Morgunblaðið - 13.07.1996, Side 28

f
28 LAUGARDAGUR 13. JÚLÍ 1996
J
MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
+ Jónína Hjartar-
dóttir fæddist á
Flateyri 3. febrúar
1930. Hún lést á
Fjórðungssjúkra-
húsi ísafjarðarbæj-
ar 5. júlí siðastlið-
inn. Foreldrar
hennar voru hjónin
Friðfínnur Hjörtur
Hinriksson og Guð-
riður Þorsteinsdótt-
^ ir er bjuggu á Flat-
eyri. Faðir Jónínu
drukknaði er hún
var aðeins tveggja
ára gömul og ólst
hún síðan upp ásamt eldri systur
sinni, Rögnu H. Hjartar, fæddri
3. júlí 1927, hjá móður sinni og
föðurafa og ömmu, þeim Hin'rik
B. Þorlákssyni og Kristrúnu
Friðriksdóttur á Flateyri.
Jónína stundaði nám við Hér-
aðsskólann að Laugarvatni og
síðar við Húsmæðraskólann á
Akureyri.
Hinn 29. júní 1955 giftist hún
eftirlifandi eiginmanni sinum,
Kristjáni Hálfdanssyni, skrif-
>- stofumanni, en þau höfðu þá
búið saman um nokkurt skeið
og bjuggu eftir það á Flateyri,
að undanskildum átta árum, er
Elskuleg systir mín er látin.
Við vorum bara tvær og áttum
því hvor aðra enn frekar en al-
- mennt er. Líf okkar var alla tíð
mjög samtvinnað þótt fjöll, dalir og
firðir skildu að búsetu okkar síð-
ustu 34 árin.
Faðir okkar drukknaði á afmæl-
-^Á’sdaginn sinn þegar hann varð 28
ára og móðir okkar varð bráðkvödd
aðeins 47 ára gömul.
Föðurforeldrar okkar ásamt
mömmu gengu okkur í foreldrastað
og áttum við þeim allt að þakka.
Við systurnar vorum því þakklátar
að geta haft afa og ömmu í nær-
veru okkar síðustu æviár þeirra.
Allt þetta hnýtti okkur frá bam-
æsku, óijúfandi traustum vináttu-
böndum. Við vorum meira en syst-
ur, einnig vinir, trúnaðarvinir, sem
gott var að eiga og leita til þegar
næðingar lífsins ógnuðu. Þau koma
í huga minn núna sannleiksorðin
úr Orðskviðum Salómons „Mörg eru
áformin í mannshjartanu, en ráðs-
_ ályktun Drottins stendur".
Heimili Ninnu og Kristjáns eigin-
þau störfuðu við
Héraðsskólann að
Núpi í Dýrafirði.
Þau hjón eignuðust
sjö börn, en stúlku-
barn dó við fæð-
ingu. Börn þeirra
hjóna eru: 1) Guð-
mundur Helgi, skip-
sljóri, f. 20.10.1952,
maki Bergþóra Kr.
Ásgeirsdóttir, 2)
Hinrik, fram-
kvæmdastjóri, f.
18.3. 1954, maki
Ingibjörg Krisljáns-
dóttir, 3) Hálfdan,
sjómaður, f. 6.2. 1956, maki
Hugborg Linda Gunnarsdóttir,
4) Kristjana, húsmóðir, f. 14.1.
1958, maki Birgir Laxdal, 5)
Ragnar Hjörtur, fisktæknir, f.
15.9. 1959, maki Þórunn ísfeld
Jónsdóttir og 6) Guðrún Rúna,
húsmóðir, f. 21.10. 1965, maki
Matthías A. Matthíasson. Jón-
ína eignaðist sautján barna-
börn, sem öll eru við bestu
heilsu, en sjálf hefur hún átt
við langvarandi veikindi að
stríða allt frá árinu 1978.
