Morgunblaðið - 21.03.1996, Síða 24

24 FIMMTUDAGUR 21. MARZ 1996
LISTIR
MORGUNBLAÐIÐ
Að tengjast til-
finningaböndum
Morgunblaðið/Sig. Jóns
HLUTI leikaranna í Strætinu ásamt leikstjóra sínum.
Strætið í fokheldu Selfossbíói
KVIKMYNPIR
Bíóhöllin/Bíóborgin
FAÐIR BRÚÐARINNAR II
(„The Father of the
Bride II“) ★ ★
Leikstjóri: Charles Shyer. Handrit:
Shyer og Nancy Meyers. Aðalhlut-
verk: Steve Martin, Diane Keaton,
Martin Short, Kimberley Williams,
George Newbem. Touchstone Pict-
ures. 1995.
AMERÍSKAR bíómyndir hafa
undanfarið verið að hækka hjá sér
væmnistuðulinn. Kannski er forseta-
tíð Clintons um að kenna en ódýr
tilfinningasemi drýpur af hvíta tjald-
inu eins og sýróp. Ef lokaatriðið í
Ópus herra Hollands hefði verið öllu
lengra hefði maður þurft að láta
græða í sig nýja tárakirtia. Og þeir
hefðu komið að fínum notum í fram-
haldsmyndinni Faðir brúðarinnar II.
í henni leikur Steve Martin einn
væmnasta heimilisföður seinni tíma
Hollywoodmynda sem bæði eignast
barn og bamabam með tilheyrandi
látum að ekki sé talað um tilfmn-
ingasemi. Konan hans er reyndar
Diane Keaton en hvað getur ekki
gerst? Arnold Schwarzenegger var
óléttur í „Junior“.
Faðir brúðarinnar er fjölskyldu-
gamanmynd og fyrir utan brandar-
ana er hún mest um hvernig menn
tengjast tilfinningaböndum á Holly-
woodvísu. Þannig fjölskyldusögur
eru einmitt mjög í fyrirrúmi vestra.
Þær sýna venjulegt amerískt fjöl-
skyldufólk gráta og hlæja undir
gömlum popplögum þangað til mað-
ur er sokkinn uppfyrir haus í Iöðri.
Martin leikur Bömmermanninn svo-
kallaða. Allt sem gerist í hans lifi
er bömmer. Þannig fer hann á taug-
um þegar dóttir hans tilkynnir að
hún sé ólétt (samt er hún hamingju-
samlega gift myndarmanni) og hryn-
ur í gólfið þegar skömmu seinna
konan hans, Diane Keaton, fær að
vita að hún er ófrísk. Það var nógu
slæmt að verða afi en að eignast
nýtt barn er martröð Bömmer-
mannsins.
Margt er endurtekið úr fyrri
myndinni. Þannig er faðirinn enn
að kveðja harðgifta dóttur sína;
skelfílegt saknaðaratriði undir körf-
unni í bakgarðinum er dæmigert
fyrir velluna. Martin Short endurtek-
ur hlutverk sitt sem óþolandi ung-
verskur veislustjóri nema það er orð-
ið mun stærra og meira áberandi;
Short eykur enn á stælana og er svo
ýktur orðinn að hann minnir á teikni-
myndafígúru. Keaton brosir og hlær
og skemmtir sér en Steve Martin
er mestanpart angistin uppmáluð.
Stundum bregður fyrir raunveru-
legri gamansemi og hún heldur
myndinni á floti. Kaflinn með arab-
anum sem kaupir hús Steve Martins
er dæmi um velheppnað grín þótt
einhveijum gæti orðið hugsað til
kynþáttafordóma og asinn á liðinu
þegar nálgast barnsburðinn er vel-
heppnuð kómedía. Að mörgu leyti
sver Faðir brúðarinnar II sig nokkuð
í ætt við Níu mánuði og á það sam-
eiginlegt með henni að hafa sæmi-
legt skemmtigildi en ofskammtur af
væmni gengur næstum af henni
dauðri.
Arnaldur Indriðason
Selfossi, Morgunblaðid.
