Morgunblaðið - 09.11.1995, Side 25

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1995 25
LISTIR
Guðríður Símonardóttir til Eyja a ný
Heimur
Guðríðar
í Landa-
kirkju
Vestmannaeyjum. Morgunblaðið.
LEIKRITIÐ Heimur Guðríðar, síð-
asta heimsókn Guðríðar Símonar-
dóttur í kirkju Hallgríms, eftir Stein-
unni Jóhannesdóttur, var sýnt í
Landakirkju í Vestmannaeyjum fyrir
skömmu. Mikill fjöldi fólks fylgdist
með sýningunni og var Landakirkja
troðfull er leikritið var sýnt enda
tengsl Guðríðar við Vestmannaeyjar
sterk þar sem hún bjó þar er Tyrkir
rændu Vestmannaeyjar árið 1627.
Það var að frumkvæði Menningar-
málanefndar Vestmannaeyjabæjar
og sóknarnefndar Landakirkju að
komið var með sýninguna til Eyja
en verkið var sérstaklega samið fyr-
ir Kirkjulistahátíð sem haldin var í
sumar og var það frumsýnt í Hall-
grímskirkju á hátíðinni. Leikritið
fjallar um æviferil Guðríðar Símonar-
dóttur, píslargöngu og örlög, ástir
og harma hennar og Hallgríms Pét-
urssonar.
Aðalhlutverk í sýningunni skipa
Helga Bachmann sem leikur Guðríði
eldri, Helga Elínborg Jónsdóttir sem
leikur Guðríði yngri og Þröstur Leó
Gunnarsson sem leikur Hallgrím
Pétursson. Þá leikur Guðjón Davíð
Karisson Sölmund, son Guðríðar, og
á sýningunni í Eyjum lék 6 ára Eyja-
peyi, Sveinn Friðriksson, Sölmund
ungan en hann hljóp í skarðið fyrir
Björn Brynjúlf Björnsson sem leikið
hefur hlutverkið en hann kom ekki
með til Eyja. Var þetta hlutverk
frumraun Sveins í leiklistinni. Stein-
Morgunblaðið/Sigurgeir Jónasson
HELGA Bachmann í hlutverki
Guðríðar eldri.
unn Jóhannesdóttir leikstýrði verkinu
en Hörður Áskelsson sá um orgelleik.
Steinunn Jóhannesdóttir sagði í
samtali við Morgunblaðið að sýningin
í Landakirkju hefði tekist gífurlega
vel. Það hafi verið gleðilegt að sjá
hversu margir lögðu leið sína í kirkj-
una til að fylgjast með og væru þau
Eyjamönnum afar þakklát fyrir góð-
ar móttökur. „Leikaramir voru djúpt
snortnir að leika leikritið á þesum
stað og taka sér í munn nöfn margra
manna og kvenna sem lifðu þennan
hrikalega atburð og var rænt í
Tyrkjaráninu 1627. Leikhópurinn er
afar þakklátur fyrir frábærar og hlýj-
ar móttökur", sagði Steinunn.
Steinunn sagði að sýningar á verk-
inu stæðu nú yfir í nýjum safnaðar-
sal Hallgrímskirkju en í deiglunni
væri að fara með verkið og sýna á
einhverjum fleiri stöðum. í undirbún-
ingi væri að sýna það í Saurbæ á
Hvalfjarðarströnd og verið væri að
skoða möguleika á að sýna það í fleiri
kirkjum úti á landsbyggðinni.
Listhús Ingólfsstræti 8
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
LISTAMAÐURINN hjá tveimur verka
MYNDUST
Ingölfsstræti 8
HUGMYNDAFRÆÐI-
LEG LIST
Hreinn Friðfinnsson. Opið alla
daga frá 14-18. Lokað mánu-
daga. Til 26. nóvember. Aðgang-
ur ókeypis.
