Morgunblaðið - 09.11.1995, Síða 38
38 FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1995
MORGUNBLAÐIÐ
AÐSENDAR GREINAR
Að sníðganga heilann
NUDDKONURNAR Bina Fjordside og Shanti Miles sem eru að
kenna starfssystkinum sínum hér á landi jafnvægisstyrkingu.
JAFNVÆGISSTYRKING (re-
balancing) er byggð upp á 10 með-
ferðartímum sem er ætlað að gefa
okkur góða líkamsmeðvitund og
skapa samræmi í líkamanum. Hún
er sambland af annars vegar djúp-
nuddstækni þar sem farið er í gegn
um líkamann á skipulegan hátt og
skökk líkamsstaða leiðrétt og hins
vegar djúpnuddi þar sem við erum
að losa um tilfinningar og mynstur
sem líkaminn geymir bæði í líkam-
legum og tilfinningalegum skiln-
ingi.
Allt innra með okkur
Bina, af hveiju fórst þú út íjafn-
vægiss tyrkingu ?
Eg fékk það í vöggugjöf að geta
hjálpað fólki með því að snerta
það. Þegar ég kynntist jafnvægis-
styrkingu fannst mér þetta stór-
kostleg tækni. Þe'gar ég kynntist
jafnvægisstyrkingu hvarf allur
sársaukinn og mér leið allt í einu
vel í líkamanum. Ég varð mjög
spennt og fann að þarna væri eitt-
hvað sem gæfi árangur. Það hjálp-
aði mér með reiði, sársauka, ótta
og hjálpar mér að finna frið. Ég
varð að læra þessa aðferð.
Shanti, hvernig hefur jafnvægis-
styrkingnýst þérístarfi samanbor-
ið við önnur meðferðarform ?
Það var mikil gjöf fyrir mig að
kynnast jafnvægisstyrkingu. Það
gaf mér færi á að komast dýpra í
minni vinnu. Mín hugmynd er sú
að allt sé innra með okkur og öll
vandamál komi innan frá, hvernig
sem það lítur út á yfirborðinu. Það
hlýtur alltaf að vera eitthvað innra
með okkur sem starfar ekki í sam-
hljóm við heildina. Það getur birst
sem líkamlegur sársauki, fjöl-
skylduvandamál, vinnuerfiðleikar.
Áföllin geta verið mörg og smá
og ef við leyfum þeim ekki að koma
upp í meðvitund okkar svo við finn-
um fyrir þeim, sitja þau föst í okk-
ur og birtast sem sársauki í líkam-
anum. T.d. tengist verkur í mjóbaki
öryggisleysi, óttanum við að hafa
ekki nóg af peningum, ást, eða því
sem við þurfum. Verkir í öxlum
stafa venjulega af því að okkur
finnst við þurfa að bera byrði.
Hvernig útskýrirðu það þá þegar
fólk beitir sér ekki rétt og telur
vandann liggja þar?
Líkami þinn endurspeglar þig og
það hvernig líkami þinn lítur út
endurspeglar heild þína; huga, til-
finningar og líkama. Tilgangurinn
með jafnvægisstyrkingu er að færa
líkamann aftur í upprunalegt jafn-
vægi og rétta það sem skakkt er
og leiðrétta ósamræmi. Ef líkaminn
er ekki í jafnvægi þá bitnar erfíðis-
vinna á þeim hlutum hans sem eru
veikir fyrir. Ef bak mitt er sveigt
fram og rassinn aftur þá er ég að
leggja á hann aukaálag með allri
vinnu. Eitthvað hlýtur að láta undan
fyrr eða síðar og þá fer ég að finna
til. Sársaukinn kemur ekki vegna
álagsins heldur vegna þess að Iík-
ami minn er ekki í jafnvægi.
Hvernig vinnur sá sem veitir
jafn vægiss tyrkingu ?
Við biðjum fólk að standa fyrir
framan okkur og horfum á líkam-
ann til að sjá hvar álagspunktarnir
liggja. Það er auðvelt að koma auga
á snúning í mjaðmalið eða axlalið
öðrum - eða báðum megin, eða
hvort höfuðið teygist óeðlilega langt
fram. Og svo horfum við á heildina
og reynum að sjá hvaðan skekkjan
kemur.
10 meðferðartímar
Þú nefndir áðan 10 meðferðar-
tíma. Hvernig eru þeir uppbyggðir?
Við byijum á því að opna líkam-
ann í fyrstu þremur tímunum.
Fyrsta skrefið er að opna fýrir önd-
unina og vinna með bijóstkassann.
Annað skrefið er að huga að undir-
stöðunni, hvernig við tengjumst
jörðinni. Þriðja skref er að rétta
mjaðmagrindina og athuga hvort
við stefnum beint fram áður en við
förum að ganga. Síðan förum við
að vinna mjög djúpt á þeim svæðum
þar sem fólk geymir mikið af tilfinn-
Bina Fjordside og
Shanti Miles eru tvær
danskar nuddkonur sem
heimsóttu ísland fyrir
stuttu til að ræða um
j afnvægisstyrkingu.
