Morgunblaðið - 02.07.1996, Blaðsíða 50

50 ÞRIÐJUDAGUR 2. JÚLÍ 1996
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
t
Bróðir okkar,
BÖÐVAR JÓHANN
GUÐMUNDSSON
frá Skálmardal,
Bröttukinn 6,
Hafnarfirði,
lést á Grensásdeild Borgarspítalans
laugardaginn 29. júlí.
Ingvi Einar Guðmundsson,
Ólafur Guðmundsson
og aðrir vandamenn.
t
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir og
amma,
LAUFEY BERGMUNDSDÓTTIR
frá Uppsölum,
Vestmannaeyjum,
siðast til heimilis
í Hraunhólum 9,
Garðabæ,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 3. júlí kl. 13.30.
Gísli S. Guðjónsson, Auður F. Jóhannesdóttir,
Reynir S. Gislason.
t
Elskulegur bróðir okkar,
EINAR INGI EINARSSON,
Varmahlíð,
Eyjafjöllum,
andaðist í Sjúkrahúsi Vestmannaeyja
27 júní sl.
Útför hans fer fram frá Ásólfsskála-
kirkju laugardaginn 6. júlí kl. 14.00.
Blóm vinsamlega afþökkuð, en þeim,
sem vilja minnast hans, er bent á
Krabbameinsfélagið.
Fyrir hönd annarra ættingja og vina.
Systurnar.
t
Útför bróður okkar,
HERMANNS PÉTURSSONAR
póstfulltrúa,
Njálsgötu 87,
sem lést 26. júní sl., fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
4. júlí kl. 10.30.
Systkini hins látna.
t
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
ÞÓRUNN INGJALDSDÓTTIR,
Stekkjarflöt 21,
Garðabæ,
verður jarðsungin frá Vídalínskirkju í
Garðabæ miðvikudaginn 3. júlí kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er
bent á Minningarsjóð Félags áhuga-
fólks og aðstandenda Alzheimersjúkl-
inga og fólks með skylda sjúkdóma, Flókagötu 53, sími 562 1722.
Ragnar M. Magnússon,
Gunnar Magnús Ragnarsson, Frances Josephine Ragnarsson,
Ingjaldur Henry Ragnarsson, Hafdis Odda Ingólfsdóttir,
Egill Þór Ragnarsson, íris Alda Stefánsdóttir,
Eirikur Snorri Ragnarsson,
Leifur Ragnar Ragnarsson
og barnabörn.
t
Ástkær sonur okkar, bróðir, unnusti og
barnabarn,
ARNÓR BJÖRNSSON,
Ljósheimum 7,
sem lést þann 25. júní, verður jarðsung-
inn frá Dómkirkjunni í Reykjavík fimmtu-
daginn 4. júlí kl. 13.30.
Álfheiður Steinþórsdóttir, Vilhjálmur Rafnsson,
Björn Arnórsson, Kristín Guðbjörnsdóttir,
Andri Steinþór Björnsson, Sara Jónsdóttir,
Sólborg Sigurðardóttir,
Pálfna Eggertsdóttir.
AXEL
VALDIMARSSON
+ Axel Valdimarsson fæddist
í Reykjavík 15. apríl 1935.
Hann lést í Reykjavík 13. júní
síðastliðinn og fór útför hans
fram frá Fríkirkjunni 24. júní.
Axel Valdimarsson frændi minn
er dáinn. Síðasta skiptið sem ég sá
Axel vorum við í jarðarför Sigríðar
frænku, 31. maí síðastliðinn. Ég
og Axel sátum hlið við hlið í kirkj-
unni og héldumst fast í hendur á
meðan á jarðarförinni stóð. Núna
veit ég að það var kveðjustundin
okkar. Að kveðja Axel frænda er
erfitt því hann var svo sérstakur.
Hann var fullvaxta maður en barn
í huga og sál. Að alast upp með
honum, eins og við systkinin gerð-
um, var ein af gjöfunum sem lífið
hefur gefið mér. Axel bjó hjá ömmu
Kristínu í Þverholtinu á meðan hún
lifði, og eftir að hún dó hélt hann
heimili þar áfram.
