Morgunblaðið - 11.02.1996, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
SUNNUDAGUR 11. FEBRÚAR 1996 31
FANNEY
SÖL VADÓTTIR
+ Fanney Sölva-
dóttir fæddist í
Reykjavík 1. sept-
ember 1927. Hún
lést á heimili sínu
1. febrúar siðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Guðrún Katrín
Kristjánsdóttir, f.
1898, d. 1969, og
Sölvi Jóhann Ólafs-
son, f. 1899, d. 1981.
Bróðir Fanneyjar
er Karl Óskar
Sölvason, f. 1924.
Hinn 28. desember
1946 giftist Fanney eftirlifandi
eiginmanni sínum, Jóni Helga-
syni, f. 1921. Elsta dóttir Fan-
neyjar er: Guðríður Þóra Snyd-
er, f. 1943, gift Jack Nathaniel
Snyder. Þau eiga þrjú börn og
tvö barnabörn. Börn Fanneyjar
og Jóns eru: Viðar Jónsson, f.
1947, sambýliskona
hans er Inga Brynj-
ólfsdóttir. Frá fyrra
hjónabandi á Viðar
þijú börn og fimm
bamaböm. Helgi
Jónsson, f. 1949,
sambýliskona hans
er Hólmfríður Bene-
diktsdóttir. Frá
fyrra hjónabandi á
Helgi tvö böm og
eitt barnabam. Guð-
rún Jónsdóttir, f.
1954. Frá fyrra
hjónabandi á Guð-
rún fjögur böm.
Sólveig Þóra Jónsdóttir, f. 1958,
gift Hólmgrími Rósenbergssyni.
Þau eiga eitt bam. Katrín Jóns-
dóttir, f. 1963, sambýlismaður
hennar er Sváfnir Hermanns-
son. Þau eiga eitt bara.
Útför Fanneyjar fór fram í
kyrrþey.
NÚ ERT þú farin mamma mín, allt
of fljótt. Það er ekki langt síðan
að þú komst frá Bandaríkjunum frá
því að heimsækja elstu dóttur þína,
þú varst svo ánægð með dvölina
hjá henni. Aðeins fimm mánuðum
seinna fékkstu úrskurð um að þú
ættir ekki langt eftir ólifað og þú
lifðir bara tvo mánuði eftir það.
Samt varstu orðin mikið veik á
þessum stutta tíma og þó maður
sé eigingjarn á ástvini sína þá leið
mér svo illa að sjá þig þjást svona.
Þú barst þig eins og hetja, ég held
að þú hafir verið hugrökkust af
okkur öllum. Pabbi stóð við hliðina
á þér eins og klettur, eins og hann
hefur reyndar alla tíð gert. Saman
höfðuð þið með hörkudugnaði og
ósérhlífni byggt upp ykkar fallega
heimili, komið börnunum upp og
lifað saman í nær hálfa öld. Það
er ekki lítið. Þú varst alltaf svo fín
og falleg, passaðir alltaf að líta vel
út. Við höfðum oft ólíkar skoðanir
á hlutunum, oft varð okkur sundur-
orða en við sættumst alltaf fljótt
aftur, við vorum líka líkar að mörgu
leyti. Ég er svo ánægð með að síð-
asta kvöldið sem þú lifðir kom öll
fjölskyldan saman til að horfa á
myndbandsupptökur sem höfðu
verið teknar við ýmis tækifæri inn-
an fjölskyldunnar. Þú hafðir mikið
gaman að því eins og við öll. Það
var mikið hlegið og samkennd ríkti
meðal okkar. Daginn eftir varstu
dáin, sama dag og Þóra systir ætl-
aði að fara heim, sem betur fer var
hún ekki farin.
Ég veit að Guð styrkir okkur öll
í sorg okkar.
Lofa þú Drottinn, sála mín,
og allt sem í mér er, hans heilaga nafn,
lofa þú Drottinn, sála mín,
og gleym eigi neinum velgjörðum hans.
Hann fyrirgefur allar misgjörðir þínar,
læknar öll þín mein,
leysir líf itt frá gröfinni,
krýnir þig náð og miskunn.
Hann mettar þig gæðum,
þú yngist upp sem öminn.
(103. Davíðssálmur 1-5.)
Hvíi þú í friði, elsku mamma mín.
Þín dóttir
Sólveig Þóra.