FYRSTA leiksýningin í leikhúss-
og bíósalnum á Selfossi fer fram
21. mars klukkan 20.00 þegar
nemendur Fjölbrautaskóla Suður-
lands sýna verkið Strætið eftir
Jim Cartwright undir leikstjórn
Ólafs Jens Sigurðssonar.
í Selfossbíói er stærsta leiksvið
utan Reykjavíkur, en húsið er að-
eins fokhelt og hefur verið það
mörg undanfarin ár. Hinir ungu
leikarar og leikstjóri þeirra munu
þvi brjóta blað í leiklistarsögu Sel-
foss með uppsetningu verksins i
húsinu. Leikaramir og þeir 30 ein-
staklingar sem koma að uppsetn-
ingu verksins hafa lagt mikið á sig
við æfingar í ófullgerðum sal húss-
ins þar sem hitastigið ræðst af
veðrinu utandyra og leikaramir
em oft fáklæddir á sviðinu.
Strætið fjallar um raunvera-
leikann og Olafur Jens leikstjóri
sagði að við fyrstu sýn virtist efni
þess fjarlægara raunveruleikan-
um en það í raun væri. Það höfð-
aði vel til fólks og það væri mjög
gaman að takast á við uppsetn-
ingu verksins. Strætið er fyrsta
verkið sem Ólafur Jens leikstýrir,
en hann hefur leikið með Leikfé-
lagi Selfoss í mörgum verkum og
staðið sig vel. Hann sagði mikinn
áhuga á sýningunni og leiklist
yfirleitt í Fjölbrautaskólanum.
Ólafur Jens sagði húsið passa
mjög vel fyrir uppsetningn verks-
ins og ekki hefði komið til greina
að sýna annarstaðar. Það væri
mikill áhugi á húsinu og umræða
í gangi um framtíð þess og nauð-
syn að það komist í gagnið. „Við
höfum fengið jákvæðar undirtekt-
ir með það sem við erum að gera
frá öllum sem koma að þessu. Við
þurfum auðvitað að búa allt til
sjálf þar sem húsið er bara fok-
helt,“ sagði Ólafur Jens. Hann
benti einnig á, eins og margir aðr-
ir, að það væri full ástæða fyrir
fólk að koma á sýninguna og sjá
leikritið ásamt því að skoða húsið
að innan og fá tilfinningu fyrir
því að vera með þetta leikhús rétt
við nefið á sér.
Fyrirhugaðar eru fjórar sýning-
ar á Strætinu, frumsýningin 21.
mars, aðrar sýningar era 24., 26.,
og 27. mars. Gengið er inn í leik-
húsið að norðanverðu en þar hafa
nemendur útbúið inngang í húsið
í gegnum ófrágenginn hluta húss-
ins.
Memitakröfur
Félag viðskipta- og hagfræðinga heldur ráðstefnu á ári símenntunar
um menntakröfur atvinnulifsins á nýrri öld. Ráðstefnan verður haldin
að Hótel Loftleiðum, föstudaginn 22. mars kl. 14:00-17:00.
Ráðstefnugjald erkr. 2.000,-
Leitað verður svara við spurningunum:
• Veit menntakerfið hverjar kröfur atvinnulífsins eru?
.• Eiga menntastofnanir að ala upp starfsfólk fyrir fyrirtæki?
• Til hvers ætlast atvinnulífið af skólum landsins?
• Á atvinnulífið að hafa meiri áhrif á námsframboð skólanna?
• Hvernig munu þarfir atvinnulífsins breytast í framtíðinni?
• Verður krafa um aukna sérhæfingu menntunar?
Ráðstefnustjóri: Sigriður Anna Þórðardóttir, alþingismaður og formaður
menntamálanefndar alþingis.
Dagskrá:
Ávarp menntamálaráðherra, Björns Bjarnasonar
Hverjar eru kröfur atvinnurekenda?
Thomas Möller, framkvæmdastjóri Olíuverzlunar
Islands hf.
Stefnumótun samtaka atvinnulífsins í menntamálum.
Páll Kr. Pálsson, framkvæmdastjóri Sólar hf.
Hlé, kaffi
Eftir hverju er verið að leita?
