Morgunblaðið - 17.12.1995, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ
SUNNUDAGUR 17. DESEMBER 1995 B ' 13
________ , T^mni sendu lrÓ
Morguni
iblaðið/Kristinn lngvarsson
^ AÐ ÞYKIR ekki heiglum
hent að gefa sjálfur út,
nÆf fæstir láta sig hafa það
nema einu sinni, því það
,tar gríðarlega vinnu og mikla
u. Þau Emilíana og Páll Oskar
;a þó ekki mikið út á það og þann-
jegir Páll Óskar að honum finmst
íöp eðlilegt að vera einn á ferð:
öllu sem ég hef tekið mér fynr
ndur eða tekið þátt í haf a verkin
it á herðum þess sem hefur venð
iðubúinn að takast á við þau —
„4. , or ... •% „A /ifo-ófll Q tv(
srkin lentu á mér.“ .
ímilíana segist aftur á moti aldrei
a verið hjá fyrirtæki og se þvi
d í aðstöðu til að bera þetta sam-
Ég er þó ekki ein að gef a út,
hef Jón Ólafsson hljómborðsleik-
t með mér og nýt góðs af hans
mslu og þekkingu, því hann ser
þess að ég læri almenmlega a
tta allt. Mér finnst þetta rosalega
emmtilegt, enda þarf maður að
tja sig í svo rosalegar frekjustell-
gar og vera svo ýtinn í plötubuðun-
n að allir fara að hata mann,“ seg-
húnoghlærvið.
Ég er afskaplega hress yfir þessu
llu,“ segir Páll, „ogþá sérstaklega
ð við séum að takast á við sölu-
æstu plöturnar í slag við á annað
lundrað plötur...“ sem er ser-
taklega gaman þegar maður er a
æfa út sjálfur,“ skýtur Emihana ínnt
ig Páll Oskar bætir við: „Og til þess
ið það gangi þarf maður að haga
3ér eins og það sé 23. desember i
tvo mánuði."
Erum ekki að keppa
Sumir hafa viljað meina að þau
páll og Emilíana séu í samkeppm sin
á milli, þau séu að stefna á sama
VITUM
ALVE6KVAD
ERUM
nálgun, en við erum líka þanmg
söngvarar að við eigum bara að
svngia fyrsta fiokks tónsmiðar. Ann-
að er mjög frábrugðið og þó plotum-
ar séu báðar góðar erum við ekki
^^ÞauPáll og Emilíana hafa staðið
saman að ballspilamennsku og kynn-
ingum í kjölfar útgáfu á plotunum
, • i?w,;iíor>Q cpo-ír ao bao san
,Eg
allir í samkeppni við alla, segii
lilíana, „við erum að leggja undlir
■ aem við eigum, eða réttara sagt
Íínu tilfelli, allt sem ég á ekki,“
rír hún og hlær. Páll segist ekki
namála þvi að þau stefni á sama
irkhóp. „Það eitt er líkt með plot-
ium að við erum að taka log sem
irir hafa flutt, með okkar eigin
&DGERA
PLÖTUÖTOÁFA Á ÍSLANDIER AÐ BREYTAST; ÞAÐ ERORUIÐ
FÍrFSr^rSrL.AOATOA,™.
SNAR EM1, íana gefur út plötu með þvi sérkennilega
ARA’ T'QOUCIE D’OÚ la, en platan hans páls oskars
HEmR EINFALDLEGA PALLI. BÁÐUNIHEFUR GENGIÐ FLESTI
“rA=»tH”rsl^r,NLE0A=00
BÖLLOO ÁR.TAÐ SAMTÍMIS SVO E.TTHVAO SF NEFNT.