Utför Jónínu verður gerð frá
Flateyrarkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
manns hennar ber vitni um frábæra
smekkvísi og hvarvetna blasa við
verkin hennar, listræn og vel unnin,
því hún var mikil hannyrðakona.
Stærsta gleðin hennar voru börnin
þeirra sex og barnabörnin, öll
myndarleg, mannvænleg og góð,
enda bar hún mikla umhyggju fyrir
þeim öllum.
Ninna mín var búin að ganga í
gegnum mikil veikindi og erfiðleika
á undanförnum árum en alltaf sýndi
hún sama kjarkinn, dugnaðinn og
lífsviljann. Ég er Guði þakklát fyrir
að ég skyldi komast vestur til henn-
ar og fá að vera hjá henni síðustu
stundimar ásamt ástvinum hennar.
Einn sona hennar sagði við mig
þegar hún var látin: „Það eru þrjú
orð, sem lýsa henni mömmu best,
þau eru trú, von og kærleikur."
Undir þetta get ég tekið heilshug-
ar. Trúin á Guðs handleiðslu var
henni leiðarljós og bænin mátti aldr-
ei bresta.
Vonin var vinur hennar og vernd-
arskjól og viljinn til að sjá allt í
bjartara og betra ljósi. Kærleikur-
inn var samt mestur. Hún átti svo
mikinn kærleika, sem hún miðlaði
óspart til ástvina sinna og reyndar
til allra, sem hún umgekkst, því
ekkert aumt mátti hún sjá. Hún
vildi alls staðar rétta hjálparhönd
og sætta og gleðja. Mér finnst því
þetta litla ljóð lýsa lífsviðhorfi henn-
ar vel.
Eins og stjarnan
lýsir í myrku
himinhvolfinu
lýsir trúin í myrkri angistar okkar.
Eins og fræið
liggur í moldinni
og vaknar að vori
Iifír vonin í djúpi sálar okkar.
Eins og glóðin
lifír í öskunni
og kveikir bálið
vermir kærleikurinn hjörtu okkar.
Missum ekki trúna
vonina og
kærleikann
leyfum þeim að lýsa upp líf okkar.
(Kristjana E. Guðmundsdóttir.)
Það síðasta, sem hún systir mín
gaf mér og sonum mínum voru hlý
og falleg minningarorð, sem þún
skrifaði, en vildi ekki láta birta, um
nýlátinn eiginmann minn Jón F.
Hjartar, en þau voru góðir vinir.
Það var góð gjöf, sem ég mun
geyma og gæta vel. Guð blessi syst-
ur mína.
Ég bið góðan Guð að styrkja og
styðja Kristján mág minn, börn
hans og fjölskyldur þeirra.
Ragna H. Hjartar.
Hún Jónína amma okkar er dáin.
Okkur bræðurna langar að kveðja
hana með nokkrum orðum. Það er
svo stutt síðan amma var hjá okk-
ur, og hálfskrítið að hugsa til þess
að hún sé farin. Við viljum þakka
henni fyrir allar þær stundir sem
við áttum saman, þær voru mjög
mikilvægar, og minningin um ömmu
lifir í hjörtum okkar. Takk fyrir sam-
veruna, amma, þú verður alltaf hjá
okkur.
Guð geymi þig alla tíð. Þínir
ömmustrákar,
Kristján og Haukur.
Elsku Jónína mín.
Mig langar til að votta þér virð-
ingu mína með þessum fátæklegu
línum.
Ég átti þess aðeins kost að þekkja
þig tvö síðustu árin sem þú lifðir í
hérvistinni, en þau voru á við margra
ára kynni.
Fyrir tveimur og hálfu ári eins
og þú veist, varð ég þeirrar gæfu
aðnjótandi að kynnast Kristjönu
dóttur þinni og mér er það alltaf
minnisstætt þegar hún kynnti okkur.