Gylfi Dalmann Aðalsteinsson, ráðgjafi hjá Hagvangi
Kemur Háskólinn til móts við þarfir atvinnulífsins?
Kristján Jóhannsson, lektor; viðskipta- og
hagfræðideild
FÉLAG VIÐSKIPTAFRÆÐINGA
OG HAGFRÆÐINGA
Ráðstefnan er öllum opin
Skötuselurinn
er kvenkyns
LEIKLIST
Lcikdcild U M F
Ármanns, Kirkju-
bæjarklaustri
FISKAR Á ÞURRU LANDI
eftir Arna Ibsen Leikstjóri: Þröstur
Guðbjartsson. Ljósamaður: Lárus
Bjarnason. Förðun: Jóna Sigurbjarts-
dóttir. Búningar: Sigfrið Kristins-
dóttir. Sviðsmynd: Páll Ragnarsson,
Ólafur Magnússon, Kolbjörn Akelie
og Þröstur Guðþjartsson. Leikendur:
Gunnar Jónsson, María Guðmunds-
dóttir, Hlöðver Gunnarsson, Ema
Margrét Jóhannsdóttir. Sýnt í Bæjar-
. bíói, Hafnarfirði, 17. mars.
NÚ FÁ æ fleiri íslendingar
munnkiprur þegar minnst er á
Arna Ibsen því það er að verða
lýðum ljóst að maðurinn semur
fyndin leikrit. Fiskar á þurru landi
er ekki eitt hans nýjustu verka og
má segja að þar sé hann að þreifa
fyrir sér í kómíkinni, stilla streng-
ina til að finna hvort á betur við
hann og í hvaða hlutföllum, fars-
Kóramót
UM NÆSTU helgi koma saman tíu
framhaldsskólakórar, samtals um
360 ungmenni víðsvegar að af land-
inu, og stilla saman raddir sínar á
kóramóti á Laugarvatni.
Kórarnir syngja hvort tveggja
saman og hver í sínu lagi á tónleik-
um sem haldnir verða í íþróttahúsinu
á Laugarvatni laugardaginn 23.
mars kl. 17. Einnig munu kórarnir
syngja saman við messu í Skálholts-
kirkju sunnudaginn 24. mars kl. 14.
Allir eru velkomnir og aðgangur
er ókeypis.
inn, fáránleikinn, skopstælingin
eða ádeilubroddurinn.
Eitt fámennasta leikfélag lands-
ins er starfrækt á Kirkjubæjar-
klaustri og heitir Leikdeild Ung-
mennafélagsins Ármanns. Þrátt
fyrir mannfæðina hefur þetta leik-
félag sett upp ýmis heil verk á
undanfömum þremur áratugum og
skotið inn smærri sýr.ingum þess
á milli sveitungum sínum og nær-
sveitungum eflaust til óblandinnar
ánægju, því það er ætíð upplyfting
af starfi af þessu tagi.
Þröstur Guðbjartsson leiðbeinir
Ármenningum að þessu sinni við
Fiska á þurru landi. Þröstur hefur
oft unnið vel með áhugamanna-
og skólaleikhópum og vissulega
má sjá hér takta sem einkenna
leikstjórn ,hans. Leikararnir, sem
eru aðeins Qórir, sýna allir fjör-
lega spretti, hver með sínum hætti
og ekki síst Gunnar Jónsson sem
leikur einfeldninginn Knút, þann
sem veit fátt um heimsins hagi
en grunar sumt. Þó fannst mér á
þessari sýningu í Bæjarbíói að
leikararnir lékju hver í sínu horni
á sviðinu en ekki saman. Vera
má að um megi kenna óþekktu
umhverfi, en eigi að síður ber að
fagna því þegar leikfélög utan af
landi leggja leið sína til Reykjavík-
ur. Það er ekki heiglum hent í
mörgum tilvikum og víst er að það
kostar áræði, bæði listrænt og
fjárhagslegt. En þeir, sem áhætt-
una taka, vaxa af henni, og það
færir okkur á mölinni heim sann-
inn um það, höfum við ekki vitað
það fyrir, að ýmislegt er brallað
fyrir utan borgarmörkin sem vert
er að gefa gaum.
Guðbrandur Gíslason