Morgunblaðið - 13.08.1995, Blaðsíða 34

34 SUNNUDAGUR 13. ÁGÚST 1995
MORGUNBLAÐIÐ
Tommi og Jenni
að taka þig, áður en þú áttar læra.
þig á því, að ég er ekki í
neinni aðstððu til þess að v
gefa þér að éta?
BRÉF
HL BLAÐSINS
Kringlunni 1103 Reykjavík • Simi 569 1100 • Símbréf 569 1329
Eflum löggæsluna
á þjóðvegunum
Frá Guðvarði Jónssyni:
OFT HEFUR ruddaskapur öku-
manna verið með ólíkindum, sér-
staklega á vegum utan þéttbýlis,
en núna upp á síðkastið má segja
að ruddaskapurinn í framúrakstri,
hafi keyrt um þverbak, sérsaklega
í júlí. Eg held að slíkur aksturs-
máti geti varla flokkast undir ann-
að en hreina glæpamennsku, menn
þjösnast framúr, hvar og hvenær
sem er, án tillits til aðstæðna,
menn þeytast áfram á yfir 100 km
hraða í framúrakstri á blindhæðum
og beygjum, vegmerkingar skipta
þessa ökumenn engu. Lendi þeir í
óhappi við þessar aðstæður, var
það bara vegna þess að fíflið sem
hann ætlaði að aka fram úr var
fyrir svo hann gat ekki skipt um
akrein og asninn sem hann mætti,
var á svo miklum hraða að hann
gat ekki stoppað, sjálfur lúsaðist
ökufanturinn áfram af fyllsta ör-
yggi-
Föstudaginn 28. júlí var ég á
ferð í Hvalfirði á leið vestur á firði,
er ég kom að brekkunni fyrir utan
veitingaskálann Þyril var óslitin
bilaröð upp alla brekkuna, samt
tók bíll, sem var á eftir mér, sig
út úr röðinni og keyrði á öfugum
vegarhelmingi upp alla brekkuna
utan á bílaröðinni. Svona ökumað-
ur ætti hreinlega ekki að hafa bíl-
próf.
En það er fleira sem er athuga-
vert við framúraksturinn, það er
ótrúlega stór hópur manna sem
virðist ekki kunna að aka framúr,
um leið og bílinn er kominn á
móts við framhluta bílsins sem
ekið er framúr, er svínað fyrir
hann, og þurfa menn oft að vera
snöggir að víkja sér undan til þess
að fá ekki bílinn í frambrettið,
ekki síst ef bílinn sem framúr ekur
er með aftanívagn. Kannski þurfa
ökukennarar að huga betur að
þessu atriði. Ég spurði fjóra unga
reykvíska ökumenn hvort þeim
hefði ekki verið kenndur fram-
úrakstur, svar þeirra allra var það
sama, framúrakstur kemur nú af
sjálfu sér. Ekki virtust þeir heldur
hafa kynnt sér þann kafla umferð-
arlaganna, sem fjallar um fram-
úrakstur.
Ökuhraðinn er alltaf að aukast
ár frá ári. Fyrir um 40 árum óku
menn á 50 til 60 km hraða og
ökufantarnir á 80 km hraða, nú
aka flestir á 100 til 110 km hraða
og ökufantarnir á 130 til 140 kiti
hraða, og það eru ekki miklar líkúf
á því að menn láti hér staðar num-
ið, heldur haldi áfram að auka
hraðann og fjölga stóru slysunurú.
Ríkisvaldið og tryggingafélögin
kvarta mikið undan háum bóta-
og tjónakostnaði. Þetta virðist mér
vera bein afleiðing af þeirri stefnu
stjórnvalda að halda niðri lög-
gæslukostnaði. Myndi það ekki
vera athugandi fyrir ríkisvaldið og
tryggingafélögin að sameinast um
það að hækka framlög til löggæslu
og lækka með því bóta- og tjóna-
kostnaðinn, væri það ekki pening-
anna virði ef með því væri hægt
að fækka þeim sem ökufantarnir
senda í líkkistu eða hjólastól ár-
lega? Er ekki betra að borga millj-
ónir fyrir líf en lík?
Ég ferðast töluvert um landið,
sérstaklega á sumrin, og get ekið
oft hundruð kílómetra, eða jafnvel
dögum saman án þess að verða
var við lögreglubíl, og farið marg-
ar ferðir um Hvalfjörð án þess að
sjá til lögreglubíls. Það er einmitt
í skjóli þessa sem sá akstur, sem
ég hef verið að lýsa, er stundaður.
Skyldi það vera eitthvað sjálfsagð-
ara að menn deyi í bílslysi af völd-
um ökuníðings en fyrir hendi
byssubófa?
Ég held að engin lausn verði
fundin á þessu máli betri en sú
að efla löggæsluna, hindra akstur
yfir hámarkshraða og taka hart á
lífshættulegum framúrakstri. Það
þarf ekki að fækka mörgum slys-
um til þess að ná upp kostnaði á
rekstri lögreglubíls.
GUÐVARÐURJÓNSSON,
Hamrabergi 5, Reykjavík.
Athugasemd við skrif
um reiðhjólalása
Frá Hrönn Gunnarsdóttur:
í „BRÉFI til blaðsins" þann 11.
ágúst var grein um reiðhjólaþjófn-
aði. Þar er m.a. sagt að víralásar
þeir sem mest væru í umferð hér-
lendis hefðu reynst ágætlega. Ég
vil mótmæla þessu harðlega. Ég
veit nefnilega um fleiri en eitt
dæmi þess að klippt hafi verið á
þessa lása, að því ér virtist átakslít-
ið, og lás jáfnvel klipptur á fleiri
en einum stað ef þjófnum hentaði.
Hins vegar eru U-lásarnir nokkuð
öruggir því þá er ekki hægt að
klippa heldur verður að saga, sem
tekur miklu lengri tíma.
Greinarhöfundur nefnir einnig
að lásafyrirtækið Kryptonite sé
með sterkustu lásana. Þetta fyrir-
tæki sérhæfir sig þó ekki í víralás-
um heldur U-lásum sem þeir hafa
svo mikla trú á að þeir bjóða pen-
ingaábyrgð U.S.$ 1000 ef hjóli
láseigandans skyldi þrátt fyrir allt
verða stolið. Þeir hafa þó einnig
verið með víralása sem þeir kalla
Kryptocabie og halda fram að
standist næstum allar klippur en
taka þó ekki ábyrgð á þeim.
Ekki veit ég til þess að lásar frá
Kryptonite fáist hér á landi en ef
einhver veit betur væru upplýs-
ingar um sölustaði vel þegnar.
HRÖNN GUNNARSDÓTTIR,
Hlégerði 10, Kópavogi.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók verður framvegis varðveitt í
upplýsingasafni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu það-
an, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu
efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.