Þú varst á spítala í Reykjavík að
ná þér eftir hjartauppskurð og þrátt
fyrir veikindin og snöggan aðdrag-
anda að sambúð okkar Kristjönu,
faðmaðir þú mig hlýlega að þér og
bauðst mig velkominn í fjölskylduna.
Og seinna kynntist ég svo betur
þeim góðu mannkostum sem þú
varst gædd og þeirri miklu hlýju sem
þú varst ávallt reiðubúin að miðla
öðrum.
Öll erum við mannanna börn á
sömu leiðinni þótt sumum miði hæg-
ar en öðrum eins og gengur. En þú
varst greinilega komin lengra en
flest okkar hinna.
Það er svolítið einkennilegt að
hugsa til þess að fyrir aðeins tveim-
ur mánuðum varstu hjá okkur í viku-
tíma svo sæl og geislandi af lífi að
ég hafði á orði að þú litir betur út
en við hin. En mánuði seinna er sjúk-
dómurinn greindur og ekki varð við
neitt ráðið.
Almættið ætlaði þér greinilega að
inna meira og vandasamara verk af
höndum á öðrum sviðum.
Ekkert er handahófskennt á þeim
bænum. Á því er enginn vafi í mín-
um huga. Þess vegna vil ég um leið
og ég votta eftirlifandi eiginmanni,
börnum og öðrum ástvinum mína
dýpstu samúð.
Allt hefur sinn tíma, líka tími
sorgar. Syrgið því ekki of lengi svo
að andi hins burtfarna megi öðlast
frelsi og halda áfram á sínum
þroskabrautum.
Jónína mín, um leið og ég kveð
þig og þakka þér fyrir allt og allt,
vil ég biðja Guð almáttugan að
blessa þig og vernda sem og okkur
öll sem syrgjum þig.
Birgir Laxdal.
Tengdamóðir mín, Jónína Hjart-
ardóttir, lést á Fjórðungssjúkrahús-
inu á ísafirði 5. júlí, eftir erfið veik-
indi. Það er erfitt að hugsa sér Flat-
eyri án hennar og fylgjst með því
hvað hún var að föndra og búa til
handa börnunum sínum, tengda-
börnum og ég tala nú ekki um
barnabömin, því öllum stundum sat
hún við að sauma út myndir til að
prýða heimili þeirra. Allir þessir
hlutir voru vel gerðir, því hún lét
ekkert frá sér, nema vel frá geng-
ið. Það lýsir Ninnu best hvaða hug
hún bar til bamanna sinna og
barnabarnanna að hún var alltaf
að búa eitthað til handa þeim og
gefa. Þau voru fá jólin þegar ekki
JONINA
HJARTARDÓTTIR
t
Bróðir minn og mágur,
INGÓLFUR AÐALBJARNARSON,
lést á Vistheimilinu Bjargi fimmtudaginn 11. júlí.
Sigrún Aðalbjarnardóttir, Jón Pálmason.
t
Elskulegur faöir okkar, tengdafaðir og afi,
ÓLAFUR SIGURJÓN BJARNASON,
Sólvöllum 2,
Húsavík,
lést á heimili dóttur sinnar fimmtudaginn 11. júlí.
t
Móðir okkar og tengdamóðir,
SIGRÍÐUR THORODDSEN,
Tómasarhaga 32,
Reykjavík,
andaðist 11. júlí.
Maria K. Tómasdóttir,
Jón G. Tómasson, Sigurlaug E. Jóhannesdóttir,
Sigurður Tómasson, Rannveig Gunnarsdóttir,
Kristin Tómasdóttir, Jóhannes Sigvaldason,
Herdis Tómasdóttir, Sigurður K. Oddsson.
Börn, tengdabörn
og barnabörn hins látna.
+ EINAR KRISTJÁNSSON
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, frá Hermundarfelli,
HALLDÓRA S. BJARNADÓTTIR, Vesturgötu 7, verður jarðsunginn frá Akureyrarkirkju mánudaginn 15. júlí kl. 16.00.