Alvarleg veikindi herjuðu síðan á
Axel 1986, og eftir langa sjúkra-
húsdvöl bjó hann um tíma hjá bróð-
ur sínum Ólafi Steinari og Fjólu
konu hans. Síðustu árin bjó hann í
Stuðlaseli þar sem hann eignaðist
aðra fjölskyldu í íbúum og starfs-
fólki Stuðlasels. Axel þótti gott að
búa í Stuðlaseli 2.
Þegar Axel var upp á sitt besta,
þá var hann kröftugur, orkumikill
og lífsglaður. Mér sem barni fannst
Axel og allt í kringum hann óskap-
lega forvitnilegt og fór gjarnan inn
í herbergið hans, því þar var svo
gaman að vera. Þar voru minjagriþ-
ir úr ferðum Axels til útlanda, þjóð-
búningastúlkur, líkan af kirkju sem
hægt var að opna þakið á, kastagn-
ettur, hristur, hattar, tímarit,
bíóprógrömm í stöflum og margar
hljómplötur. Axel átti og spilaði
mikið af tónlist. Og það á ég Axel
að þakka að 6 ára gömul var ég
farin að hlusta á allskyns músík,
öll vinsælustu erlendu dægurlögin,
því að Axel fylgdist vel með. Uppá-
hald Axels var samt, held ég, harm-
óníkutónlist og íslensku dans- og
dægurlögin. Axel spilaði ekki bara
tónlist, heldur dansaði hann líka
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar,
HREFNU KOLBEINSDÓTTUR.
Kristin Leifsdóttir,
Ásgeir Leifsson
og fjölskyldur.
t
Bróðir okkar,
JÓHANN PÁLSSON
Leifsgötu 32,
Reykjavík
verður jarðsunginn frá Fossvogskapellu
föstudaginn 5. júlí kl. 15.00.
Páll Ól. Pálsson, Guðrún Pálsdóttir,
Guðmundur Pálsson, Guðriður Pálsdóttir,
Sigurður E. Pálsson, Hreinn Pálsson.
t
Ástkær eiginmaður, sonur, bróðir, barnabarn og frændi,
NOEL KRISTIN MATTHEWS,
fæddur 14. desember 1968,
lést af slysförum þann 18. maí 1996.
Útförin fór fram í Charlestown, Indiana.
Þökkum ykkur öllum heima á íslandi fyrir auðsýnda samúð og
þann styrk sem við fengum frá ykkur.
Guð blessi ykkur öll.
Jill Westover, Matthews, Ronnie Matthews og
Herdís Dorothy Matthews,
Jason Matthews og fjölskylda,
Drue Matthews,
Cory Matthews,
Ryan Matthews,
Guðrún Guðleifs Bjarnadóttir McAlexander,
Roger Mc Cubbins,
Daimon Mc Cubbins.
t
Elskuleg eiginkona mín, móðir og amma,
ÁSDÍS AUÐUR EINARSDÓTTIR
frá Hringsdal
i Arnarfirði,
lést 19. júlf sl.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Við þökkum hjúkrunarfólki og presti Borgarspítalans fyrir umönn-
unina er hún hlaut þá sex daga, sem hún lá í sjúkrahúsinu og
þann mikla styrk sem okkur var veittur af þessu góða fólki.
Við þökkum einnig af heilum hug allar samúðarkveðjur vina okkar
og kunningja.
Guð blessi ykkur öll.
Örn Steinsson,
Hafdis Steinsson,
Ásdís Lilja Ingimarsdóttir,
Örn Steinsson Ingimarsson,
Kristný Lára Rósinkarsdóttir.
með. Hann fór í dansskóla og tók
brons, silfur og gull, eins og hann
sagði gjarnan stoltur frá. A þeim
tíma, þegar ég var lítil, þá fór hann
alltaf á böll um helgar og dansaði
gömlu dansana. Uppábúinn í spari-
fötunum setti hann á sig Old Spice
rakspíra, smurði brilljantíni í hárið
og renndi greiðunni fimlega í gegn,
allt greitt aftur. Og að síðustu
smellti hann kossi á kinn ömmu,
og um leið og hann sveiflaði sér
út úr dyrunum sagði hann:
Axel feitur, sæli og ijóður
hoppar hæð sína hér og þar.
Oft þá verður hann alveg óður
og dansar polka og ræl við dömumar.
