekki þurft að taka slíkt
lán frá því við sjálfar tókum við
rekstrinum," segir Sigríður.
Hvað er framleitt?
„Við framleiðum undir nafni
Sólarinnar en okkar fyrirtæki heitir
Sólstaða ehf, sem þýðir eignarhluta-
félag,“ segir Hrönn. „Við saumum
karlmannajakkafót og kvendragtir
eftir pöntunum og einnig framleið-
um við einkennisbúninga fyrir fyrir-
tæki, t.d. Landsbankann, Landsam-
band Sparisjóða, Ríkiskaup, allflest
rútufyrirtæki landsins og fleiri aðila.
Við kaupum efnin frá Foldu á Akur-
eyri, en það eru
íslensk efni í
efsta gæðaflokki
og einnig kaup-
um við mikið af
efnum frá Tékk-
landi. Þar eru
ofin afbragðsefni
sem henta vel í
starfsmanna-
fatnað. Þau efni
þurfa að vera úr
blöndu af ull og
pólyester eða
hreinni ull. Slíkur
fatnaður þarf að
halda sér vel og
þola mikið álag.
íslensk efni í
lögreglubún-
in ga
Einkennis-
búningur I., sem
lögreglan notar,
er saumaður úr
íslenskum efnum
frá Foldu, lög-
reglan og skip-
stjómarmenn og
fleiri sem nota
einkennisbún-
inga vilja ein-
göngu íslensk
efni. Sniðin
búum við til sjálf.
Við höfum í okkar þjónustu sex
klæðskera auk annars aðstoðar-
fólks við sníðagerð og sniðningar.
Saumaskap og frágang annast
tuttugu og sjö starfsmenn. Einnig
eru tvær afgreiðslustúlkur í versl-
uninni og svo erum við Sigríður í
fullu starfi báðar. Við vinnum hér
í fyrirtækinu nánast eingöngu dag-
vinnu en á álagstímum, sem eru
haustin, þá er unnin yfirvinna.
Verkefni eru yfirfljótanleg á innan-
landsmarkaði eins og er og ekki
útlit fyrir að það breytist á næst-
unni.
Kvenföt háð duttlungum
tískunnar
Einkennisfatnaður er mjög svip-
aður í sniði frá ári til árs þó vissu-
lega séu einhverjar smábreytingar
gerðar, einkum fyrir bankastarfs-
menn og aðra í svipuðum störfum.
Karlmannajakkaföt eru líka nokk-
uð stöðluð í sniði, helst að hnepp'-
ingar breytist, t.d. hvort föt em )
einheppt eða tvíhenppt. Einnig sídd j
jakkanna mismunandi og vídd
buxnaskálmanna. Kvenfötin eru *
hins vegar meira háð duttlungum
tískunnar.
Tískustraumamir koma hingað
til okkar erlendis frá, snið kven-
jakka eru alltaf
að breytast. Það
sem er í tísku í
dag er orðið úrelt
eftir mánuð ef *
tískunni er ná- |
kvæmlega fylgt. ,
Okkar viðskipta-
vinir em flestir
af því tagi sem
vilja vandaðar
vömr og „klass-
ísk“ snið. Þrátt
fyrir það þurfum
við alltaf að vera
að breyta sniðun- |
um. Við þurfum .
líka stöðugt að
vera að bjóða ný *
og ný efni.
íslendingar
hafa mjög vand-
aðan smekk og
vilja almennt
vera vel klæddir.
Það þýðir ekkert
að bjóða íslend- .
ingum óvönduð
efni sem þvælast I
illa. Þetta verða )
íslenskar sauma-
stofur að hafa í
huga, sem þær
og gera. Ég veit
ekki um neina
saumastofu sem
framleiðir lélega vöm á íslandi.
Ef vandað er til efna og allrar vinnu
við flíkina þá fæst vönduð vara. >
Ef þessa er gætt getur íslenskur i
fataiðnaður haldið velli og keppt
við erlenda framleiðslu með góðum
árangri.“
Kvenfötin eru
hins vegar meira
háð duttlungum
tískunnar. Tísku-
straumarnir koma
hingað til okkar
erlendis f rá, snið
kvenjakka eru
alltaf að breytast.
Það sem er í tísku
í dag er orðið úr-
elt eftir mánuð ef
tískunni er ná-
kvæmlega fylgt.
Okkar viðskipta-
vinir eru flestir af
því tagi sem vilja
vandaðar vörur
og „klassísk“
snið.