Þó ég hafi vitað það um nokkurt
skeið, að amma Fanney ætti í glímu
við miskunnarlausan sjúkdóm,
glímu sem gat aðeins farið á einn
veg, þá kom fregnin af andláti
hennar mér algerlega í opna
skjöldu. Mér fannst hrikta í stoðum
tiiveru minnar og hrollur tómleika
og saknaðar fór um líkama minn.
Þegar maður horfír á eftir mann-
eskju sem maður hefur þekkt, notið
samvista við og getað leitað til alla
sína ævi er eins og ekkert verði
nokkum tímann eins og það var
og vegur framtíðarinnar virðist
ógreiðfærari og varasamari en hann
var þegar lagt var af stað.
Heimili ömmu og afa á Hlíðar-
veginum hefur alla tíð verið í mínum
huga eins og klettur, sem stendur
upp úr lífsins ólgusjó og haggast
aldrei hvað sem á dynur. Þar hefur
ætíð verið hægt að finna öruggt
hæli frá amstri og erli hversdags-
ins. Það var ávallt hægt að ganga
að ömmu vísri í eldhúsinu og deila
með henni gleði sinni og sorgum
yfir heimabökuðum kökum, klein-
um eða öðrum kræsingum. Mér
þótti alltaf auðvelt og þægilegt að
tala við ömmu, sérstaklega þar sem
hún lá aldrei á skoðunum sínum,
þannig að ég fór ósjálfrátt að skoða
málin frá öðrum hliðum og oftar
en ekki urðu meiriháttar vandamál
að léttvægum smáatriðum eftir að
þau voru skoðuð frá sjónarhóli
ömmu.
Heimilið var helsti starfsvettvang-
ur ömmu mestan hluta ævi hennar
og hún rak það með stakri prýði
næstum því til síðasta dags og það
er mér nokkur huggun harmi gegn,
að hún Iést innan veggja þessa vam-
arþings síns en ekki í drungalegri
spítalastofu. Framan af stýrði amma
barnmörgu heimili, með öllum þeim
bægslagangi og stjórnkænsku sem
slíku fylgir, en eftir að bömin tínd-
ust að heiman vann hún nokkuð
utan heimilis án þess þó að henni
félli verk úr hendi heima við. Þann-
ig að Hlíðarvegurinn breyttist ekki
þó amma hefði minni tíma til að
sinna honum. Heimilið var alltaf
opið og þar áttum við bamabörnin
og síðar bamabarnabömin margar
ánægjustundir.
Mér finnst stundum eins og Hlíð-
arvegurinn sé einhvers konar sem-
ent, sem hefur haldið fjölskyldunni
saman og styrkt tengslin milli okk-
ar innbyrðis. í hverri heimsókn hitti
maður yfirleitt fyrir aðra fjölskyldu-
meðlimi, sem gerðu heimsóknirnar
enn lengri og ánægjulegri, og þegar
ég var yngri man ég eftir honum
sem einhvers konar félagsheimili,
þar sem var setið, spjallað, spilað
og slegið á létta strengi, jafnvel
langt fram á nótt. Nú þegar amma
er öll verður ekkert alveg eins og
það var. Hún skilur eftir stórt tóm-
arúr í lífi og hjarta okkar allra, sem
eftir sitjum, og við getum aðeins
reynt að fylla það með öllum þeim
góðu minningum sem við eigum um
hana. Þessar minningar eru ljúfsár-
ar í dag og eru manni ofar í huga
nú, én þegar þær voru bara ljúfar
og þó þær komi róti á hugann og
tárum í augun eru þær það eina
sem gerir söknuðinn bæriíegan.
Anna Fanney Helgadóttir.
í nokkrum orðum langar mig til
að minnast ömmu minnar.
Þegar ég var yngri átti ég heima
í sama húsi og amma mín. Oft var
ég hjá ömmu og aldrei kom sá dag-
ur að ég færi ekki þangað. Allt.af
fannst mér ég örugg uppi hjá ömmu
og afa. Alltaf var amma eitthvað
að útbúa í eldhúsinu eða eitthvað
að sinna heimilinu. Amma var ein
sú besta húsmóðir sem til var. Oft
hjálpaði ég ömmu við húsverkin,
t.d. þurrka af og sækja hluti í bakst-
urinn. Þegar að ég gerði einhver
skammarstrik niðri hjá mömmu og
pabba þá leitaði ég alltaf upp til
ömmu því ég vissi að amma myndi
bjarga mér frá skömmum. Alltaf
var amma að gefa mér og öllum
barnabörnunum eitthvað fallegt.