Bina ætlar að halda
námskeið í vor fyrir
nuddara og áhugafólk
um nudd. Hún er nú
stödd hér á landi.
Guðrún Arnalds og
Helga Sigurðardóttir
ræddu við þær stöllur.
ingum eins og t.d. í kviðarholinu. í
sjöunda tíma förum við yfir andlitið
og hálsinn. Og nú þegar búið er
að fara yfir allan líkamann getum
við lagt áherslu á hvað það er sem
ójafnvægi hvers og eins snýst um.
Þegar við vinnum með líkamann
fer fólk að Iosa um orkuna sem er
þar. Stundum finnur fólk það á
meðvitaðan hátt, kemst í snertingu
við ákveðna tilfinningu eða að það
fer að riija upp atburði sem gerst
hafa í lífí þess. Oft uppgötvar fólk
eitthvað nýtt og mjög oft finnur
það fyrir sorg.
í mínum augum er lífið löng þró-
un og við hættum aldrei að þrosk-
ast. Þú finnur strax fyrir árangri í
jafnvægisstyrkingu. Þér fer að líða
öðru vísi í líkama þínum og þú
færð sennilega mjög fljótt leiðrétt-
ingu á þeim vanda sem bagar þig.
En það að fá fullkominn líkama er
annað mál. Þetta er eins og með
allt. Þó þú farir í nokkra jógatíma
verður þú ekki jógi en það kennir
þér ýmislegt um líkama þinn og
hvar hlutir eru fastir.
Breytingin verður yfirleitt sjálf-
krafa; eftir tíma í jafnvægisstyrk-
ingu verður þú meira meðvituð um
líkamann. Það verður alltaf hluti
af því að vinna með aðra að hjálpá
þeim að opna fyrir stærri hluta af
sjálfum sér. Og að gefa þeim eigið
vald aftur. Svo hver maður viti að
hann getur valið og viti að hann
getur skynjað fleira en hann hélt.
Nú hafíð þið tekið fólk í meðferð
og kennt öðrum að nota þetta með-
ferðarform. Hvernig er að kenna
jafn vægisstyrkingu ?
Að stöðva stríðið innra
Það sem gerir það svo heillandi
að kenna þessa grein er að við
sjáum nemendur vaxa og elska
sjálfa sig meir og meir, losna við
skömmina gagnvart líkamanum og
allt þetta sem þeim líkar ekki við
í eigin líkama. Og með snerting-
unni læra þeir að verða sáttir við
útlit sitt og sjá að fólk er ólíkt rétt
eins og tré eru frábrugðin hvert
öðru.
Þetta er spurning um að sjá full-
komnunina í því hver þú ert á þessu
andartaki. Það táknar ekki að þú
getir ekki breytt því. En það er
betra að byrja þar. Ef ég byija á
þeim punkti að hugsa að eitthvað
sé að mér þá gef ég sjálfri mér
ekki mjög örvandi skilaboð. Þú hef-
ur ekki gert neitt rangt. Þú gerðir
allt sem þú þurftir til að komast
þangað, sem þú ert stödd. Ertu
ánægð með að vera hér og nú? Það
er ágætt að vita það.
Þetta snýst allt um að stöðva
stríðið innra með okkur. Þegar við
byijum að sættast við og elska
okkur sjálf getum við gert stórkost-
lega hluti og það gerist ósjálfrátt.
Þegar við sættumst við okkur sjálf
verðum við sjálfkrafa ástríkar
mannverur og viljum gera góða
hluti fyrir okkur sjálf og aðra. Við
erum fædd þannig. Stríðið innra
með okkur stafar oftast af því að
okkur finnst við ekki nógu góð.
Þegar við hættum að beijast hið
innra getum við leyft okkur að vera
til staðar og að taka okkur það
vald sem við eigum og nota það á
kærleiksríkan hátt.
Kynningarfundur Bina Fjorside
verður haldinn í Bolholti 4 kl. 20.30,
í kvöld, fimmtudag og hún mun
einnig taka fólk í tíma í jafnvægis-
styrkingu til 15. nóvember.
Höfundar eru áhugamanneskjur
um nudd og betra líf.
Barnuljóstnyndir
Fermingarmyndir
fírúðkaupsmyndir
Stúdentamyndir
Laugavegi 24 101 Reykjavík
Sími 552 0624
Um undarlega
náttúru reiknilíkana
FYRIR nokkru bár-
ust fregnir af nýjustu
niðurstöðum hvala-
rannsóknar Jóhanns
Siguijónssonar og fé-
laga hjá Hafrannsókna-
stofnun. Þetta eru
merkilegar rannsóknir
fyrir margra hluta sak-
ir, ekki síst vegna þess
að reynist niðurstöður
þeirra réttar, erum við
Islendingar komnir með
í hendumar stórkost-
legt fiskstjórnunartæki
sem hlýtur að vekja
heimsathygli og á eftir
að bera hróður þeirra á
Hafró víða.
