Morgunblaðið - 20.03.1996, Blaðsíða 32

32 MIÐVIKUDAGUR 20. MARZ 1996
MORGUNBLAÐIÐ
MINNIIMGAR
+ Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
JÓHANN SVEINBJÖRNSSON
frá Snorrastöðum
í Laugardal,
lést á Ljósheimum, Selfossi, þriðjudaginn 19. mars.
Börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Útför ástkærrar móður okkar, tengdamóður, systur, tengdadóttur
og ömmu,
HÖNIMU MARÍU ÍSAKS,
Búlandi 16,
verður gerð frá Fossvogskirkju föstudaginn 22. mars kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á að láta Krabbameinsfélag-
ið njóta þess.
Ellý A. Þorsteinsdóttir, Stefán Karl Guðjónsson,
Sólrún Margrét Þorsteinsdóttir,
Egill Þorsteinsson,
Edda ísaks,
Elinborg Jónsdóttir
og barnabörn.
Útför konu minnar, móður okkar,
tengdamóður og ömmu,
ESTERAR ÞORSTEINSDÓTTUR,
ferfram frá Kópavogskirkju föstudaginn
22. mars kl. 13.30.
Þorgeir Jónsson,
börn, tengdabörn og barnabörn.
t
Útför eiginkonu minnar, móður okkar,
tengdamóður, ömmu og langömmu,
HREFNU S. MAGNÚSDÓTTUR
KJÆRNESTED,
Hraunteigi 11,
Reykjavfk,
fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn
21. mars kl. 13.30.
Pétur Pétursson,
Steinunn Guðmundsdóttir, Þengill Oddsson,
Magnús Guðmundsson, Friðrikka Guðmundsdóttir,
Ásmundur Guðmundsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
JÓNATAN LÁRUS JAKOBSSON
fyrrv. skólastjóri,
Leifsgötu 4,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
fimmtudaginn 21. mars kl. 15.00.
Jakob Jónatansson,
Stefán Jónatansson, Ása Benediktsdóttir,
Auður H. Jónatansdóttir, Aðalsteinn K. Guðmundsson,
Sigrún Ó. Jónatansdóttir, Gestur Björnsson,
Benedikt Th. Jónatansson, Gréta Lárusdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum öllum þeim fjölmörgu, er sýndu
okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför
KATRÍNAR GUÐJÓNSDÓTTUR
ballettkennara,
Suðurhólum 28,
Reykjavik.
Friðrika Guðmundsdóttir,
Guðjón Erlingsson, Friðrik Erlingsson,
Heimir Guðjónsson,
Bertha Ragnarsdóttir,
Hannes Þór, Knútur Þór og Friðrik Þór Guðjónssynir,
Harpa Heimisdóttir, Brynja Scheving.
ÓLÖF KRISTÍN
STEINSDÓTTIR
-J- Ólöf Kristín
■ Steinsdóttir
fæddist á Isafirði
18. desember 1915.
Hún lést á Sólvangi
11. mars síðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru Ólöf
Guðmundsdóttir, f.
24. október 1875 á
Hóli í Önundar-
firði, d. 23. júli 1929
á Isafirði, og Steinn
Sigurðsson, f. 26.
október 1879 að
Neðrihúsum í Ön-
undarfirði, d. 2.
desember 1940. Systkini henn-
ar voru Guðmundur, f. 1903,
d. sama ár. Sigurður Ottó, f.
13. október 1904, d. 1. október
1979. Steinar, f. 4. október
1D05, d. 10. ágúst 1968. Guð-
rún, f. 30. september 1907, d.
13. janúar 1953. Ingimundur
Magnús, f. 24. september 1910,
d. 19. júlí 1982. Sigurbergur,
f. 3. apríl 1913, lést af slysför-
um 10. september 1944. Gróa,
f. 8. janúar 1918, og Brynjólfur
Öndfjörð, f. 20. janúar 1921,
d. 1. mars 1981.
Útför Ólafar verður gerð frá
Hallgrímskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Hún Lufa okkar er dáin.