start nan gengio
er að læra af Palla hvermg á að
stjórna áheyrendum, taka þa fostum
tökum þegar við á. Palli kann það
betur en nokkur annar og eg er að
iæra, stend eins og mús á sviðmu
og horfi á hann.“
Byggist ekkl á nelnnl græðgl
Það hlýtur að vera freistandi fyrir
listamann að þurfa ekki að gera
annað en syngja inn á plotuna og
vera laus við skipulagningu a kynn-
ingu og auglýsingum, en Ermhana
segir að henni finnist það allt ot
áuðveld leið til að gefa eitthvað af
sér. Páll tekur í sama streng en seg-
ir þó að það sem skipti hann emna
mestu máli sé að eiga sjálfur sinar
upptökur, að það sé ekki emhver að
gefa þær út mörgum árum eða jatn-
vel áratugum síðar án hans sam-
þykkis eða vitundar. „Eg er búmn
að lesa um allt of marga sem lent
hafa í hremmingum vegna þess að
þeir sömdu frá sér allan rétt á eigin
verkum til að vilja sleppa hendmm
af mínum upptökum,“ segir hann
ákveðinn. , _,
Emilíana leggur áherslu aað þau
séu líka að gefa út sjálf til að kom-
ast betur af, „við þurfum að vmna
okkur inn peninga til að hfa , segir
hún, en þau þurfa að selja færri em-
tök til að hafa upp í kostnað og
hagnast á ef þau gefa sjálf ploturnar
út. „Þetta byggist ekki á nemm
græðgi," segir hún eftir sma um-
hugsun, „en það er einfaldlega svo
lítill tími til að aflatekna,kannski
þrír mánuðir, og þeir peningar eiga
að duga hina mánuðina níu. „Eg
notaWalt Disney-aðferðina," segir
Palli, „hann byijaði á að selja ema
stutta teiknimynd og penmgunnn
sem kom úr þeirri sölu fór í aðgera
næstu og svo koll af kolli og alltaf
urðu myndirnar stærri og skiluðu
meiri hagnaði. Sá peningur sem eg
fæ fyrir þessa plötu á eftir að renna
í að gera næstu og svo framvegis,
bangað til ég er kominn með nóga
peninga til að gera það verkefm sem
mig hefur langað til að gera alla
ævi,“ segir hann ogþagnar leyndar-
dómsfullur á svip.
Tíu ár er þumalputíareglan
Þau Páll og Emilíana segja að það
að standa svona mikið í þessu öllu
sjálf gefi þeim mikið og gott sam-
band við þá sem eru að kaupa plot-
umar og það gefi þeim kraft til að
halda áfram. „Best af öllu er þegar
fólk kemur til manns og segir „takk
fyrir, platan er æðisleg" og það fyll-
ir mann gleði. Á móti kemur svo að
ekki þarf nema einn sem segir að
hún sé ömurleg til að spilla heilum
degi; sama hve margir eru jakvæðir,
maður getur aldrei gleymt þeim sem
var neikvæður," segir hún ákveðm
og Páll Óskar tekur í sama streng.
Eg er reyndar í þannig óstuði í
Arrnr,n5>ðihlaðíhádeginu(
las par uom ocu. ...... ..- , -
lega ósanngjam og neikvæður. Eg
hélt að ég væri svo svalur a þvi að
ég gæti tekið svona gagnrým vel en
annað kom á daginn, ég er búmn
að ganga um gólf heima og reyna
að rifja upp alla þá sem sagt hafa
að platan sé góð, en það er svo erf-
itt; ég er að gera mitt besta og þa
er mjög særandi að fá svona framai
’ S'SÞað er gott að fá gagnrýni,“ seg
ir Emilíana, „enda erum við að gefs
út okkar fyrstu sólóplötur, en það
verður að dæma af skilnmgi." PaH
tekur í sama streng og bendir a að
það taki alla tónlistarmenn nokkur
tima, „tíu ár er þumalputtareglan
til að ná því sem þeir stefm að. „Gc
dæmi um það er Diana Ross, sem
var búin að gefa út rnargar litlar
plötur áður en hún sló í gegn með
The Supremes. Hún fékk hnkaleg
dónia fyrir þær, enda voru þær ön
legar, en hún vissi betur, hún viss
hvað hún vildi og ég veit alveg hv
ég er að gera,“ segir Páll ákveðin
og Emilíana tekur undir: „Eg ver
líka hvað ég er að gera.“