Mamma og pabbi voru mikið að
vinna úti, svo amma passaði mig
alltaf á daginn. Oft komu þeir dag-
ar að ég fékk að sofa uppí hjá
ömmu og afa, ég svaf í öðru her-
bergi og alltaf lagði amma mig í
rúmið og bað með mér bænir og
áður en ég fór að sofa sagði hún:
Ef þú verður hrædd þá bara skríður
þú á milli okkar og vekur mig.
Mér fannst alltaf gott að vera
hjá ömmu og afa og oft sátum við
inni í eldhúsi og spiluðum veiðimann
eða olsen, olsen.
Ég sakna ömmu minnar sárt en
nú veit ég að amma er á betri stað
hjá guði.
Þín að eilífu,
Rebekka Ósk Sváfnisdóttir.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðirokkar, tengdamóðir, amma og lang-
amma,
LÁRA GUÐBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR,
Mávakletti 12,
Borgarnesi,
andaðist í Sjúkrahúsi Akraness 6. febrúar.
Hún verður kvödd í Borgarneskirkju þriðjudaginn 13. febrúar
kl. 14.00.
Þórarinn Steingri'msson,
börn, tengdabörn, barnabörn
og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
FANNEY SÖLVADÓTTIR,
Hlíðarvegi 39,
Kópavogi,
lést á heimili sfnu að morgni 1. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
Jón Helgason,
Guðríður Þóra Snyder, Jack Nathaniel Snyder,
Viðar Jónsson, Inga Brynjólfsdóttir,
Helgi Jónsson, Hólmfríður Benediktsdóttir,
Guðrún Jónsdóttir,
Sólveig Þóra Jónsdóttir, Hólmgrímur Rósenbergsson,
Katrín Jónsdóttir, Sváfnir Hermannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
KRISTBERGUR GUÐJÓNSSON,
lést föstudaginn 9. febrúar á Sólvangi, Hafnarfirði.
Jarðarförin auglýst síðar.
Valgerður Ármannsdóttir,
Kristberg Kristbergsson, Guðrún Marteinsdóttir,
Guðjón Olafur Kristbergsson, Berglind Friðþjófsdóttir,
Ásta Kristbergsdóttir
og barnabörn.
+
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma,
JÓHANNA KRISTÍN MAGNÚSDÓTTIR,
Dvalarheimili aldraðra,
Eskifirði,
andaðist fimmtudaginn 8. febrúar.
Útför verður auglýst síðar.
Bára Guðmundsdóttir, Óli Fossberg,
Marfa Guðmundsdóttir, Pétur Kristjánsson,
Sæbjörn Guðmundsson, Þórdís Björnsdóttir,
Kristinn Guðmundsson, Nanna Bjarnadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
INGIBJÖRG OLGA HJALTADÓTTIR,
Bröndukvisl 22,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
mánudaginn 12. febrúar kl. 13.30.
Héðinn Emilsson,
Margrét Héðinsdóttir, Björn Guðmundsson,
María Solveig Héðinsdóttir,
Emil Björn Héðinsson,
Magnús Héðinsson,
Davið Héðinsson,
og barnabörn.
Þórarinn Benedikz,
Margrét Björg Guðnadóttir,
Margrét Þórarinsdóttir,
Kristín Benný Grétarsdóttir
+
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir okkar, tengdamóðir og amma,
EYGLÓ KRISTJÁNSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Fella- og Hólakirkju mánudaginn 12. febr-
úar kl. 13.30.
Grétar Vilheimsson,
Guðmunda Ingvarsdóttir,
Kristján Vilhelm Grétarsson, Emma Geirsdóttir,
Jón Halldór Grétarsson, Katri'n Lilja Ævarsdóttir,
Arnþór Ólafur Grétarsson, Guðrún Ósk Sigurðardóttir
og barnabörn.
+
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
BALDUR HELGASON
sjómaður,
Hrafnistu Hafnarfirði,
áður Dvergabakka 4,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Hafnarfjarðar-
kirkju þriðjudaginn 13. febrúar kl. 13.30.
Hrönn Baldursdóttir,
Sigri'ður H. Baldursdóttir, Viðar Kristinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Maðurinn minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
ÁRMANN GUÐNASON,
Hrísateigi 18,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju
þriðjudaginn 13. febrúar kl. 15.00.
Steinunn Tómasdóttir,
Hugi Ármannsson, Katrfn Briem,
Guðrún Ármannsdóttir, Guðmundur Magnússon,
Hugrún Steinunn GuAmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.