Ólöf Kristín Steinsdóttir hét hún
fullu nafni en við þekktum hana
undir nafninu Lufa. Lufa var systir
hennar mömmu, frænka sem lét sér
annt um okkur öll, systkinabörnin,
og átti alltaf til hjartarými fyrir
okkur. Fyrst- munum við eftir Lufu
frænku þegar hún bjó á Bergstaða-
Frágangur
afmælis-
og minn-
ingar-
greina
Mikil áhersla er lögð á, að
handrit séu vel frá gengin,
vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt,
að disklingur fylgi útprentun-
inni. Það eykur öryggi í texta-
meðferð og kemur í veg fyrir
tvíverknað.
Auðveldust er móttaka svo-
kallaðra ASCII skráa sem í
daglegu tali eru nefndar DOS-
textaskrár. Þá eru ritvinnslu-
kerfin Word og WordPerfect
einnig nokkuð auðveld úr-
vinnslu.
Það eru vinsamleg tilmæli
blaðsins að lengd greina fari
ekki yfir eina örk a-4 miðað
við meðallínubi! og hæfilega
línulengd - eða 2.200 tölvu-
slög Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
er. ekki stuttnefni undir grein-
unum.
strætinu með bróður
sínum, honum Otta, og
bróðursyni, Ólafi
Steini. Það var þröngt
í búi en alltaf var samt
nóg til af hjartahlýju
og góðvild. Þá fluttu
þau á Barónsstíginn og
þangað vöndum við
komu okkar í hvert
sinni er farið var í
bæinn. Minnisstæð eru
jólaboðin þar sem á
borðum var hangikjöt
með öllu tilheyrandi og
síðast en ekki síst
blandaðir ávextir með
ijóma. Það var ekki það að ávextirn-
ir væru bestir heldur voru það
grænu ávaxtaskálarnar sem voru
augnayndi.
Lufa bjó í leiguhúsnæði fram
eftir aldri en svo var það rétt fyrir
sextugsafmælið að hún keypti sér
íbúð í Möðrufelli. Þar hélt hún upp
á afmælið sitt með glæsibrag. En
það var erfitt að vera bundin við
strætisvagnaferðir svo að hún fékk
íbúð í Stigahlíðinni síðla árs 1981.
Lufa var mjög félagslynd. Hún
lét sig aldrei vanta ef boðið var upp
á að spila félagsvist með íjölskyld-
unni eða að spila bingó sem var
hennar uppáhald. Hún var ánægð-
ust ef hún gat verið innan um fólk.
Það var henni mikið í mun að halda
rausnarlega upp á afmælið sitt. Að
leigja sal og bjóða öllum ættingjum
og vinum var minnsta mál. Þannig
hélt hún upp á sjötugsafmælið í
Hafnarfirði, sjötíu og fimm ára í
Dagsbrúnarsalnum við Lindargötu
og svo núna síðast áttræðisafmælið
í Sóknarsalnum. Það var alltaf fjöl-
menni í afmælunum hennar Lufu.
Fyrir nokkrum árum fékk Lufa
smáheilablæðingu en náði sér
undrafljótt af því að hún vildi endi-
lega drífa sig í bingó. Svo datt hún
og lærbrotnaði nokkru seinna. Ekki
fór langur tími í endurhæfingu, hún
var strax komin á stjá. Við sögðum
það okkar á milli að bingóið kæmi
henni Lufu á fætur. Tveimur dögum
eftir áttræðisafmælið fékk hún
blóðtappa í hægri handlegg og fór
í aðgerð sem tókst vel. Hún fékk
svo athvarf á Sólvangi til þess að
ná sér. Það leit vel út með batann
og við vorum farin að tala um það
við hana að fara að drífa sig í bingó.
En sú varð ekki raunin, það var
komið að leiðarlokum. Við systkinin
kveðjum Lufu okkar að sinni og
þökkum samfylgdina.
Sigurbjörg, Jakob, Steinn,
Guðrún og Ólöf.
Kærasta frænkan okkar er dáin.
Lufa frænka og Otti frændi voru
stór hluti af uppeldi okkar systkin-
anna fimm, sem urðum föðurlaus á
unga aldri. Eins og klettar stóðu
þau við bak okkar.