(áður Háagerði 55),
andaðist í Sjúkrahúsi Reykjavíkur, Fossvogi, fimmtudaginn 11. júlí. Guðrún Kristjánsdóttir, Angantýr Einarsson, Auður Ásgrimsdóttir,
Sigurður Ólafssson, Guðbjörg Þorleifsdóttir, Óttar Einarsson, Jóhanna Þorsteinsdóttir,
Sigrún Ólafsdóttir, Hilmar Guðmundsson, Bergþóra Einarsdóttir, Eyjólfur Friðgeirsson,
Einar Ólafsson, Ingibjörg Jónsdóttir, Einar Kristján Einarsson,
Ólfna Þorsteinsdóttir, Steinar Þorsteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn. barnabörn og barnabarnabörn.
var eitthvað í pökkunum sem amma
hafði búið til.
Elsku Ninna mín, það er til orð-
tæki sem segir: Enginn veit hvað
átt hefur fyrr en misst hefur. Því
þú vildir allt fyrir alla gera og áttir
til svo mikla hjartahlýju.
I bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Eg leita þín, Guð leiddu mig,
og lýstu mér um ævi stig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt, sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í bijósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
að verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Ég kveð þig, Ninna mín, með
harm í hjarta og veit að góður Guð
tekur á móti þér opnum örmum.
Ingibjörg Kristjánsdóttir.
Elsku amma mín er dáin.
Margar góðar minningar koma
upp í huga minn þegar ég hugsa
um ömmu. Ég minnist þess svo vel
hvað það var spennandi að opna
pakkana frá ömmu og afa því að í
þeim var yfirleitt eitthvað sem
amma hafði búið til. Og ég veit að
á hvetju heimili barna henanr
hanga fallegar myndir á veggjum
sem hún hefur saumað.
I fyrrasumar þegar ég og kær-
asti minn sögðum ömmu að við
ætluðum að leigja íbúð á meðan við
værum í skóla á Akureyri náði hún
í fullt af munstrum af eldhúsmynd-
um og sagðist vilja sauma handa
okkur mynd og bað okkur að velja
eina. Þetta lýsir henni best, um-
hyggjan og gjafmildin var í fyrir-
rúmi.
Hún amma mín var ekki bara
dugleg við handavinnuna, heldur
gerði hún líka heimsins bestu
kryddkökur sem voru í algjöru
uppáhaldi hjá mér. Það var svo
gott að sitja og spjalla við afa og
ömmu yfir nýrri kryddköku og
kaldri mjólk. En nú er hún amma
mín farin og á það eftir að vera
mjög skrýtið að vera hér á Flateyri
án hennar. En við eigum öll svo
fallega hluti eftir hana sem eiga
eftir að minna okkur á hana um
ókomna tíð og allar minningarnar
um þessa góðu konu sem hún amma
var og mér þótti svo ákaflega vænt
um.
Elsku amma, ég kveð þig með
miklum söknuði, en ég ætla að
kveðja þig með kvöldbæn sem þú
kenndir mér og fórst alltaf með
þegar ég gisti hjá þér á Öldugöt-
unni.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Minningin lifir í hjarta mínu.
Kristjana Hinriksdóttir.
Skilafrest-
ur minn-
ingagreina
EIGI minningargrein að birt-
ast á útfarardegi (eða í
sunnudagsblaði ef útför er á
mánudegi), er skilafrestur
sem hér-segir: í sunnudags-
og þriðjudagsblað þarf grein
að berast fyrir hádegi á
föstudag. í miðvikudags-,
fimmtudags-, föstudags- og
laugardagsblað þarf greinin
að berast fyrir hádegi tveim-
ur virkum dögum fyrir birt-
ingardag. Berist grein eftir
að skilafrestur er útrunninn
eða eftir að útför hefur farið
fram, er ekki unnt að lofa
ákveðnum birtingardegi.
J