Hafi ég skilið fréttina rétt þá var
megininntak hennar það að tvöfald-
ist hrefnustofninn hér við land þá
séu veruleg líkindi til
þess að þorskstofninn
rýrni um allt að 10%.
Mér skilst að þessar
niðurstöður séu þann-
ig fengnar að hvorki
fleiri né færri en sex
tegundir eru settar í
þartilgert reiknilíkan,
síðan er reiknað út
hvað hver tegund étur
af annarri, svo er bara
að ýta á samasem-
merkið og niðurstaðan
er fengin. Trúlega er
hér um að ræða teg-
Jóhann S. undir Þar sem um
Bogason flestar gildir að á ein-
hveijum tíma æviske-
iðsins éta þær einhveija aðra teg-
und í líkaninu. í þessu tilviki gæti
m.a. verið hrefna, þorskur, loðna
Vttt þú leita
páða vapðandi
kpabbamein?
Nýttu þér ctukna þjónustu
Krabbameinsfélagsins
< KRABBAMEINS
Sraðgjöfin
visinai, segir jonann
S. Bogason, að það
megi stjórna stærð
einnar tegundar með
því að taka af annarri.
og rækja. Langi íslendinga að vita
hvað gerist ef t.d. þorskstofninn
tvöfaldast (fyrir utan það að sumir
verða enn ríkari) þá er bara að
smella því inn í líkanið góða á
Hafró, ýta á samansem-merkið og
bíngó. Ef að líkum lætur stækkar
hrefnustofninn (af því að þá hefur
hrefnan svo mikið að éta), loðnu-
stofninn minnkar (af því að hrefnan
og þorskurinn éta svo mikið af
loðnu) og rækjustofninn stækkar
líka (af því að það eru svo fáar loðn-
ur til að éta rækjuna). Þetta reikni-
líkan er mikið galdratæki. Þannig
er einfaldlega hægt að fækka stór-
lega í stofnum allra þeirra tegunda
sem voga sér að éta úr nytjastofn-
um okkar og þá fyllist hafið af
þorski. Nú er ég hvorki líffræðing-
ur, vistfræðingur né tölfræðingur,
en ég hef þetta fyrir satt: í sjónum
eru tugþúsundir tegunda og um þær
má segja: Sumar éta stundum
margar, fáar éta oftast margar,
margar éta sumar, nær allar éta
einhverjar, en þörungarnir éta eng-
ar og eru étnir af mörgum. Þess
vegna er svo gaman að vera íslend-
ingur og heyra ráðamenn segja að
það verði að halda jafnvæginu í
hafínu. Annað sem er skemmtilegt
í þessum rannsóknarniðurstöðum
er að megin forsendan er sú að
hrefnustofninn tvöfaldist. Sjálfur
hefur Jóhann Siguijónsson haldið
því fram að hrefnustofninn sé ná-
lægt 70% af hámarksstofnstærð.
Nú veit ég svo sem ekki hvað
hugtakið hámarksstofnstærð merk-
ir á Hafró, en ég stóð í þeirri trú
að það vísaði til þeirrar stærðar sem
stofninn gæti náð að hámarki, þ.e.
100%, vegna þess að ýmsir þættir
(s.s. fæðuöflun, viðkoma og afrán)
takmörkuðu frekari stækkun. En
trúlega er hægt að breyta því með
því að setja bara 140% stofnstærð
inn í reiknilíkanið góða.
Það er bæði skynsamlegt og
hagkvæmt að takmarka sókn í
nytjastofna okkar þegar veiðigeta
flotans er langt umfram það sem
stofnarnir þola. Eins eru það bæði
góð og rétt fræði að rannsaka sem
gerst þessa sömu stofna sem og
aðra. En sá polla-hugsunarháttur
að það megi stjórna stærð einnar
tegundar með því að taka af ann-
arri á í raun ekkert skylt við vís-
indamennsku heldur verður að telj-
ast draumsýn. Það verður líka að
teljast draumsýn að framlög til
rannsókna aukist svo að þekking
okkar á margbreytileika hafsins
verði marktæk í þessum efnum.
En trúlega er það bláköld stað-
reynd að ef vísindamenn myndu
klóna annan Jóhann Sigurjónsson
á Hafró (þ.e. tvöfalda stofnstærð
hans), yrðu sum reiknilíkön ennþá
skemmtilegri.
Höfundur er iðnaðarmaður og
þriggja barna faðir í Vesturbæn-
um.