Og allt sem þau áttu að gefa
bæði frá hjarta og pyngju var okk-
ur falt. Frá þeim fundum við til
stolts yfir að tilheyra stórum frænd-
garði.
Það var nú síðastliðinn desember
sem við samglöddumst Lufu með
80 ára afmælið sem systurbörn
hennar héldu henni með glæsibrag.
Geislandi af gleði og eins og ung
stúlka tók hún á móti ættingjum
og vinum. Það var gaman að geta
verið með í hennar síðustu veislu
hér. Lufa elskaði mannamót og all-
ir vildu hafa hana í sinni veislu.
Hún lifði lífínu lifandi, alltaf gef-
andi, glettin, kát og skemmtileg.
Ekki líður sá dagur í okkar fjöl-
skyldum að ekki sé vitnað í öll orða-
tiltækin sem hún hafði á takteinum
og ef einhver kvartar og kveinar
segir hitt. „Já, en hvað segir ekki
Lufa, þetta verður allt betra næst.“
Og þá er brosað á ný.
Elsku Lufa, við erum þess full-
viss að allt verður betra næst í þinni
nýju tilvist. Takk fyrir að hafa feng-
ið að kynnast bestu frænku. Far þú
í friði.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni
sitji pðs englar saman í hring
sænginni yfír minni.
Sigríður Vilborg
Guðmundsdóttir.
Fáein kveðjuorð til Lufu föður-
systur minnar, sem lést 11. mars.
Minningar leita á hugann og kalla
fram ótal myndir af Lufu. Eg var
of ung að árum til að muna hana
á meðan hún bjó á ísafirði. En eft-
ir að þau systkin fluttust til Reykja-
víkur komu þau oft til að vitja
æskustöðvanna í faðmi fjalla blárra
og dvöldu þá auðvitað á Þórs-
hamri, gamla heimilinu sínu.
Lufa tók okkur systurnar með
sér í ferð til Onundarfjarðar, þar
sem hún sótti heim ótal frænkur
og frændpr á Flateyri og sveitinni
í kring. Ég mun hafa verið um 6
ára gömul, en man vel þessa ferð,
þar sem svo margt skemmtilegt bar
fyrir augu.
Lufa var ákaflega ættrækin og
trygg sínu fólki, minnug á nöfn og
kunni skil á tengslum og skyldleika
innan ættbogans stóra úr Onundar-
firði.
Gott var að koma til Lufu og
þeirra systkina í Reykjavík. Ævin-
lega gáfu þau sér góðan tíma til
að sinna okkur bróðurbörnum sín-
um að vestan og gleðja á alla lund.
Árin liðu og alltaf voru samskipt-
in ánægjuleg, þótt lengra væri á
milli funda. Lufa lagði oft leið sína
vestur í Dali til okkar og voru það
alltaf ánægjulegar stundir. Börnin
fengu þá að kynnast frænku sinni,
en hún var mjög barngóð. Þau
þakka henni að leiðarlokum allt sem
hún var þeim. Lufa vildi öllum gott
gjöra, gleðja og hjálpa meðan kraft-
ar entust.
Síðustu árin bjó Lufa ein og undi
vel sínum hag. Hún var félagslynd
og glaðlynd og átti góða, trygga
vini og kunningja. Hún sinnti sínum
áhugamálum á meðan heilsan
leyfði.
Hún Lufa bauð til veislu á átt-
ræðisafmæli sínu í desember. Ætt-
ingjar og vinir glöddust með henni.
Hún fagnaði hverjum og einum og
naut dagsins umkringd vinum. Við
erum þakklát fyrir þá stund, sem
við áttum með henni þá.
Fáeinum dögum síðar veiktist
hún hastarlega, var flutt á sjúkra-
hús þar sem hún eyddi sínum síð-
ustu ævidögum. Kraftarnir voru á
þrotum og hvíldin kærkomin.
Ég vil að lokum þakka Lufu
frænku fyrir allt það sem hún gerði
fyrir mig, gestrisni hennar og hlýju
og allar stundir sem við áttum sam-
an. Guð vaki yfir góðri konu og
leiði hana á eilifðarbraut.
Helga Steinarsdóttir.