Þessari vísu sló Axel gjarnan
fram og breytti endinum eftir því
sem við átti.
Á sunnudögom fór hann oft í
messu og þá gjarnan í Fríkirkjuna.
Axel hafði gaman af því að fara í
kvikmyndahús og safnaði
bíóprógrömmum og lét síðan binda
þau inn. Stundum kom það fyrir
að litla frænka fékk að fara með í
þijúbíó á sunnudögum og hélt hann
fast í höndina á frænku í mann-
mergðinni í Gamla Bíói. Axel áttaði
sig ekki alltaf á því hve handsterk-
ur hann var.
Axel hafði gaman af því að ferð-
ast og fór nokkrum sinnum til út-
landa og ferðaðist töluvert innan-
lands. Hann átti góðan viðleguút-
búnað og þegar ég fer í útilegur,
verður mér alltaf hugsað til hans,
því fíni prímusinn hans Axels
frænda hafnaði hjá mér, þegar
Axel hætti að nota hann, og hversu
oft hefur þessi prímus ekki yljað
mér. Á sama hátt ylja minningarn-
ar mér nú þegar sál mín er héluð.
Og nú þegar ég kveiki á prímusnum
sé ég í bláleitum gasloganum Axel,
feitan, sælan og ijóðan, fara inn í
Voga til Steindórs bílstjóra að leika
jólasvein fyrir börnin (ég fékk náð-
arsamlegast að fara með sem Stúf-
ur). Þegar Axel lék jólasvein, mætt-
ust svo skemmtilega fullorðni Axel
og bamið sem bjó í honum. Hann
var glæsilegur jólasveinn sem spil-
aði á munnhörpu í góðum skinns-
kóm og með alvöru gæruskegg.
Axel bjó alla tíð yfir samvisku-
semi og kurteisi.og þeir þættir voru
sterkir í persónu hans. Þá vinnu sem
Axel tók að sér, stundaði hann því
vel. Hann var verkamaður hjá
Reykhúsi SÍS í mörg ár. Hann kom
alltaf heim í hádeginu og borðaði
hjá ömmu en hvíldist ekki. Var
spenntur og alltaf meðvitaður um
tímann. Og tíu mínútum fyrir eitt
steig hann upp á stóra hasta reið-
hjólið og hjólaði niður í Reykhús.
Það að vera stundvís fylgdi Axel
alla tíð. Hann hafði þá aukavinnu
að rukka fyrir Borgfirðingafélagið
í mörg ár, og var það metið að
verðleikum því allar götur síðan
hefur Axel borist jólagjöf frá Borg-
firðingafélaginu.
Axel eignaðist dýrmætt áhuga-
mál 1977 þegar Kristín frænka
hans gaf honum olíuliti og striga í
jólagjöf. Titillinn á fyrsta málverki
Axels var „Fuglarnir syngja í takt“.
Með þeirri mynd uppgötvaði Axel
ánægjuna af því að mála. í kjölfar-
ið á þeirri mynd málaði hann marg-
ar myndir. Eina mynd sendi hann
frænku sinni, Steinunni, til Kaup-
mannahafnar árið 1982 og héldust
myndefnið og titillinn í hendur:
„Stúlkan er leið“. Núna sítur sama
stúlkan í Kaupmannahöfn og skrif-
ar þessa minningargrein. Og fugl-
arnir syngja hér mikið, alls konar
fuglar, hver með sinn söng. í fyrstu
heyri ég ekkert, það er bara eins
og söngurinn komi tilviljanakennt
héðan og þaðan, allt í óreiðu. En
þegar ég hvíli hugann og hlusta með
hjartanu, þá heyri ég. Það gerði
Axel, á sinn hátt hlustaði hann allt-
af með hjartanu. Og nú er hann flog-
inn, farinn burt, farinn þangað sem
hin óendanlega birta er.
Elsku frændi. Ég kveð þig, þú
varst sannkallaður heiðursmaður.
Ég kemst ekki í jarðarförina þína
en „það sakar ei minn söng, því
minning þín í sálu minni eilíft líf
sér bjó“. (H.K.L.)
Steinunn Ólafsdóttir
í Kaupmannahöfn.
i
1
Í
<
I
i
i
i
<
<
<
I
<
I