NÝTT listhús hefur opnað
dyr sínar í hjarta borgarinnar,
og er hin kunna listakona Edda
Jónsdóttir aðalhvatamaðurinn,
henni til aðstoðar var Börkur
Amarson sonur hennar og
Svanur Kristbergsson, sem
jafnframt er rekstrarstjóri.
Mynda þau þrjú jafnframt sýn-
inga- og framkvæmdanefnd.
Þessi hugmynd hefur verið
lengi á döfinni, en hún byggist
m.a. á færri og betur undirbún-
um framkvæmdum, og munu
sýningamar þannig ekki verða
nema 11-12 á ári. Þetta telst
dijúg framför frá lítt undirbún-
um síbyljusýningum, sem eru
hálfgerð plága hér á landi, þar
sém allt virðist eiga að gerast
hratt, það sem verra er virðast
þær flestar fara fyrir ofan garð og
neðan hálfmeltar. Aðalatriðið virð-
ist vera að setja þær sómasamlega
upp, en síðan em þær látnar á guð
og gaddinn, að segja má.
Að sjálfsögðu ber að lofa þessu
nýja listhúsi að sanna sig, og í fljótu
bragði virðist það eiga að þjóna
þeim tilgangi að kynna samtímalist
og bæta eitthvað upp er kann að
skorta á í Nýlistasafninu, Annarri
hæð og listhúsi Birgis Andrésson-
ar.
Hið aflanga rými er lítið en nota-
legt og vel frá öllu gengið, stór
sinna í Listhúsinu Ingólfsstræti 8.
gluggi veit að götunni svo að vegg-
irnir, og um leið listaverkin, blasa
við vegfarendum svo ekki komist
þeir hjá því að verða varir við starf-
semina innandyra. Listhús af þessu
tagi eru algeng erlendis og mörg
hver mjög virt, hafa enda með sér
góða samvinnu á alþjóðagrundvelli
og markaða stefnuskrá, auk þess
að skiptast á sýningum.
Það býður upp á gríðarlega vinnu
og útsjónarsemi að halda slíkri
starfsemi gangandi auk þess sem
flestir sem fara út í hana ytra,
reikna með milljóna halla fyrstu
árin á meðan starfsemin er
að festá sig í sessi. Ýmis
þekktustu jisthús af þessu
tagi eru vel að merkja rekin
af forríku fólki, sem jafn-
framt gera samninga til
margra ára við nafnkennda
listamenn, auk þess að veðja
á yngri kynslóðir. í ljósi
þessa er mikill stórhugur og
bjartsýni að baki fram-
kvæmdunum á Ingólfs-
stræti, og vonandi gengur
dæmið upp.
Það er Hreinn Friðfinns-
son, sem fyrstur sýnir á
staðnum, en hann er einn af
okkar fremstu listamönnum
á hugmyndafræðilega svið-
inu og hefur verið búsettur
í Amsterdam í nær aldar-
íjórðung. Sýningin er líka út
og í gegn hugmyndafræði-
legs eðlis, en einkenni hennar
eru þó helst hinn ljóðræni
blær er oftar en ekki er höf-
uðeinkenni verka Hreins.
Sýningin er afar fagmann-
lega og vel sett upp og nýtur
sín vel í rýminu utan einnar
myndar í glugga, sem helst
hefði átt að vera á stalli úti
á gólfi, svo hægt hefði verið að
nálgast hana frá öllum hliðum.
Kannski má segja, að það sem
menn nefna stundum fínstillingu
efnis og forms, gangi hér einum
of langt, nema eitthvað hafi farið
framhjá mér. í öllu falli hafði ekk-
ert verkanna jafn ótvíræðar skír-
skotanir og margt sem ég hef séð
til listamannsins áður. Allt um það
er þetta sýning sem á erindi við
okkur og mun ómælt gleðja áhang-
endur hugmyndafræðilegu listar-
innar.
Bragi Ásgeirsson